به طرف مقابل نگویید فکرش را نکن! همچنین موضوع صحبت را عوض نکنید!

بگذارید داستان و مسئله خود را بارها و بارها تکرار کند تا آرام شود!

 بافت شخصيتی زنان طوری است كه با درد دل كردن تخليه ميشوند؛

 اين فرصت را برای همسرتان فراهم كنيد تا احساس سبكی و آرامش پيدا كند.

 گفتگو و صحبت کردن، از تفاوت های اساسی زن و مرد است.

 زنان همیشه علاقه‌مند به گفتگوی طولانی تلفنی با همسر و خداحافظی‌های طولانی هستند ...

و مردی موفق است که این امر را درک کند که متاسفانه اکثر ما با این موضوع مشکل داریم !

تنها چیزی که مرا زنده نگه داشته اول عشق به تعداد بسیار محدود اطرافیانم هست که از تعداد انگشتان دستانم فراتر نمیروند و تنها آرزوی من عاقبت به خیری همین اندک دوستان است و بس.
نه کینه ای از کسی دارم نه طلبی.
هیچ وابستگی به این دنیا نداشته ندارم ، اندک تلاش مادی من صرفا برای خانواده بوده که محتاج نباشند.
خداوند را شاکرم که نعمتهای فراوانش را به من عطا نمود و شرمنده ام از ناشکری و ناسپاسی بنده حقیر و ذلیلش.
همیشه سعی در ادای تکلیف انقلابی داشتم ، افسوس که اثرگذار نبودم.
بخشیدم همه آنانی که غیبتم کردند و تهمتم زدند و گرفتارم کردند و زندگی ام را دچار چالشهای وحشتناک کردند.
بخشیدم کسانی که در تنهایی زندگی تنهایم گذاشتند در حالی که توانش را داشتند.
بخشیدم کسانی که در گرفتاریها گرفتارترم کردند.
بخشیدم آنانی را که مرا نبخشیدند تا زندگی ام آرام گیرد.
خدایا ، تنها بودم و تنها با مشکلات جنگیدم ، تنهایی را دوست ندارم اما تنهایم. همیشه در سخت ترین مسیرهای زندگی ام تنها بودم ، چون تنهایم گذاشتند.
گاهی اوقات به تنهایی ام فکر میکنم. نه پدر نه مادر نه برادر نه خواهر و نه وابسته ای که به او تکیه کنم. تنهایی به چه اندازه ؟ تا کجا ؟ تا کی ؟
خدایا مرا ببخش و عزت نفسم را فزونی بخش ، محتاج به غیرم مگردان ، سلامتی را از من و دوستانم مگیر ، لذت عبادتت را در دلمان فزون گردان و عشق را در دلمان نمیران که تنها کورسوی امیدواری در این دنیای فانیست.
آتش عشق به اهل بیت را همواره در دلم شعله ورتر و عطش دنیا طلبی را در من خاموش بگردان.
و در آخر...
خداوندا جز تو کسی را دارم که به او تکیه کنم ؟
الهی و ربی من لی غیرک

بزرگ شدیم و فهمیدیم که دوا، آب میوه نبود.
بزرگ شدیم و فهمیدیم که پدر همیشه با دستان پر باز نخواهد گشت آنطور که مادر گفته بود.
بزرگ شدیم و فهمیدیم که چیزهای ترسناک تر از تاریکی هم هست!
بزرگ شدیم به اندازه ای که فهمیدیم پشت هر خنده ی مادر هزار گریه بود و پشت هر قدرت پدر یک بیماری نهفته!
بزرگ شدیم و فهمیدیم که مشکلات ما دیگر در حد یک بازی کودکانه نیست!
و دیگر دستهای ما را برای عبور از جاده نخواهند گرفت!
بزرگ تر که شدیم، فهمیدیم که این تنها ما نبودیم که بزرگ شدیم؛ بلکه والدین ما هم همراه با ما بزرگ شده اند و چیزی نمانده که بروند! شاید هم رفته باشند...!
خیلی بزرگ شدیم تا فهمیدیم که دلیل چین و چروک صورت مادر و پدر نگرانی از آینده ما بود.
خیلی بزرگ شدیم تا فهمیدیم سخت گیری مادر عشق بود،
غضبش عشق بود،
و تنبیه اش عشق...
و خیلی بزرگتر شدیم تا فهمیدیم زیباتر از لبخند پدر، انحنای قامت اوست!

بترس از آنیکه دلش را شکستی و سکوت کرد

او دردش را به خدا گفت