زرگرها سنگ محک دارند و از آن طریق می‌فهمند که چه چیزی طلاست و چه چیزی طلا نیست.
بهار هم سنگ محک است.
هر کس را می‌خواهی بفهمی آدم است یا نه، ببین در این فصل بهار نسبت به خدا هوایی می‌شود یا نه؟
عشق و هوس خدا در سر او زنده می‌شود؟ اگر چنین است، آدم است و اگر نیست، آدم نیست، هیولاست!
«آدمی نیست که عاشق نشود فصل بهار
هر گیاهی که به نوروز نجنبد حَطَب است»
به این گیاهان نگاه بکن! آن‌هایی که با نسیم بهاری تکان نمی‌خورند، و انعطافی پیدا نمی‌کنند، و بالا و پایین نمی‌شوند این‌ها دیگر از گیاه بودن افتاده‌اند، و هیزم خشکی بیش نیستند و تنها به درد سوختن می‌خورند.

در فصل بهار یک سنگ پیدا نمی‌کنی که سبز شده باشد ، چرا؟ چون سنگ خودش را گرفته است .
اما خاک را ببین چه گل‌ های رنگارنگی که از دل آن بر می‌دمد ، چرا ؟ چون خودش را نگرفته است .
« در بهاران کی شود سر سبز رنگ
خاک شو تا گل برویی رنگ رنگ
سال‌ها تو سنگ بودی دلخراش
آزمون را یک زمانی خاک باش »
تو سال‌ها خود را گرفتی و به جایی نرسیدی . حالا یک مدتی بیا و خاکی باش ، افتاده باش ، وگرنه ، اگر خودت را بگیری هیچ نسیمی و هیچ بهاری نمی‌تواند تو را سبز و شکوفا کند ؛ نه خدا ، نه پیامبران او ، و نه اولیای حق ، و نه کتاب‌های آسمانی .
این است که اهل جهنم در قیامت می‌نالند که :
ای کاش ما خاک بودیم !
یعنی ای کاش انسان‌های خاکی و افتاده‌ای بودیم .
ای کاش ما هم تواضع پیشه می‌کردیم .

خداست که به بهار می‌گوید: برو غنچه‌ها را گل کن! برو شکوفه‌ها را شکوفا کن!
«بهار از دکه‌ی من حُلّه گیرد
شکوفه باشد از من یادگاری»
اصلاً هر اتفاق خوش و خوشایندی که در عالم می‌افتد به امضای خداست.
تمام زیبایی‌ها در دستور و توجه خداوند ریشه دارد.
«ما به دریا حکم طوفان می‌دهیم
ما به سیل و موج فرمان می‌دهیم
سوزن ما دوخت هر جا هر چه دوخت
ز آتش ما سوخت هر شمعی که سوخت
رود‌ها از خود نه طغیان می‌کنند
آنچه می‌گوییم ما، آن می‌کنند»
پس تو هم ای آدمی! اگر دست خود را به دست ما بدهی تو هم شمع می‌شوی، تو هم سبز می‌شوی، تو هم بهار و بهاری می‌شوی، تو هم مایه‌ی روشنی خود و دیگران خواهی شد.

تا عاقلان راهی برای خندیدن بیابند دیوانگان هزار بار خندیده اند . . .

در بهار اگر بوته‌ها به گل نشسته‌اند ، اگر درختان جامه سبز و لطیف به تن دارند ، به راحتی به اینجا نرسیده‌اند ...
« به راحتی نرسید هر که زحمتی نکشید »
یعنی سرما‌های سختی پشت سر گذاشتند و برف و باران و رگبار تگرگ‌ها را تحمل کردند ؛ گاهی حتی شاخه‌هاشان هم شکست ، اما خم به ابرو نیاورده ، بلکه پای بر جا ایستاده و ایستادگی کردن .
« هزار نکته ز باران و برف می‌گوید
شکوفه‌ای که به فصل بهار در چمن است »
حال ما هم اگر سختی‌ها را تحمل کنیم ، یک روزی سبز می‌شویم ، یک روزی بهاری می‌شویم ، یک روزی تماشایی می‌شویم .

به شاخه‌های گیلاس نگاه کن ! چوب‌اند ؛ اما در فصل بهار از دل آن‌ها شکوفه‌های نرم و سپید و لطیف و زیبا بیرون می‌زند .
آدمی وقتی این‌ها را می‌بیند یک دنیا امید می‌شود .
چون خدایی که می‌تواند از دل این‌همه چوب خشک ، این شکوفه‌های لطیف و زیبا را بیرون بکشد ، پس از وجود خشک و خشن ما هم می‌تواند گل‌های زیبای اخلاق بیرون بکشد .
حافظ وقتی این صحنه‌ها را می‌دید ، روی همین نکته اشاره می‌کرد و می‌گفت :
« آن‌که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
صبر و آرام تواند به من مسکین داد »

آن‌وقت‌ها شراب‌خوار‌های کهنه کار به تازه‌کارها می‌گفتند هر چه دارید یک شبه سر نکشید ، وگرنه فردا خمارید در حالی که دیگران همه مست‌اند. بعضی‌ها گوششان بدهکار نبود و همه را سر می‌کشیدند ، اما صبح که می‌شد ، وقتی که همه مست بودند آن‌ها خمار بودند .
« کفاره‌ی شراب‌خوری‌های بی‌حساب
مخمور در میانه‌ی مستان نشستن است »
ما هم همین‌طوریم ؛ یعنی اگر تمام شادی‌ها را بخواهیم در این دنیا خرج کنیم ، در آخرت که اولیای حق مست و شادند ، ما خمار و مخمور خواهیم بود .
پس بیاییم شادی‌ها را بین دنیا و آخرت تقسیم کنیم .
شادی‌های حلال را دنبال کنیم و از شادی‌های حرام بگذریم و بگذاریم برای آخرت و البته خداوند جبران خواهد کرد.

گل وقتی زیباست که از دست یار بگیری ، نه از دست کسی که سراپا آلوده است و بوی ناخوش و ناخوشایندی دارد . چنین گلی نه دیدنش نه بوییدنش هیچ لذتی به همراه ندارد.
دنیا هم گل است و زیباست به شرط آن‌که از دست خدا بگیری .
از دست هر کس دیگری بگیری ، زیبا نیست.
« گل بی‌رخ یار خوش نباشد »
دقیقاً مثل زلف است .
زلف کنار رخ زیباست .
وگرنه اگر کسی یک زلف طلایی اما قیچی شده را در دست بگیرد ، چیزی جز زباله نخواهد بود.

کسی که در امور کوچک صداقت ندارد

در امور بزرگ قابل اطمینان نیست

غنچه‌ها گل می‌شوند ، یعنی باز و شکفته می‌شوند، اما با کمک نسیم .
و نسیم اگر چه بی‌مزد و بی‌منت گره از کار فرو بسته غنچه‌ها می‌گشاید ، اما خود نیز بی‌نصیب نمی‌ماند ، خود نیز عطرآگین می‌شود .
خوشا به احوال آن مردمی که مثل نسیم ، مثل باد بهار گره از کار خلق خدا می‌گشایند ...
« چو غنچه گر چه فرو بستگی‌ات کار جهان
تو همچو باد بهاری گره‌گشا می‌باش »
و البته خود نیز بی بهره نمی‌مانند .
بهره‌ی آن‌ها همین بس که یا در کارشان گره نمی‌افتد ، یا به چشم برهم‌زدنی گشوده خواهد شد .
«نخواهی که باشی پراکنده دل
پراکندگان را زِخاطر مَهِل »

درخت انگور اگر بخواهد بیشتر رشد کند و بار و محصول بیشتری داشته باشد ، باید تکیه کند، آن هم بر تکیه‌گاهی محکم و رفیع و بلند.
ما هم اگر بخواهیم در این عالَم رشد کرده و بار و حاصل بیشتری داشته باشیم ، باید تکیه کنیم ، آن هم بر تکیه‌گاهی که قادر باشد و بالا و بلند.
و از خدا قادرتر و رفیع‌تر کیست ؟ و کجاست ؟
این است که خود در قرآن کریم می‌فرماید :
جز من هیچ کس را تکیه‌گاه خود قرار ندهید.

