اولین نفراتی که وارد اروند شدند !

300 نفر 130 نفر انتخاب شدیم، طنابی دور کمرمان بسته بودیم تا از همدیگر جدا نشویم، ساعت 9 شب وارد اروند شدیم، جذر و مد آب بسیار بالا بود، جذر آب تا ارتفاع 7 متری می رفت آن طرفِ آب...

این روزها با توجه به اینکه بیش از بیست و پنج سال از تاریخ پرافتخار حماسه فرزندان امام راحل می گذرد، وقتی دفتر خاطرات آن روزگار را ورق می زنیم به روایت هایی می رسیم که خواندن و شنیدن آن، اوج شجاعت و دلدادگی طلایه داران را نشان می دهد. دو واقعه فراموش نشدنی تاریخی در این ایام به چشم می خورد، یکی عملیات کربلای پنج و دیگری عملیات غرورآفرین والفجر هشت، این ساعات و لحظات، رزمندگان پرافتخار لشکر همیشه پیروز 25 کربلا، مشغول به آماده سازی خود برای شرکت در عملیاتی سخت و نفس گیر هستند، عملیاتی که در کتب دانشگاه های نظامی دنیا، از آن یاد شده و تدریس می شود. «احمد رضا نیا» از رزمندگان واحد تخریب لشکر ویژه 25 کربلا، یکی از حماسه سازان عملیات والفجر8 است که روایتی جذاب از حماسه ی دلیرمردان واحد تخریب این لشکر بیان می کند.

سه ماه قبل از عملیات والفجر هشت، در منطقه بودیم، 16 سال ام بود و به عنوان بسیجی از روستای معلم کلا، بخش بندپی غربی شهرستان بابل رفتم هفت تپه، آن جا نیروها را تقسیم کردند، ما 30 نفر بودیم برای تخریب، می بایست با دقت عمل می کردیم، چون در تخریب قول مشهوری است که «اولین اشتباه آخرین اشتباه است.»

ابزارهای تخریب چی: سرنیزه و سیم چین است و برای خنثی کردن مین و قطع سیم خاردارها و موانع به کار می روند، ما در پادگان شهید بیگلو واقع در منطقه ی هفت تپه مستقر بودیم و همان جا آموزش دیدیم، بعد از آموزش تخصصی، رفتیم آبادان، کنار رودخانه ی بهمن شیر، چند هفته آن جا بودیم، بچه ها دیگر کسل شده بودند، بالاخره آموزش های لازم را دیدیم، بعد ما را سوار کامیون کردند و در نخلستان های منطقه ی بهمن شیر در روستای چوئیبده مستقر کردند، معمولاً بچه ها را با تویوتا به منطقه ی عملیاتی می فرستادند، اما چون این عملیات بسیار مهم و سرّی بود و نمی بایست عراقی ها متوجه عملیات ما شوند، از کامیون برای انتقال نیروها استفاده کردند.

آن جا نیروهایی بودند که تا 6 ماه به مرخصی نرفته بودند، نه تلفنی، نه نامه ای، هیچ ارتباطی نداشتند، چون بیم آن وجود داشت عملیات لو برود، بعد از آموزش تکمیلی تر تخریب در منطقه ی چوئیبده نیروها را جمع کردند، طرف راست لشکر 27 محمدرسول الله(ص) تهران بود، طرف چپ هم لشکر ما (25 کربلا)، لشکر 14 امام حسین(ع) اصفهان وسط این دو، لشکر 17 علی بن ابیطالب(ع) قم هم بود، شب عملیات شب جمعه بود و بچه ها با شور و حال خاصی دعای کمیل خواندند، ما می دانستیم این عملیات خیلی مهم است، حتی در سطح جهانی، بعد از دعای کمیل برادران همه همدیگر را در آغوش گرفتند و از یکدیگر حلالیت و شفاعت طلبیدند و گریه کردند، بعضی ها وصیت نامه می نوشتند، بعضی ها شوخی می کردند، بعضی ها قرآن می خواندند، خیلی ها حَنا بستند، قبل از عملیات به ما یک شکلات می دادند که 24 ساعت گرسنه مان نمی شد، یک تُن ماهی، یک کمپوت گیلاس هم تو کوله پشتی ما بود، از 300 نفر 130 نفر انتخاب شدیم، طنابی دور کمرمان بسته بودیم تا از همدیگر جدا نشویم، ساعت 9 شب وارد اروند شدیم، جذر و مد آب بسیار بالا بود، جذر آب تا ارتفاع 7 متری می رفت آن طرفِ آب.

