تک تیرانداز ، یک تیرانداز ماهر است که علاوه بر مهارتها و تکنیکهای فردی ، آموزشهای خاصی برای مأموریت تک تیراندازی می بیند. تک تیرانداز نیازمند به مهارتهای بسیاری است ، او باید از نظر بدنی و روحی بسیار قوی و قادر باشد که :

مسافت را تخمین بزند

منطقه را وارسی کند

صداها را شناسایی و ردیابی کند

از استتار،اختفا و پوشش بهترین استفاده را ببرد

قادر به استفاده از نقشه،کالک،عکس هوایی و قطب نما باشد

نفرات دشمن را به سرعت شناسایی کند

بدون صدا و جلب توجه حرکت کند

صبر در مدت زیاد داشته باشد

مأموریت یک تک تیرانداز

مأموریت یک تک تیرانداز ، شلیک به نیروهای کلیدی دشمن،مانند فرماندهان ، تیربارچی ها ، خدمه توپها ، بیسیم چی ها ، دیدبانها و تک تیراندازان دشمن و پس از این اولویتها هدف ما هر چیز مهم دیگر است.

بکارگیری یگانهای تک تیرانداز

طرح ریزی عملیاتی باید به گونه ای باشد که مکان تیمهای تک تیرانداز به درستی انتخاب شود . و نیروهای دیگر مستقر در منطقه باید از مکان تیمهای تک تیرانداز با خبر باشند.استفاده از تک تیراندازها باید با سایر تاکتیکهای عملیاتی ترکیب شود تا نتیجه مطلوب بدست آید.

تجهیزات تک تیرانداز

فقط می توانید لوازم ضروری انجام مأموریت را با خود حمل نماید.به جز اسلحه ممکن است به دوربین دو چشمی ، دوربین پایه دار ، ساعت ، نقشه ، قطب نما و لباس استتار نیاز پیدا کند.

در مورد سلاح تک تیرانداز بایستی به عرض برسانم که بهترین کالیبر الزاما بزرگترین و دوربرد ترین آنها نیست . بعلت کمبود جا برای حمل مهمات اضافه نمیتوان برای تمام مأموریتها از مهمات کالیبر بزرگ استفاده کرد. همچنین پشتیبانی مهمات نیز بحث مهمی است به عنوان مثال تامین مهمات از نیروهای خودی کاری وقت گیر و از طرفی حمل زیاد مهمات مشقت بار است به همین دلیل نمی توان مهمات زیاد حمل کرد تا نیاز به تهیه مهمات نباشد. یکی از راههای تهیه مهمات مورد نیاز ، از سلاحهای دشمن است که به آن خواهم پرداخت.

باید توجه داشت هر سلاح صدای منحصر به فرد خود را دارد.اگر اسلحه ای انتخاب کنید که صدای متفاوتی با دیگر سلاحهای منطقه دارد ، دشمن را به سوی خود فرا خوانده اید.همچنین اگر از سلاحی که دشمن استفاده میکند ، استفاده کنید باید به نیروهای خودی اطلاع دهید که شما در چه منطقه ای هستید تا به اشتباه شما را مورد اصابت قرار ندهند.

مأموریت شما مشخص می کند که باید از چه نوع سلاحی استفاده کنید.اکثر تک تیراندازان از سلاحی استفاده می کنند که برای آن نوع مأموریت طراحی شده اند.اگر مأموریت شما کوتاه مدت باشد کالیبر 7/12 میلیمتری بهترین انتخاب است ولی بعلت قیمت زیاد در همه رده ها استفاده نمی شود به همین دلیل نمی توان از نیروهای دشمن بدست آورد و فقط مهمات مورد نیاز را باید حمل کرد ولی مهمات 62/7 میلیمتری بعلت وفور در همه رده ها امر پشتیبانی را آسان می نماید و همچنین می توان مقدار بیشتر مهمات حمل کرد.

یک دوربین پایه دار خوب ضروری است البته یک مسافت یاب لیزری برای مسافتهای طولانی بسیار مفید است اما هر تک تیرانداز باید بتواند بدون هیچ وسیله ای ، مسافت را تخمین بزند.

در نهایت شما به ابزاری نیاز دارید که بتوانید دیدبانی و تیراندازی را به خوبی انجام دهید.شما باید همراهتان وسایل زیر را داشته باشید :

دوربین ، خودکار ، دفتر برای ثبت اطلاعات ، نقشه منطقه ، رنگهای استتار و وسایل تنظیف سلاح.

چه چیز لازم است تا یک تک تیرانداز ماهر شویم؟

سه چیز لازم است تا یک تک تیرانداز خوب شویم و ضعیف بودن تیراندازی بعلت کمبود آنها است.

نظم و زیرکی مؤلفه های مهمی در این امر هستند.تک تیراندازان معمولا در اطراف ، دنبال هدف نمی گردند ،بلکه هدف آنها مشخص است.

یک تک تیرانداز هیچگاه به یک غیر نظامی (زنها و بچه ها ) حیوانات ، شیشه ماشینها و خانه های شخصی شلیک نمی کند .تک تیرانداز معمولا یا تنها است یا به همراه 2 یا 3 نفر دیگر بسته به مأموریت حرکت می کند.دقیق شلیک نکردن تنها می تواند ریسک دستگیری ، مجروح شدن یا کشته شدن یک تک تیرانداز را افزایش دهد.

تا کنون از خودتان پرسیده اید :

آیا اعصاب خرابی دارید ؟

زود عصبانی می شوید ؟

آیا دوست دارید شکار کنید ؟

تا به حال تنهایی به شکار رفته اید ؟

آیا تا به حال تمام هفته را بدون تلویزیون ، تلفن ، دوست و چیزی تنها بوده اید ؟

آیا هیچ وقت تنهایی به یک پیک نیک رفته اید ؟

تا به حال به منطقه دور افتاده ای رفته اید که هیچ کس آنجا نباشد ؟

این چیزها چه احساسی به شما میدهد ، در مورد آنها چه فکر می کنید ؟

چه کار میکنید ، اگر در این موقعیت قرار بگیرید ؟

اغلب چگونه غذا میخورید ؟

آیا از لحاظ روحی روز اول با روز اخر برای شما فرق دارد ؟

تک تیراندازها الزاما نباید تنها باشند.در حقیقت کسانیکه با بقیه مردم مشکل دارند انتخاب خوبی برای یک تک تیرانداز نیستند.

چرا همه این موارد مهم هستند ؟

یک تک تیرانداز ممکن است روزها در کمین یک هدف باشد ، تا یک تیر بزند. حتی ممکن است هدف را هیچگاه نبیند .آیا بنظرشما ممکن است روزها صبر ، هیچ حاصلی نداشته باشد ؟ ممکن است هدف فقط برای سه ثانیه از یک پنجره مشخص باشد.اگر شما در رؤیا بسر ببرید یا حواستان به اطراف باشد در حال خوردن باشید یا هر چیز دیگر ، کافی است که نتوانید موفق باشید.شما باید محل مأموریت را بشناسید و صبر برای تیراندازی را بیاموزید.به همین دلیل است که وجود تیرانداز دوم مطلوب است.

بسیار مشکل است که بیش از بیست دقیقه به طور مستمر از دوربین اسلحه یا دوربین به اطراف نگاه کرد.یکی دیگر از محاسن وجود یک کمک نیز همین است که میتوان به نوبت بوسیله دوربین دنبال هدف گشت.در تمام طول کمین نباید از موقعیت خارج شد و یا حرکت اضافه کرد و از هرگونه عملی که باعث آشکار شدن ما می شود دوری کرد.

این موارد ،آسان بنظر میرسد ولی فی الواقع اینطور نیست .اینکار مانند بچه کوچکی است که در حال یادگیری ماهیگیر است .غیر ممکن است که قلاب خود را بیش از یک یا دو دقیقه در آب رها کند و نخواهد قلاب را بیرون بکشد.اگر آهو شکار کرده باشید می دانید که شکار آهو چقدر سخت است که به آهو نزدیک شوید.

این ممکن است راحت تر باشد تا اینکه بدانید اگر به شکار زودتر شلیک نکنید او به شما شلیک خواهد کرد.اما برای راحتی کار و دور شدن استرس میتوانید فکر کنید کسی شما را نمی بیند.

بطور کلی اصلی ترین مؤلفه برای انتخاب تک تیرانداز ( صبر ) است.

پس از انتظاری طولانی، جنگندهء اسرائیلی جدید F-16I Sufa که به معنی طوفان یا Storm می باشد، خط تولید کارخانجات لاکهید مارتین در تگزاس را به سمت دستان وزیر دفاع وقت اسرائیل، شائول موفاز، ترک می‏کند، کسی که منتظر دریافت اولین فروند از 102 فروند سفارش داده به سال 1997 می‏باشد.