ببین برنج اعلا ، وقتی با شوید که خیلی پایین‌تر و کم ارزش‌تر از آن است قاطی می‌شود ، چه طعمی پیدا می‌کند ، چه مزه‌ای پیدا می‌کند!

ما آدم‌ها هم همین‌طوریم ، هر قدر ممتاز باشیم ، هر قدر بالا باشیم اگر با آن‌هایی که پایین‌ترند ، فرودست‌اند همراه و همنشین باشیم ، خودمان هم طعم و مزه پیدا خواهیم کرد ، و البته آنچه جلویمان را می‌گیرد که این‌گونه باشیم ، کبر است، استکبار است که صفت شیطان است و شیطان از همین‌جا به زمین خورد و از همین‌جا شیطان شد.
همچنان‌که قرآن کریم فرمود:
شیطان اهل کبر و تکبر و خود بزرگ‌بینی بود.

مداد وقتی تراش می‌خورد ، درست است چیز‌هایی از او کم می‌شود اما روان‌تر می‌نویسد ، راحت‌تر می‌نویسد.
مصیبت‌ها هم مثل مدادتراش‌اند ؛ درست است از ما چیزهایی کم می‌کنند اما سیر و حرکت ما را در راه خدا روان‌تر می‌کنند.
این است که قرآن کریم می‌فرماید:
از این عُسرت‌ها و سختی‌ها رنجیده خاطر مباش ، چون آن‌ها با خود راحتی‌ها و موهبت‌ها را به ارمغان می‌آورند و البته بهره‌مند خواهی شد.

یک جوی اگر خشک و بی‌آب باشد ، خس و خاشاک در آنجا جمع می‌شوند. جوی بی آب ، نه جایی را سبز می‌کند و نه کسی هوس می‌کند کنارش بنشیند.

ما آدم‌ها هم مثل جوی آبیم.
هیچ چیز برای جوی مثل آب نمی‌شود.
و هیچ چیز هم برای ما مثل خدا نخواهد شد.
یعنی هیچ چیزی جای خدا را پر نمی‌کند.
پر شویم از خدا وگرنه پر می‌شویم از خَس و خاشاک و گرد و غبار گناه!
اگر خدا را بیاوریم در زندگی ، زیبا می‌شویم، تماشایی می‌شویم ؛ هم خود سبز می‌شویم و هم پیرامون خود را سبز و سرسبز خواهیم کرد.

شب چرا به صبح می‌رسد؟ چرا به روشنی می‌رسد؟ چون سیر می‌کند ، چون حرکت می‌کند.
ما هم مثل شب‌ایم ، تاریک و ظلمانی هستیم . اگر در راه خدا سیر کنیم، سلوک کنیم ، حرکت کنیم ، ما هم به صبح و روشنایی می‌رسیم و هر چیزی برای ما روشن خواهد شد.
این است که قرآن کریم می‌فرماید :
سیر کنید ، حرکت کنید ، نایستید ، ساکن نباشید ، راه بیفتید ؛ البته در مسیر حق .

یک قطره جوهر سیاه وقتی در یک لیوان پر از آب زلال می‌چکد ، تمام آب را تیره و تار می‌کند ، سیاه می‌کند ، روسیاه می‌کند.
و ظلم از ظلمت است ، یعنی از جنس سیاهی است و هر چند کم باشد ، زندگی را تیره و تار می‌کند.
و به همین خاطر است که قرآن کریم فرموده است :
ظلم نکنید!
« خانه‌ی ظلم خراب است ، تو هم می‌دانی
مثل کف بر سر آب است ، تو هم می‌دانی »

گل و گیاه را اول صبح آب می‌دهند ، چون جذب بیشتری دارد .
ما آدم‌ها هم همین‌طور ؛
یعنی اگر بخواهیم برکات بیشتری را جذب کنیم ، باید صبح‌خیز و اهل سحر باشیم .
صبح در دستگاه خداوند قیمت دارد .
به همین خاطر خداوند به آن سوگند یاد می‌کند.
سوگند به صبح !
« عجب ملکی است ، ملک صبحگاهی
در آن کشور بیابی هر چه خواهی »

اين روزها زياد مي شنوم كه به من مي گويند اين حجم كار كردن و اين همه درگيري ذهني و اين همه مشغوليت و .. چرا ؟

چرا براي خودت وقت نميگذاري ؟ چرا به خودت فكر نمي كني ؟

عده اي هم كه مرا از نزديك نميشناسند ، گاهي وقتها مي گويند : اين همه پول را براي چه مي خواهي ؟!!

چرا به آرامشت فكر نميكني ؟ آخرش چه ؟

احساس مي كنم حرفهاي گلوگير زيادي در دلم سنگيني مي كند كه مي شود اينجا برخي از آنها را بيرون ريخت و در قالبي خاص به بيان آن پرداخت .

كودك كه بودم به من مي گفتند كه روزي دنيا را ترك خواهيم كرد و به آرامش ابدي خواهيم رسيد .
به اين حرف گونه اي ديگر هم مي توان نگريست كه در روزهاي سالخوردگي مي تواند مايه آرامش باشد .

اما من كه ديگر كودك نيستم كه با چنين حرفهائي آرام بگيرم . سالخورده هم نيستم كه با آن حرف آرام شوم . من آرامشم را در لحظه ها مي جويم .

جداشده از انبوده لحظه هاي گذشته خودم و بي اتصال به درياي لحظه هاي آينده .
آرامش را در نگاه به همين شعله مصنوعي شومينه خانه ام ، كه نه با چوپ و ذغال ، بلكه با گاز شعله ور شده .

من آرامشم را در شنيدن صداي تو از پشت تلفن ، وقتي كه مي گوئي كميل من هستم ... ميبينم
و اصلا توجهي به آن ندارم كه ثانيه اي بعد ، اختلال شبكه ... همين صدا را نيز از من مي گيرد ..

من آرامشم را در كلبه اي موقتي و محقر با سقف شيرواني كه ساعاتي را ميزبان تو باشم جستجو مي كنم .. بي فكر به آنكه گرفتن مدرك بالاترتو ، لحظاتي ديگر ، ما را كيلومترها از هم دور خواهد كرد ..

من آرامشم را در دروغهائي كه از زبان يك فرد كه خود را دوستدار من مي ناميد ، جويا بودم ... بي توجه به آنكه ،  ميدانستم تمام آنها دروغي بيش نيست ...

من آرامش خود را در صداي مادرم و در صداي بي صداي پدرم جستجو ميكنم . بدون فكر كردن به اينكه اين صدا تا كي به گوشم خواهد رسيد ..

آرامشم را در لبخند غريبه اي كه در كافي شاپ شهر كتاب ، كه مي گويد مرا به نام مي شناسد و من او را به چهره هم ياد ندارم ، ميبينم . و به اين نمي انديشم كه تا لحظاتي ديگر هر دو ميز خالي شده .

آرامشم در خوابي است كه در آن خواب خوشي ميبينم و در همان خواب مي دانم كه تنها خواب است ..

من آرامشم را در اشكهايي كه در خلوت با خودم و براي خودم ميريزم مي بينم ، بي آنكه بدانم چرا و براي چه اشك ميريزم ...

آرامش خود را در گوش دادن به صداي سراج ، به نواي اصفهاني و به فريادهاي ناظري و به خش صداي چاوشي بي آنكه دنبال ارتباطشان باشم ، جستجو مي كنم ..