با این وضعیت عراقی ها اصلاً فکر چنین عملیات بزرگ و خطرناکی را از طرف نیروهای ما نداشتند، آن ها نگهبان هایی گذاشته بودند داخل سنگرهای بتونی و کانال های بزرگ خودشان و خیال شان از همه چیز جمعِ جمع بود، کم ترین عرض اروند از طرف خودمان تا نیروهای عراقی 700 متر بود، سرعت آب هم 70 کیلومتر در ساعت، مین های روی آب را خنثی کردیم و سیم های نازک بسیار زیاد و سیم های حلقوی را جمع کردیم، سپس اعلام کردیم موانع برداشته شد و عملیات را شروع کنید، رمز عملیات یا زهرا(س) اعلام شد، نیروها داشتند با قایق از آن طرف آب به طرف عراق حرکت می کردند، عراقی ها با زدن منور متوجه برادران شدند و آن ها را به رگبار بستند، دیدم قایق برادرانی را که داشتند می آمدند هدف گرفته همگی سرنشینان آن از جمله برادر جعفر قلی پیشه به شهادت رسیده اند و در آب افتاده اند.

بعد از نبردی جانانه وارد فاو شدیم، بعد از عبور از اروند می بایستی از خاکریز این طرف به آن طرف می رفتیم تا خط شکسته شود، بچه ها ساعت ها منتظر شکسته شدن خط بودند و هیچ تیری نمی انداختند، همگی خسته شده بودند، سردار مرتضی قربانی «فرمانده لشکر ویژه 25 کربلا» الله اکبر گویان با سلاح تیربار گیرنوف که هر دقیقه 500 تا 700 تیر می زند شروع به تیراندازی کرد، بچه ها روحیه گرفتند، ساعت 05/4 صبح خط شکسته شد، وارد شهر فاو شدیم، لشکر ویژه 25 کربلا در کارخانه ی نمک مستقر شد، در کارخانه ی نمک 48 ساعت ماندیم و بعد به ما 15 روز مرخصی دادند و جای ما لشکرهای دیگری آمدند.

بعد از 15 روز مرخصی وارد فاو شدیم و ما را بردند به سه راهی به نام «سه راه مرگ» در فاو دشمن از موشک های «سام زمین به هوا» استفاده می کرد که ساخت غربی ها بود.

در آن اوضاع و احوال بحرانی یکی از بچه های شجاع و نترس قائم شهر که به او «آسیان» می گفتند، کارهای خطرناک و سختی را انجام می داد، قدش بلند بود و هیکلی درشت داشت، می گفتیم: «آسیان! تو قدت بلند است بیشتر در تیررس دشمن هستی، آخرش شهید می شوی.» می خندید و می گفت: «اگر قرار است شهید شوم خوب است موقع خواب شهید شوم.»

بعثی ها برای انتقام شکست بزرگ شان، بمب های شیمیایی از نوع گاز خردل که اشک آور و سفیدرنگ بود می ریختند سر بچه ها، شیمیایی نیروها را حسابی را غافل گیر می کرد، چون وقتی روی زمین می افتاد هیچ صدایی نداشت، بچه ها تا می خواستند لباس ایمنی بپوشند و ماسک شان را بزنند دو سه دقیقه طول می کشید و آن وقت آثار شیمیایی اثر می کرد، تاول های زیادی روی صورت و بدن مجروح ها نمایان بود، آن هایی هم که ظاهراً سالم ماندند الآن مشکل پیدا کرده اند.