نیروی هوایی اسرائیل (IAF)، آخرین سطح تکنولوژی مشهورترین جنگندهء لاکهید مارتین، یعنی F-16 را اندکی پس از خریداری 25 فروند از گران‏ترین جنگندهء ساخت بوئینگ یعنی F-15I به سال 1997 انتخاب کرد و سفارش داد.

قرارداد خرید 102 فروند F-16I به مبلغ 4.5 میلیارد دلار، یعنی برای هر فروند 45 میلیون دلار بوده است که مبلغ آن، به شکل کمکهای سالیانه ایالات متحده به اسرائیل تسویه خواهد شد. این بزرگترین معاملهء تسلیحاتی اسرائیل از سال 1948 محسوب می‏گردد. هر فروند F-15I به ارزش 84 میلیون دلار به اسرائیل واگذار شده بود.

کماندوها در نگاه تکنيکي و تاکتيکي افرادي هستن که موفق به گذروندن دوره هاي سنگين و طاقت فرساي نظامي شده باشن. به عنوان مثال گذروندن دورهاي آبي خاکي، عمليات ويژه، چتربازي اتوماتيک ( و بعد از اون سقوط آزاد)، رزم انفرادي پيشرفته و … . آموزشهايي که نام بردم جزو سرتيترها هستن وگرنه کلي دوره تخصصي هم بايد طي بشه که تعداد اونا تقريبا نامحدوده. به عنوان مثال بعد از دوره آبيخکي بعضي از کماندوها به دوره تخصصي غواصي، بعضي به دوره تخصصي تخريب ( شامل تخصص هاي دريايي، الکترونيک و …) ، بعضي به دوره تخصصي ناوبري و … اعزام ميشن. تو هر دوره اصلي برخي ار کارآموزان به دوره‌هاي تخصصي و زيرمجموعه همون دوره اصلي اعزام ميشن. با تفاسير فوق مسلمه که بعد از مدتي هر کماندو تنها يک تخصص اصلي داره که تو اون تخصص کاملا خبره ميشه. برخي از اين تخصص ها عبارتند از: تکاور غواص، ناوبر، کمين و ضدکمين، تخريب دريايي، کوهستان، جنگل، راپليسم ، بيابان، تک تيرزن، رهايي گروگان ، عمليات رواني ، جنگ نوين ، مخابرات و جنگ الکترونيک ، پشتيبان ، نفوذ ، پاکسازي، تخصص هر يک از سلاح هاي موجود در يگان خدمتي. بايد دقت کرد که همه کماندوها تمام اين دوره‌ها رو ميگذرونن ولي هر کدوم طبق علاقه شخصي تنها در يک رشته متخصص ميشن.
حالا بريم سر مبحث بعدي … يه کماندو بايد چه خصوصياتي داشته باشه.
اگه اهل فيلم ديدن باشين احتمالا اولين چيزي که از يه کماندو تو ذهنتون ايجاد ميشه يه فرد قوي هيکل، گنده، خشن، با صورتي وحشتناک و فوق‌العاده بي رحمه. همين اول کاري خيالتون رو راحت کنم. اين فکر رو از ذهنتون بريزين بيرون …………………… ريختين بيرون ، خوب پس از اول شروع ميکنيم.(کمتر فيلم ببين)

در علوم جديد نظامي کماندوها بايد تنها و تنها يک خصوصيت اصلي داشته باشن « ذهن خلاق ». اصلا مهم نيست که هيکل شما کوچيک باشه يا 150 کيلو عضله نداشته باشين. اگه باهوش باشين حتما يه کماندوي خوب ميشين. داشتن هيکل خوب ميتونه يه امتياز باشه. ولي دقت کنين اگه هيکل خوبي داشته باشين ولي عقل تو کلتون نباشه هيچ فايده‌اي نداره!!! آمريکايي ها معمولا تو فيلم‌هاشون سعي ميکنن نوعي ابرقهرمان رو تو ذهن بيننده تداعي کنن. ابرقهرمانهايي مثل رامبو و آرنولد که هيچ وقت نمي‌ميرن، هيچ وقت اشتباه نمي‌کنن و شکست تو ذهن اونا جايي نداره. ولي واقعيت چيز ديگه اي. در دنياي واقعي بايد از هوشت کمک بگيري وگرنه مُردي.
در کشور ما دو اصل کلي بر تمام فعاليت‌هاي کماندوها سايه انداخته. «ايمان» و «اراده». هوش در جايگاه سوم قرار داره. من شخصا اثر اين دو عامل رو صدها بار ديدم. افرادي که عليرغم هيکل کوچيک و نيروي بدني ضعيف تونستن سخت‌ترين مراحل آموزشي رو بگذرونن اونم در شرايطي که قهرمان تکواندو استان تهران در اثر شدت فعاليت بيهوش شد و خودم به هوش آوردمش افراد ضعيف‌تر از اون تونستن به خوبي از عهده آموزش بر بيان. يکي از دوستان پرسيده بود دانستن زبان انگليسي هم براي کماندوها لازمه؟ بله. البته زبان رو طي آموزشهاي پادگاني ياد ميگيرين. مسلمه که دونستن چند تا زبون براي عمليات برون مرزي حياتيه.
تفاوت کوماندو و چريک ؟
کماندوها معمولا به صورت تيمي فعاليت ميکنن ولي چريک ها بيشتر دوست دارن انفرادي کار کنن. در هر صورت چيزي که مشخصه کماندوها و چريک‌ها بايد هميشه سبک بار باشن. البته اينکه فکر کنين يه چريک فقط با يه چاقو ماموريتش رو انجام ميده هم فکر اشتباهيه (کمتر فيلم ببين پسر!) منظورم از سبک بار بودن اينه که چريکهاو کماندوها معمولا سلاح هاي سنگين و نيمه سنگين همراه خودشون نمي‌برن. از بحث چريکي خارج بشيم ( البته من تو چريک و ضدچريک هم کار ميکنم ولي اينجا جاش نيست. ميترسم ذوق زده بشين!) تفاوت مهم ديگه کماندوها و چريک ها در اينه که کماندوها اعضاي رسمي يک ارتش ثبت شده هستن و تحت پوشش مقررات کنوانسيون ژنو قرار دارن ولي چريک‌ها بدليل اينکه وابسته به هيچ ارگان دولتي نيستن يک جور مبارز آزاد به حساب ميان و از مفاد کنوانسيون ژنو جارج ميشن.
البته استثناء هم وجود داره. مثلا گروه‌هاي چريکي حزب الله با اينکه طبق قوانين، چريک به حساب ميان ولي به صورت تيمي کار ميکنن و در مواردي سلاح‌هاي نيمه سنگين مثل توپ 106 رو به صورت انفرادي حمل و شليک ميکنن!
فکر کنم اين جمله رو 50 دفعه گفتم ولي بازم ميگم. اصول کار نظامي فقط نوعي قاعده محسوب ميشه و قانون نيست. هر نظامي ميتونه بنا به سلايق شخصي ، نوع ماموريت، نوع هدف و نوع منطقه هدف يک يا چند عدد از اين قوانين رو نقض کنه يا به کلي ناديده بگيره. مخصوصا زماني که حرف از جنگ نامتقارن به ميون مياد.

