بسم الله الرحمن الرحیم

نمیدانم دیده اید بعضی ها در مقابله با یک افسر راهنمایی و رانندگی چگونه بر خورد می کنند یا نه !؟ سلسله مراتب نظامی خب طبق درجه دسته بندی می شود، گاهی بعضی ها یک افسر را جناب سرهنگ خطاب می کنند و یک سرهنگ را جناب سروان!

عشق به خودی خود شاید زیباترین احساس آدمی است که خداوند آنرا درون وجود انسان قرار داده است، دنیایی که بر اساس محبت متقابل آفریده شده است و احساسی که ریشه در فطرت انسان دارد. این را که کسی منکر نمی شود. لکن گاهی در این مساله ی مهم می شویم شبیه همان طرف مقابل جناب سرهنگ! در برخورد با این احساس قدرتمند و عزیز الهی نگاهمان بجای اینکه به صاحب این احساس باشد می رود سمت مسائل و اتفاقاتی که حول و حوش و حاشیه ی این مساله اتفاق افتاده است و به کل فراموش می کنیم که اصلا چه خبر است!

روز ولنتاین را طبق یک ماجرای تاریخی قدیمی که در اروپا اتفاق افتاده است، "روز عشق" نامگذاری کرده اند. حالا دراینکه آن ماجرا چگونه اتفاق افتاده است و چه شده است و اصلا برای یک ایرانی قابل پذیرش است صحبتی نمی کنیم اما مدتی است که این روز و این ماجرا به عنوان نماد مهرورزی و عشق در جامعه ی ایرانی مطرح شده است. دراین باره چند پرسش خودم را دوست دارم که مطرح کنم :

یک : برای ایرانی جماعت که در فرهنگ ادبی اش تا دلتان بخواهد داستان های زیبای عاشقانه و محبت آمیز هست چگونه قصه ی یک کشیش که برای سربازان روم باستان عقدشان را جاری می کرده است می شود سمبل عشق و علاقه؟!

دو : اصلا کسی فکر کرده است که در همان مکتبی که این کشیش زندگی خود را صرف آن کرده است، ازدواج حرام اعلام شده بود؟!

سه : الزاما برای ابراز محبت و علاقه باید منتظر روزی باشیم که آنرا ولنتاین می نامند؟ و به یادبود جناب ولنتاین کشیش به معشوق خود هدیه می دهند؟!

چهار : کسی حواسش هست که اگر بهانه ای برای ابراز علاقه بهتر از ولنتاین هست سراغش برود؟ در فرهنگ داخلی خودمان و فرهنگ دینی خودمان – که بشدت نزدیک به فرهنگ ملی است – آیا بهانه های خوب و متعدد و منطقی نیست که ولنتاین را بخشی از جامعه ما به عنوان روز عشق پذیرفته است؟

پنج : به نظر شما صرف غربی بودن و نام "ولنتاین" نیست که این مناسبت در فرهنگ ما جا افتاده است؟ یعنی چیزی شبیه کالا های بسته بندی شده ی زیبا و دلفریب غربی؟

هر طوری که بخواهیم به این روز نگاه کنیم می بینم که آن جان و روح و اصالت خاصی که در نژاد ایرانی هست را ندارد، اما انگار پرسش آخری که مطرح کردم یک ذره جدی تر از بقیه است، حالا باز یک عده الان می گویند که شما توهم توطئه دارید و این حرف ها!! اما واقعا اگر دقیقتر به این موضوع نگاه کنیم می بینم که خانواده در ایران بسیار قدرتمند تر از غرب است.

خانواده نقطه ضعف بزرگ غرب است و در این هیچ شکی نیست، با این حال نسخه های مسمومی که از آن جا برای ما صادر میشود بسیار مسموم است.

شاید لازم باشد در فرهنگ دینی و ملی مان در رابطه با کلید واژه "ابراز علاقه" و "عشق" جستجویی مجدد کنیم، فرهنگی در آن پیامبر مهربانی ها می گوید وقتی یک مرد به همسرش می گوید که "دوستت دارم" این جمله هیچگاه از ذهن زن پاک نخواهد شد... و برای این ابراز علاقه هیچ زمان خاص و هیچ بهانه ای را معین نمی کند... مکتبی که در آن خَلق مهربانانه ترین و عاشقانه ترین لحظات برای عاشق و معشوق یک فریضه است.