در شرایط سختی که روی بچه ها سنگینی می کرد ناگهان حضور فرماندهی در میان آن همه خطر، روحیه ی مضاعفی به جمع بچه ها داد و همه مصمم شده بودند با توان بیش تری مأموریت های محوله را به انجام برسانند، فرمانده که از بچه های نکا بود و قبلاً هم در حین انجام ماموریت تخریب موجی شده بود، مردانه می جنگید و اصلاً خستگی نمی شناخت، او کسی نبود جز شهید محمدرحیم بردبار که بعدها در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید.

 اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین علیه‌السلام

1.  در زیارت عاشورا می‌خوانیم:

🔸 اللَّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الْاَکْبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلى لِسانِکَ وَ لِسانِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ…

2.  سؤال این است: چه کسانی توسط خداوند متعال لعنت شده‌اند؟

3.  پاسخ این سؤال را در آیات 12گانه زیر که همگی درباره‌ی بنی‌اسرائیل و یهود نازل شده‌اند می‌یابیم:

🔸 فبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (مائده/13)
🔸 منَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلاً (نساء/46)
🔸 يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً (نساء/47)
🔸 ألَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلاً أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيراً (نساء/52و51)
🔸 قلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ أُولَئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ (مائده/60)
🔸 وقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلاً مَا يُؤْمِنُونَ (بقره/88)
🔸 أولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (آل عمران/87)
🔸 إنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ (بقره/159)
🔸 إنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (بقره/161)
🔸 والَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ (رعد/25)
🔸 وقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (مائده/64)
🔸 ولَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِنْ قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُمْ مَا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ (بقره/89)

4.  و سؤال دیگر این است که چه کسانی توسط نبی خدا لعنت شده‌اند؟

5.  پاسخ این سؤال را نیز در آیه 78 سوره مبارکه مائده می‌یابیم:

🔹 لعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ.

اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین علیه‌السلام

1. در زیارت شریف عاشورا دعا می‌کنیم:

🔸 اللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ…

2.  سؤال این است که اولین کسانی که در حق پیامبر و خاندانش ظلم روا داشتند چه کسانی هستند؟

3.  پاسخ این پرسش در آیه شریفه 41 سوره مبارکه بقره که خطاب به یهودیان عصر پیامبر نازل شده، داده شده است:

🔸 وآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَکمْ وَلاَ تَکونُواْ أَوَّلَ کافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیاتِی ثَمَنًا قَلِیلاً وَإِیای فَاتَّقُونِ.

4.  بدیهی است که بدترین ظلم در حق پیامبر (ص) کفر ورزیدن به نبوت ایشان و کتاب آسمانی ایشان است و این یعنی این‌که مصداق اول ظالم #یهودیان هستند.

اثبات نقش یهود در شهادت امام حسین علیه‌السلام

1.  در یکی از زیارت مطلقه امام حسین علیه‌السلام با سند معتبر چنین می‌خوانیم:

🔸 و اَشْهَدُ اَنَّ الَّذینَ سَفَکُوا دَمَکَ، وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَکَ، مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عیسَى بْنِ مَرْیَمَ، ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ. (کامل الزیارات، باب 79، صفحه 208، حدیث 6)
🔹 و گواهى می‌دهم که حقّاً آنان که خونت را ریختند و حرمت تو را از بین بردند ملعونند و معذّب هستند بر زبان داوود و عیسى بن مریم و این بخاطر آن گناهى است که کردند و مردمى تجاوزکار بودند.

2.  اکنون سؤال اینجاست که چه کسانی توسط حضرت داوود و عیسی بن مریم سلام‌الله‌علیهما لعنت شده‌اند؟

3.  پاسخ این سؤال نه به کنایه، بلکه صراحتاً در آیه شریفه 78 سوره مبارکه مائده آمده است:

🔸 لعِنَ الَّذِینَ کفَرُوا مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَ عِیسَى ابْنِ مَرْیمَ ذَلِک بِمَا عَصَوْا وَ کانُواْ یعْتَدُونَ.
🔹 کافران از بنی‌اسرائیل به زبان داود و عیسی بن مریم لعنت شدند، لعنت شدنشان بدین سبب بود که [از فرمان های خدا و پیامبران] سرپیچی کردند، و همواره [از حدود الهی] تجاوز داشتند.