آرامش خود را در چند دقيقه حرف زدن با يك دوست ، كه ارزشش برايم شمردني نيست ميبينم ..

آرامش را در شوخي كردن با دانشجويانم ، وقتي كه مي فهمند تازه ميبينند . تازه دارند مي شنوند و بلند خنديدن آنها كه ديگر التيام بخش دردهايم است ، ميدانم . هر چند ميدانم خنده هايشان ، به دليل داشتن هزاران قصه و غصه ، از ته دل نيست .

من آرامشم را در لبخند آن شاگرد تعويض روغني مي بينم كه فكر مي كرد با حساب و كتاب غلط هزار تومان بيشتر گرفته و لبخند خاص آن ديگر شاگرد كه با حساب و كتاب درست در روز ديگر و جاي ديگر از من هزار تومان طلب انعام داشت .

آرامش را در نگاه سرشار از موفقيت راننده اي كه در ازدحام خيابان ، از خط عابر پياده با چراغ قرمز ماشين خود را يه ماشين جلو انداخت و شاد شاد شد ..
و نگاه سرشار از رضايت راننده ديگر ، كه حتي با سبز شدن چراغ ، كه مي توانست عبور كند ، اما را به من داد .

من آرامش را در لبخند گل فروش سر چارراه و واكسي كنار پياده رو و دعاي پس از نماز سجاده نشين جسنجو مي كنم .

من آرامشم را در همين چيزهاي كوچكي كه گفتم جستجو مي كنم ...
تو را به خدا از من نپرس كه چقدر لحظه هاي شاد داشتي و چقدر لحظه هاي ناشاد
كه من آرامش خود را در چشم بستن بر حساب و كتاب و شمارش و ارزيابي و گزينش جسنجو مي كنم ...

خانم‌ها لباس‌های تمیز را کنار لباس‌های تمیز و لباس‌های کثیف را کنار لباس‌های کثیف می‌گذارند.
هندسه‌ی عالم هم همین است.
آن‌هایی که پاک‌اند کنار پاکی‌ها و پاکان قرار می‌گیرند و آن‌هایی که ناپاک‌اند کنار ناپاکی‌ها و ناپاکان قرار می‌گیرند.
و این خود حقیقتی است که قرآن کریم از آن یاد می‌کند:

پس پاک بشویم تا دوستانی پاک پیدا کنیم.
پاک بشویم تا کتاب‌های پاک و خوبی در اختیارمان قرار بگیرد.
پاک بشویم تا شغل‌های پاک و مناسبی سر راهمان سبز شود.
پاک بشویم تا افکاری پاک و زیبا نصیبمان شود.

بدن آهو یک قسمتی دارد به اسم نافه.
خون وقتی وارد نافه‌ی آهو می‌شود ، تبدیل به مشک می‌شود که عطر بسیار خوشبویی است ، و چقدر قیمت پیدا می‌کند و مردم آن را به سر و صورت و جامه خود می‌کشند.
دستگاه الهی هم درست مثل نافه‌ی آهو است !
یعنی هر کس هر قدر هم که آلوده باشد وقتی به آنجا می‌رود پاک و معطر می‌شود ، گذشته‌ی او اصلاح می‌شود و تمام بدی‌هایش به خوبی بدل می‌شود.

آنجا جایی است که بدی‌ها و گناهان به حسنه و زیبایی و خوبی بدل خواهد شد.
درست مثل آب گل‌آلودی که به دریا برسد ؛ آب آلوده، همین که به دریا رسید پاک و زلال خواهد شد.
«آب بد را چیست درمان؟ باز در جیحون شدن
خوی بد را چیست درمان؟ باز دیدن، روی یار»

چک وقتی قلم‌خوردگی پیدا کند دیگراز اعتبار می‌افتد ، مگر این‌که پشت‌نویسی شود.
ما هم همین‌طور ... وقتی که یک گناهی ، لغزشی ولو ناچیز ، ولو اندک داشته باشیم از چشم خدا می‌افتیم ، از اعتبار می‌افتیم ، مگر این‌که پشت‌ نویسی کنیم ؛ یعنی توبه کنیم ، آن‌ وقت است که آن اعتبار و آبروی رفته بازمی‌گردد.
این است که قرآن کریم می‌گوید:

همه توبه کنید و به سوی خدا بازگردید.

وقتی تلفن روی آیفون باشد ، حاضری هر چیزی را بگویی؟
عالَم روی آیفون است ، هم صوتی و هم تصویری!
یعنی خداوند هم صدای ما را می‌شنود و هم تصویر ما را می‌بیند.

او به بندگان خود آگاه است ، و بیناست.
پس کمی با احتیاط و با ملاحظه رفتار و زندگی کنیم .

هر چیزی خالصش خوب است.
مثل گلاب و عسل که خالص‌شان خوب است.
حتی خود آب، خالصش خوب است.
آبی که توی یخچال می‌گذاری، بوی طالبی و گوشت و ماست می‌گیرد ،
این آب دیگر گوارا نیست.
آبی گوارا است که طعم آب داشته باشد ،
بوی آب داشته باشد، رنگ آب داشته باشد.
عبادت هم همین‌طور است ؛ خالص آن خوب است.
این است که قرآن کریم می‌فرماید:
جز خدا هیچ‌کس را بندگی نکنید، یعنی بندگی خود را خالص کنید.

شما اول انگشت خود را در استمپ می‌گذاری و آن را جوهری می‌کنی

و بعد پای یک قرارداد انگشت زده و آن را جوهری می‌کنی.

یعنی تا این انگشت خود جوهری نشود

نمی‌تواند برگ کاغذی را جوهری کند.

هندسه‌ی عالم هم همین است.

ما تا خود یک ویژگی و صفتی پیدا نکنیم ،

نمی‌توانیم دیگران را دعوت کنیم تا آن ویژگی و صفت را پیدا کنند.

این است که قرآن کریم گلایه می‌کند

از کسانی که حرف‌هایی می‌زنند

و مردم را به خصوصیاتی دعوت می‌کنند ،

در حالی که در خودشان از آن ویژگی‌ها خبری نیست .

چرا یک حرف‌هایی می‌زنید که خود انجام نمی‌دهید .

درست مثل سوزن که برای همه لباس می‌دوزد ،

اما خود برهنه است .

یا مثل شمعی که اطرافِ خود را روشن می‌کند ،

اما پای خودش تاریک است .

یک گل وقتی شاداب و باطراوت است که لقمه‌های پاک در اختیارش قرار بگیرد :

آب پاک ، خاک پاک.

ما آدم‌ها هم همین‌طوریم ، یعنی وقتی شاد و شاداب و سرزنده و سرحال هستیم که

مواظب لقمه‌هایمان باشیم ؛ لقمه‌هایمان پاک و طیّب و طاهر باشند.

این است که قرآن کریم نصیحت می‌کند :
یعنی مردم لقمه‌های حرام را مصرف نکنید . چرا؟ چون افسرده می‌شوید ،

ناراحت می‌شوید ، پژمرده می‌شوید ، خشک می‌شوید.

آزرده‌خاطر می‌شوید و آسیب می‌بینید.

یک مداد اگر مغز نداشته باشد ، هیچ ارزشی ندارد ؛ فقط چوب است .

ارزش یک مداد به مغز آن است.

ارزش ما آدم‌ها هم به مغز و عقل و خرد است .

اگر این خرد و عقل را کنار بگذاریم، و اهل حساب و کتاب نباشیم ارزشی نداریم ، فایده‌ای نداریم

یکی از ناله‌های اهل جهنم این است :
اگر اهل تعقل و اندیشه بودیم، اگر اهل درک بودیم امروز اینجا نبودیم .

یک میخ اگر راست باشد هر چه هم ضربه بخورد پیش‌تر رفته

و محکم‌تر و مقاوم‌تر خواهد شد .