طبق همون قاعده‌اي که چند سطر قبل گفتم افراد يک تيم هم ممکنه عنواويني غير از عناوين ذکر شده داشته باشن. در مواردي اصلا وجود فرمانده نياز نيست. يا ممکنه متخصص جنگ نوين هم به اين گروه اضافه بشه.
اين هفت نفر درست مثل برادر هستن. صددرصد به هم اعتماد ميکنن. وقتي يکي براي انجام کاري ميره هيچ وقت نفر دوم براي مطمئن شدن اعزام نميشه. وقتي تکتيرزن اعلام ميکنه منطقه امنه ساير نفرات با آسايش خاطر وارد منطقه خطر ميشن و …
وقتي تيم براي انجام ماموريت اعزام ميشن بايد کاملا به خودشون متکي باشن. ارتباط راديويي با عقبه و فرماندهي در محدودترين شکل ممکن انجام ميشه. همونطور که گفتم تيم کوماندويي سبک سفر ميکنه پس چي ميخورن؟
هر چيزي که گيرشون بياد. ريشه گياه، برگ، ميوه جنگلي، موش، مار و بعضي چيزاي ديگه. مطلبي هم که در مورد خوردن مار، که گفته ميشه يه وجب از سر و ته مار ميزنن بعد ميخورنش صحت نداره و تکنيک خاص خودشو داره. شايد يه ماري کلا يه وجب اندازش باشه! البته جديدا ديگه نيازي به غذاي جنگلي هم نيست. فقط کافيه سي‌ چهل تا قرص مخصوص با خودتون داشته باشين. روزي يه دونه شما رو سرپا نگه ميداره. اين قرصا مخدر نيستن. بلکه از نوعي پروتئين ساخته شده.
براي آب هم خيلي نگران نباشيد. تو جاهاي خشک انواع گياهان و حيوانات هستن که حاوي مقدار زيادي آب هستن. اما اگه آب سالم گيرتون نيومد بازم لازم نيست نگران بشين. ما روزانه کلي آب دفع ميکنيم ، درسته؟ تا حالا فکر کردين که از ادرار خودتون هم ميتونين بخورين؟!!!
در شرايط بحراني ميتونيد ادرار خودتون رو در ظرفي جمع کرده و از قرص‌هاي مخصوص تصفيه ادرار استفاده کنين. ديگه لازم نيست با کلي بدبختي ادرار خودتون رو تقطير کنين (کاري که قبلا انجام ميشد). قرص رو تو ظرف ادرار بندازين بعد از چند دقيقه املاح ته نشين ميشه و يه ليوان آب زلال و خوش طعم به شما چشمک ميزنه!!! فقط بايد دماي 37 درجه اين نوشيدني رو تحمل کنين!
البته نکات بيشمار ديگه اي هم هست که يک کوماندو ميتونه براي زنده موندن از اونا استفاده کنه که اينجا جاي بحث اونا نيست.
همونطور که خودتون هم متوجه شدين فقط لازمه ذهني خلاق داشته باشين تا تبديل به يه کماندوي خفن بشين! … يا حق

بعد از تاسيس دانشکده پرواز تا سال 82 پذيرش داوطلبان از دو گروه آزمايشي تجربي و رياضي به صورت نيمه متمرکز از طريق کنکور سراسري بود(براي خلباني) در سال83 بدليل اينکه دانشجويان با مدرک ديپلم تجربي در فراگيري آموزشها نسبت به دارندگان ديپلم رياضي ناکارامد تر بوده اند بنا شد تا فقط دارندگان ديپلم رياضي اجازه انتخاب اين رشته را داشته باشند. بعد از 2سال يعني براي سال85 به بعد(خود سال 85 هم شامل مي شود) تغييري در شيوه پذيرش داوطلبان دانشگاههاي افسري پديد آمد دليل اول اين بود که اين دانشگاه ها از نظارت وزارت علوم خارج شدند ودليل ديگر چون داوطلبان ورود به اين دانشگاهها مي بايست دوره 45 روزه آموزش نظامي را بگذرانند و بعد از دريافت سر دوشي شروع به تحصيل کنند باعث شد اين تغييرات ايجاد شود تا دانشجويان ترم جديد را از اول مهر شروع کنند

اين آزمون سال 85 در 27 خرداد برگزار شد و در سال 86 در 6 ارديبهشت و در سال ۸۷ در ( دقیقا نمی دانم ) ارديبهشت پس بنابراين هنوز اين آزمون تاريخ مشخصي ندارد وکمي مجهول الزمان است پس علاقه مندان بايد از اواخر بهمن ماه گوش به زنگ باشند تا دچار مشکل ثبت نام نشوند

اما کمي درمورد آزمون: 1- حد اکثر سن 20سال براي ثبت نام(براي خلباني) –حداقل معدل کل 14-سعي کنيد اگر از خانواده شهدا(درجه 1) يا آزادگان يا نظاميان يا جانبازان نيستيد حداقل کارت فعال بسيج بگيريد -منبع سولات همان منبع سوالات کنکور سراسري است -شما براي ثبت نام ممکن است بسته به شهري که در آن زندگي مي کنيد مجبور شويد به شهري همجوار سفر کنيد- نتايج اين آزمون حدودا 3 الي 4 هفته بعد مشخص مي شود بعد ازآن طبق برنامه زماني که از طرف حوزه امتحاني به شما مي دهند بايد به تهران -ميدان جنگ مراجعه کنيد اما در آنجا چه خواهد گذشت...

( معاينات پزشکي اوليه خلباني که توسط نزاجا و در ميدان حر انجام مي شود 14 مرحله است. به اين صورت که فقط جنبه ي رد و قبولي اوليه دارد. معاينات خلباني بعد از قبول شدن در مراحل اوليه و بدون توجه به نتايج تست هاي نزاجا در بيمارستان بعثت انجام مي شود. )

اين مرحله که عمدتا 3روز در تهران برگزار مي شود شامل موارد زير است:

1-معاينات پزشکي (8-9 مرحله در روز اول) :
قبل از هر چيز به داوطلب يک کارت مي دهند(۶۰۰۰ تومان از او دريافت مي شود) که هنگام مراجعه به هر پزشکي بايد آن را همراه داشته باشد

سالن اول
1-پس از ورود به سالن داوطلب لباسهايش را در آورده و به صف مراجعين به پزشک اول و دوم - و سوم - مي پيوندد آنجا در صورت متعادل نبودن وزن و قد يا وجود جراحات ناشي از تيغ يا چاقو يا فاصله بين دو زانو بيش از يک عرض قنداق تفنگ يا شکشتگي قسمتي از بدن فرد مردود مي شود (در اين مرحله سه پزشک همزمان فرد رو معاينه مي کنن)
2-پزشک سوم: در همان سالن اول دکتر بيضه ها و آلات جنسي داوطلب را معاينه مي کند اگر سابقه بيماري ms يا چسبندگي داشته باشد يا اينکه افرادي که عادت خود ارضايي دارند مردود مي شوند .

* افراد داراي چثه کوچک و خيلي لاغر بنا به دلايل بي جهت مردود مي شوند

سالن دوم 3-پزشک چهارم: داوطلب به چشم پزشک مراجعه کرده و چشم او در سه مرحله ميزان ديد(10/10) آستيکمات(تا25صدم اشکال ندارد) و کور رنگي معاينه مي شود
4-پزشک پنجم : دندان پزشک دندانها و لثه هاي داوطلب را معاينه مي کند در کل قانون است افرادي که بيش از 4 دندان پر شده دارند يا يک دندان کم دارند مردود شوند و اما گاه اين گونه است و گاهي نه که توسط همان دکتر تشخيص داده مي شود همچنين عفونت هاي دهان و دندان موجب امضا نشدن کارت فرد مي شود
* همه افرادي که مسواک نمي زنند دچار بيماري دهان و دندان هستند
5-پزشک ششم: قلب داوطلب را معاينه کرده و اکو مي گيرد فشار خون او نيز گرفته مي شود در صورت وجود بيماري قلبي و فشار خوني داوطلب مردود مي شود
6-پزشک هفتم: اعصاب داوطلب را مي سنجد ( شخص ايستاده و دستان خود را رو به جلو باز نموده اينجا دکتر از او سوالاتي مي پرسد(مثلا اسفند را از چب بگو و... که شايد 5دقيقه سوال بپرسد) در صورت لرزيدن دستها بنا به تشخيص دکتر فرد از ادامه مراحل باز مي ماند
7- پزشک هشتم: حلق و بيني داوطلب را معاينه کرده که فقط با نظر او داوطلب پذيرفته يا رد مي شود( از جمله مردودي ها افراد داراي بيماري آسم تنگي نفس و سينوزيت هستند)
8-گوش داوطلب معاينه مي شود
* از آنجايي که مراجعه کننده زياد است و در طول همان روز بيش از ??? نفر معاينه مي شوند بعضي دکترها از قبيل چشم پزشک و اعصاب و دندان شايد داوطلباني را خيلي سخت گيرانه مردود کنند

* درسالن دوم مراجعه به پزشک ها به تريتب نيست و ممکنه جا به جا بشه .

2-(تست ورزش + عقيدتي سياسي کتبي )
1-چند دور دويدن دور يک ميدان بزرگ 2- شنا 3- دراز نشست 4- توانايي انجام ورزشهاي کششي (همه به نظر ناظر بستگي دارد)

و آزمون يک ساعته کتبي عقيدتي سياسي در اين مرحله برگزار مي شود.

3-روز دوم(آزمون ديني و عقيدتي و حفاظت اطلاعات حضوري )

داوطلب بايد از مسائل ديني اطلاع کاملي داشته باشد (مرور رساله توصيه مي شود) همچنين اطلاعات سياسي نظير شناخت وزرا شناخت ريس جمهوريهاي گذشته و ريس جمهور کشورهاي همسايه شناخت کار سه قوه و... الزامي است سرانجام داوطلب قبول شده بايد منتظر اعلام نتايج در روزنامه باشد تا نامش را به عنوان قبول شده نهايي در روزنامه ببيند .