در سالهای میانی قرن سیزدهم هجری (سال 1239) حاکم عثمانی بغداد داوود پاشا به حرمین شریفین کربلا و نجف حمله کرده و حرم را به توپ بسته و عده ای از مردم را به خاک و خون کشید.

میدونید چرا ؟

شیخ احمد احسایی بنیانگذار فرقه‌ی شیخیه که با تکفیر علمای شیعه از ایران رانده شده بعد از رفتن به کربلا کتابی نوشت و در آن اعلام کرد که خلفا کافرند و به این ترتیب راه لعن و دشنام به خلفا را باز کرد. کتاب شیخ به دست والی بغداد رسید و او برای تادیب شیعیانی که لعن می کردند به عتبات حمله کرد و فاجعه ای انسانی را به بار آورد و برای مدتی حوزه علمیه نجف و کربلا را از رونق انداخت! جالب اینکه تقریبا همه فقهای بزرگ آن عصر شیخ احمد احسایی و فرقه او را گمراه و باطل اعلام کرده بودند ولی همین فرد و طرفدارانش زمینه  چنین فاجعه ای را فراهم کردند.

جوانی خدمت امام جواد علیه‌السلام رسید و عرض کرد:

«حالم خوب نیست، از مردم خسته شده‌ام، تهمت، غیبت و .. بریده‌ام ،

نفسم در این بلاد بالا نمی‌آید.»

چه کنم؟

امام جواد علیه‌السلام فرمودند: « فَرِّ اِلیَ الحُسَین »؛ به سمت حسین فرار کن.

شعشعه الحسینیه ج۱ ص۵۰

《 عاقبت یک کاروان ما را نَبُرد 》

جامونده ها خیلی غصه نخورید

معمولا
وقتی مادر می‌خواد
برای بچه‌هاش غذا بکشه
اول
سهم اونی که
غائبه رو میگذاره کنار

امسال در کربلا
سر سفره اربعین خیلیا غائبن
مادر سادات سهمشون رو کنار گذاشته

انشاالله

هرطور شده خودمون رو شب جمعه رسوندیم کربلا، شب جمعه های کربلا رنگ و بوی خاصی داره، مخصوصا حرم سیدالشهدا، آخه مادرش میاد زیارتش

خیلی خسته و خاک و خُلی و ژولیده بودیم، اراده پاهامون دست خودمون نبود، انقدر خسته بودیم که میتونستیم وایساده بخوابیم. باخودم گفتم برم یه استراحت بکنم و یه دوش بگیرم بعد سر حال برم زیارت که یاد حدیث امام صادق افتادم که فرمودند:《اگر اراده زیارت جدم حسین کردید، با حالتی ژولیده، خاکی، اندوهناگ، گرسنه و تشنه به زیارت بروید، چرا که جدم همین‌گونه شهید شد.》

پس به راه خودم ادامه دادم و طبق توصیه بزرگان ابتدا به حرم قمربنی هاشم رفتم که هم زیارت کرده باشم و هم اجازه‌ای برای زیارت اباعبدالله.
از دور حرم ابالفضل العباس نمایان شد که سر درب ورودی یکی از درب‌های آن زده بود 《السّلام عَلی حامِل لواءِ الحُسین》سلام بر سرلشکر و حمل کننده پرچم حسین. اصلا در کربلا همه چیز روضه است، حتی همین جمله

وارد حرم شدم حال و هوای عجیبی بود. قبلا که در شبی غیراز شب جمعه آمده بودم حرم عباس این حال و هوا نبود. شایدم من متوجه نمی‌شدم. با خودم گفتم شاید مادرش یک سر هم به حرم عباس زده است...