همین رفتارهای ساده و همین صمیمیت ها و همین راه و روش است که زندگی ایرانی و اسلامی را شکل می دهد... چیزی که به آن می گویند (( سَبک))

زیر لب زمزمه می کنم:  ولنتاین میان جمع ما نامحرم است!

پیدا کردن دوست خوب همیشه مشکل است اما اینکه تشخیص بدهیم که دوست ما واقعا" دوست خوبی است یا خیر کار سخت تری است

اما دانستن مشخصات یک دوست خوب در یافتن یک دوست واقعی به ما کمک می کند.

وفاداری

وفاداری یک فاکتور اصلی و ضروری در دوستی و یا هر ارتباط دیگری است. یک دوست خوب همیشه به دوستی اش وفادار است و وفادار بودن یعنی اینکه به شایعات و حرفهای بدی که درباره دوستتان گفته می شود توجه نکنید و از گفتن شایعات و یا حرفهای زشت درباره آنها پرهیز کنید. اگرچه دوستان خوب هم گاهی ازدست یکدیگر ناراحت و عصبانی شوند اما هرگز پشت سرهم ، حرف بدی نمی زنند.

سخاوت

بخشندگی و سخاوت یکی از علامتهای یک دوست خوب است. یک فرد سخاوتمند حتی زمانیکه توانایی ودارایی کمی برای بخشش دارد با کمال میل آنچه که می تواند را می بخشد. این نشانه فردی است که ارزش دوستی دارد زیرا این خصوصیت اخلاقی نشان می دهد که او ذهن و قلبی بخشنده دارد.

درک

دوست واقعی کسی است که به حرفهای ما گوش می کند و سعی می کند ما را درک کند . یک دوست خوب وقتی چیزی را نمی فهمد یا درک نمی کند درباره آن موضوع سئوال می کند تا موضوع را کاملا" متوجه شود.

صداقت

یک دوست خوب همیشه صادق است و واقعیت را می گوید حتی اگر حرفش آزار دهنده باشد. یک دوست خوب برای اینکه شما احساس بهتری داشته باشید به شما دروغ نمی گوید در عوض حقیقت را می گوید و شما را نصیحت می کند. مثلا" اگر لباسی مناسب شما نیست یک دوست خوب با مهربانی می گوید:" این لباس خیلی خوب نیست ، من فکر می کنم این یکی بهتر است."

درک کردن تفاوتها

یک دوست خوب از شما انتظار ندارد که همیشه حرف او را تایید کنید. در عوض وقتی شما عقیده متفاوتی دارید و با او موافق نیستید ، به نظر شما احترام می گذارد. این کار باعث می شود روابط شما جذابتر شود زیرا دوستان خوب می توانند نظرات مختلف خود درباره موضوعات مختلف را با هم در میان بگذارند.

آهنربايي قوي براي جذابيت و آن چيزي نيست جز قدرتي كه در انجام يك كلمه نهفته است ... " لبخند "

در اين مورد هم ميتوان زياد گفت و نوشت و هم ميتوان گفت كه در مورد اين كلمه چيزي براي گفتن وجود ندارد ،

زمانيكه با يك لبخند وارد اتاقي مي شويد ، مانند يك اهنربا نظر سايرين را به خود جلب مي كنيد .

زندگي عاشقانه ، روابط رمانتيك ، چگونه زندگي عاشقانه داشته باشيم ؟

تاثيرگذاري در رابطه زناشوئي

1) برای همدیگر وقت صرف می‌کنیم‌.

۲) به همه می‌گویم که دوستش دارم‌.

۳) برای قدردانی از محبت‌هایش‌، نامهٔ عاشقانه‌ای برایش می‌نویسم‌.

۴) در جمع از او تعریف می‌کنم‌.