( تست ورزش و عقيدتي و حفاظت مردودي ندارد و فقط جنبه ي امتيازدهي دارد. در کل هر کس از هر مرحله ( عقيدتي - حفاظت - ورزش ) نمراتي کسب مي کند که مجموع آن ها نمره ي نهايي وي مي شود و اين نمره ملاک قبولي يا ردي خواهد بود.
اولين چيزي که در تست عقيدتي خواسته مي شود قرائت صفحه اي از قرآن است )

*در اينجا آزمون ها و معاينات رشته هاي عمومي تمام ميشود

?- روز سوم ( معاينات و آزمون هاي ويژه )

در روز سوم معاينات و آزمون هاي رشته ها خاص توسط خود نيرو ها ( زميني - هوايي ) انجام ميشه .رشته هاي خاص خلباني هواپيما و هلي کوپتر و رشته هاي دانشگاه فارابي است.

اما بعد از قبول شدن نهايي

از آنجايي که تمامي داوطلبان ورود به دانشگاههاي افسري بايد دوره آموزش نظامي را بگذرانند و بعد از آن شروع به تحصيل کنند قبول شده گان نهايي بايد در محلي که از طريق مراجع مربوطه اطلاع داده مي شود براي گذراندن اين دوره اقدام کنند
شروع دوره اوايل مرداد است که تقريبا مدت 2 ماه طول ميکشد طي اين مدت در پادگاني مخصوص (شبيه بيابان) چادر هاي چند نفره زده مي شود و هر کس مي تواند 2 پتو داشته باشد و شب را سحر کند چون فصل تابستان است شب هاي سرد و روزهاي گرم امري عادي است و سحرگاها براي اقامه نماز صبح ساعت 3.5(سه ونيم ) بيدارشدن اجباري مي باشد و در طول روز دويدنهاي طاقت فرسا و سينه خيز رفتن با اسلحه و بشين پا شو با اسلحه بالاي سر و امثال اينها تجربه مي شود بد نيست بدونيد در اين مدت خانواده هاي شما نمي توانند خبري يا تماسي با شما داشته باشند تا بعد از به پايان رساندن دوره که در محضر فرمانده کل قوا و مقابل قران سوگند ياد مي کنيد و سر دوشي مي گيريد .

( دوره ي سال تهيه گي يا رزم مقدماتي يا BMT ( در نيروي هوايي ) با حضور دانشجويان هر 4 دانشگاه ارتش و تحت نظارت مستقيم سماجا ،‌سران 3 نيرو و ساحفاجا به مدت 12 هفته يعني 3 ماه طول مي كشد كه 2 ماه از آن در مركز آموزش تكاور نيروي زميني ارتش ( مرآتكاور نزاجا ) برگزار مي شود و يك ماه آخر كه فقط تمرين مراسم سردوشي مي باشد دانشجويان در دانشگاه هاي مربوط به خودشان مستقر خواهند بود. )
اما پس از يک استراحت کوتاه پعد از دريافت سر دوشي تحصيل در دانشگاه ستاري آغاز مي شود:
اين دانشگاه همان طور که در بالا گفته شد در سال68 به همت سرلشگر خلبان منصور ستاري در نزديکي مهراباد و پايگاه هوايي يکم تاسيس شد در سال 85 اين دانشگاه از زير نظر وزارت علوم خارج شد و شرط ورودي آن داشتن مدرک پيش دانشگاهي و شرکت در آزمون اختصاصي شد و از ان پس اين دانشگاه به دانشگاهي کاملا نظامي تبديل شد تا فارغ التحصيلان (کارشناسي) ديگر اجازه شرکت در آزمون کارشناسي ارشد را نداشته باشند و ملزم به ماندن حداقل 8سال وحداکثر30 سال در ارتش باشند
رشته ها و دانشکدهاي موجود:

*دانشكده پرواز : اين دانشكده به دو گروه خلباني – ناوبري و گروه مراقبت پرواز تقسيم ميشود كه اين سه رشته (خلباني – مراقبت پرواز – ناوبري ) را پوشش مي دهد.
*دانشكده مديريت : اين دانشكده مربوط به رشته هاي مديريت دولتي و مديريت بازرگاني است.
*دانشكده تكنولو‍‍ژي فرماندهي و كنترل هوايي : عنوان كلي رشته هاي اين دانشكده كه در سالهاي دور دانشكده پدافند نيز گفته ميشد ، تكنولو‍‍ژي فرماندهي و كنترل هوايي است اما سه گرايش دارد كه به ترتيب اهميت و ارشديت عبارتند از : الف ) كنترل شكاري ب) عمليات موشك 3) اطلاعات عمليات
*دانشكده هوافضا : در اين دانشكده افسران تعمير و نگهداري هواپيما و هوافضا تربيت مي شوند.
*دانشكده برق : اين دانشكده رشته برق با دو گرايش قدرت و مخابرات را پوشش مي دهد.
*دانشكده علوم پايه : در اين دانشكده دروس عمومي رشته هاي مهندسي نظير انواع دروس فيزيك ، رياضي ، آزمايشگاهها ، معادلات ديفرانسيل و ... تدريس ميشود.
*دانشكده معارف اسلامي : در اين دانشكده دروس عمومي مصوب گروه معارف نظير انديشه اسلامي 1 و2 ، ريشه هاي انقلاب اسلامي،اخلاق اسلامي و ... تدريس ميشود.
*دانشكده زبانهاي خارجي : در اين دانشكده دروس عمومي و اختصاصي زبان هر رشته تدريس مي گردد.
در طول تحصيل دانشجويان دانشگاه به صورت شبانه روزي هستند و کمک هزينه تحصيلي هم دريافت مي کنند ومي توانند از امکانات موجود از جمله سالن سينما اينترنت استخر شنا باشگاه بدن سازي زمين چمن و... استفاده کنند
دانشجويان بايد هنگام تردد لباس و شلوار پلنگي شكل با تركيب رنگ هاي آبي ، مشكي ، خاكستري و سرمه اي را به تن داشته باشند و همچنين لباس رسمي و فرم نيروي هوايي ارتش براي مراسمات ، تردد و برنامه صبحگاه عمومي رسمي دانشگاه كه در روز هاي شنبه هر هفته انجام ميشود مورد استفاده قرار دهند.
در محيط دانشگاه هر دانشجو بايد به شيوه عمومي مصوب ارتش به دانشجوي ارشدتر احترام بگزارد که سرپيچي يا سستي در مسايل اينچنيني همواره شخص ارشد تر را در موضع غالب قرار داره و به ضرر پايين دست تمام خواهد شد.

برنامه عمومي دانشجويان در دانشگاه هوايي :

بيداري مصوب آجا ساعت 0500 صبح و خاموشي مصوب ساعت 2200 شب است و بايستي رعايت شود.
دانشجويان سالهاي يكم دوم وسوم در خوابگه هاي 25 الي 30 نفره كه وسيع است زندگي ميكنند. از بهم پيوستن چند خوابگاه دريك ساختمان قرار دارد گروهان يا يگان بوجود مي آيد كه توسط يك افسر پياده نيروي هوايي در مقام فرمانده آن يگان دانشجويي رهبري مي شود.دانشجويان سال چهارم در سوييت هاي چهار نفره اسكان دارند و دانشجويان خلباني از سال سوم وارد سوييت ميشوند. فرمانده موظف است با اجراي رهبري صحيح مشكلات يگان را برطرف کند. همچنين دانشجويان براي خروج از دانشگاه بايد مرخصي ساعتي بگيرند اما روزهاي دوشنبه و پنج شنبه از ساعت 2تا 9 دانشجويان مي توانند به کارهاي خود در خارج دانشگاه بپردازند

( مرخصي دانشجويان روزهاي دوشنبه 2 تا 9 عصر و از صبح پنجشنبه تا عصر جمعه مي باشد و دانشجويان سال 4 از عصر هر روز تا صبح روز بعد تردد آزاد هستند. البته داشجويان سال هاي پايين تر نيز اغلب به صورت تشويقي از چهارشنبه و گاها سه شنبه!!! به مرخصي اعزام مي شوند تا جمعه شب. مرخصي دانشحويان سال بالا تر بيشتر است. )

( ورزش - رژه - صبحگاه ( روز شنبه ) و شامگاه ( سه شنبه و چهارشنبه ) در سطح دانشگاه برگزار مي شود. نگهباني و پاسداري هم از دغدغه هاي سال يك و دويي مي باشد. )

( حقوق دانشجوي سال يك 78 هزار تومان و سال دوم 110 هزار تومان و سال سوم 140 هزار تومان و سال چهارم حقوق مبناي ستواندومي است. )
اما درمورد سال آخر: داوطلبان در اين سال بنا به نمرات مکسبه تقسيم بندي مي شوند در اين سال نيرو هوايي اعلام ميکند که به خلباناني براي چه هواپيماهايي احتياج دارد مثلا ميگه امسال 5تا براي فانتوم 2تا براي سي 130 و... که استادان بنا به مهارت شما و نياز نيروي هوايي دانشجويان را تقسيم ميکنند تا اين سال را روي هواپيماي مشخص شده آموزش ببينند ( شرکت ساها متعلق به نيروي هوايي از اينجا خلبانان مورد نيازرا جذب مي کند)
البته تمام آموزشها در تهران نيست يه قسمتي هم در اصفهان است بعد از دانش آموختگي دانشجويان فارغ التحصيل شده با درجه ستوان دومي به شهرهايي که هواپيما تخصصي اونها در انجا وجود دارد اعزام مي شوند در ضمن در طول مدت خدمت شايد چند بار شهري که در آن زندگي مي کنيد عوض شود اينم بدونيد که در مدت 30 سال شما مي توانيد از منازل آپارتماني که در شهرک هاي نيرو هوايي هستند استفاده کنيد.