به همین خاطر هم قرآن به ما می‌گوید بیایید راستی و صداقت پیشه کنید ،

اینجا ست که هیچ‌کس نمی‌تواند به شما آسیب بزند.

اگر اهل شکیبایی باشید ، اگر تقوا پیشه کنید و در یک سخن ،

اگر راستی و درستی پیشه کنید ، هیچ‌کس نمی‌تواند به شما آسیب بزند ،

اما اگر صداقت را پیشه نکنید و کج بشوید و کج‌رفتار باشید

مثل همان میخ کج می‌مانید ؛ هر چه ضربه بخورید بیشتر کج می‌شوید.

توپ را که شوت می‌کنند و به آن ضربه می‌زنند.
بالا می‌رود اما پایی که ضربه می‌زند به عقب برمی‌گردد.
و این خود یک درس است.
یعنی اگر به کسی البته به ناحق و نابجا ضربه‌ای بزنی
آن‌ که ضربه می‌خورد اوج می‌گیرد ولی تو که ضربه می‌زنی عقب می‌افتی
و این یعنی بدی‌های تو به خود تو برمی‌گردد.
و این همان است که قرآن کریم می‌گوید:
بدی‌های شما به خود شما باز می‌گردد.
دیوار را ببین! صبح که می‌شود ، سایه سیاه و دراز خود را
به این طرف و آن طرف می‌اندازد ،
اما نزدیک به ظهر که می‌شود همان سایه آرام آرام به خودش برمی‌گردد.

در یک شب تار و تاریک و ظلمانی که پیرامون‌ات چاه و چاله هم زیاد باشد ،

البته احتیاط می‌کنی ، می‌ایستی و حرکت نمی‌کنی.

قرآن می‌گوید: اگر یک مطلبی برایت روشن نبود و تاریک و مبهم بود

آنجا هم حرکت نکن !

آنجا هم بایست ! آنجا هم زود داوری و قضاوت نکن !

چیزی که نسبت به آن آگاه نیستی و آگاهی و اطلاع نداری دنبال نکن ،

چون آسیب می‌بینی.

زغال‌های خاموش را کنار زغال‌های روشن می‌گذارند تا روشن شوند، چون همنشینی اثر دارد.
ما هم مثل همان زغال‌های خاموشیم؛ پس اگر کنار کسانی بنشینیم که روشن‌اند، نورانیتی دارند و گرما و حرارتی دارند، ما هم به طفیل آن‌ها روشنی می‌گیریم و گرما و حرارتی پیدا می‌کنیم، وگرنه در قیامت حسرت می‌خوریم.
یکی از حرف‌های جانسوز اهل جهنم همین است:
ای کاش با فلانی رفیق نبودم و با او نمی‌نشستم. او تاریک بود و مرا هم مثل خود تاریک کرد.
یعنی ای کاش رفیقی سر راهم سبز می‌شد که خود سبز بود، روشن بود، صفا و نوری داشت تا من هم از پرتو او طرفی می‌بستم.

آنقدر پیش این و آن از خوبی هایش گفتم

که وقتی سراغش را می گیرند

شرم دارم بگویم تــنــهایــم گذاشت …

وقتی دلت برا یه کار خوب تنگ می‌شه

حتماً به سراغ اون کار خوب برو و انجامش بده !

امّا وقتی دلت برا یک کار بد تنگ شد اون رو به تأخیر بنداز

و سعی کن از زیر حرف دلت فرار کنی!

این مهمترین رمز موفقیت در تعالی روح

و مبارزه با هوای نفسه ؛

هوس‌های خوب دل ما ، الهامات الهی هستن
 

اونقدر خستم كه حاضرم سرم رو روي تيكه سنگي بذارم و بخوابم

ولي به ديوار وجود خيلي از آدما كه بارها رو سرم آوار شدن

تكيه نكنم

قصه بودن من و تو  ...
يه برگيه از دفتر افسانه اي راز بقا
دل آدم اگه ميشكنه !
گل اگه ميميره !
اگه باغ به خودش رنگ خزون ميگيره !
همش يه هشداره براي تو
جون من سخت نگير
زندگي كوچ كردن همين چلچله هاس . . .
به همین قشنگي !
به همین کوتاهی !!

چه کسی می داند که
تو در پیله ی تنهایی خود تنهایی ؟؟!
چه کسی می داند که
تو در حسرت یک روزنه در فردایی ؟؟!
پیله ات را بگشا .....
تو به اندازه پروانه شدن زیبایی ...

سهراب سپهری

ترس منشأ اصلی خرافات است و یکی از منشأهای اصلی سنگدلی . غلبه بر ترس نقطه آغاز حکمت

در راه رسیدن به حقیقت و در تلاش برای پیدا کردن روش ارزشمندی برای زیستن است.

يكماه تکیه راه می‌اندازد و خودش در روز تاسوعا سر مردم گل می‌مالد

و ۱۱ ماه هم سرشان شیره!

حسین (ع) هنوز مظلوم است

چون وقتی محرم می‌آید...

متن كامل در ادامه مطلب

به لبخندتان اجازه دهيد كه دنيايتان را تغيير دهد

اما

به دنيا اجازه ندهيد لبخندتان را تغيير دهد

به نظر من بدترين و خطرناكترين حرف اينه كه بگيم

« همه اين جورند »

به راحتی میشه در دفترچه تلفن کسی جایی پیدا کرد

ولی به سختی می شه در قلب او جایی پیدا کرد.

به راحتی میشه در مورد اشتباهات دیگران قضاوت کرد

ولی به سختی می شه اشتباهات خود را پیدا کرد.

به راحتی میشه بدون فکر کردن حرف زد

ولی به سختی می شه زبان را کنترل کرد.

به راحتی میشه کسی را بخشید

ولی به سختی می شه از کسی تقاضای بخشش کرد.

به راحتی میشه کسی را که دوستش داریم از خود برنجانیم

ولی به سختی می شه این رنجش را جبران کنیم.

ولی به سختی می شه به آن ها عمل کرد.

به راحتی میشه به کسی قول داد

ولی به سختی می شه به آن قول عمل کرد.

به راحتی میشه به رویاها فکر کرد

ولی به سختی می شه برای بدست آوردن یک رویا جنگید.

ولی به سختی می شه آنرا نشان داد

به راحتی میشه هر روز از زندگی لذت برد

ولی به سختی می شه به زندگی ارزش واقعی داد.

به راحتی میشه یک دوستی را با حرف حفظ کرد

ولی به سختی می شه به آن معنا بخشید.

به راحتی میشه گرفت

ولی به سختی می شه بخشيد .

ولی به سختی می شه از آن اشتباه درس گرفت.

اگر مثل گاو گنده باشي ، ميدوشنت ،

اگر مثل خر قوي باشي ، بارت مي كنند ،

اگر مثل اسب دونده باشي ، سوارت مي شوند ....

فقط از فهميدن تو مي ترسند

از این تکرار ساعتها

از این بیهوده بودنها

از این بی تاب ماندنها

از این تردیدها

نیرنگها

شکها

خیانتها

از این رنگین کمان سرد آدمها

و از این مرگ باورها و رویاها

پریشانم …

دلم پرواز میخواهد !

این نیز بگذرد …

اما بعضی چیزها هست که هر چقدر هم بگذرد ، “ نمی گذرد ”

و داغشان تا ابد بر دل آدم میماند !

نخواهد شست !

انتخاب با ماست

مي تونيم صبح كه از خواب پاميشيم ، بگيم :

صبح به خير خداي بزرگ

يا اينكه بگيم :

خدا به خير كنه باز صبح شد

خوشبختی ما در سه عبارت خلاصه می شود

تجربه از دیروز، استفاده از امروز، امید به فردا

ولی ما با سه عبارت دیگر زندگی مان را تباه می کنیم

حسرت دیروز، اتلاف امروز، ترس از فردا

چقدر جالب !