۵) وقتی غمگین است سعی می‌کنم ناراحتی‌اش را بفهمم و او را درک کنم‌.

۶) همیشه در اتفاقات خوب و مهم زندگی او را سهیم می‌کنم قبل از این که دیگران چیزی بدانند.

۷) در همه مراحل زندگی باهم برنامه ریزی می‌کنیم‌.

۸) همواره مراقبش هستم و به نیازهایش توجه خاصی نشان می‌دهم‌.

۹) آرامش را در همه حال حفظ می‌کنم‌.

۱۰) باورهایم را نسبت به او همواره حفظ می‌کنم‌.

۱۱) پس از به پایان رسیدن روزهای پرتحرک‌، شب‌ها همه چیز را برایش تعریف می‌کنم‌.

۱۲) اولین کسی هستم که تولدش را تبریک می‌گویم‌.

۱۳) به کارهایی که برایم انجام می‌دهد توجه می‌کنم و قدردان محبت‌های او هستم‌.

۱۴) ازدواجمان را از موهبت‌های الهی می‌دانم‌.

۱۵) برای سلامتی‌اش صدقه می‌دهم‌.

۱۶) در یک مکان یادداشتی محبت‌آمیز برایش پنهان می‌کنم و او را راهنمایی می‌کنم تا پیدایش کند.

۱۷) در همه لحظات زندگی با گذشت رفتار می‌کنم‌.

۱۸) سعی می‌کنم که همیشه سرزنده و شوخ طبع باشم‌.

۱۹) کارهایی که نشان دهندهٔ محبتم نسبت به اوست برایش انجام می‌دهم‌.

۲۰) هرگاه از او خیلی عصبانی هستم به نکات مثبتش هم فکر می‌کنم‌.

۲۱) اگر احساس کنم از وسایل شخصی‌اش چیزی کم دارد ولی خودش نمی‌خرد، حتماً برایش تهیه می‌کنم‌.

۲۲) همه هدایایی را که به من داده است‌، از صمیم قلب دوست دارم‌.

۲۳) همیشه دل آرام یکدیگر هستیم.

دوست داشتن، از نعمتهای خداست و نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن، نیازی طبیعی است که از نوزادی شروع شده و تا سنین پیری با ما همراه است .
دلبستگی نیازی برای بقا است. در انسان یک رابطه ی خاصی است که از آغاز تولد بین نوزاد و مراقبت کننده ی اولیه او که معمولا مادر است شکل می گیرد و تلاش نوزاد را برای نزدیک شدن و خواستن مادر نشان می دهد.

این احساس دلبستگی و علاقه مندی در سراسر زندگی فرد وجود دارد و در سنین مختلف به افراد مختلفی اسناد داده می شود. از جمله هنگام ازدواج افراد باید نسبت به آن توجه نمایند و درباره ی آن به گفتگو بپردازند.

رفتار دلبستگی رفتاری است که فردی برای خواستن دیگری و نزدیک شدن به او از خودشان می دهد. دلبستگی رابطه ای خاص ، پایدارو بادوام است که بین دو نفر شکل می گیرد براساس نظریه های دلبستگی انسان گرایش دارد که پیوندهای محکمی را با افراد خاصی که انتخاب می کند برقرار سازد. دلبستگی به دیگری و حفظ ارتباط با او یک نیروی اصلی و برانگیزاننده در انسان است. جستجوی دیگری یک سازو کار بقای فطری است که در شکل گیری خویشتن مطمئن و با اعتماد به نفس در جهانی که بالقوه می تواند خطرناک درک شود کمک کننده است.

نیازهای دلبستگی، آرامش، امنیت و احساس نزدیکی است. هنگامی که این نیازها در معرض خطر قرار می گیرند احساس ناایمنی در زوجین پدید می آید و دلبستگی آنها مخدوش می شود و ترس و دودلی از ارتباط شکل می گیرد و این احساس عدم امنیت است که راه حل های بهینه را محدود می سازد.

داشتن نیازهای دلبستگی (آرامش، امنیت و احساس نزدیکی) برای همه ی زوجین و افراد طبیعی است.

