شب اربعین رفته بودیم هیات و به پشتی تکیه داده بودیم.

یه بچه‌هه گفت سوسک سیاه و بزرگی رفت پشت پشتی‌ها😰.

آقا همه بلند شدن رفتن یه جا دیگه بشینن. بخاطر حرف یه بچه. خودمم اونجا هی فکر میکردم سوسک رفته تو شلوارم.

یاد اون مثال افتادم که می‌گفت چندهزار پیامبر اومدن گفتن که خدایی هست، قبر و قیامتی هست، بهشت و جهنمی هست. برای حرفشون دلیل آوردن، معجزه آوردن، بازم یه سری قبول نکردن. حالا به همون آدما یه بچه میگفت یه سوسک اومده فارغ از راست و دروغ بودنش، فرار می‌کردن. واقعا عقل حکم‌می‌کنه باید ضرر احتمالی رو دفع کرد. خب شاید سوسک بیاد بخورشون. باید فرار کرد. ولی این‌که یک ابدیتی در پیش هست و زندگی اصلی ما اونجاست رو نباید باور کنیم؟ حالا کی رفته؟ کی دیده؟ کی شنیده؟
یه بچه نیومده بگه‌ها
آدم‌هایی اینو گفتن که آدم‌حسابی بودن. از طرف خدا بودن. قدرت‌های ماورایی داشتن. اراده می‌کردن میتونستن سوسکمون کنن.

ابدیت میدونی چندساله؟
صد سال؟ هزار سال؟ یک میلیون سال؟  یک میلیارد سال؟ هزارمیلیارد سال؟
نه بیشتر خیلی بیشتر. انتها نداره. تموم نمیشه. خدایی ارزش داره یکم بهش فکر کنیم. جالب این‌جاست که این دنیای ۶۰_۷۰ساله ظرفیت و پتانسیل اینو داره که یک ابدیت رو باهاش بسازی. براش آذوقه برداری.

فرض کن بفرستنت توی یه اتاق پر از جواهر بگن یک ساعت وقت داری هر چی می‌خوای برداری. اون یک‌ساعت چقدر ارزشمند میشه برامون؟ کل عمرمونو می‌تونیم با اون جواهرا تامین کنیم. حالا یه نفر بره تو اون اتاق بگه بیخیال بابا بذار یکم بخوابیم اینجا. کی گفته یک‌ساعت دیگه باید بریم بیرون. انصافا این آدم بی‌عقل نیست؟ حکایت ماها هم همینه. گفتن ۶۰سال وقت داری این دنیا برای میلیاردها میلیارد سال اون دنیا طلاوجواهر جمع کنی، عمل صالح جمع کنی. ولی ما سرگرم چیزای بیهوده شدیم.

سرگذشت سوسک

اون شب هیات تموم شد. موقع خوردن شام سوسکه از پشت پشتی اومد بیرون. همه بلند شدن الفرار. عَموم داشت دوغ می‌خورد، بلند شد افتاد دنبال سوسکه، دستشو گذاشت رو سوسکه و بقیه دوغشو درحالیکه سوسک زیر دستش داشت وول میخورد، نوشید. ظاهراََ خیلی میچسبه.

بدبخت سوسکه کل سخنرانی و سینه زنی رو پشت پشتی گوش داده بود، برای شام اومد سر سفره که به‌ طرز فجیعی کشته شد. حقش این نبود. روحش شاد

درجمعی سوالی پرسیده شد به این مضمون :

چرا این عزاداری‌ها فقط مخصوص امام‌حسین(ع) است؟ چرا برای پیامبر(ص) که بزرگترین و محبوب‌ترین انسان نزد خداست این عزاداری‌ها وجود ندارد؟

پاسخی که به ذهن بنده رسید:

۱_اسلام را پیامبر پدید آورد ولی آنچه باعث بقای اسلام بود، امام حسین (ع) بود
《الاسلام محمدی الحدوث و حسینی البقاء》

پس باید از عامل بقای اسلام زیاد صحبت کنیم و یادش را زنده نگه بداریم، تا در زمان‌های مختلف اسلام زنده بماند.