زیارت کردم، دعا کردم و هنگام خروج وارد صحن شدم، از کنار یک کُلمن آب داخل صحن رد شدم که خادمی اونجا نشسته بود و هر کس رد می‌شد یک لیوان آب جهت تبرک به زائران می‌داد. وقتی از حرم خارج شدم یک لحظه باخودم به فکر فرو رفتم که نکند بی‌ادبی کرده باشم، مگر می‌شود در حرم عباس آب خورد؟ ولی قصد من رفع تشنگی نبود، جهت تبرک و شفاء خوردم. تازه فهمیدم چرا خادمی بغل هر کلمن نشسته و آب به زائران می‌دهد، شاید می‌خواهند زائران شرمنده عباس نشوند...

بعضیا هم مثل اویس قرنی هستن
اویس برای دیدن پیامبر(ص) یک ماه از یمن کوبید اومد مدینه، گفتن پیامبر نیست تا عصر برمی‌گرده، چون مادرش گفته بود یک نصفه روز بیشتر نباید بمونی تو مدینه، بخاطر حرف مادرش قبل از دیدن پیامبر مدینه رو ترک کرد. وقتی پیامبر اومد فرمود :
《 انّی اَشُّمّ رائحه الرحمن من جانب الیمن 》
من بوی عطر اویس را از یمن استشمام می‌کنم. اطرافیان پیامبر گفتن اینجا بود، عجله داشت رفت
اویس تلاششو کرد، در ظاهر شاید پیامبرو ندید، ولی دید، اونم چه دیدنی ...
خیلیا هم الان تو خونه نشستن، روحشون برای زیارت اربعین پرواز می‌کنه ولی بالاخره شرایط جور نیست ، و اصلا وظیفشون چیز دیگریست و نباید برن . مثلا برخی از خانوما بدون شوهراشون و اجازه اونا نمیتونن برن
یا کسایی که شاغلن و نمیتونن
و خیلی از افراد دیگه ..

خلاصه

گر در یمنی چو با منی پیش منی
گر پیش منی چو بی منی در یمنی

اینم یک پیام برای بظاهر جامونده‌ها

( البته بیشتر برای دل شکسته خودم )

با دوستم امروز تلفنی از عراق ، صحبت میکردم

مطلبی گفت که برام جالب بود و در این قالب براتون بازگو میکنم :

این روز ها در کشور عراق با پدیده‌ای روبرو هستیم که زائران ایرانی به زبون عربی صحبت می‌کنن و مردم عراقی به زبان فارسی

امروز می‌خواستم آدرس بگیرم از یه عراقیه گفتم:

اَین شارع بنات‌الحسن یعنی خیابان بنات‌الحسن کجاست

عراقیه گفت : مستقیم برو بعد بپیچ سمت چپ. (تازه چ و پ ندارن عربا)

منم گفتم: شکراََ جزیلاََ
اونم گفت: خواهش می‌کنم

کلا اینجا نصفشون ایرانین
نصف دیگشونم اصالتاََ ایرانین

یکی از رفقا از کربلا رفتنش برام گفت :

آقا تو این گرون شدن دلار، مردم عراق هم زندگی‌هاشون تحت تاثیر قرار گرفته. تا پارسال هر مغازه‌ای رو تو نجف یا کربلا می‌دیدی ایرانیا ریخته بودن و خرید می‌کرد. یعنی از بغل هر مغازه‌ای رد می‌شدی یه خانم ایرانی رفته بود رو مخ فروشنده که یکم بیشتر تخفیف بده. الان انقدر مغازه‌ها خلوته، فروشنده‌ها بغض کردن، میگن دلمون برای اون چَک و چونه‌ها تنگ شده، کاشکی قدر می‌دونستیم. دوتا فحش هم به مسئولین ما میدن که باعث و بانی این گرونی هستن.

آقا واقعا نمی‌صرفه خب. هرچی میخوای بخری تو ایران از نصف کمتره. آب معدنی کوچیک ۶ هزار تومن. آب معدنی بزرگ ۱۲ هزار. دیروز رفتم چندتا ظرف خالی آب رو بردم از آب‌سردکن دم حرم پر کردم آوردم خونه، یه ۲۰ هزارتومانی سود کردم.

