١-هر گاه از خوشبختی همه، "حتى" کسانی که دوستمان ندارند هم خوشحال شدیم.
٢-هر گاه برای تحقیر نشدن دیگران از حق خود گذشتیم.
٣ - هرگاه شادی را به کسانی که آن را از ما گرفته اند هدیه دادیم.
٤- هرگاه خوبی ما به علت نشان دادن بدی دیگران نبود.
٥- هرگاه کمتر رنجیدیم و بیشتر بخشیدیم.
٦- هرگاه به بهانه عشق از دوست داشتن دیگران غافل نشدیم.
٧- هرگاه اولین اندیشه ما برای رویارویی با دشمن انتقام نبود.
٨- هرگاه دانستیم عزیزخدا نخواهیم شد، مگر زمانی که وجودمان آرام بخش دیگران باشد.
٩- هرگاه بالاترین لذت ما شاد کردن دیگران بود.
١٠- هرگاه همه چیز بودیم و گفتیم: "هیچ نیستیم"
پس بیاییم بزرگ باشیم...
وبزرگ شدن را تمرین کنیم...
وبعدبزرگ شدن را تعلیم دهیم...

« من اینجا هستم و بغلت می كنم »

« من اینجا هستم، كنار تو و نمی گذارم آسیب ببینی »

« من اینجا هستم و صدایت را می شنوم، خواسته ات را به من بگو، لازم نیست جیغ بكشی و گریه كنی تا توجه ام را جلب كنی »

« من اینجا هستم و تو آرام باش »

« من اینجا هستم و می توانی روی من حساب كنی »

👈این جمله ها نمونه هایی از حرف هایی هستند كه حس امنیت را

به كودك شما تزریق می كنند .

بعضی دردها تو زندگی هست که با هیچ دارویی درمان نمیشه ،

فقط با بودن آدم هایی تسکین پیدا می کنه که مثل قرص آرام بخش می مونن ...

آدمایی که تو صداشون ، تو حرفاشون یه نیروی خدادادی هست که بهت آرامش میده .

فقط کافیه چند کلمه ای باهاشون صحبت کنی تا دردهات رو فراموش کنی ...

آدمایی که کنارشون زمان بی معنا میشه و زندگی یه طعم دیگه می گیره .

اگه یه روزی تو زندگیتون کسی بود که کنارش آرامش داشتید ، بدونید اون قرص آرام بخش شماست ...

کسی که دیگه تو زندگیتون تکرار نمیشه .

حالا خوب زندگیت رو نگاه کن و ببین قرص آرام بخش داری ؟

آرام که باشی زمان متوقف می‌شود..

تنها چیزی که در زندگی معنوی نیاز داری این است که واکنش نشان ندهی آرام  بودن بزرگترین دارایی در این دنیا و برترین قدرتی است که می‌توانی داشته باشی اگر تنها بتوانی آرام باشی، هر مشکلی را می‌توانی حل کنی؛ این چیزی است که باید بخاطر داشته باشی.

زمانی که کاملا آرام هستی، زمان متوقف می‌شود. جایی که زمان نباشد، کارما از بین میرود، چرخه زندگی و مرگ می‌ایستد و هر چیزی به خنثی و خالی شدن متمایل می‌گردد. چون زمانی که آرام هستی با انرژی جهان یکی می‌شوی و همه چیز به خوبی پیش می‌رود.

آرام بودن یعنی همه چیز تحت کنترل است و شما نگران شرایط و نتیجه‌ای که ممکن است روز  فردا بدست آید نیستید. آرام بودن یعنی همه چیز خوب است، و جای هیچ نگرانی نیست.

بعضی ها عجیب خوبند !

من باور دارم که گاهی خداوند سبحان

با بندگانش ما را در آغوش می گیرد ...