۲_امام حسین به واجبی عمل کرد که نه معصومین قبلی آن را انجام دادند نه معصومین بعدی. برای معصومین قبلی این موقعیت پیش نیامده بود که قیام علیه باطل و انحراف انجام بدهند و کشته شوند. وقتی امام حسین قیام کرد این تکلیف از معصومین بعدی هم برداشته شد (بنقل از کتاب انسان ۲۵ساله_مقام معظم رهبری)

پس امام حسین کاری کرد که هیچ‌کدام از معصومین انجام ندادند. پس طبیعی است که امام‌حسین با تمام معصومین فرق داشته باشد. و ما هر کاری میتوانیم باید انجام بدهیم تا آن حرکت زنده بماند. کما اینکه خود اهل بیت هم همیشه و به هر بهانه‌ای یاد امام حسین را زنده نگه می‌داشتند.

امام سجاد(ع) سال‌های سال گریه می‌کردند. شاید در نگاه اول این گریه احساسی و بخاطر آن جنایات باشد. بله قسمتی از گریه‌های حضرت به همین دلیل است و دلیل دیگر آن بخاطر زنده نگه‌داشتن حرکت و قیام اباعبدالله بوده است تا در یادها بماند.

۳_نحوه درگذشت پیامبر و امام‌حسین هم بسیار باهم متفاوت است. امام‌حسین ویارانش به فجیع‌ترین وضع به شهادت رسیدند و خانواده‌شان به اسارت رفتند.

۴_بنابرروایات خود پیامبر و حضرت زهرا هم برای امام حسین و واقعه کربلا گریه کردند.

البته مسلمانان سالروز رحلت(شهادت) پیامبر را به سوگ می‌نشینند و عزاداری می‌کنند. بنقل تاریخ غمناک‌ترین روز مدینه در طول تاریخ روز وفات(شهادت) پیامبر بود. و دومین روز غمناک مدینه  روز بازگشت بازماندگان بنی‌هاشم از کربلا.

این روزها شما وقتی اطراف حرم امیرالمؤمنین رو می‌بینید. کوچه‌ها و خیابان‌های منتهی به حرم پر از جمعیت، داخل حرم پر از جمعیت، هزاران نفر دور حرم خوابیدن مثل آوره‌ها، ولی آواره‌ی علی(ع)...

بعد شما تاریخ رو نگاه می‌کنید می‌بینید تا تونستن امام‌علی رو تخریب کردن، هر تهمتی تونستن بهش زدن، حقش رو خوردن، اصلا هر کاری می‌تونستن کردن تا بغض علی رو در دل پیر و جوان، کودک و بزرگسال بندازن، تا جایی که قانون دشنام بر علی(علیه السلام) رو وضع کردن. و هر کس این قانون رو اجرا نمی‌کرد مجازات و یا کشته می‌شد. جا داره یادی کنیم از مردم غیور سیستان که تنها مردمی بودن که قانون دشنام بر امیرالمؤمنین رو انجام ندادن و زیر بارش نرفتن و گفتن به‌جاش مالیات می‌دیم و چون مردم قوی و جنگجویی هم بودن حاکم پیشنهاد اونارو قبول کرد.

خلاصه هر کاری که می‌تونستن کردن تا هیچکس جرات نکنه اسم علی رو به زبون بیاره، چه برسه از حُبّ علی و شیعه علی بودن حرف بزنه. هر کی اسم بچه‌اش رو علی می‌گذاشت می‌کشتن. هرجا علوی‌ گیر می‌‌آوردن می‌کشتن. حتی روز عاشورا هم به امام‌حسین گفتن می‌کشیمت "بغضاََ لاَبیک" بخاطر بغضی که از پدرت داریم.