تو لحظه های داغونی فقط یه نفر میتونه آرومت کنه

اونم کسیه که داغونت کرده …

افتــــــادم ...

بسان آن برگ زرد ، که درخت از حضورش خسته شد

سقوط من از زردی نبود

سبز بودم وگرم ، که آفت زده شدم و ...

افتـــــادم ...

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره ، میفهمی پیر شده !

وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه ، میفهمی پیر شده !

وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره ، میفهمی چقدر درد داره اما هیچ چی نمیگه . . .

و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو هستش ، دلت میخواد بمیری . . .

پدرم دوست دارم ...

وقتی یه زن سیگار کشید 

یعنی دیگه گریه جواب نمیده

و وقتی مردی اشک ریخت بدون کار از سیگار کشیدن گذشته . . .

من انسان قويي هستم

اما گهگاهي دلم ميخواهد كسي دستم را بگيرد و بگويد

همه چيز درست خواهد شد ...

1-       برای همدیگر وقت صرف می کنیم

2-       به همه می گویم که دوستش دارم

3-       برای قدردانی از محبت هایش ، نامه ای عاشقانه برایش می نویسم .

4-       در جمع از او تعریف می کنم

5-       وقتی غمگین است سعی می کنم ناراحتی اش را بفهمم و او را درک کنم.

6-       همیشه در اتفاقات خوب و مهم زندگی ، او را سهیم می کنم قبل از اینکه دیگران چیزی بدانند .

7-       در همه مراحل زندگی با هم برنامه ریزی می کنیم .

8-       همواره مراقبش هستم و به نیازهایش توجه خاصی نشان می دهم .

9-       آرامش را در همه حال حفظ می کنم .

10-    باورهایم را نسبت به او همواره حفظ می کنم .

11-    پس از به پایان رسیدن روزهای پرتحرک ، شبها همه چیز را برایش تعریف می کنم .

12-    اولین کسی هستم که تولدش را تبریک می گویم .

13-    به کارهایی که برایم انجام می دهد توجه می کنم و قدردان محبت های او هستم .

14-    ازدواجمان را از موهبت های الهی می دانم .

15-    برای سلامتی اش صدقه می دهم .

16-    در یک مکان یادداشتی محبت آمیز برایش پنهان می کنم و او را راهنمایی می کنم تا پیدایش کند .

17-    در همه لحظات زندگی با گذشت رفتار می کنم .

18-    سعی می کنم که همیشه سرزنده و شوخ طبع باشم .

19-    کارهایی که نشان دهنده محبتم نسبت به اوست برایش انجام می دهم .

20-    هرگاه از او خیلی عصبانی هستم ، به نکات مثبتش هم فکر می کنم .

21-    اگر احساس کنم از وسایل شخصی اش چیزی کم دارد و خودش نمی خرد ، حتما برایش تهیه می کنم .

22-    همه هدایایی را که به من داده است ، از صمیم قلب دوست دارم .

23-    همیشه دل آرام یکدیگر هستیم .

ﻣﻦ ﺍﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻼﻏﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺖ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ، ﮐﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﺎﻏﻤﺎﻥ ﺗﺒﺮ ﺍﺳﺖ !
.
.
رسیده ام به حس برگی که میداند باد از هر طرف بیاید سرانجامش افتادن است !
.
.
سرسوزنی اگر مرا میخواست ، زمین و زمان را به هم میدوختم !
.
.
ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﻣﻦ ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺷﻜﺴﺘﻢ
ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺩﻟﻢ ﺭﻳﺨﺖ ﺑﻪ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺳﻜﻮﺗﻢ
.
.
این روزها احساس میکنم چقدر شبیه سکوتم ، با کوچکترین حرفی میشکنم !
.

.
.
ﺍﺳﻤﺖ ﭼﻪ ﺑﻮﺩ ؟
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺖ ﮐﻨﻢ . . .

.
.
یه روزی من بودم نفسش
ولی بعد شدم عامل تنگی نفسش
رفت سراغ یه نفس تازه !!!
.
.
انگشتانم را فرو می برم در چشمانم …
این سد اگر فرو بریزد ، دنیا را آب خواهد برد …
.
.
چقدر جالب !
تو لحظه های داغونی فقط یه نفر میتونه آرومت کنه اونم کسیه که داغونت کرده …

این نیز بگذرد …
اما بعضی چیزها هست که هر چقدر هم بگذرد ، “نمی گذرد” و داغشان تا ابد بر دل آدم میماند !
.
.
تازه فهمیدم چرا پشت سر مرده ها آب نمی ریزند …
چون این دنیا ارزش برگشتن ندارد … !
.
.
کاش فقط یک نفر بود که وقتی بغض میکردم ، بغلم میکرد و میگفت گریه کنی میکشمتا …
.
.
درد یعنی‌ سرت به همون سنگی‌ بخوره که به سینه میزدی …
.
.
خیلی سخته که عشقت رو با کس دیگه ای ببینی بعد بهش اس ام اس بدی کجایی ؟
بگه تو قلبتم . . . !
.
.
خیلى از اونایی که بودن ، دیگه نیستن چون دیگه اونایی نیستن که بودن …
.
.
این من هستم که وفادار خواهم ماند
این تو هستی که تنها بی وفایی از تو جا خواهد ماند !
این من هستم که آخرش میسوزم
این تو هستی که میروی و من با چشمهای خیس به آن دور دستها چشم میدوزم …
.
.
این روزها زیادی ساکت شده ام ؛ حرفهایم نمی دانم چرا به جای گلو از چشمهایم بیرون می آیند !
.
.
چه زخم هایی بر دلم خورد تا یاد گرفتم که هیچ نوازشی بی درد نیست !
.
.
یکی بود ، هیچکس نبود …
گفته بودم که قصه من شنیدن ندارد …
.
.
اگه نیمه گمشدتو پیدا نکردی زیاد مهم نیست …
درد واقعی از اونجایی شروع میشه که نیمه پیدا شدتو گم کنی !
.
.
به پایان رسیده ام اما نقطه نمی گذارم …
یک ویرگول میگذارم ،
این هم امیدیست ، شاید که برگردی …
.
.
سخت است ؛ خیلی سخت وقتی بدانی او کجای زندگی توست !
ولی ندانی تو کجای زندگی او هستی … !!!
.
.
من درد میکشم ، تو اما چشم هایت را ببند !
سخت است بدانم میبینی و بی خیالی . . .
.
.
وقتی یه زن سیگار کشید یعنی دیگه گریه جواب نمیده
و وقتی مردی اشک ریخت بدون کار از سیگار کشیدن گذشته . . .
.
.
نقش یک درخت خشک را در زندگی بازی میکنم ؛
نمیدانم که باید چشم انتظار بهار باشم یا هیزم شکن پیر …
.
.
بعضی از اشیا حس دارند …
گریه می کنند …  مثل بالش من …
هرشب غرق اشک است !
.
.
همونایی که خنده هاشون گوشه فلک رو کر می کنه …
همونایی هستن که صدای گریه های آرومشونو حتی بالشتشون نمی شنوه …
.
.
شنیدید که میگن : اونی که گریه می کنه یه درد داره اما اونی که میخنده هزار تا ؟
من میگم : اونی که میخنده هزار تا درد داره ولی اونی که گریه میکنه به هزار تا از دردهاش خندیده اما جلوی یکیشون بدجوری کم آورده …
.
.
از این تکرار ساعتها
از این بیهوده بودنها
از این بی تاب ماندنها
از این تردیدها
نیرنگها
شکها
خیانتها
از این رنگین کمان سرد آدمها
و از این مرگ باورها و رویاها
پریشانم …
دلم پرواز میخواهد !
.
.
حس خوبی نیست در رویای کسی گم شوی که فکر تو حتی در خوابش هم نمیگنجد … !
.
.
این روزها میگذرند ولی من از این روزها نمیگذرم …
.
.
گاهی مجبوری برای راحت کردن خیال دیگران ، خود را خوشحال نشان بدهی ولـــــی چه حیف که درونت غوغاست …
.
.
من سوسو میزنم ؛ فانوس ها تماشایم می کنند !
.
.
رفتن هم حرف عجیبی است ، شبیه اشتباه آمدن است !
.
.
آلزایمر درد نیست ، برای بعضی ها درمان است !
.
.
دودی که از دهانم بیرون میاد ، دود سیگار نیست !
قلبم سوخته …
.
.
از زخم زبان های مردم ناراحت نباش اینها همان هایی هستند که به آسمان و هوای بارانی مگویند “خراب”
.
.
بدتر از رفتن ، گندیست که انسانها به باور یکدیگر می زنند !
.
.
به تو ساده دل ندادم که بری ساده ز یادم …
.
.
اعصابم این روزها عین بیسکویت شده …
از اون بیسکویت هایی که یک هفته میمونه ته کیفت ، که یادت میره بخوریش …
همون ته له میشه ، خورد میشه ، پوووووودر میشه !