به نظرم آرامش نه عاشق بودنه ..
نه گرفتن دستی که محرمت نیست!
نه حرفای عاشقونه و قربان صدقه های چند ثانیه ای ...!
آرامش ؛ حضور خداست ، وقتی تو اوج نبودن هات
نابودت نمیکنه ...!
وقتی ناگفته هاتو بی اونکه بگی میفهمه ...
وقتی نیاز نیست برای بودنش التماس کنی ..
غرورت رو تا مرز نابودی پیش ببری ..
وقتی مطمئن باشی با او ..
هیچ وقت ...
تنها ...
نیستی ...!
آرامش یعنی همینی که گفتم

وابستگی که به یه عمر زندگی کردن نیست

گاهی وقتا آدم به یه لبخندم وابسته میشه ...

یکی از خوبی های تنهایی اینه که خیالت راحته وجودت

برا هیچکس اضافه نیست

متن جالبی از کاربران که در مورد همسرشون نوشتن

جالب بود ، گفتم شما هم ببینید

جلسه
همش جلسه جلسه جلسه ! ایششششش

مورد داشتیم بعد از اذان صبح جلسه داشته !
مورد داشتیم ساعت 12 شب تا 4 بامداد جلسه داشته !
مورد داشتیم روزی پنج تا جلسه داشته !
وقتی "نشست" دارن که دیگه واویلاااا از نماز صبح تااااا 11 شب جلسه دارن !

اسمش رو گذاشتم "حاج آقا جلسه" خخخخخ

گاهی تو فاصله بین جلسه ها ، وسط هات چاکلت خوردنش یه زنگی میزنه ،

بعضی وقتا هم مثل امروز مفقود الاثر میشه کلا
 نه تلفن ، نه پیامک ، نه برنامه های مجازی ... هیچی جواب نمیده . فریاااااااد

    پ.ن1 : من که از رو نمیرم . وسط جلسه هاشم براش پیام میفرستم حتی اگه جواب نده .

حتی یه بار پیام داد : بابا حواسم رو پرت نکن !

پ.ن2 : هرکجا هست خدایا به سلامت دارش !

درست است که می دانید همسرتان شما را دوست دارد و او هم از علاقه شما نسبت به خودش مطمئن است اما این دلیل نمی شود که شما و یا همسرتان از ابراز علاقه نسبت به یکدیگر امتناع کنید.
همه افراد نیازمند شنیدن این جمله هستند ولو آن که جمله تکراری باشد.

تاکید به این حس هیچ گاه از ارزش شما نمی کاهد و یا همسرتان را پرتوقع نمی کند، به همسرتان بگوئید: دوستش دارید و از این که او کنارتان هست احساس آرامش و خوشبختی می کنید.

«دوستت دارم»، جمله معجزه گری است که شنیدن به موقع آن، گوش همسرتان را می نوازد و به زندگی شما امید تزریق می کند.

آرامش را زمانى تجربه خواهیم كرد

كه ترسها و نگرانيها ،کینه ها

رنجش ها و توقعات بی جا

از دیگران را كنار بگذاریم

برای شفای زخم‌های عاطفی ، راهی جز بخشش وجود ندارد

ببخش آن‌هایی را که به تو صدمه زده‌اند؛
 حتی اگر گمان می‌کنی آنچه آن‌ها با تو کرده‌اند غیرقابل بخشش است.
تو آن‌ها را می‌بخشی، نه به این دلیل که آن‌ها مستحق بخشش‌اند.
تو آن‌ها را می‌بخشی زیرا دوست نداری با یادآوری آزار و اذیت آن‌ها خود را رنجیده خاطر کنی.
وقتی زخمی را لمس می‌کنی و احساس درد نمی‌کنی، بدان که به معنای حقیقیِ کلمه، بخشیده‌ای.

خود را نیز ببخش . اگر خود را ببخشی،
آنگاه می‌توانی خود را بپذیری و خود را دوست بداری.
 بخشش خود، آغاز رویش عشق در دل است.