دونه درشت‌های خلفای اموی و عباسی رو بشمرید. بالای ۲۰ تا خلیفه می‌شن، که خیلیاشون رو اسم‌هاشون هم به گوشمون نخورده، اصلا کجا هستن‌؟ کجا دفنن؟ مجبین معاویه کوشن؟ شیعیان یزید کجا زندگی می‌کنن‌؟ مقتدرترین و باتدبیرترین خلیفه اموی عبدالملک مروان بود که از همه بیشتر حکومت کرد، کجاست؟ طرفداراش کجای دنیا هستن؟

ولی هر کس درهر جای دنیا زندگی امیرالمومنین رو مطالعه کرد چنان شیفته شد که یا شیعه شد و یا مثل جرج‌جرداق مسیحی گفت:《ای علی اگر بگویم تو بالاتر از مسیحی دینم نمی‌پذیرد و اگر بگویم مسیح از تو بالاتر است، وجدانم نمی‌پذیرد.》

امیرالمومنین چهارسال و اندی حکومت کرد و از درخشان‌ترین حکومت‌های دنیا ازش نام می‌برن. بقیه امام‌های ما یک روز هم حکومت نکردن ولی به تنهایی تاثیرات فوق‌العاده‌ای در زندگی بشری و دینی مردم گذاشتن. بارزترین مثال آن اباعبدالله الحسین (ع) است که یک روز حکومت نکرد و حتی حدیث هم خیلی کم داریم از حضرت، ولی در روز اربعین ده‌ها میلیون نفر به زیارت آن حضرت می‌روند.

چه‌جوری میشه اینطوری؟ اتفاقی این‌طوری شده؟ چرا اتفاقی دیگران این‌طوری نشدن؟ جز اینه که این‌ها امامان حق بودند و ازجانب خدا. وخداوند هر کس رابخواهد عزت می‌دهد و هرکس رابخواهد ذلیل می‌کند (یُعزُّ مَن یَشاء و یُذّل من یشاء) وتا قیام قیامت این عزت را بیشتر خواهد کرد.

جوانی خدمت امام جواد علیه‌السلام رسید و عرض کرد:

«حالم خوب نیست، از مردم خسته شده‌ام، تهمت، غیبت و .. بریده‌ام ،

نفسم در این بلاد بالا نمی‌آید.»

چه کنم؟

امام جواد علیه‌السلام فرمودند: « فَرِّ اِلیَ الحُسَین »؛ به سمت حسین فرار کن.

شعشعه الحسینیه ج۱ ص۵۰

《 عاقبت یک کاروان ما را نَبُرد 》

جامونده ها خیلی غصه نخورید

معمولا
وقتی مادر می‌خواد
برای بچه‌هاش غذا بکشه
اول
سهم اونی که
غائبه رو میگذاره کنار

امسال در کربلا
سر سفره اربعین خیلیا غائبن
مادر سادات سهمشون رو کنار گذاشته

انشاالله

هرطور شده خودمون رو شب جمعه رسوندیم کربلا، شب جمعه های کربلا رنگ و بوی خاصی داره، مخصوصا حرم سیدالشهدا، آخه مادرش میاد زیارتش

خیلی خسته و خاک و خُلی و ژولیده بودیم، اراده پاهامون دست خودمون نبود، انقدر خسته بودیم که میتونستیم وایساده بخوابیم. باخودم گفتم برم یه استراحت بکنم و یه دوش بگیرم بعد سر حال برم زیارت که یاد حدیث امام صادق افتادم که فرمودند:《اگر اراده زیارت جدم حسین کردید، با حالتی ژولیده، خاکی، اندوهناگ، گرسنه و تشنه به زیارت بروید، چرا که جدم همین‌گونه شهید شد.》

پس به راه خودم ادامه دادم و طبق توصیه بزرگان ابتدا به حرم قمربنی هاشم رفتم که هم زیارت کرده باشم و هم اجازه‌ای برای زیارت اباعبدالله.
از دور حرم ابالفضل العباس نمایان شد که سر درب ورودی یکی از درب‌های آن زده بود 《السّلام عَلی حامِل لواءِ الحُسین》سلام بر سرلشکر و حمل کننده پرچم حسین. اصلا در کربلا همه چیز روضه است، حتی همین جمله

وارد حرم شدم حال و هوای عجیبی بود. قبلا که در شبی غیراز شب جمعه آمده بودم حرم عباس این حال و هوا نبود. شایدم من متوجه نمی‌شدم. با خودم گفتم شاید مادرش یک سر هم به حرم عباس زده است...