در قرآن کریم خطاب به همسران آمده است: "و بین شما مودت و رحمت قرار دادیم" خود این نیازها به خودی خود مشکل ساز نیستند بلکه شیوه ی برآورده کردن این نیازها و چگونگی پردازش آنهاست که می تواند مشکل ساز باشد.

هنگامی که امنیت دلبستگی مورد تهدید قرار می گیرد، عواطف و هیجاناتی چون اعتراض و خشم، اولین پاسخ به این تهدید است. فقدان واقعی یا تصوری از نداشتن روابط توأم با دلبستگی، به خشم یا پاسخ های سرد عاطفی می انجامد و پردازش اطلاعات را محدود می کند و در نتیجه پاسخ های ارتباطی متقابل را کاهش می دهد.

شناخت تفاوت در شیوه ی دوست داشتن و دلبستگی در افراد مهم است. چنین شناختی به افراد کمک می کند تا بدانند که در رابطه به دنبال چه چیزی هستند
شیوه های دوست داشتن
روابط نزدیک، سه جزء فعال دارد: تعهد، صمیمیت، شور و اشتیاق.

وجود یا عدم وجود این سه عامل، اهمیت رابطه را تعیین می کند.

دوست داشتن : مستلزم صمیمیت است اما ممکن است تعهد و شور و اشتیاق در آن وجود نداشته باشد.

شیفتگی : عشق در نگاه اول است. شور و اشتیاق وجود دارد اما هرگز رابطه ی عمیق متعهدانه و صمیمانه شکل نمی گیرد.

دوست داشتن عاری از عشق : نوعی دوست داشتن است که در آن تعهد وجود دارد اما صمیمیت و شورو اشتیاق وجود ندارد. زوجهایی که در حالت رکود و سکون هستند و تلاش برای ایجاد گرمای عاطفی در خود و رابطه ی خود نمی کنند از این دسته هستند.

عشق رمانتیک : ترکیبی از صمیمیت و شور و اشتیاق است اما تعهد در آن به چشم نمی خورد.

عشق نابخردانه : زوجی که دیوانه وار یکدیگر را دوست دارند و بدون شناخت یکدیگر ازدواج می کنند.


دوست داشتن به دلیل احساس ترحم و دلسوزی : در این نوع از دوست داشتن، صمیمیت و تعهد وجود دارد اما شور و شوق مطرح نیست و دوستی دراز مدت است.

عشق کمال یافته: رابطه ای ایده آل است که شامل شور و اشتیاق، تعهد و صمیمیت است. پس این سه عامل می توانند در نوسان باشند و گاه روابط برحسب این مۆلفه ها در بهترین حالت قرار گیرد و یا به سکون برسد. هم آموزش های قبل از ازدواج و هم توجه و التزام به تعالیم قرآن می تواند از راکد شدن این عوامل بکاهد. در تعالیم اسلامی بارها و بارها به لزوم تقویت رابطه ی زوجین و ایجاد تنوع و موج جدید لذت از زندگی با یکدیگر تأکید شده است. مثلا خود را برای دیگری آراستن، اظهار عشق و محبت و ....

با مطالعه و بررسی شیوه های دوست داشتن دو نتیجه ی مهم به دست می آید: اول اینکه حفظ رابطه ی دراز مدت در سطح عشق و دوستی کمال یافته، دشوار است و نیاز به تلاش و آموزش دارد. دوم اینکه تمام روابط ظرفیت بالقوه برای افت و خیز و نوسان دارند.

هیچ رابطه ای همیشه خوب یا همیشه بد باقی نمی ماند. روابط تغییر می کند. از طرف دیگر باید تشخیص دهیم که ما درباره ی آنچه که در یک رابطه ی دراز مدت قابل قبول و یا غیر قابل قبول است معیارهایی داریم وقتی خود را در رابطه ای می بینید که ارضا کننده نیست لازم است و در آن رابطه تغییراتی ایجاد کنید. یکی از راه حلها این است که با شریک زندگی آینده ی خود، عناصر لازم را برای یک رابطه ی ارضاء کننده جستجو کنید و هر دو تلاش کنید که رابطه را رضا یتمندانه تر سازید

شیوه های دلبستگی
وقتی قرار است افراد روابط نزدیک را پایه ریزی کنند، یکی از سه سبک دلبستگی را انتخاب می کنند: امن، اجتنابی یا مضطرب توأم با احساس دوگانگی.