 بخشش خود، موهبتی‌ست آسمانی که هم چون بارانی شفابخش می‌بارد و آلودگی‌ها را می‌شوید و زخم‌های عاطفی تو را شفا می‌دهد
 
بخشش راه رستگاری است.

۱.گریه می کنند چون دوست دارند همان لحظه سبک شوند

۲.قهرکه می کنند، زودآشتی می کنند ،چون کینه ندارند.

۳.چیزی که می سازند زود خراب می کنند چون به دنیا دلبستگی ندارند.

۴.باخاک بازی می کنند چون تکبر ندارند.

۵.خوراکی ای که دارند زود می خورند و برای فردا نگه نمی دارند چون طمع یا آرزوهای دراز ندارند.

بعضی‌ها فکر می‌کنند که آدم‌ها توی قیافه‌هاشان زندگی می‌کنند ؛ برای همین ، هر روز خود را به یک تیپ و شکل درمی‌آورند ، ولی آرامش پیدا نمی‌کنند . بعضی‌ها فکر می‌کنند که آدم‌ها توی خانه‌هایشان زندگی می‌کنند ؛ برای همین ، هر روز خانه‌های خود را به یک شکل و با یک دکور خاصی تزیین می‌کنند ، ولی باز آرامش پیدا نمی‌کنند .
و این‌ها در اشتباه‌اند ، باید بدانند که آدم‌ها توی دل‌هاشان زندگی می‌کنند و نه توی قیافه‌ها ، خانه‌ها و ...
روز عاشورا سیدالشهداء(ع) به خداوند چه گفت ؟
خدایا! ما از تو ممنونیم که جَعَلتَ لَنا اَفئِدَةً ، تو به ما دل دادی و ما را اهل دل کردی .
سیدالشهداء(ع) و یاران نازنینش اهل دل بودند . و درس بزرگ عاشورا یکی همین است که آی آدم‌ها ! بیایید اهل دل شوید . آی آدم‌ها ! اگر آرامش و آسایش می‌خواهید ، باید دل‌های خود را آباد کنید .

شیر مادر برای بچه تا یک زمانی سودمند است و زمینه‌ی رشد و استعداد او را فراهم می‌کند، ولی از یک زمانی به بعد باید او را از شیر گرفت و گرنه زیان‌بار است و آثار معکوس دارد. این را مادرها خوب می‌فهمند، اما بچه‌ها نه! و برای همین هم شیون و فریاد می‌کنند، ولی مادرها با وجود این‌که کانون مهر و محبت‌اند، به فریاد و ناله‌ی آن‌ها اهمیت نمی‌دهند.
خداوند هم نسبت به ما همین‌طور است. نعمت‌هایی مثل سلامت و آرامش به ما می‌دهد، که تا یک زمانی برای ما خوب و مایه سعادت است؛ ولی از یک مقطعی به بعد زیان‌بار و خطرناک است، از این‌رو آن‌ها را از ما می‌گیرد. ولی یادمان باشد؛ می‌گیرد تا بیشتر بدهد. همانطور که یک مادرغذا یی به نام شیر را می‌گیرد تا سفره‌ای از غذا‌های متنوع پیش روی فرزند خود بگشاید.