زیارت کردم، دعا کردم و هنگام خروج وارد صحن شدم، از کنار یک کُلمن آب داخل صحن رد شدم که خادمی اونجا نشسته بود و هر کس رد می‌شد یک لیوان آب جهت تبرک به زائران می‌داد. وقتی از حرم خارج شدم یک لحظه باخودم به فکر فرو رفتم که نکند بی‌ادبی کرده باشم، مگر می‌شود در حرم عباس آب خورد؟ ولی قصد من رفع تشنگی نبود، جهت تبرک و شفاء خوردم. تازه فهمیدم چرا خادمی بغل هر کلمن نشسته و آب به زائران می‌دهد، شاید می‌خواهند زائران شرمنده عباس نشوند...

سفر اربعین با خانواده درسته سخته ولی مزایایی هم داره.

یکی از مزیت‌هاش اینه که بعضی وقتا موقع گرفتن غذا صف‌ آقایون خیلی طولانی میشه، ولی صف خانوما کوتاه. در این گونه موارد خانوم رو میفرستی تو صف خانوما، بچه‌ها هم که خانوم و آقا ندارن میفرستی با خانوم تو صف، به این صورت در کسری از ثانیه ۳ تا غذا میگیری

بعضی وقتا هم خودت هم خانوم خسته‌اید، دوتا بچه‌هارو میفرستید تو صف غذارو میگیرن. بچه‌های من قشنگ الان بلدن، ولشون کنی میرن تو صف، کاری ندارن صف چیه

گاهی اوقات هم خودت میری تو صف هم خانوم. اگر خانوم زودتر میرسه به غذا، اول بچه‌ها پیش خانوم باشن بعد که غذا رو گرفتن به‌صورت غیرملموسی میان تو صف مردونه و جلوی شما قرار میگیرن. اگرم کسی اعتراضی کرد میگید زنبیل گذاشته بودن.

درهر صورت باید از وجود بچه‌ها کمال استفاده رو کرد. همش که نباید بهشون سرویس بدیم.
همونطور که توجه کردید هرچی بچه بیشتر داشته باشید خیلی بهتره.
فرزند بیشتر زندگی بهتر

مزایای بعدی هم خودتون فکر کنید ...

بازم دوستم از کربلا گفت برام :

نمیدونم چرا این بزرگترها و مخصوصا پیرمردها، بچه‌ها رو درک نمی‌کنن. بچه بچه‌اس و نیاز به بازی داره، نمیشه انتظار داشت بچه بشینه و تفکر کنه که

تو موکب کربلا نشسته بودیم، یکی اومده می‌گه آقا این دوتا بچه‌های شما هستن؟ میگم آره، میگه جلوشونو بگیرید همه رخت‌خواب‌ها رو ریختن بهم. فکر کنم انتظار داشت منم بگم آاااای بچه‌های بی‌ادب بیاید بشینید اینجا نفسسس‌کشششاااا.
منم گفتم خب کار بدی نمی‌کنن که، دارن بازی می‌کنن، البته خودم بهشون گفتم برید رو پتو‌متکاها بپّر بِپر کنید. خب بچه‌ها رو باید درک کرد. اونم تو یه سفری مثل کربلا که سفر سختیه