فلافل پارسال ۱۵۰۰ تومن بود امسال شده ۷ هزار تومن. یه ایستگاه‌صلواتی بغل محل اسکانمونه ظهر تا شب فلافل میده. انقدر فلافل خوردیم. شبیه گاز نخود شدیم. خلاصه خیلی جالبه اینجا همه چی گرونه ولی هیچی خرج نمی‌کنی، بجز کرایه ماشین.

امروز یه گدا گفت کمکم کن. رفتم جلو دلم سوخت. یه ۵۰۰ تومنی از جیبم درآوردم اومدم بدم بهش. دیدم یه جوری داره نگاهم می‌کنه. انگار میخواست نفرینم کنه. دیدم حق داره. آخه ۵۰۰ تومن ما برای اونا ۴۰ تومنه، دست کردم تو جیبم یه ده‌هزار تومنی درآوردم، ۱۰ تومن برای اونا مثلا ۸۰۰ تومنه، با خودم فکر کردم گفتم ما با ۱۰ تومن تو ایران کلی کار می‌تونیم بکنیم، ولی اینجا با ۸۰۰ تومن یه آب معدنی هم نمیتونن بخرن. خلاصه بهش ندادم و به راهم ادامه دادم و در افق محو شدم. فکر کنم آخرش نفرینم کرد.

آقا قدر ایران رو بدونید، خیلی ارزونیه. نمیدونم چرا دلم خنک میشه کسی ترکیه مُرکیه هم نمی‌تونه بره با این قیمت دلار. فقط میشه اومد اربعین، چون غذا و جا ردیفه، فقط پول کرایه ماشین باید بدی. بقیه‌اش رو مهمون اهل بیت و شیعیانشون هستی

آقا من این یکی دوماهه اصلا خواب‌هایی  که میبینم عوض شده
یا خواب مردم کوفه رو میبینم یا خواب مختارو میبینم
چند شب پیش خواب مصعب‌بن‌زبیر رو میدیدم😐

دیشب که خیلی شدید شده بود چند بار از خواب پریدم. یکی میخواست ازم بیعت بگیره منم بیعت نمیکردم
ازخواب می‌پریدم دوباره میومد بیعت بگیره، آخرش پاشدم رفتم یه‌جا دیگه خوابیدم یارو بیخیال بیعت شد.

در طول تاریخ هرکاری کردن که نام و یاد امام‌حسین رو از بین ببرن نتونستن. حدود ۲۰ بار حرم امام حسین رو تخریب کردند ولی بازهم ساخته شد. بیشتر تخریب‌ها در دوران بنی‌العباس بود. متوکل عباسی به تنهایی ۴ بار دستور تخریب حرم امام‌حسین رو داد و حتی یکبار زمین کربلارو شخم زد که کشاورزی کنن. می‌خواستن بکلی حرم رو نابود کنن، نقل است که زمین رو به آب بستند، ولی آب درمحدوده قبر حضرت وارد نمی‌شد.

در کنار خراب کردن‌های مکرر حرم امام‌حسین، مدت زیادی مانع زیارت قبر آن حضرت توسط شیعیان شدند. مثلا متوکل عباسی دستور داد هر کس می‌خواهد حسین را زیارت کند باید دستش قطع شود. زنی برای زیارت کربلا اقدام کرد، سربازان متوکل گفتند دستت باید قطع شود، زن دست چپش را جلو آورد، سرباز گفت بهای زیارت حسین قطع دست راست است، زن دست راستش را جلو آورد و گفت سال گذشته دست راستم قطع شد. قطع کردن دست‌ها هم مانع زیارت امام حسین نشد و بسیاری از شیعیان دست‌های خود را در راه زیارت دادند. متوکل که دید فایده‌ای ندارد دستور داد هرکس به زیارت حسین برود کشته خواهد شد. در طول تاریخ شیعه، بسیاری از زائران در راه زیارت کشته شدند ولی بازهم دست از زیارت برنداشتند.