كودكان زمین می‌خورند ، احساس درد می‌کنند و شیون و زاری به راه می‌اندازند ، خیلی سریع شکلاتی کف دست آن‌ها می‌گذارند و انگار نه انگار که زمین خورده‌اند ، یا جایی‌شان درد می‌کند ، و آرامِ آرام می‌شوند . هیچ فکر کرده‌اید چرا ؟
چون اهل حساب و کتاب‌اند ، و با خود می‌گویند : درست است زمین خوردم و درد دارم ، ولی توی دستم یک شکلات است و آن به این در .
می‌خواهم بگویم منشأ آرامش آن‌ها این است که بلا و نعمت را با هم می‌بینند ، و چون با هم می‌بینند آرام می‌شوند . و این ساده‌ترین راه برای رسیدن به آرامش است .
هر کسی در زندگی خود اگر بلا و رنجی را احساس می‌کند ، نعمت‌هایی هم در کف دارد که اگر هر دو را ببیند ، بی‌تاب و بی‌قرار نخواهد شد .
این است که قرآن کریم از ما می‌خواهد که نعمت‌های خداوند را به یاد بیاوریم .
به یاد آورید نعمت‌هایی را که به شما داده‌ام .
مثل نیمکت‌نشین‌ها !
یادت باشد به همان تعدادی که در زمین چمن بازی می‌کنند ، به همان تعداد هم نیمکت‌ نشین‌اند و تمام نگاه نیمکت‌ نشینان به مربی است و تمام توجه مربی به بازیکنان.
همین که یک بازیکن خوب بازی نکند ، مربی او را از زمین بیرون می‌آورد و دیگری را جایگزین می‌کند .
می‌خواهم بگویم تا دلت بخواهد و تا چشم کار می‌کند خدا نیمکت‌ نشین دارد . پس هر یک از ما در هر موقعیت مناسب و خوبی که قرار می‌گیریم اگر خوب نقش خود را ایفا نکنیم ، سریع دیگری را جایگزین خواهد کرد ، و توفیق را از ما خواهد گرفت .

پیشنهاد میکنم این آهنگ را دانلود نموده در اتاقی ساکت دراز بکشید

به هیچ چیزی فکر نکنید جز طبیعت

چشمهایتان را ببندید

و به این آهنگ

گوش کنید

روشي خاص جهت شستشو و آرامش نوزاد

دوست داشتن، از نعمتهای خداست و نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن، نیازی طبیعی است که از نوزادی شروع شده و تا سنین پیری با ما همراه است .
دلبستگی نیازی برای بقا است. در انسان یک رابطه ی خاصی است که از آغاز تولد بین نوزاد و مراقبت کننده ی اولیه او که معمولا مادر است شکل می گیرد و تلاش نوزاد را برای نزدیک شدن و خواستن مادر نشان می دهد.

این احساس دلبستگی و علاقه مندی در سراسر زندگی فرد وجود دارد و در سنین مختلف به افراد مختلفی اسناد داده می شود. از جمله هنگام ازدواج افراد باید نسبت به آن توجه نمایند و درباره ی آن به گفتگو بپردازند.

رفتار دلبستگی رفتاری است که فردی برای خواستن دیگری و نزدیک شدن به او از خودشان می دهد. دلبستگی رابطه ای خاص ، پایدارو بادوام است که بین دو نفر شکل می گیرد براساس نظریه های دلبستگی انسان گرایش دارد که پیوندهای محکمی را با افراد خاصی که انتخاب می کند برقرار سازد. دلبستگی به دیگری و حفظ ارتباط با او یک نیروی اصلی و برانگیزاننده در انسان است. جستجوی دیگری یک سازو کار بقای فطری است که در شکل گیری خویشتن مطمئن و با اعتماد به نفس در جهانی که بالقوه می تواند خطرناک درک شود کمک کننده است.

نیازهای دلبستگی، آرامش، امنیت و احساس نزدیکی است. هنگامی که این نیازها در معرض خطر قرار می گیرند احساس ناایمنی در زوجین پدید می آید و دلبستگی آنها مخدوش می شود و ترس و دودلی از ارتباط شکل می گیرد و این احساس عدم امنیت است که راه حل های بهینه را محدود می سازد.

داشتن نیازهای دلبستگی (آرامش، امنیت و احساس نزدیکی) برای همه ی زوجین و افراد طبیعی است.

در قرآن کریم خطاب به همسران آمده است: "و بین شما مودت و رحمت قرار دادیم" خود این نیازها به خودی خود مشکل ساز نیستند بلکه شیوه ی برآورده کردن این نیازها و چگونگی پردازش آنهاست که می تواند مشکل ساز باشد.