ابتدا به شدت سعی داريم تا دبیرستان را تمام کنيم و دانشکده را شروع کنيم ،

سپس به شدت سعی داريم تا دانشگاه را تمام کرده و وارد بازار کار شويم ،

بعد تمام تلاشمان این است که ازدواج کنيم و صاحب فرزند شويم ،

سپس تمام سعی و تلاشمان را برای فرزندانمان بکار ميبريم تا آنها را تا حد مناسبی پرورش دهيم ،

سپس می توانيم به کار برگرديم ، و برای بازنشستگی تلاش کرديم ،

اما اکنون که در حال مرگ هستيم ، ناگهان فهمیده ايم که فراموش کرده ايم زندگی کنيم .

لطفا اجازه ندهید این اتفاق برای شما تکرار شود .

قدر دان موقعیت فعلی خود باشید و از هر روز خود لذت ببرید .

برای به دست آوردن پول ، سلامتی خود را از دست ندهيد .

سپس برای بازیابی مجدد سلامتی پول تان را از دست می دهید .

گونه ای زندگی نکنیم که گویا هرگز نخواهیم مرد و گونه ای نمیریم که گویا هرگز زندگی نکرده ایم ...

سارا هفت ساله بود که از صحبت پدر و مادرش فهمید برادر کوچيکش سخت مریضه و پولی هم برا مداواش ندارن. پدر به تازگی کارش رو از دست داده بود و نمی‌تونست هزینه‌ی جراحی پرخرج برادرش رو بپردازه . سارا شنید که پدر به آهستگی به مادر گفت: فقط معجزه می‌تونه پسرمون رو نجات بده .


ادامه مطلب رو از دست ندید

1) انتقاد ، شکایت و محکوم نکنید.

2) صادق باشید.

3) در دیگران انگیزه ایجاد کنید.

4) ذاتاً به دیگران علاقه مند باشید.

5) همیشه حتی در هنگام مشکلات و سختی ها خنده رو باشید.

6) به یاد داشته باشید که نام هر فردی زیباترین و مهمترین کلمه است.

7) شنونده خوبی باشید . دیگران را تشویق کنید در مورد خود صحبت کنند.

8)براساس علایق دیگران صحبت کنید.

9) طوری رفتار کنید که دیگران احساس کنند مهم هستند و هر کاری که از دستتان بر می آید صادقانه برایشان

انجام دهید.

10) بهترین راه موفقیت در بحث، اجتناب از آن است.

11) به «نظر» دیگران احترام بگذارید. هرگز نگویید «اشتباه می کنید«

12) اگر اشتباه کردید ، سریع و صادقانه آن را بپذیرید.

13) دوستانه صحبت کنید.

14) طوری صحبت کنید که طرف مقابل همیشه در پاسخ تان «بله» بگوید.

15) اجازه دهید طرف مقابل بیشتر صحبت کند.

16) اجازه دهید طرف مقابل احساس کند از شما برتر است.

17) صادقانه همه چیز را از نگاه طرف مقابل ببینید.

18) با عقاید و آرزوهای مثبت و سازنده دیگران همراه شوید.

19) با افراد مثبت و انگیزه دهنده دوست باشید.

20) عقایدتان را به دیگران تحمیل نکنید.

21) خود را با علائم غیرکلامی طرف مقابل هماهنگ کنید.

22) صادقانه از دیگران تعریف کنید.

23) اشتباهات دیگران را غیر مستقیم تذکر دهید.

24) قبل از انتقاد از دیگران در مورد اشتباهاتتان صحبت کنید.

25) به جای دستور صریح، سؤال کنید.

26) در دیگران احساس امنیت ایجاد کنید.

27) هر پیشرفت جزیی و هر نکته مثبتی را تحسین کنید.

28) مشوق باشید و بکوشید اشتباه دیگران را آسان و قابل اصلاح نشان دهید.

29) بگذارید افراد از انجام پیشنهادات شما خوشحال شوند.

30) اگر برای کسی کاری انجام می دهید، انتظار جبران نداشته باشید.

اگر چنين فردي هستيد يقينا ارتباطات خوبي داريد و مدير خوبي هستيد

فرض مي كنيم زندگی مثل یه بازیه . قاعده این بازی اينجوريه كه بایستی پنج تا توپ رو در آن واحد تو دستتون نگه داريد و مانع از افتادنشون روي زمین بشيد . جنس یکی از اون توپها از لاستیکه و مابقی شیشه ای هستن . پر واضحه که در صورت افتادن توپ پلاستیکی رو زمین ، دوباره نوسان کرده و بالا مياد ، اما اون چهار توپ دیگه به محض برخورد با زمين ، کاملا شکسته و خرد میشن .

اون چهارتا توپ شیشه ای اينا هستن :  خانواده ، سلامتی ، دوستان و روح خودمان و توپ لاستیکی همون کارمون هستش . کار رو بر هیچ كدوم از عواملي كه گفتم ترجیح ندید ، چون همیشه کاری برای کاسبی وجود داره ولی دوستی که از دست بره دیگه بر نمیگرده ، خونواده ای که از هم پاشید دیگه نميشه جمعش كرد . سلامتی از دست رفته برنمیگرده و روح آزرده دیگه آرامشی نداره .

چه داستان غريبي است داستان زندگي

دستي كه داس را برداشت ، دستي بود كه گندم را كاشته بود

یادش بخیر چقدر حرص میخوردیم وقتی روز تعطیل رسمی با جمعه تداخل داشت ؟! . . . بچه های نسل امروز

هیچوقت رابطه نوار کاست رو با خودکار بیک نمیفهمن . . . ما بچه بودیم یه بازی بود به نام : « همه ساکت

بودند ناگهان خری گفت » … صد برابر پلی استیشن ۳ لذت داشت ! . . . بچه کـــه بــودیم یکی از تفریحات

سالم ما این بود: که پنکه رو خاموش میکردیم, یکم که سرعتش کم میشد, با انگشت پَره هاشو نگه

میداشتیم … .