در حدود قرن دوازدهم نیز وهابیت به حرم امام‌حسین حمله کردند و ۵۰۰ نفر را در صحن حرم کشتند، در دوران صدام هم روز اربعین که مردم عراق به رسم قدیم با پای پیاده به زیارت امام‌حسین میر‌فتند، صدام با تانک همه‌شان را به خاک و خون کشید.

یک نعمت بزرگی که امروزه به دست مارسیده همین زیارت امام‌حسین است. مبادا بخاطر مسائل اقتصادی از زیارت اربعین منصرف شویم. با اندکی تدبیر در مسائل اقتصادی و حتی گرفتن قرض، خودمان را به این سفر برسانیم.
کسانی که قدرت اقتصادی بالاتری دارند، بهترین قرض دادن در این زمان، قرض برای سفر اربعین است. حتی اگر امکان سفر ندارید کسانی را که قدرت مالی برای سفر ندارند را به نیابت از خودتان به سفر بفرستید که این کار را امامان ما انجام می‌دادند.

در فضیلت زیارت سیدالشهدا آنقدر روایات زیادی وجود دارد که گویی این زیارت واجب است که البته در حدیثی آمده است که می‌فرماید:《زیارت سیدالشهدا هر چهار سال یک‌بار واجب است》 نه یکبار در طول عمر، بلکه هر چهار سال. واگر زیارت با پای پیاد باشد اجر و ثوابش چند برابر.
برمشامم می رسد هرلحظه بوی کربلا...

آقا زن‌ها خیلی استعدادشون تو رشد در معنویات بیشتر از مردهاست، اینو من از چندین استاد شنیده بودم ولی تو قضیه کربلا این برام ثابت شد.
برخی از اصحاب دو دل بودن برای یاری امام ولی زن‌هاشون از همون اول هیچ تردیدی نداشتن و اونارو تشویق می‌کردن. چندتاشو مثال بزنم

ام‌وهب همسر عبدالله‌بن‌عمیر‌کلبی دائم باهمسرش درباره یاری امام صحبت می‌کرد تا اینکه عبدالله به یاری امام آمد و شهید شد، و ام‌وهب بالای سر همسرش رفت و شهادتش را تبریک گفت، که درهمان لحظه شمر دستور داد و همسرعبدالله را شهید کردند که تنها زن شهید کربلا شد.

نامه امام به زهیربن‌قین رسید، و زهیر از یاری امام اکراه داشت که همسرش به او گفت:《سبحان‌ الله‌! فرزند رسول‌ خدا از تو دعوت‌ مي‌كند كه‌ به‌ ياري‌اش‌ بشتابي‌، اما تو در قبول‌ دعوت‌ او ترديد به‌ دل‌ راه‌ مي‌دهي‌! چه‌ طور مي‌شود كه سخنش‌ را بشنوي‌ و هرچه‌ زودتر خود را به‌ او برساني‌》، بعد از آن زهیر برای یاری امام مصمم شد.

 مثال سوم رو حاج آقامجتبی‌تهرانی خیلی زیبا در روضه حبیب بیان کردند:
نامه امام به حبیب‌بن‌مظاهر رسید که گفته بود اگر می‌خواهی مارا یاری کن سریع بیا، همسرش پرسید می‌روی یا نه؟ حبیب گفت نه، من نمی توانم بروم! من پیر شده ام و کر و فری ندارم؛ چه طور با او راه بیفتم؟ می دانی اگر من بروم آن وقت عبیدالله خانه مرا خراب می کند و تو را به اسارت می گیرد و می برد.

همسرش گفت تو برو، بگذار خانه را خراب کند، بگذار مرا به اسارت بگیرد. حبیب باز هم گفت نه، من نمی روم. اینجا بود که همسرش بلند شد، روسری خودش را انداخت روی سر حبیب و به حبیب گفت نمی روی؟! پس مثل خانم ها در خانه بنشین! بعد گفت خدایا، کاش من مَرد بودم و می توانستم بروم کربلا تا حسین را یاری کنم! حبیب گفت نه، این حرف هایی که زدم، برای این بود که می خواستم ببینم تو چه می گویی. من آن چنان هجرتی کنم که تا قیامِ قیامت نامم در تاریخ ثبت شود.
.
خلاصه خانم‌ها باید قدر خودشونو بدونن خیلی راحت‌تر می‌تونن تو مسائل معنوی بالا برن، فقط باید یکم رو برخی مسائل مراقبت کنن
۱_مثلا گناهان زبان، مثل غیبت، تهمت، نیش و کنایه، طعنه، خبرچینی و...
۲_همچنین برخی اخلاقیات زنانه مثل تجمل‌گرایی، چشم‌وهم‌چشمی، درگیری با جاری و مادرو خواهر شوهر و...