هنگامی که امنیت دلبستگی مورد تهدید قرار می گیرد، عواطف و هیجاناتی چون اعتراض و خشم، اولین پاسخ به این تهدید است. فقدان واقعی یا تصوری از نداشتن روابط توأم با دلبستگی، به خشم یا پاسخ های سرد عاطفی می انجامد و پردازش اطلاعات را محدود می کند و در نتیجه پاسخ های ارتباطی متقابل را کاهش می دهد.

شناخت تفاوت در شیوه ی دوست داشتن و دلبستگی در افراد مهم است. چنین شناختی به افراد کمک می کند تا بدانند که در رابطه به دنبال چه چیزی هستند
شیوه های دوست داشتن
روابط نزدیک، سه جزء فعال دارد: تعهد، صمیمیت، شور و اشتیاق.

وجود یا عدم وجود این سه عامل، اهمیت رابطه را تعیین می کند.

دوست داشتن : مستلزم صمیمیت است اما ممکن است تعهد و شور و اشتیاق در آن وجود نداشته باشد.

شیفتگی : عشق در نگاه اول است. شور و اشتیاق وجود دارد اما هرگز رابطه ی عمیق متعهدانه و صمیمانه شکل نمی گیرد.

دوست داشتن عاری از عشق : نوعی دوست داشتن است که در آن تعهد وجود دارد اما صمیمیت و شورو اشتیاق وجود ندارد. زوجهایی که در حالت رکود و سکون هستند و تلاش برای ایجاد گرمای عاطفی در خود و رابطه ی خود نمی کنند از این دسته هستند.

عشق رمانتیک : ترکیبی از صمیمیت و شور و اشتیاق است اما تعهد در آن به چشم نمی خورد.

عشق نابخردانه : زوجی که دیوانه وار یکدیگر را دوست دارند و بدون شناخت یکدیگر ازدواج می کنند.


دوست داشتن به دلیل احساس ترحم و دلسوزی : در این نوع از دوست داشتن، صمیمیت و تعهد وجود دارد اما شور و شوق مطرح نیست و دوستی دراز مدت است.

عشق کمال یافته: رابطه ای ایده آل است که شامل شور و اشتیاق، تعهد و صمیمیت است. پس این سه عامل می توانند در نوسان باشند و گاه روابط برحسب این مۆلفه ها در بهترین حالت قرار گیرد و یا به سکون برسد. هم آموزش های قبل از ازدواج و هم توجه و التزام به تعالیم قرآن می تواند از راکد شدن این عوامل بکاهد. در تعالیم اسلامی بارها و بارها به لزوم تقویت رابطه ی زوجین و ایجاد تنوع و موج جدید لذت از زندگی با یکدیگر تأکید شده است. مثلا خود را برای دیگری آراستن، اظهار عشق و محبت و ....

با مطالعه و بررسی شیوه های دوست داشتن دو نتیجه ی مهم به دست می آید: اول اینکه حفظ رابطه ی دراز مدت در سطح عشق و دوستی کمال یافته، دشوار است و نیاز به تلاش و آموزش دارد. دوم اینکه تمام روابط ظرفیت بالقوه برای افت و خیز و نوسان دارند.

هیچ رابطه ای همیشه خوب یا همیشه بد باقی نمی ماند. روابط تغییر می کند. از طرف دیگر باید تشخیص دهیم که ما درباره ی آنچه که در یک رابطه ی دراز مدت قابل قبول و یا غیر قابل قبول است معیارهایی داریم وقتی خود را در رابطه ای می بینید که ارضا کننده نیست لازم است و در آن رابطه تغییراتی ایجاد کنید. یکی از راه حلها این است که با شریک زندگی آینده ی خود، عناصر لازم را برای یک رابطه ی ارضاء کننده جستجو کنید و هر دو تلاش کنید که رابطه را رضا یتمندانه تر سازید

شیوه های دلبستگی
وقتی قرار است افراد روابط نزدیک را پایه ریزی کنند، یکی از سه سبک دلبستگی را انتخاب می کنند: امن، اجتنابی یا مضطرب توأم با احساس دوگانگی.