 
. . یادش به خیر زمانی که راهنمایی بودیم یه دبیر داشتیم هر موقع از دست ما عصبانی میشد میگفت:

گوساله ها خجالت بکشید من جای پدرتون هستم! . . . یادش بخیر یه زمانی تو مدرسه با دوستمون هماهنگ

می کردیم که : تو اجازه بگیر برو بیرون منم ۲دقیقه دیگه میام! بعد معلم عقده ای می گفت صبر کن تا دوستت

بیاد بعد برو….. من که حلالشون نمی کنم!!!!! . . . یه زمان از امتحانات که بر میگشتیم ، مامانمون میپرسید :

چند میشیی ؟؟؟ با صدای بلند داد می زدیم ۲۰ ! یادش گرامی باد ! ۱ دقیقه سکوت لطفا !!! . . . یادش بخیر

بچه بودیم اون موقع ها شماره ها روی تلفن نمی افتاد ! زنگ میزدیم مزاحم میشدیم یه بار زنگ زدم یه دختره

گوشی رو برداشت ، منم فوت میکردم ! دختره گفت ، خوب حالا من با فشار دادن یک دکمه ….. آقا ما هم از

ترسمون سریع قط میکردیم ! یه همچین اسگل هایی بودیم ما !!! . . . یادش بخیر قدیمـا رو عیدی فک و فامیل

حســـــاب باز میکردیم الانا خیلـــی بهمون لطف کنن ماچمون میکنن…! . . . والا ما بچه بودیم همش اون خانوم

مجری مهربونه بودا خانوم رضایی! میگفت: شما… مام میگفتیم: ما ؟ میگفت: بعله شما که نزدیک تلویزیون

نشستی ، یکم برو عقبتر بشین! مام میرفتیم عقب! بعد میگفت: یکم عقبتر! آقا مام تا نزدیکیهای در ورودی

میرفتیم عقب که نکنه لج کنه کارتون نشون نده ..! یعنی یه همچین اسکولای دوست داشتنی ای بودیم ما..! . 

. این روزا به بچه ها میگن “برو گم شو” میره تو اتاقش ، بعد بابا مامانه خودشون میرن منت کشی !!! قدیما به

ما میگفتن برو گم شو ، جا نداشتیم همینطوری مجهول بودیم الان کجا باید گم شیم !؟!؟!

یادش به خیر نوک مداد قرمزامونو زبون می زدیم که خوش رنگتر بشه یادش به خیر تو پنکه روشن می گفتیم

آآآآآآآآآآآ…. یادش به خیر واسه دیدن قسمت بعدی سریال ها باید یه هفته صبر می کردیم یادش به خیر دندون

دراکولایی ها که چراغ قرمز داشتن یادش به خیر سال های دور از خانه و اوشین و پا کوتاه و پا ریکال و پرین

(شایدم پریم ، از بچگی تا حالا توش موندم ) و وروجک و ممل و چوبین …طفلی بچه های امروز هبچ کدومو ندارن

جاش دی جی مون و امثالهم اومده یادش به خیر آرزومون بزرگ شدن بود و حالا… یادش به خیر الک دولک تو

کوچه و ترس از چوبی که ممکنه بخوره تو سرت یادش به خیر خروس جنگی و سبیل آتشین و آفتاب مهتاب و

لی لی و دزد و پلیس و… یاد و خاطر همه یاد ها گرامی باد   ……………….

کاش میشد بچگی رو زنده کرد ! کودکی شد , کودکانه گریه کرد !! شعر قهر قهر تا قیامت را سرود ! آن قیامت

که دمی بیشتر نبود! فاصله با کودکی هامان چه کرد ؟ کاش میشد بچگانه خنده کرد

مراقب باشیم نگوییم.......

بگوییم : از اینکه وقت خود را در اختیار من گذاشتید متشکرم.

نگوییم : ببخشید که مزاحمتان شدم.

بگوییم : در فرصت مناسب کنار شما خواهم بود.
نگوییم : گرفتارم.
بگوییم : راست می‌گی؟ راستی؟
نگوییم : دروغ نگو.
بگوییم : خدا سلامتی بده.
نگوییم : خدا بد نده.
بگوییم : هدیه برای شما.
نگوییم : قابل ندارد.
بگوییم : با تجربه شده.
نگوییم : شکست خورده.
بگوییم: قشنگ نیست.
نگوییم : زشت است.

بگوییم: خوب هستم.
نگوییم: بد نیست.
بگوییم : مناسب من نیست.
نگوییم : به درد من نمی‌خورد.
بگوییم : با این کار چه لذتی می‌بری؟
نگوییم : چرا اذیت می‌کنی؟
بگوییم : شاد و پر انرژی باشید.
نگوییم : خسته نباشید.
بگوییم: من.
نگوییم: اینجانب.
بگوییم: دوست ندارم.
نگوییم: متنفرم.
بگوییم: آسان نیست.
نگوییم: دشوار است.
بگوییم : بفرمایید.
نگوییم : در خدمت هستم.
بگوییم : خیلی راحت نبود.
نگوییم : جانم به لبم رسید.

بگوییم : مسئله را خودم حل می‌کنم.
نگوییم : مسئله ربطی به تو ندارد

یه پسر و دختر کوچولو داشتن با هم بازی میکردن. پسر کوچولو یه سری تیله داشت و دختر کوچولو چندتایی شیرینی با خودش داشت. پسر کوچولو به دختر کوچولو گفت من همه تیله هامو بهت میدم؛ تو همه شیرینیاتو به من بده. دختر کوچولو قبول کرد.
پسر کوچولو بزرگترین و قشنگترین تیله رو یواشکی واسه خودش گذاشت کنار و بقیه رو به دختر کوچولو داد. اما دختر کوچولو همون جوری که قول داده بود تمام شیرینیاشو به پسرک داد.
همون شب دختر کوچولو با ارامش تمام خوابیدو خوابش برد. ولی پسر کوچولو نمی تونست بخوابه چون به این فکر می کرد که همونطوری خودش بهترین تیله اشو یواشکی پنهان کرده شاید دختر کوچولو هم مثل اون یه خورده از شیرینیهاشو قایم کرده و همه شیرینی ها رو بهش نداده 

نتیجه اخلاقی داستان

عذاب وجدان همیشه مال کسی است که صادق نیست
آرامش مال کسی است که صادق است
لذت دنیا مال کسی نیست که با آدم صادق زندگی می کند
آرامش دنیا مال اون کسی است که با وجدان صادق زندگی میکند

یادتون نمیاد تو دبستان زنگ تفریح که تموم می شد مامورای آبخوری دیگه نمی ذاشتن آب بخوریم

شما یادتون نمیاد شبا بیشتر از ساعت 12 تلویزیون برنامه نداشت سر ساعت 12 سرود ملی و پخش می کرد 

و قطع می شد .... سر زد از افق ... مهر خاوران

 شما یادتون نمیاد هرکی بهمون فحش میداد کف دستمونو نشونش میدادیم میگفتیم آیینه آیینه

شما یادتون نمیاد ساعت 9.30 هر شب با این لالایی از رادیو میخوابیدیم :

گنجیشک لالا مهتاب لالا شب بر همه خوش تا صبح فردا...لالالالایی لالا..لالایی لالالالایی لالا ..لالایی..گل زود

خوابید مثل همیشه قورباغه ساکت خوابیده بیشه...جنگل لالا برکه لالا شب بر همه خوش تا صبح فردا

 شما یادتون نمیاد وقتی یه کلمه رو با هم می گفتیم موهای همو می کشیدیم تا همسرمون خوشگل تر شه

شما یادتون نمیاد زمستون اون وقتا تمام عشقمون این بود که رادیو بگه مدرسه ها به خاطر برف تعطیله

 شما یادتون نمیاد علامتی که هم اکنون میشنوید، اعلام وضعیت قرمز است و معنا و مفهوم آن اینست که

حمله هوایی انجام خواهد شد! محل کار خود را ترک و به پناهگاه بروید

شما یادتون نمیاد کوچولو ها کوچولوها دستاتون بدیم به ما بریم به شهر قصه ها

 شما یادتون نمیاد . گنجشگکه اشی مشی .... میفتی تو اب خیس میشی ....کی میپزه اشپز باشی .....