تو حرم امیرالمؤمنین هم سرهمین موضوع با دوتا خادم حرم به مشکل خوردم. بچه‌ها کلی مُهر آورده بودن و بازی‌های مختلف اختراع می‌کردن که یه خادم اومد همشونو جمع کرد. بچه‌ها هم کلی ناراحت شدن. رفتم به خادمه گفتم امام علی خیلی با بچه‌ها بازی می‌کرد همچنین رسول خدا. البته بصورت عربی دست‌پاشکسته.《کان علی‌بن ابی طالب یلعب مع الاطفال کثیراََ، ایضاََ رسول الله》
خادمه تاحدی راضی شد و بعدش دیگه گیر نداد. مهربون بود

بعدش داشتیم بادکنک بازی می‌کردیم، یه خادمه خیلی باصدای بلند گفت، 《حاجی اینجا زیارت》بادکنک رو گرفت بترکونه، دوباره همون جمله رو تکرار کردم، ولی این قبول نکرد و گفت اینجا زیارته. باخودم گفتم اگه امیرالمؤمنین الان تو صحن حرم بود میومد بابچه‌های من بازی می‌کرد، البته فکر کنم خادمه به حضرت هم گیر می‌داد.

اهل بیت علیهم السلام خیلی با بچه‌ها بازی می‌کردن، خیلی جدی هم بازی می‌کردن، پیامبر یک‌بار با بچه‌ها شتر بازی می‌کرد و بچه‌ها روی کمر حضرت نشسته بودن و بازی می‌کردن، نماز دیر شده بود، میان دنبال پیامبر میگن آقا نماز دیر شد شما داری بازی میکنی؟ پیامبر گفت من شتر این بچه هستم اگر میخوای بیام نماز باید منو بخری ازش، خلاصه پیامبر رو میخرن و بچه رضایت میده که پیامبر بره.

یه زمانی یه عده آدم این مسیر پیاده‌روی که زائران الان میرن رو طوری رفتن که عمراََ گرد پای سریع‌ترین افراد بهشون برسه، بدون استراحت، با کمترین خورد و خوراک

سال ۶۱ هجری مردم کوفه پیاده و بدوبدو این مسیر رو در کمتر از یک روز طی کردن تا به جنگ با سیدالشهدا برسن

گفته های دوستم از مسافرت اربعین

من یه خصوصیت دارم
کار اشتباهی از کسی ببینم بهش میگم
مخصوصا که کارش مزاحمتی برای یک جمعی داشته باشه

دیشب تو یه موکب میخواستیم بخوابیم دیدم بوی سیگار میاد، منم انقدر بدم میاد از سیگار، خیلی حساسم
دیدم یه جوان عراقی تو فضای بسته سیگار روشن کرده، گفتم فضا بسته‌اس برو بیرون سیگار بکش، چندبارگفتم تا مجبور شد خاموشش کرد

امشبم همین اتفاق افتاد، یکی بغلمه دیدم سیگار روشن کرده‌ گفتم بیرون سیگار بکش فضا بسته‌اس. خیلی با اقتدار گفت نه، یک‌بار دیگه بهش گفتم بازم خیلی ریلکس گفت نمیرم بیرون، دیشبی یه جوان لاغر بود، امشبی یه بزرگساله با یه هیکل ورزشکاری، فکر کنم تو برنامه قوی‌ترین مردان عراق شرکت می‌کرده. خلاصه دیدم خیلی به صلاح نیست تذکر رو ادامه بدم، تو دلم گفتم حالا یدونه سیگار اشکال نداره، البته اگه دوتاهم میکشید مشکلی نداشت
ولی من تذکرمو دادم بالاخره

الانم اون بنده خدا خوابش رفته. یَک خُرخُری میکنه صدای کُمباین میده نمیذاره بخوابیم. البته واقعیتش صدای کمباین تاحالا نشنیدم. حد میزنم صداش مثل خُرخر اینه

شده آیا که

نفهمی که چه مرگت شده است ؟

من دقیقـــاً

به همین حال دچارم امروز ...

