وقتي فرزندتان از انجام كاري لذت ميبرد، دستور دادن شما براي توقف كار بي نتيجه خواهد بود. مثلا وقتی کودک در حال بازی رایانه ای یا تماشای تلویزیون است؛ اگر مادر بیست بار هم بگوید:
_ بسه دیگه
_ پاشو دیگه
_ درس هات مونده
_ چشم هات آسیب می بینه
_ بیام خاموشش کنم و...
ولی کودک حاضر نیست، ادامه ندهد و لذتش را متوقف کند.
پس بهتر است به جای این حرف ها یا تهدیدها به او پیشنهاد یک جایگزین جذاب بدهید، یا به او زمان اتمام بدهید.
 مثلا بگویید:
بیا با هم کیک بپزیم.
بریم فوتبال بازی کنیم.
وقتی عقربه بزرگ ساعت به عدد سه رسید، تلویزیون را خاموش کن.
بریم با رنگ انگشتی روی دیوار حمام نقاشی کنیم.

بسته به علایق فرزندتان جایگزین در نظر بگیرید و مدام تذکر ندهید.

فقط یک لحظه تصوُر کنید که چهارشنبه سوری مراسمی مذهبی بود که هر سال به طور میانگین بیش از 10کشته ، بیش از 500 نفر مجروح ، صدهامیلیون تومان خسارات و این‌مقدار رُعب و وحشت ایجاد می‌کرد. حتما تا حالا شاهد انواع و اقسام تحلیل‌های مذهب‌ ستیز به دلیل این مراسم بودیم . شاید آقای دبیرکلِ سازمان ملل هم میانه‌ی چُرت‌زدن‌هایش از این وضعیت ابراز نگرانی کرده بود.

اما واکنش‌ها نسبت به این مراسمِ سنتی چیست؟ میگویند سنتی صحیح است! که باید به روش صحیح اجرا شود و اجرای آن به روش کنونی هیج ربطی به بنیان‌گذاران آن ندارد . این نوع تحلیل ، حتماً روش صحیحی است اما چرا پای باقی کاستی ها و اشتباهات که می‌رسد  شمشیر را از رو بسته و بابت یک مساله‌ی جزئی تمام یک کلیت زیر سوال می‌رود ؟

پاسخ ساده است . ناز و اداهای روشنفکری میگوید به هر چه رنگ دینی دارد ، (که اتفاقا همیشه عقلانی و مفید هم هست) با شدت هر چه تمام حمله کن و هر چه که رنگ غیردینی دارد ، حتی اگر خرافی و مضر ، از آن دفاع و ترویج کن...
حال ، این روشنفکری است یا جاهلیت ؟

یک مداد اگر مغز نداشته باشد ، هیچ ارزشی ندارد ؛ فقط چوب است .

ارزش یک مداد به مغز آن است.

ارزش ما آدم‌ها هم به مغز و عقل و خرد است .

اگر این خرد و عقل را کنار بگذاریم، و اهل حساب و کتاب نباشیم ارزشی نداریم ، فایده‌ای نداریم

یکی از ناله‌های اهل جهنم این است :
اگر اهل تعقل و اندیشه بودیم، اگر اهل درک بودیم امروز اینجا نبودیم .