افرادی که سبک دلبستگی امن دارند، احساس شادی، دوستی و اعتماد در روابط نزدیک خود می کنند. آن ها احساس می کنند که دیگران آنها را دوست دارند و از آنها مراقبت می کنند


دلبستگی امن:

یک دلبستگی امن، مستلزم نگرش های زیر است.

** برای من برای برقراری روابط نزدیک با دیگران نسبتا آسان است.

** من در وابستگی به دیگران احساس راحتی می کنم.

** من در صورت وابستگی دیگران به خود احساس راحتی می کنم.

** من از اینکه کسی که با من رابطه نزدیکی برقرار کرده است تحت شرایطی خاص مجبور باشد برای مدتی از من دور باشد و یا مرا ترک کند ناراحت نمی شوم.

افرادی که سبک دلبستگی امن دارند، احساس شادی، دوستی و اعتماد در روابط نزدیک خود می کنند. آن ها احساس می کنند که دیگران آنها را دوست دارند و از آنها مراقبت می کنند. دلبستگی امن، تمایل به قدر دانی، مراقبت و فداکاری را نسبت به افراد مهم زندگی پدید می آورد. افرادی با سبک دلبستگی امن به دلیل اعتماد، احساس نزدیکی و علاقمندی به دیگران، احساس خوبی دارند چرا که آنها نیز متقابلا از دیگران انتظار دارند که آنها هم با پذیرش احساس نزدیکی و صمیمیت پاسخ دهند.

امام باقر (ع) فرمودند: هر گاه کسی را دوست دارید گاهی به او یاد آوری کنید.


دلبستگی اجتنابی:

سبک دلبستگی اجتنابی، مستلزم نگرش های زیر است:

** من از نزدیک شدن به دیگران احساس راحتی نمی کنم.

** من در اعتماد کردن به دیگران مشکل دارم.

** وقتی کسی احساس نزدیکی به من می کند عصبی می شوم

** من از وابستگی به دیگران لذت نمی برم..

افراد با سبک دلبستگی اجتنابی عمدتا کناره گیر هستند و از دیگران دوری می گزینند و از برقراری روابط صمیمانه و نزدیک امتناع می کنند. آنها اعتماد، احساس نزدیکی و وابستگی را خطرناک می دانند چرا که در انتظار آسیب دیدن و طرد شدن از جانب دیگران هستند. سبک دلبستگی اجتنابی با فقدان شور و اشتیاق نسبت به افراد مهم زندگی همراه است.

سبک دلبستگی توأم با اضطراب / دوگانگی:

این سبک، مستلزم نگرش های زیر است:

**من فکر می کنم که دیگران به اندازه ی من تمایل به برقراری روابط نزدیک ندارند

**من اغلب درباره ی اینکه آیا شریک زندگی آینده ی من واقعا مرا دوست دارد نگران هستم

**من دوست دارم کاملا با شریک زندگیم صمیمی شوم اما این کار باعث دوری و کناره گیری بیشتر او از من می شود.

**من از اینکه رابطه ی صمیمانه با او برقرار کنم و بعد او مرا ترک کند نگران هستم.

افراد با سبک دلبستگی اضطراب / دوگانگی، در روابط نزدیک خود احساس امنیت نمی کنند و بیشتر احساس حسادت می کنند. اگر چه مایل هستند رابطه ی صمیمی برقرارکنند اما ترس از طرد شدن دارند. اما اگر با دید جهان بینی اسلامی بنگریم تمام بشر مخلوق خداست و دوست داشتنی است.

نتیجه گیری:

طبیعی است که افرادی که سبک دلبستگی امن دارند از روابط نزدیک خود با دیگران احساس رضایت کنند و اعتماد تعهد و لذت بیشتری را در رابطه خود با دیگری احساس کنند.