 وسلام العليکم

اين بود مقاله اي کامل در مورد خلباني هواپيما در نيروي هوايي ايران اما:
1-همانطور که مشخصه بايد يک فرد مستعد وعلاقه مند به خلباني در نيروي هوايي ايران سختيها و ملامتهاي زيادي را تحمل کند از زندگي آزاد و مهندسي بايد چشم پوشي کند و زندگي پر خطر خلباني و نظامي را در شهر هايي همچون چابهار اميديه(بخاطر گرمي هوا) و ازاين قبيل را با هواپيماهاي 30-40 سال پيش( آن هم شايد هر چند روزي 1ساعت) تجربه کند و در قبال آن هم حقوقي 600 -700 ( یا بیشتر )توماني دريافت کند ولي همه اين سختيها به اندازه لحظه اي که براي اولين بار تيک اف مي کنيد چيزي نيست
2-اين مطالب را براي سرد کردن کسي ننوشتم هدف اين بود تا علاقه مندان با چگونگي زندگي نظامي و خلباني آشنا شوند تا عده اي ارتش را شروع خوشي و با کلاسي ندانند و اوهام غلطي که در ذهن دارند برطرف کنند تا مانند خيلي افرادي که اينگونه وارد ارتش مي شوند بلافاصله پشيمان نشويد

اطلاعات بيشتر در ادامه مطلب

 جنگنده MiG-35A/D Super Fulcrum
عضو جديدي از خانواده فولکروم

جنگنده ميگ-35 جنگنده اي است از نسل 4++ که در ادامه طرح هايي مانند MiG-29K/KUB/M/M2 طراحي شده و اساس طراحي آن بر افزايش کارايي، توانايي عملياتي و جامعيت توانايي هاي جنگنده بوده است، بطوري که از آن يک جنگنده چند منظوره ساخته است.
در مجموع مي توان ويژگي هاي ميگ-35 را به شرح زير بيان کرد:
-سيستم هاي اطلاعاتي و هدفگيري نسل پنجم در سيستم هاي اويونيکي جنگنده بکار رفته است
-توانايي بکارگيري تسليحات پيشرفته روسي و خارجي
-بقاپذيري بالا در ميدان نبرد بواسطه سيستم هاي دفاعي يکپارچه بکار رفته در جنگنده

پيشرفته ترين سيستم هاي اويونيکي در کنار تسليحات پيشرفته به جنگنده ميگ-35 اجازه مي دهند تا ماموريت هاي مختلفي را به انجام برساند:
-برتري هوايي برعليه جنگنده هاي نسل چهار و پنج
-انجام عمليات هاي هوا به سطح بدون وارد شدن به محدوده دفاعي دشمن در روز و شب و در تمام شرايط آب و هوايي
-انجام عمليات هاي شناسايي به کمک تجهيزات الکترو-اپتيک و راديو-تکنيکال
-انجام عمليات هاي گروهي و انجام کنترل هوايي عليه گروه جنگنده ها

تغيير هاي ايجاد شده در ساختار جنگنده بر اساس موفقيت هاي بدست آمده در طرح هاي MiG-29K/KUB/M/M2 مي باشد که شامل موارد زير مي باشد:
-افزايش توانايي حمل تسليحات در نه جايگاه حمل سلاح
-افزايش حمل سوخت، توانايي سوختگيري هوايي و امکان سوخترساني به جنگنده هم گروه (عملکرد بعنوان يک تانکر کوچک)
-بدنه و سيستم هاي اصلي ساخته شده از مواد ضد خوردگي که امکان استفاده از جنگنده برروي ناو و استفاده در مناطق گرم و مرطوب را فراهم مي آورد.
-کاهش چشمگير بازتابش راداري
-سيستم پرواز با سيم با کنترل چهارگانه

IAF (نيروي هوايي هندوستان) كليه ي ميگهاي 25 خود را از رده خارج مي‏سازد.

نيروي هوايي هند، بزرگترين كاربر اين جنگنده ي قديمي روسي است.



سريع‏تر از ارواح! سريع‏تر از موشكها!

پرواز بالاي 30 كيلومتري سطح زمين و درون استراتوسفر با سرعتي حدود 3 ماخ (حدود 3300 كيلومتر بر ساعت)، جايي كه دست موشك ضدهوايي براي ساقط كردنش كوتاه است! جايي كه مي‏تواند هر چيزي را كه خواست ببيند بدون آنكه ديده شود. ديدنش بر روي صفحه ي رادار آواكس‏ها وحشت آور است زيرا مي‏تواند خيلي بالاتر از آواكس پرواز نمايد و از آن بالا، آواكس را ساقط نمايد. اين جنگنده‏اي ناپيدا و شكست‏ناپذير است. اين ميگ 25 است.

براي مدتي طولاني، دشمنان، نامش را نمي‏دانستند. آنها فكر مي‏كردند اين جنگنده، مدل جديدي از ميگ23 است و در نشريات نظامي غرب به عنوان پرنده ي ناشناس جاسوسي درج مي‏شد. بعد از آن نوبت به نام گذاري‏اش رسيد. آنها نام مستعار اين جنگنده را Foxbat گذاشتند. كسي چه مي‏داند، شايد بسياري از گزارش‏هاي مشاهده ي UFO ها (اجرام پرنده ي ناشناس) در آسمان ايالت كاليفرنيا ممكن بوده ميگ25 باشد. هنوز هم سريع‏ترين جنگنده است. (به ياد داشته باشيد كه هواپيماي SR-71 ، رقيب اين جنگنده در سرعت و ارتفاع پروازي، زمين‏گير شده و استفاده نمي‏شود) جنگنده‏اي با بيشترين ارتفاع پروازي كه حداقل عكس و اطلاعات از آن موجود است. بهترين ابتكار اتحاد شوروي در زمان جنگ سرد، اين جنگنده‏اي است متعلق به جهان خيال و دنياي افسانه‏اي صنعت هوايي.

SR-71 يا پرنده ي سياه





هيچ موشكي ضدهواي قادر به ساقط كردنش نيست،

هيچ جنگنده‏اي نمي‏تواند بالاتر از او پرواز كند!

اما حالا پس از دو دهه از خدمت اغلب خاموش و بي سروصداي اين جنگنده، بدون يادآوري در مراجع رسمي، نيروي هوايي هند تصميم به فروش و مزايده ي جنگنده‏هاي ميگ25 گرفته است. كمبود وسائل يدكي، حتا توسط سازنده ي اصلي، كه آنها را در اختيار ندارد! تصاوير ماهواره‏هاي جاسوسي (از پايگاههاي روسيه) نيز نشان‏دهنده ي زمين‏گيري اين جنگنده است!

هنگامي كه اين جنگنده‏ها به سال 1981 به نيروي هوايي هند پيوست و در اسكادران شماره ي 102شكاري شكل گرفتند. آن زمان ميگ25 يكي از هواپيماهاي مرموز به حساب مي‏رفت. خلبان اين جنگنده مي‏بايست از خلبانان كارآزموده و بامهارت انتخاب مي‏شد زيرا پرواز با اين جنگنده با ساير پرنده‏ها تفاوت بسياري مي‏كرد.

تاريخچه: وابستة هوايي ناتو به سال 1967 و به هنگام مراسم روز نيروي هوايي در پايگاه Domodedovo در نزديكي مسكو، مبهوت يك جتگنده ي دو موتوره كه ميان دو جت ميگ21 پارك شده بود گشت. هيچ كدام از افسران باتجربه‏اي كه در آنجا حضور داشتند چنين جنگنده ي بزرگي را تا آن موقع نديده بودند، جنگنده‏اي با ابعاد عظيمي چون دو سر بال 45 فوت (14 متر)، طول 78 فوت (24 متر) و ارتفاع 20 فوت (6 متر) نمي‏توانست از ديدگان پنهان بماند.