کی میخوره حاکـــــــــــم باشــــــــی

شما یادتون نمیاد مدیر مدرسه از مادرامون کادو می گرفت سر صف می داد به ما.بعد می گفت: همه تو

صفاشون از جلو نظام برید سر کلاساتون

 شما یادتون نمیاد آلوچه و تمره هندی ، چیپسایی که توش سس کچاب میریختیم, بستنی آلاسکا, همشون

هم غیر بهداشتی

شما یادتون نمیاد تقلید کار میمونه...میمون جزو حیوونه

 شما یادتون نمیاد خط کشهائی که محکم می زدیم رو مچ دستمون دستبند می شد


شما یادتون نمیاد کلی با ذوق و شوق تلویزیون تماشا می کردیم یهو یه تصویر گل و بلبل میومد: ادامه برنامه تا

چند دقیقه دیگر

شما یادتون نمیاد، بچگیا تفنگ بازی که میکردیم ، میرفتیم جلو یکی میگفتیم : دستا بالا ، خشتک پایین
 

شما یادتون نمیاد کارت صد آفرین می‌دادن خر کیف می‌شدیم، هزار آفرین که می‌دادن خوده خر

می‌شدیم


شما یادتون نمیاد اما وقتی بچه بودیم دخترا گلبرگ گلها رو روی ناخنشون می چسبوندن بعد می گفتن

لاک زدیم

 
شما یادتون نمیاد کارنامه هامونو میبردیم شهر بازی که بهمون بلیط بدن

 
شما یادتون نمیاد پسرا شیرن مثه شمشیرن...دخترا موشن مثه خرگوشن

 
شما یادتون نمیاد بستنی میهن رو که میگفت مامان جون بستنیش خوشمزه تره

 
شما یادتون نمیاد پستونک پلاستیکی مّد شده بود مینداختیم گردنمون


شما یادتون نمیاد این بازیو پی پی پینوکیو پدر ژپتو، گُ گُ گُربه نره روباه مکار

 
شما یادتون نمیاد هر وقت آقای نجار می رفت بیرون ووروجک خراب کاری می کرد

 
شما یادتون نمیاد... سیاهی کیستی ؟منم پار30 کولا

 
شما یادتون نمیاد دستمال من زیر درخت آلبالو گم شده سواد داری؟

 
شما یادتون نمیاد آهای، آهای، اهاااااای ، ننه،من گشنمه


شما یادتون نمیاد ماه رمضون که میشد اگه کسی می گفت من روزم بهش میگفتیم: زبونتو در بیار ببینم راست

میگی یا نه

و خیلی‌ چیزای دیگه هست که شما یادتون نمیاد

همیشه به یاد داشته باش زندگی ساختنی است نه گذراندنی

جهان بزرگتر از ان است که با کار تو خراب شود . با گناه خود را خراب نکن

ای انسان بمان برای ساختن و نساز برای ماندن

هرگز اجازه ندهید مشکلتان به بهانه تبدیل شود

کودکان خوبند اگر خلاف کردند بزرگترها را ادب کنید

غرور از فرشته شیطان و تواضع از خاک انسان می سازد

سرمایه هرکس به اندازه حرف های است که برای نگفتن دارد

لیز خوردن بهانه ای است تا دست هایی که دوست داری محکم تر بگیری

مهربانی چه آسان است. اثرش آنی است و بانی اش همواره به یاد سپرده می شو

زندگی مانند جدولی است که جایزه ی پرکردن خانه های آن مرگ است

مودبانه رها کردن یک تقاضا بهتر از براوردن یک تقاضا با خشونت است

جهان سوم جایی است که در آن کنجد روی نان بربری ” آپشن ” محسوب می شود

بــــچه پـــررو کیست ؟

موجودی بسیار محترم که حجم حرفهایش از دو برابر مساحت دهانش نیز بیشتر است

زنی که جواهر است از جواهرات برای خویش بت نمی سازد

چه لزومی دارد برای جزئیات زندگی گریه کنیم وقتی کل زندگی گریه داره !

ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﻣﺤﺼﻮﻝِ ﺗﻔﮑﺮ درست است، اما گاهی ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﻫﻨﺮِ ﻧﯿﻨﺪﯾﺸﯿﺪﻥ  ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩِ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵِﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ را ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ...

خیلی ها فقط سنشون بالا رفته ولی بزرگ نشدن ؛

بعضی ها هم - حتی با سن پایین - بزرگ شدن و بزرگ هستن ...

میتونه سیزده سالت باشه ، ولی بزرگ باشی؛ خیلی بزرگ

مثل یک شهید ، مثل یک حسین فهمیده ...

دردنیای بچه ها هر کی زودتر بگه دوستت دارم برنده هست ولی در دنیای بزرگتر ها هر کی زودتر بگه دوستت دارم بازنده است ...

فرزندانمان هرگز رابطه این دو باهم را نخواهند فهمید ...

وقتی با دوستانت دعوا می‌کنی تازه می‌فهمی آنها چقدر از اسرارت باخبرند .!!!

یک روز می افتد ؛

آن اتفاق خوب را می گویم ...

من به افتادنی که برخاستن اوست ایمان دارم ؛

هر لحظه ، هر روز ، هر جمعه ...

السلام علیک یا صاحب الزمان

به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی به آسمان نگاه کنی...

کسی هست که عاشقانه تو را می نگرد و منتظر توست،

اشک های تو را پاک می کند و دست هایت را صمیمانه می فشارد.

تو را دوست دارد فقط به خاطر خودت.

و اگر باورداشته باشی می بینی ستاره ها هم با تو حرف می زنند ، باور کن با او هرگز تنها نیستی.

فقط کافی است عاشقانه به آسمان نگاه کنی

به حضرت دوست ...

فقط با دوست می توان قهر کرد غریبه ناز ما را نمی کشد ...

قدر دوستان خود را بدانیم

با گفتن  " دوست من جایت خالیست " ،

نه جای من پر می شود و نه از عمق شادی هایت کمتر ...

فقط دلخوش می شوم که هنوز بود و نبودم برایت مهم است .

به حرفهایی که میخواهی بزنی دقت کن ؛

شاید همین حرفها ، دلی را ناخواسته برنجانند...

و

نسبت به حرفهایی که میشنوی بی دقت باش ، شاید از دهانی شنیده باشی

که قبل از حرف زدن به آن فکر نکرده ...

 آنقدر بزرگ و گرفتار شده ایم که یادمان می رود توپمان در حیاط شبها تنها می ترسد ویادمان رفته که مدادهای سیاه و سفید که هرگز تراشیده نشدند پدر مادر ده مداد رنگی دیگر هستند که ما همیشه تراشیده ایم وکوچک شده اند .

    اما از شما چه پنهان گاهی آنقدر کودک می شوم که یادم می‌رود بزرگ شده ام و هنوز عروسکهایم سر تاقچه ی زندگیم خاله بازی می کنند ، هنوز در مراسم تدفین گنجشکها شرکت می کنم و باران پا برهنه تمام کودکی را درمن می دود ...

سلام مادر بزرگ

کاش زنده بودی و میدیدی ...

که بالاخره بزرگترین آرزوی دوران کودکی ام برآورده شده است ...

بدترین آرزویی را میگویم که یک کودک میتواند آرزو کند :

" بزرگ شدن ... "

دشمنی که دیده می شود زیاد ترس ندارد

مراقب آن دشمنی باشید که نمی بینید ...

قدیما یادش بخیر ....

  وقتی بهترین اسباب بازی هامون، لوکس یا خریدنی نبود  ...

  وقتی یه لاستیک کهنه ی دوچرخه و یک تکه چوب ، تمام روزمون رو پر از شادی و شور و نشاط میکرد

  گاهی با تعجب از خودم می پرسم اون روزها کجا رفت ....

 هنوز باورم نمیشه اون روزها دیگه بر نمیگرده ...