حوزه    فرهنگ – هيئت
موضوع    ضرورت آشنايي با معارف عميق عاشورا
تحلیل و استناد

ايرنا :
استاد حوزه: نیاز امروز جوانان ما آشنایی با معارف عمیق کربلاست
حجت الاسلام محمدعلی لیالی روز دوشنبه به خبرنگار معارف ایرنا گفت: امروز جوانان، فرهیختگان، دانشجویان و حوزه های علمیه محتاج معارف عمیق حادثه کربلا هستند و اگر بتوانیم معارف اصیل و ناب نهفته در حادثه کربلا را به زبان رسانه و زبان امروزی برای نسل جوان و دانشگاهی مطرح کنیم، خدمت بزرگی را به اسلام اصیل انجام داده ایم.

وی از خطبا، اندیشمندان، مولفان، محققان و اصحاب رسانه و مطبوعات خواست تا به جنبه معارفی قیام امام حسین(ع) توجه کنند و این معارف را برای جوانان بیان کنند و بگویند که احیای سنت نبوی و سیره علوی از مهمترین اهداف آن حضرت در قیام عاشورا بوده است.

سردبیر ماهنامه دانشجویی پرسمان افزود: در مجالس عزاداری سرور و سالار شهیدان باید سنت نبوی و سیره علوی بیان شود و متن نهج البلاغه امیرمومنان(ع) و سخنان امام حسین(ع) از زمان حرکت آن حضرت به سوی مکه تا حادثه کربلا تبیین شود و سیدالشهدا(ع) نیز در این مسیر تاکید بر سخنرانی و آگاهی دادن به مردم را داشتند و لذا در مجالس عزای حسینی باید معارف عمیق این قیام تشریح شود.

وی تاکید کرد: در کنار توجه به بعد عاطفی و احساسی حماسه کربلا باید توجه به بعد معارفی حادثه کربلا داشت. چون مجموعه ای از معارف عمیق ناب برخاسته از قرآن و اهل بیت(ع) در آن وجود دارد و قیام سیدالشهدا(ع) مظهری از عقلانیت و حماسه و همچنین تلفیقی از عرفان، حماسه و شهادت برای چگونه زندگی کردن است.

لیالی همچنین گفت: امام حسین(ع) در موارد متعددی هدف و انگیزه قیام خود را مبارزه با خواری و ذلت مطرح کرده و فرمود که خواری و حقارت از ما اهل بیت(ع) به دور است و در سخنان خود تعابیر زیبایی همچون زندگی شرافتمندانه، زندگی عزتمندانه و همراه با افتخار و معرفت و تعالی دارند و لذا عنصر تعالی و تکامل و رنگ و بوی خدایی گرفتن در زندگی اهل بیت(ع) به ویژه زندگی امام حسین(ع) بسیار برجسته است...

توصیه و پیشنهاد  :

  1.    يکي از آسيب‌هاي بي‌کيفيت شدن مداحي‌ها و مضمامين آن‌ها عدم مطالعه‌ي مداحان جوان و مراجعه‌ي ايشان به منابع است. پيشنهاد مي‌شود در يک بررسي جامع نمونه‌هايي از اشعار مورد استفاده در دسته‌ها و نوحه‌خواني‌ها مرور شود و آسيب‌شناسي گردد و در مقابل فهرستي از شعرا يا اشعاري که در طول تاريخ درباره‌ي قيام عاشورا داريم، به مداحان جهت مراجعه معرفي شود.