غروب همان روز، افسران عاليرتبة ناتو، اطلاعات محرمانه را گزارش نمودند. آنها هنوز نمي‏دانستند كه شوروي چه نوع هواپيمايي توليد كرده است. آنها اين هواپيما را ميگ23 با نام مستعار Foxbat ناميدند. ولي به سختي مي‏شد باور كرد كه اين ميگ23 جديد، از خانواده ي معروف ميگ21 باشد.

در سالهاي بعد، فاكس‏بت بر روي تمام اروپا و آمريكا پرواز كرد بدون آنكه كسي چيزي بداند. اما مورد شگفت‏آور ديگر در مورد اين جنگنده، استفاده از يك نوع موشك اصلاح شده (يا موتور موشك كروز) به جاي موتورهاي عادي مورد استفاده در ساير هواپيماها بود.

در يكي از روزهاي سال 1972 (1349 خورشيدي) دو فروند فاكس‏بت كه خلبانان روسي هدايت آنها را بر عهده داشتند از پايگاهي در مصر به پرواز درآمدند و با سرعت 5/2 ماخ بر فراز شرم‏الشيخ (آن زمان تحت اشغال اسرائيل بود) پرواز كردند. نيروي هوايي اسرئيل با هواپيماهاي F-4E سعي كرد با آنها درگير شود. اما تصويري كه از دو فروند فاكس‏بت بر روي رادار نقش بسته بود، بدون درنگ از صفحه ناپديد شدند.

فرماندهان ناتو به زودي متوجه شدند اين پرنده، ميگ23 نيست. در سپتامبر 1976 (شهريور 1353) آنها به طور اتفاقي به اين جنگنده دست پيدا كردند و به نكات آن از نزديك پي بردند. ويكتور بلنكو (Victor Belenco) خلبان ناراضي روسي، (با جنگنده‏اش) به درون دفاع هوايي ژاپن نفوذ كرد، در حالي كه تنها براي 60 ثانيه پرواز، سوخت داشت. وي ادعا كرد شكاري‏هاي روسي در تعقيبش هستند. مهندسين ناتو جهت جداسازي قطعاتش (اطلاع از جزئيات فني) به سمت آن هجوم آوردند اما بسيار متعجب گشتند: قطعات اين جنگنده با دست جوشكاري شده بودند. به جاي استيل از نيكل استفاده شده بود. بهترين متخصصين ناتو نتوانستند بدانند در جستجوي چه هستند. چرا آنها نتوانستند به (جزئيات) درون آن دست يابند؟ زيرا در آن هنگام (مسوؤلين) خشمگين مسكو، خواستار بازگرداندن هواپيمايشان بودند. قطعات (جداشده) در بسته‏بندي به وسيله ي هواپيماي باري بازگردانده شد. (بسيار بر اين عقيده بودند كه مهندسين شوروي، به عمد بلنكو را به پناهندگي در غرب وادار ساختند تا بدين وسيله، با تكنولوژي برتر خود، غرب را بترسانند.)

بلنكو به آمريكايي‏هاي ميزبانش گفت كه فرماندهان اتحاد شوروي به خلبانان ميگهاي 25، اجازه ي پرواز با سرعت كمتر از 5/2 ماخ را نمي‏دهند! خلبانان ناتو هرگز اين جنگنده را مشاهده نكرده بودند، زيرا در اغلب اوقات در ارتفاعي بيشتر از 24 كيلومتري سطح زمين پرواز مي‏كردند.

در سالهاي بعد، تعداد قابل توجهي از فاكس‏بت ها به نيروي هوايي هند پيوستند. در آن هنگام به طنز مي‏گفتند امواج راديوي FM ، پشت سر اين جنگنده مي‏ماند. (عقب‏تر حركت مي‏كند!)



سرخلبان آزمايشگر نيروي هوايي هند از اولين پرواز مي‏گويد

بار اول برايم همه چيز در مورد اين هواپيما عجيب بود. حتا پلكان هواپيما نيز به طوري غيرعادي، بلند جلوه مي‏كرد و همه چيز در مورد اين جنگنده عجيب بود. پرواز با آن از حدود خيال فراتر مي‏رفت، قدرتي محض داشت كه امكان مي‏داد جنگنده با سرعت سه ماخ به درون استراتوسفر وارد شود و در آن هنگام تصور مي‎كرديم در ميان ستارگان پرواز مي‏كنيم. در آن ارتفاع (بسيار بالا) همه چيز به رنگ سياه ديده مي‏شد. بلندي ارتفاع ديواره ي كابين، مانع از ديدن سطح زمين مي‏شد. (در آن ارتفاع بالا) شما تصور مي‏كنيد تنها و آرام هستيد. هيچ هواپيماي ديگري به شما چنين احساسي نمي‏تواند بدهد. من فاصله ي ميان دو شهر Jodhpur (شمال غربي هند) تا Adhampur (جنوب هند) (بيش از 1500 كيلومتر) را در مدت تنها 30 دقيقه پرواز كردم.



نقطه ي ضعف فاكس‏بت

خلبانان فاكس‏بت از يك بابت متاسف هستند: از اينكه نمي‏توانند تجربه ي‌ نبرد هوايي نزديک داشته باشند. آنها نمي‏توانند داگ‎فايت انجام دهند. (داگ‏فايت = نبرد هوايي نزديك كه توام با انجام مانورهاي سريع و تغيير شديد فشار g است). [زيرا اين جنگنده فقط براي پرواز در ارتفاع بالا و سرعت زياد طراحي شده است و تحمل فشار g بالا را ندارد.]



تنش هند و پاكستان

نيروي هوايي هند (IAF) خود آموزش دهنده ي خلبانان فاكس‏بت است. در اواخر دهه ي 1980، IAF مشاهدات جاسوسي هواپيماهاي هندي بر فراز اسلام آباد (پايتخت پاكستان) را انكار كرد، هرچند نخست وزير (راجيو گاندي) مجوز چنين كاري را صادر کرده بود. اما فرمانده نيروي هوايي هند با لحني دوپهلو اعلام كرد: كسي چه مي‏داند كه ما بر آنجا پرواز كرديم يا نه!!؟ حتا اگر ما چنين كاري را كرده باشيم، كسي ما را شناسايي نكرده است!

در مي 1997 صداي كر كننده‏اي مانند صداي راكت يك موشك در اسلام آباد شنيده شد. يك خلبان هندي بر فراز شهر در ارتفاع 65000 فوتي (حدود 20 كيلومتري) ديوار صوتي را شكسته بود. نيروي هوايي پاكستان (PAF) اوّلين بار به وسيله ي جنگنده‏هاي F-16A خود اقدام به رهگيري نمود، اما اين خيالي بيش نبود. زيرا هيچ هواپيمايي قادر به نزديك شدن به فاكس‏بت نبود. PAF بر اين اعتقاد بود كه ميگ25 هندي به عمد ديوار صوتي را شكسته است تا ناتواني شكاري‏هاي پاكستاني را در رهگيري ميگهاي25 و اين مطلب را كه هيچ هواپيمايي قادر به نزديك شدن به فاكس‏بت هاي هندي نيست به اثبات برساند.

ميگ25 همچنين موجب شرمساري نيروهاي ايالات متحده و بريتانيا در جريان جنگ 1991 خليج فارس شد. در طي نبردي هوايي (در اولين روز جنگ: 17 ژانويه 1991)، تعداد زيادي از هواپيماهاي اف14 و اف18 (نيروي دريايي) و اف15 (نيروي هوايي) وارد حريم هوايي عراق شدند در حالي كه به وسيله ي شكاري‏هاي A-6 و A-7 (نيروي دريايي) اسكورت مي‏شدند، در همين حين يك جنگنده ي ميگ25 عراقي (از نوع PD) از پايگاه الرشيد بغداد به هوا خاست و يك جنگنده ي اف18 را به وسيله ي موشك هوا به هواي AA-6 سرنگون ساخت. در روز بعد به دستور صدام، تعداد زيادي از جنگنده‏هاي عراقي منجمله تعدادي ميگ29، براي در امان ماندن از بمباران و حمله ي بي وقفه ي نيروي هوايي آمريكا به سمت پايگاههاي ايران پرواز كردند در حالي كه وظيفه ي اسكورت اين جنگنده‏ها را ميگهاي 25 عراقي بر عهده داشتند. در اين هنگام شكاري‏هاي اف15 آمريكايي آنها را رهگيري كردند. ميگهاي 25 عراقي (در نزديكي مرز ايران) با عمليات تاكتيكي ويژه با آنها درگير شدند. 6 موشك آمرام به سمت ميگهاي25 اسكورت كننده شليك شد كه هيچكدام به ميگهاي 25 كه حدود 5/2 ماخ سرعت داشتند برخورد نكرد.