افرادی که سبک دلبستگی امن دارند، احساس شادی، دوستی و اعتماد در روابط نزدیک خود می کنند. آن ها احساس می کنند که دیگران آنها را دوست دارند و از آنها مراقبت می کنند


دلبستگی امن:

یک دلبستگی امن، مستلزم نگرش های زیر است.

** برای من برای برقراری روابط نزدیک با دیگران نسبتا آسان است.

** من در وابستگی به دیگران احساس راحتی می کنم.

** من در صورت وابستگی دیگران به خود احساس راحتی می کنم.

** من از اینکه کسی که با من رابطه نزدیکی برقرار کرده است تحت شرایطی خاص مجبور باشد برای مدتی از من دور باشد و یا مرا ترک کند ناراحت نمی شوم.

افرادی که سبک دلبستگی امن دارند، احساس شادی، دوستی و اعتماد در روابط نزدیک خود می کنند. آن ها احساس می کنند که دیگران آنها را دوست دارند و از آنها مراقبت می کنند. دلبستگی امن، تمایل به قدر دانی، مراقبت و فداکاری را نسبت به افراد مهم زندگی پدید می آورد. افرادی با سبک دلبستگی امن به دلیل اعتماد، احساس نزدیکی و علاقمندی به دیگران، احساس خوبی دارند چرا که آنها نیز متقابلا از دیگران انتظار دارند که آنها هم با پذیرش احساس نزدیکی و صمیمیت پاسخ دهند.

امام باقر (ع) فرمودند: هر گاه کسی را دوست دارید گاهی به او یاد آوری کنید.


دلبستگی اجتنابی:

سبک دلبستگی اجتنابی، مستلزم نگرش های زیر است:

** من از نزدیک شدن به دیگران احساس راحتی نمی کنم.

** من در اعتماد کردن به دیگران مشکل دارم.

** وقتی کسی احساس نزدیکی به من می کند عصبی می شوم

** من از وابستگی به دیگران لذت نمی برم..

افراد با سبک دلبستگی اجتنابی عمدتا کناره گیر هستند و از دیگران دوری می گزینند و از برقراری روابط صمیمانه و نزدیک امتناع می کنند. آنها اعتماد، احساس نزدیکی و وابستگی را خطرناک می دانند چرا که در انتظار آسیب دیدن و طرد شدن از جانب دیگران هستند. سبک دلبستگی اجتنابی با فقدان شور و اشتیاق نسبت به افراد مهم زندگی همراه است.

سبک دلبستگی توأم با اضطراب / دوگانگی:

این سبک، مستلزم نگرش های زیر است:

**من فکر می کنم که دیگران به اندازه ی من تمایل به برقراری روابط نزدیک ندارند

**من اغلب درباره ی اینکه آیا شریک زندگی آینده ی من واقعا مرا دوست دارد نگران هستم

**من دوست دارم کاملا با شریک زندگیم صمیمی شوم اما این کار باعث دوری و کناره گیری بیشتر او از من می شود.

**من از اینکه رابطه ی صمیمانه با او برقرار کنم و بعد او مرا ترک کند نگران هستم.

افراد با سبک دلبستگی اضطراب / دوگانگی، در روابط نزدیک خود احساس امنیت نمی کنند و بیشتر احساس حسادت می کنند. اگر چه مایل هستند رابطه ی صمیمی برقرارکنند اما ترس از طرد شدن دارند. اما اگر با دید جهان بینی اسلامی بنگریم تمام بشر مخلوق خداست و دوست داشتنی است.

نتیجه گیری:

طبیعی است که افرادی که سبک دلبستگی امن دارند از روابط نزدیک خود با دیگران احساس رضایت کنند و اعتماد تعهد و لذت بیشتری را در رابطه خود با دیگری احساس کنند.