از زبان دوستم :

شما یه وقت تنها و بدون خانواده میری پیاده‌روی اربعین. هر وقت بخوای استراحت می‌کنی، غذا می‌خوری، سخنرانی یا مداحی گوش میدی و تو حال خودت و با سرعت میری جلو

یه‌وقت مث ما با دوتا بچه میای پیاده روی. با یک کالسکه دوقلو
تا دوتا قدم بر میداری آقا پسر دستشویی‌اش میگیره. دوباره تا راه می‌فتی دختر خانوم باید پوشکش عوض بشه

دوباره راه می‌افتی، دلت خوشه که داری دو قدم بر می‌داری میبینی تو کالسکه دختره زارت می‌زنه تو گوش پسره، دعواشون شده و باید وایسی جداشون کنی و به تقوای الهی دعوتشون کنی

باخودت میگی حالا که نمیشه باسرعت راه رفت یه سخنرانی گوش بدی، تا میای هندزفری رو بذاری تو گوشِت یه سخنرانی گوش بدی دوتا دست میاد در گوش‌هات و هندزفری رو خلاف جهت هم جِر میده

راه میفتی که دوقدم جلو بری آقا پسر احساسی در اعماق تَهِش بوجود میاد که دستشویی شماره ۲ داره.
یعنی لاکپشت سریعتر از ما راه میره

یه بارم داشتیم چهارقدم مثل آدم برمیداشتیم که دوتا بچه شتر دیدیم وایسادیم دوساعت بچه‌ها و شترا باهم بازی کنن.

خلاصه بعد این ماجراها و خیلی ماجراهای دیگه که تعریف نکردم بچه ها روی کالسکه خوابشون رفت، خوشحال بودیم و گفتیم دیگه یکم راه بریم خدایی، که ناگهان دیدیم کالسکه شکست😰. چون دوتا بچه روش بود و ۳تا ساک سنگین بهش آویزون. انتظار هم داشتیم بشکنه

الان که با شما دارم صحبت می‌کنم به مقام صابرین رسیدم. خیلی مقام خوبیه.
فکر کنم چشم برزخیمم باز شده.

با دوستم امروز تلفنی از عراق ، صحبت میکردم

مطلبی گفت که برام جالب بود و در این قالب براتون بازگو میکنم :

این روز ها در کشور عراق با پدیده‌ای روبرو هستیم که زائران ایرانی به زبون عربی صحبت می‌کنن و مردم عراقی به زبان فارسی

امروز می‌خواستم آدرس بگیرم از یه عراقیه گفتم:

اَین شارع بنات‌الحسن یعنی خیابان بنات‌الحسن کجاست

عراقیه گفت : مستقیم برو بعد بپیچ سمت چپ. (تازه چ و پ ندارن عربا)

منم گفتم: شکراََ جزیلاََ
اونم گفت: خواهش می‌کنم

کلا اینجا نصفشون ایرانین
نصف دیگشونم اصالتاََ ایرانین

نرم‌افزار پیام‌رسان چند ملیتی با عنوان «۴۰» و با شعار

«ارتباطی نو برای مسلمانان»

در آستانه اربعین حسینی منتشر شد.

پیام رسان ۴۰!

40 ، یک پیام‌رسان مبتنی بر اینترنت است که مسلمانان جهان، مخاطبین اصلی آن را تشکیل می دهند.مأموریت چهل تسهیل ارتباط مسلمانان و ارائه محصولی مبتنی بر سلایق آنان است.این پیام‌رسان تلاش دارد به ارتباط و اتحاد مسلمانان سراسر جهان کمک کند.با چهل می توانید تصاویر، اصوات، ویدئوها و فایلهای خود را به اشتراک بگذارید؛ گروه یا کانال اختصاصی خود را بسازید و از ارتباطی رایگان، امن و سریع لذت ببرید.

برای دسترسی به توضیحات بیشتر و دریافت این محصول جدید ، می توانید سری به پایگاه اینترنتی آن را به نشانی www.40.me بزنید.