بسياري از جنگنده هاي عراقي منجمله ميگ هاي 25 چند روز قبل از سرنگوني صدام، در اطراف و اکناف عراق استتار شدند. مانند تصوير زير: 


اكنون اغلب فاكس‏بت هاي هندي (به دليل كمبود قطعات، مشكلات فني و فرسودگي) زمين گير هستند و بيشتر براي نمايش در موزه مناسبند!

ميگ25 شايد اكنون به تاريخ پيوسته باشد، ولي خلباناني كه با آن پرواز كرده‏اند، احساس غيرقابل دسترس بودني كه پرواز با اين جنگنده به آنها بخشيده است را هيچگاه فراموش نمي‏كنند. 



شرح بيشتر (ترجمه و تاليف: خودم)

هنگامي كه نيروي هوايي ايالات متحده اقدام به طراحي و ساخت بمب افكن سنگين و دوربرد B-70 نمود، اين بمب افكن سنگين كه جهت بمباران هسته‏اي اتحاد شوروي ساخته شده بود قادر بود به راحتي و با سرعت 3 ماخ (به صورت مداوم) و در ارتفاع 70000 فوتي (حدود 21 تا 22 كيلومتري سطح زمين) پرواز نمايد.

تصويري از B-70



به همين منظور، اتحاد شوروي دست به طراحي جنگنده‏اي شكاري – رهگير زد كه قادر به پرواز با سرعت بسيار زياد و ارتفاع خيلي بالا بود. هرچند پروژه ي B-70 سرانجام در آمريكا كنار گذاشته شد، ولي برنامه ي ساخت ميگ25 ادامه يافت و سرانجام منجر به ساخت سريعترين جنگنده در جهان شد. ميگ25 فقط براي نبرد در ارتفاع بسيار زياد طراحي شد و به همان اندازه در ارتفاع پائين به طرز وحشتناكي ناموفق و شكننده است. اگرچه ماموريت شناسايي و پدافند هوايي در طراحي مدل‏هاي ميگ25 مد نظر بوده است، ولي برد پروازي اين جنگنده همواره محدود مانده است. به همين دليل، بعدها شركت ميگويان گيرويچ دست به ساخت نمونه ي اصلاح شده ي ميگ25 زد كه ميگ31 ناميده مي‏شود.

ميگ 31



ميگ31 جنگنده‎اي است با قابليتهاي اصلاح شده در جهت شركت در تمام عملياتهايي كه جنگنده‏هاي شكاري در آن شركت مي‏كنند: هم ارتفاع پائين و هم ارتفاع خيلي بالا. همچنين ميگ25 نمي تواند بيش از 2 دقيقه با سرعت بيش از 3 ماخ و در ارتفاع بسيار بالا پرواز نمايد، زيرا در غير اين صورت، موتورهايش دچار واماندگي (Stall) شده و هواپيما از کنترل خلبان خارج مي شود. اين نقيصه بنا به ادعاي شرکت ميگ در مدل 31 برطرف شده است.

نکته جالب ديگر اين است که خلبانان ميگ25 و ميگ31 لباسي مشابه لباس فضانوردان مي پوشند!

همچنين ميگ25 تحمل فشار g بيش از 5/4 برابر را ندارد و در صورت قرار گرفتن در موقعيت داگ‏فايت كه مستلزم انجام مانورهاي سنگين است، نمي‏تواند مانند شکاري هاي سلف خود نظير ميگ19 يا ميگ21 با دشمن درگير شود. (ميگ23 در اين مقايسه قرار نمي گيرد زيرا به طور عمده جهت بمباران سبک طراحي شده است نه رهگيري) انجام مانورهاي سنگين باعث خسارت و نهايتن متلاشي شدن جنگنده مي‏شود و اگر بدنه‏اش نيز متلاشي نشود، جنگ‏افزارهاي نصب شده بر زير بالها – نظير موشكهاي هوابه‎هوا – كنده مي‏شوند. براي مثال كافي است بدانيد جنگنده ي فانتوم اف4 تا فشار 7 برابر g و شكاري رهگير اف14 تا فشار 9 برابر g را تحمل مي‏كنند. بنابراين در ارتفاع پائين، اين هواپيما به راحتي شكار جنگنده‏‎هاي معمولي نظير F-5 و F-4 مي‏شود.

ميگهاي 25 عراقي در زمان جنگ با ايران نيز بارها در نبردهاي هوايي، شكار جنگنده‏هاي ايراني شدند. براي نمونه در يكي از عملياتها يك هواپيماي اف5 متعلق به پايگاه شكاري تبريز در يک داگ فايت به راحتي و با آتش مسلسل، ميگ 25 عراقي را در حومه ي تبريز هدف قرار داد و ساقط کرد. اين اتفاق پس از آن رخ داد كه ميگ هاي 25 عراقي، پيشتر از آن، بارها هواپيماهاي مسافربري را كه از طريق مرز تركيه عازم خارج از كشور بودند مورد تحديد قرار داده بودند و در يك مورد نيز هواپيماي حامل وزير خارجه ي الجزاير را كه از ديدار با مقامات ايراني به كشورش بازمي‏گشت هدف قرار دادند و باعث كشته شدن تمامي سرنشينان آن شدند. همچنين يکي از دلائلي که باعث شد شاه فقيد ايران، اقدام به خريد اف14 بکند، پرواز گاه و بيگاه ميگهاي 25 اتحاد شوروي و انجام ماموريت جاسوسي و عکسبرداري آنان در فضاي ايران بود.



شرح ديناميكي هواپيما

مآموريت: شكاري رهگير

اولين پرواز: 6 مارس 1964 (مدل Ye-155R-1) و 9 سپتامبر 1964 (مدل Ye-155P-1)

ورود به خدمت: 1966

خدمه: 1 نفر (خلبان)

قيمت: نامعلوم

طول: 15/78 فوت (82/23 متر)

فاصله دو سر بالها: 98/48 فوت (02/14 متر)

ارتفاع كابين از سطح زمين: 02/20 فوت (10/6 متر)

وزن خالي: حدود 20000 كيلوگرم

حداكثر وزن مجاز: 36720 كيلوگرم

حجم سوخت: مخزن داخلي= 14920 كيلوگرم ، مخازن خارجي= نامعلوم

حداكثر ميزان بارگذاري مهمات: 1800 كيلوگرم

موتور: 2 موتور توربوجت R-158D-300 ساخت تومانسكي با قابليت استفاده از پس سوز (After Burning Turbojets)

كشش موتور: 220000 نيوتن (220KN) با استفاده از پس سوز



مشخصات پروازي

سرعت: (2/3 ماخ) 3390 كيلومتر بر ساعت در ارتفاع 13000 متر (بدون مهمات و سوخت اضافه)

و (82/2 ماخ) 3000 كيلومتر بر ساعت در ارتفاع 13000 متري (با مهمات و سوخت كامل)

و (86/0 ماخ) 1050 كيلومتر بر ساعت در سطح دريا

اوج‏گيري: 12480 متر در دقيقه

سقف پرواز خدمتي: 67900 فوت (20700 متر)

حداكثر سقف پروازي: 123524 فوت (37650 متر)

برد: 1730 كيلومتر (رفت و برگشت) و 2575 كيلومتر بدون برگشت

حداكثر شتاب g كه مي تواند تحمل کند: 5 / 4 برابر



مهمات

تيربار: ندارد

4 مقر حمل سلاح خارجي

موشكهاي هوا به هوا: (فقط يکي از حالتهاي زير)

يا 2 موشك دوربرد R-77 (موسوم به R-23 يا آپكس)

يا 4 موشك كوتاه برد R-60 (موسوم به AA-8 يا آفيد)

يا دو موشك دوربرد R-40 (موسوم به AA-6)

يا 4 موشك ميان برد R-73 (موسوم به AA-11 يا آرچر)



موشک AA-6





موشک AA-7





موشک AA-8 

عکشو ندارم 



موشک AA-11 (آرچر) 

عکسشو ندارم 



موشكهاي هوا به سطح: موشك Kh-58 (فقط در مدل BM)

بمب: نامعلوم (فقط در مدل BM)

ساير موارد: دوربين هاي قوي شناسايي (فقط در مدل R)



انواع ميگ25 كه تاكنون ساخته شده است

Ye-155R-1 : نمونه ي اوليه

Ye-155P-1 : اولين نمونه ي‌ شکاري رهگير

MiG-25P 'Foxbat-A' : اولين نمونه‏اي كه با چهار موشك هوا به هوا مسلح شد

MiG-25R 'Foxbat-B' : اولين مدل شناسايي كه به دوربين هاي عكاسي قوي، حسگرهاي مادون قرمز و سيستم اخلاگر رادار ECM مجهز شده بود.