وقتی دلبستگی شما به افراد مهم زندگیتان انتظارات شما را برآورده نمی کند، باید تصمیم بگیرید که درباره رابطه تان کاری انجام دهید و آن را بهبود بخشید


اگر چه فردی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی است در صورت از بین رفتن رابطه احساس "بدبودن" نمی کند اما کسانی که این سبک دلبستگی را دارند بهای سنگینی پرداخت می کنند زیرا از روابطشان هرگز لذت نمی برند.

سبک های دوست داشتن و دلبستگی که افراد در روابط خود بکار می گیرند، بستگی به زمینه های فرهنگی و اولویت های فردی و تفاوت های جنسیتی آنها دارد. معیارهایی نیز در این باره وجود دارد و دلبستگی قابل قبول یا غیر قابل قبول را مشخص می کند وقتی دلبستگی شما به افراد مهم زندگیتان انتظارات شما را برآورده نمی کند، باید تصمیم بگیرید که درباره رابطه تان کاری انجام دهید و آن را بهبود بخشید.


منابع:


1.قرآن کریم

2. وسائل الشیعه

3.واژه نامه ی روانشناسی – کورسینی

4.بررسی الگوهای روابط براساس سبک های دلبستگی – بالدوین

5.حقیقت عشق – استرنبرگ

6.سبک های دلبستگی در زوجین متاهل – فولرو فین جام

یه پسر و دختر کوچولو داشتن با هم بازی میکردن. پسر کوچولو یه سری تیله داشت و دختر کوچولو چندتایی شیرینی با خودش داشت. پسر کوچولو به دختر کوچولو گفت من همه تیله هامو بهت میدم؛ تو همه شیرینیاتو به من بده. دختر کوچولو قبول کرد.
پسر کوچولو بزرگترین و قشنگترین تیله رو یواشکی واسه خودش گذاشت کنار و بقیه رو به دختر کوچولو داد. اما دختر کوچولو همون جوری که قول داده بود تمام شیرینیاشو به پسرک داد.
همون شب دختر کوچولو با ارامش تمام خوابیدو خوابش برد. ولی پسر کوچولو نمی تونست بخوابه چون به این فکر می کرد که همونطوری خودش بهترین تیله اشو یواشکی پنهان کرده شاید دختر کوچولو هم مثل اون یه خورده از شیرینیهاشو قایم کرده و همه شیرینی ها رو بهش نداده 

نتیجه اخلاقی داستان

عذاب وجدان همیشه مال کسی است که صادق نیست
آرامش مال کسی است که صادق است
لذت دنیا مال کسی نیست که با آدم صادق زندگی می کند
آرامش دنیا مال اون کسی است که با وجدان صادق زندگی میکند

ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﻣﺤﺼﻮﻝِ ﺗﻔﮑﺮ درست است، اما گاهی ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﻫﻨﺮِ ﻧﯿﻨﺪﯾﺸﯿﺪﻥ  ﺑﻪ ﺍﻧﺒﻮﻩِ ﻣﺴﺎﺋﻠﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵِﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ را ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ...

چرا کوهنوردی کنیم ؟ ( فواید کوهنوردی )

کوهنوردی به‌عنوان ورزشی گروهی و فردی یکی از کم‌ هزینه‌ترین تفریحاتی است که بیشتر خانواده‌‌ها از آن غافلند ورزش نه تنها بر سلامت جسمانی انسان نقش موثری دارد بلکه از نظر علم روانشناسی و جامعه شناسی باعث قوت‌های هنجاری و فردی و اجتماعی در انسان می‌شود.
گره خوردن با طبیعت، بهره‌مندی از هوای پاک و تحرک از دیگر فواید ورزش کوهنوردی است . اثر متقابل سلامتی جسم در روح و روان یکی از محورهای سلامتی روانی در افراد است که همواره مورد توجه قرار داشته است.