وقتی دلبستگی شما به افراد مهم زندگیتان انتظارات شما را برآورده نمی کند، باید تصمیم بگیرید که درباره رابطه تان کاری انجام دهید و آن را بهبود بخشید


اگر چه فردی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی است در صورت از بین رفتن رابطه احساس "بدبودن" نمی کند اما کسانی که این سبک دلبستگی را دارند بهای سنگینی پرداخت می کنند زیرا از روابطشان هرگز لذت نمی برند.

سبک های دوست داشتن و دلبستگی که افراد در روابط خود بکار می گیرند، بستگی به زمینه های فرهنگی و اولویت های فردی و تفاوت های جنسیتی آنها دارد. معیارهایی نیز در این باره وجود دارد و دلبستگی قابل قبول یا غیر قابل قبول را مشخص می کند وقتی دلبستگی شما به افراد مهم زندگیتان انتظارات شما را برآورده نمی کند، باید تصمیم بگیرید که درباره رابطه تان کاری انجام دهید و آن را بهبود بخشید.


منابع:


1.قرآن کریم

2. وسائل الشیعه

3.واژه نامه ی روانشناسی – کورسینی

4.بررسی الگوهای روابط براساس سبک های دلبستگی – بالدوین

5.حقیقت عشق – استرنبرگ

6.سبک های دلبستگی در زوجین متاهل – فولرو فین جام

 تانگ سان پارك در سال 1965 براي ثبت نام در دانشگاه جرج تاون به واشنگتن رفت. او ضمن تحصيل با ژنرال پارك جانگ هي (رئيس جمهور كره در1961)دوستي صميمانه اي برقرار كرد.
 
در تابستان 1960تانگ سان پارك به كره جنوبي بازگشت .پارك به دليل اندوخته هاي تجربي تانگ سان تحت تاثير او قرار گرفت او داراي روابط اجتماعي زياد با آمريكائي ها در واشنگتن و پوشش مناسبي به جهت شركت هاي كره اي داشت.
 
تانگ سان براي كسب نفوذ و قدرت لازم براي دفاع از منافع شغلي خود و منافع سياسي كره تصميم گرفت يك كلوپ خصوصي تشكيل دهد و خود آنرا اداره كند اين كلوپ را در مجله جرج تاون در واشنگتن كه يكي از مراكز بزرگ مراودات اجتماعي است تاسيس كرد .تانگ سان به واسطه كمك مالي مستقيم دولت كره جنوبي در سال 1961 يك هتل اجاره كرد كه بعد ها نام كلوپ جرج تاون به خود گرفت.
به مدت چندين سال، برگزيدگان جامعه واشنگتن، طبقات ثروتمند و قدرتمند به اين كلوپ مراجعه مي كردند در سال 1970 افراد پارلماني مشهوري چون اعضاي دولت مانند دبير دفاع مل وين لرد،  وزير دادگستري ويليام بي ساكسب و حتي معاون رئيس جمهور جرالد فورد در آنها به چشم مي خوردند.
كلوپ جرج تاون به عنوان مقر عملياتي سياي كره(سازمان اطلاعاتي كره جنوبي) محسوب مي شد و مي توان گفت اين كار بهترين سرمايه گذاري بود كه تا كنون اين سازمان انجام داده بود .
تانگ سان با تزيين كلوپ ،ارائه برنامه هاي جذاب وسايل وامكانات رفاهي توانست در آغاز كار يكصد و شصت طرفدار استخدام كند .
اين افراد به طبقات واشنگتن تعلق داشته وطبقات اداري، تجاري، كابينه، ارتش را شامل مي شدند.
تعداد اعضاء رو به افزايش مي گذاشت و چون پارك حد اكثر سعي خود را در جهت ارضاي خواسته هاي آنان به عمل مي آورد تعداد افرادي كه به او اعتماد مي كردند و او را به مانند عضوي از خود مي پنداشتند بيشتر وبيشتر مي شد آنها همه چيز را با او در ميان مي گذاشتند از مسائل خانوادگي تا مشكلات شخصي و كاري.
پارك در حالي كه كلوپ جرج تاون را اداره ميكرد ماموريت جاسوسي خود به نفع سياي كره را انجام مي داد و اطلاعات را جمع آوري و به عنوان عامل نفوذي انجام وظيفه مي نمود. او مشغول تهيه فيش و تشكيل پرونده براي اعضاي گنگره، مقامات عالي رتبه اداري، گروههاي فشار، بازرگانان وفرماندهان نظامي بود.
پارك در اكتبر 1962 با كيم چانگ پيل(رئيس سياي كره) ملاقات كرد اين ملاقات ها افزايش يافته و در هر مرحله اطلاعات جمع آوري شده در مورد شخصيت هاي ذي نفوذ در دولت كندي واحساسات آناتن نسبت به كره و ... تحويل رئيس سياي كره مي شد اوهمچنيين اطلاعاتي در باب كمك هاي مقامات آمريكا به سئول وتمايلات برگزيدگان آمريكايي به كره جنوبي تحويل كيم داد.
 
