خیلیﻫﺎ تاختن
خیلی ها ﺑﺎﺧﺘﻦ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺳﻮﺧﺘﻦ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻧَﻔَﺲ ﮐﺸﯿﺪﻥ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻧَﻔَﺲ ﺍُﻓﺘﺎﺩﻥ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﻥ ﺍﻻﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻦ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻥ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺨﻨﺪَﻥ
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺍﻭﻣﺪﻥ (تولد) ﺧﯿﻠﯽ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﻦ (مرگ)
ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻥ رفتنی هستند
و ﺍﻭﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺮﺍ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﻓﺘﻦ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺘﻪ
ﺍﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯿﺶ ﻣﯽ اﺭﺯﻩ
ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﻧﺎﻣﺮﺩﻩ
ﻣﻬﻢ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣَﺮﺩ ﺑﺎﺷﯿﻢ
ﺑﯿﺎین ﻗﺪﺭ ﻫﻤﻮ ﺑﺪﻭﻧﯿﻢ
ﻧﺬﺍﺭﯾﻢ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺩﻭﺭ ﺑﻤﻮﻧﯿﻢ

پروانه به خرس گفت:دوستت دارم…
خرس گفت:الان میخوام بخوابم،باشه بیدار شم حرف میزنیم…
خرس به خواب زمستانی رفت
و هیچوقت نفهمید که عمر پروانه فقط چند روزه … “همدیگر را دوست داشته باشیم

شاید فردایی نباشد”..
آدمای زنده به گل و محبت نیاز دارن
و مرده ها به فاتحه !
ولی ما گاهی برعکس عمل میکنیم !
به مرده ها سر میزنیم و گل میبریم براشون
ولی راحت فاتحه زنده ها رو میخونیم !
گاهی فرصت باهم بودن کمتر از عمر شکوفه هاست!
بیائیم ساده ترین چیز رو از هم دریغ نکنیم
بیایید همدیگر را ببخشیم
به همدیگر احترام بگذاریم
قدر کشور خودمونو بیش از پیش بدونیم
به بیگانگان امیدوار نباشیم
بیایید فرهنگ اصیل و تمدن واقعی ایران اسلامی را به جهانیان نشان بدهیم
بیایید انسانی باشیم که خدا بخاطر خلق آن ، به خود تبریک گفت

یک سال گذشت
هر بدی و بی ادبی از بنده حقیر دیدید حلالم کنید
شاید فردایی برای من نباشد
چون هیچ کس به عمر خود ضمانتنامه ای دریافت نکرد
از همه ی شما عزیزان طلب حلالیت میکنم

یا حق

در فصل بهار یک سنگ پیدا نمی‌کنی که سبز شده باشد ، چرا؟ چون سنگ خودش را گرفته است .
اما خاک را ببین چه گل‌ های رنگارنگی که از دل آن بر می‌دمد ، چرا ؟ چون خودش را نگرفته است .
« در بهاران کی شود سر سبز رنگ
خاک شو تا گل برویی رنگ رنگ
سال‌ها تو سنگ بودی دلخراش
آزمون را یک زمانی خاک باش »
تو سال‌ها خود را گرفتی و به جایی نرسیدی . حالا یک مدتی بیا و خاکی باش ، افتاده باش ، وگرنه ، اگر خودت را بگیری هیچ نسیمی و هیچ بهاری نمی‌تواند تو را سبز و شکوفا کند ؛ نه خدا ، نه پیامبران او ، و نه اولیای حق ، و نه کتاب‌های آسمانی .
این است که اهل جهنم در قیامت می‌نالند که :
ای کاش ما خاک بودیم !
یعنی ای کاش انسان‌های خاکی و افتاده‌ای بودیم .
ای کاش ما هم تواضع پیشه می‌کردیم .

گردش فصل‌ها برای حیات مادّی یک امرِ طبیعی است ، ولی انسان می‌تواند انتخاب کند که همیشه

در بهار باقی بماند و هیچ‌ گاه فصل زمستان را در روح خود تجربه نکند

دوران پیری ، زمستان جسم انسان است ولی می‌توان بهار باطراوات جوانی را در دل حفظ کرد ؛

تنها چیزی که دل آدم را پیر می‌کند، دوست داشتن دنیا است‌