براساس تحقیق و برآورد محققان سکوت و فضای دلنشین کوه به انسان فرصتی برای آرامش و تفکر می‌دهد تا بتواند به راحتی و فارغ از کارهای پرمشغله هفته و روزهای سخت خود را برای روزهای آتی آماده کند تا سرحال‌تر در محل کارحاضر باشد.
این ورزش در درمان بیماری‌های روحی و روانی موثر و مفید است به گفته پزشکان یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روحی و روانی که افراد جامعه اغلب با آن دست و پنجه نرم می‌کنند افسردگی است. کوهنوردی و شنا جزو ورزش‌هایی است که در درمان این گونه بیماری‌ روحی و روانی بسیار موثر است.
به افرادی که در محیط‌‌های کاری دارای استرس کار می‌کنند و یا افرادی که در خطر افسردگی قرار دارند توصیه می‌‌شود که به انجام ورزش کوهنوردی و شنا بپردازند تا در کنار محیط کوه و طبیعت مروری برای گذشته داشته باشند و شناخت نقاط قوت و ضعف گامی موثر در درمان بیماری و رفع افسردگی بردارند.

براساس اعلام جامعه شناسان و کارشناسان یکی دیگر از نتایج مثبت و مفید کوهنوردی به صورت اجتماعی و خانوادگی، به وجود آمدن استحکام و تقویت روابط اجتماعی با افراد جامعه است.
به گفته یکی از پزشکان متخصص، هنگامی که انسان غرق در احساسات مانند شادی، غم و … می‌شود هورمون‌هایی در سیستم بدن ترشح می‌شود که مستقیما روی سیستم اعصاب مرکزی و مغز تاثیر می‌گذارد این ترشحات بر روی خلق و خوی انسان هم تاثیر‌گذار است بنابراین در افراد و گروه یا خانواده‌‌هایی که به ورزش کوهنوردی روی می‌آورند از خلق و خوی و رفتار بهتری نسبت به سایرین در ارتباط با اجتماع و جامعه بهره‌مند و در رویارویی با مشکلات از تبحر کامل‌تری بهرمند می‌باشند.

همچنانکه می دانیم هدف از ورزش کردن و تربیت بدنی پرورش جسم و توسعه کامل قوای فکری و اخلاقی و آماده ساختن افراد مفید برای جامعه می باشد . و از آنجا که هیچ عمل مثبتی خالی از نتایج مربوطه نیست ، کوهنوردی نیز می تواند بهترین فواید تربیتی و پرورشی را در راستای اهداف تربیت بدنی فراهم کند .

لذا بطور مختصر به این فواید اشاره می کنیم :
•  فواید تربیتی ( روانی – اجتماعی )
• جمع گرایی ( تعاون ) و ایجاد صمیمیت در شرایط سخت
• ایثار و از خود گذشتگی
• صبر و مقاومت
• اتکاء به نفس
• تزکیه نفس
• تکمیل اوصاف و خصائل اخلاقی و کسب ملکات فاضله
• پرورش توان مدیریت ، سرپرستی و رهبری
• پرورش و پذیرش احترام به قوانین گروهی و اجتماعی
• رشد و نمو قوا و برقراری سلامت ( تقویت قوای جسمانی بدن )
• تناسب اندام ( حفظ تناسب )
• چالاکی و مهارت
• تنفس های با ارزش ( تنفس عمیق و منظم ، تنفس هوای پر اکسیژن )
• تقویت عضلات دست و پا و بدن سازی
• فراگیری حفظ تعادل در شرایط سخت
• تقویت و آرامش اعصاب ( ایجاد هماهنگی بین اعصاب و عضلات )
• تنظیم دستگاههای گردش خون ، هاضمه ، تنفس
• ایجاد استقامت در برابر فشارهای جسمی و کمبودها در شرایط سخت