حجم اطلاعاتي كه او به رؤساي خود مي داد رهبران كره اي را شگفت زده مي كرد(گزارش هاي مقامات بلند پايه آمريكا) اين موفقيت ها موجب همكاري تنگاتنگ بين كيم و پارك شد.
در سال 1965 سياي كره كمك هاي مالي خود به پارك را افزايش داد و از آن پس او ساليانه دويست و شصت هزار دلار كمك مالي براي فعاليت هاي خود دريافت مي كرد.
اين كمك ها باعث شد تا پارك كلوپ خود را مجهز به ميكروفن و دوربين هاي مخفي فيلمبرداري نمايد .كلوپ جرج تاون يكي از ايستگاهاي مراقبت كامل بود كه در پناه آن ماموران كره اي مي توانستند يك كار قابل ملاحظه اي را انجام دهند.
گزارش ها بر اساس موضوع، عنوان و افراد طبقه بندي مي شد ماموران ويژه در سفارت كره جنوبي در مورد عادات ومشكلات شخصي اعضاي كلوپ پرونده سازي مي كردند تا در وقت مناسب از آن براي شانتاژ عليه اعضا استفاده كنند.
پارك علاوه بر جمع آوري اطلاعات موفق شده بود عواملي را در درون مقامات آمريكايي استخدام نمايد يكي از اصلي ترين مستخدمين او سوزي تامسون بود او به عنوان معاون كارل آلبرت رئيس مجلس سمت بالايي را اشغال كرده بود .
گزارش هاي سيا او را به عنوان يكي از عوامل سياي كره در جذب شخصيت هاي سياسي و ديپلماتيك و جمع آوري اطلاعات از آنان محسوب مي كرد.
 
تلاشهاي پارك به شهر واشنگتن محدود نمي شد .او ارتباطات تجاري و دوستانه اي با ادويس ادوارد نماينده لوئي زيانا زماني كه او در سال 1971 فرماندار شد برقرار كرد با تشويق پارك ادوارد تعداد هواپيما هاي اعطايي به نيروي هوايي كره جنوبي را افزايش داد و با ارائه نقشه كارخانه پتروشيمي لويي زيانا (توسط ادوارد) دو كارخانه پتروشيمي كره جنوبي در اولسان و يوسو ساخته شد.
در سال 1973 تلاش هاي پارك از نظر سياي كره به يك موفقيت بي شائبه نائل آمد. اين مامور مخفي حجم عظيمي از اطلاعات در مورد موقعيت سياسي و نظامي آمريكا جمع آوري كرده بود . او توانسته بود از ارتباطش با اعضاي مجلس و ساير شخصيت هاي دولتي در مورد حمايت از منافع كره جنوبي در ايالات متحده به عنوان يك عامل نفوذي نهايت بهره برداري را بنمايد.
در پايان سال 1974 فعاليت هاي نسبتا آشكار تانگ سان پارك بخاطر افشا شدن خاتمه يافت و تفحص در باب فشار و نفوذ هايي كه اعمال كرده بود اعلام گرديد