MiG-25RBV 'Foxbat-B' : مدل ناشناخته

MiG-25RBT 'Foxbat-B' : مدل ناشناخته

MiG-25U 'Foxbat-C' : مدل دو سرنشينه با صندلي معلم پرواز كه سطح آن بالاتر از سطح صندلي كارآموز است

MiG-25PU 'Foxbat-C' : مدل دو سرنشينه ي آموزشي

MiG-25RU 'Foxbat-C' : مدل دو سرنشينه ي آموزشي

MiG-25RB 'Foxbat-D' : مدل شناسايي و جاسوسي با قابليت حمل بمب (ورود به خدمت در سال 1972)

MiG-25RBK 'Foxbat-D' : مدل شناسايي جديد با دوربين هاي عكاسي متفاوت و ادوات الكترونيكي جديد

MiG-25RBS 'Foxbat-D' : ناشناخته

MiG-25RBSh 'Foxbat-D' : مدل شناسايي و بمب افكن با قابليت حمل موشكهاي هوا به زمين

MiG-25RF 'Foxbat-D' : ناشناخته

MiG-25PD 'Foxbat-E' : مدل جديدي از نمونه ي شكاري رهگير اوليه با موتورها و رادار بهبود يافته

MiG-25PDS 'Foxbat-E' : ناشناخته

MiG-25BM 'Foxbat-F' : مدلي جديد از MiG-25RB با دماغه‏اي كشيده‏تر، سيستم ECM و مجهز به موشك هوا به سطح Kh-58 (موشك ضدرادار كه از ارتفاع حداکثر 20 كيلومتري شليك شده و با دنبال كردن امواج رادار، سايت و ادوات رادار زميني را نابود مي‏سازد)



جنگهايي كه MiG-25 در آن استفاده شده است:

سوريه: در برابر حمله اسرائيل به لبنان (1982)

عراق: جنگ ايران و عراق (تا 1988)

عراق: جنگ خليج فارس (1991)



كشورهاي استفاده كننده:

روسيه، الجزاير، جمهوري آذربايجان، بلاروس، بلغارستان، هند، عراق (قبل از جنگ 1991)، سوريه و اكراين.

[ناو هواپیمابر USS Enterprise اولین ناو هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود که پیشران آن از تعداد هشت راکتور اتمی و تعداد 4 محور شفت تشکیل شده‌است و هر راکتور متصل به دو محور شفت است. استفاده از پیشران اتمی تحولی در ناوهای هواپیمابر بوجود آورد و باعث شد تا استفاده از ناوهای هواپیمابر راحتتر شود برد این ناوها افزایش یابد و یا سایر مزیت‌ها و ویژگی‌هایی را بوجود آورد که این خصوصیات هم‌اکنون نیز در ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz دیده‌می‌شوند. ساخت ناو در سال 1958 و در کارخانه‌ی کشتی‌سازی Newport News آغاز شد و در 24 سپتامبر 1960 به آب انداخته شد. Enterprise در 25 نوامبر 1962 و با فرماندهی کاپیتان Vincent P. DePoix رسما وارد خدمت شد. بعدها بروزرسانی‌های متعددی بر روی ناو انجام گرفت.
نام این ناو از یکی از شناورهای مورد استفاده در جنگ جهانی دوم گرفته شده‌است. این ناو بزرگترین شناور نیروی دریایی ایالات متحده است که 342 متر طول دارد و وزن جابجایی آن 89900 تن است. تنها شناورهای تقریبا هم اندازه با این ناو، ناوهای هواپیمابر کلاس Nimitz می‌باشند. این ناو یکی از قدیمیترین شناورهای حال حاضر ایالات متحده محسوب می‌شود که به گفته‌ی مقامات ایالات متحده بین سال‌های 2012 تا 2014 از رده خارج خواهد شد. پورت خانگی این ناو پورت Norfolk واقع در ویرجینیاست و افسر فرمانده آن در حال حاضر کاپیتان Ronald Horton است.
ناو USS Enterprise طلایه دار ناوهای هواپیمابر اتمی دنیا محسوب می‌شود. پیشران ناو قادر است سرعت این غول بزرگ را به 35 گره برساند و نیروی محرکه ناو را برای مدت 5 سال تامین کند که این مقدار انرژی برای 20 بار چرخیدن به دور کره زمین به همراه 100 هواپیما کافی است.
رادارهای آرایه‌ی فازی نصب شده در این ناو قدرت راداری مناسبی را برای آن بوجود آورد. بعدها از این سیستم راداری در شناورهای مجهز به سیستم AEGIS و تعداد زیادی از شناورهای نظامی دیگر استفاده شد. طی سالیان گذشته بروزرسانی‌های متعددی بر روی ماشینری، هواپیماها، سیستم‌های الکترونیکی، تسلیحات و راکتورهای (تجدید سوخت) ناو صورت گرفته است.
ورود این ناو به ناوگان سطحی ایالات متحده قدرت هوایی نیروی دریایی ایالات متحده را افزایش داد و باعث ایجاد جهشی در تکنولوژی ساخت ناوهای هواپیمابر شد، جهشی در حال حاضر منجر به ساخت ناوهواپیمابر CVN-78 شده‌است. Enterprise احتمالا در سال 1914 یعنی بعد از 54 سال خدمت از ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده خارج خواهدشد؛ به همین علت به این ناو لقب "دختر پیر دریاها" داده‌شده است.

با توجه به به اینکه دختر پیر مدت زیادی در ناوگان ایالات متحده مشغول به خدمت بوده‌است در ماموریت‌های مختلفی شرکت داشته که در اینجا به دو مورد اشاره خواهیم کرد.
بحران کوبا
ناو USS Enterprise مدتی پس از وارد به خدمت شدن در اولین ماموریت مهم خود به کارگرفته شد. در آن زمان هواپیماهای جاسوسی U-2 ایالات متحده موفق به کشف یک سایت موشکی مربوط به شوروی واقع در خاک کوبا و در فاصله‌ی 140 کیلومتری از بندر کالیفرنیا شدند. این سایت موشکی خطری جدی برای ایالات متحده بوجود می‌آورد و مقامات آمریکایی به شدت نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند که از جمله‌ی این واکنش‌ها می‌توان به انتقال تعداد زیادی از واحدهای نظامی این کشور به بندر کالیفرنیا اشاره کرد. پرزیدنت Kennedy ذستور انتقال واحدهای هوایی و دریایی به منطقه را صادر کرد و از مقامات شوروی خواست تا پروژه‌ی ساخت سایت موشکی در خاک کوبا را متوقف کنند. بحران پیچیده‌تر شد ناو USS Enterprise جهت کمک به ناوهای هواپیمابر USS Independence, USS Essex و USS Randolph به منطقه اعزام شد. بحران روز به روز پیچیده تر می‌شد در 24 اکتبر احتمال وقوع جنگ به شدت افزایش یافته‌بود به همین علت سری دوم از واحدهای نظامی ایالات متحده جهت ایجاد فشار بیشتر و تنگ‌تر کردن محاصره‌ی کوبا به منطقه اعزام شدند. اما چهار روز بعد یعنی 28 اکتبر پس از انجام مذکراتی پنهانی بحران خاتمه یافت.

حادثه‌ی سال 1969
در ژانویه‌ی 1968، USS Pueblo توسط قایق‌های گشتی کره‌ی شمالی به اسارت درآمد و باعث ایجاد یک بحران بین‌المللی گشت. مقامات نیروی دریایی ایالات متحده تصمیم گرفتند Enterprise را به منطقه اعزام کنند.
صبح روز 14 ژوئن 1969 در حالی که یکی از هواپیماهای F-4 Phantom در حین بلند شدن بود گرمای حاصل از موتور به طور ناخواسته باعث گرم شدن یکی از راکت‌های MK-32 Zuni و انفجار آن شد. این انفجار باعث ایجاد آتش سوزی و انفجارهای پی‌در‌پی دیگر شد. آتش بلافاصله مهار شد اما در این حادثه 27 نفر کشته و 314 نفر مجروح شدند، تعداد 15 فروند هواپیما از بین رفتند و عرشه‌ی ناو دچار آسیب جدی شد. به همین علت ناو جهت انجام تعمیرات به Pearl Harbor واقع در هاوایی منتقل شد. تعمیرات در مارس 1969 به پایان رسید.

خصوصیات
سفارش ساخت: 15 نوامبر 1957
شرکت سازنده: شرکت کشتی‌سازی Newport News
قیمت: 451.3 میلیون دلار
شروع ساخت: 4 فوریه 1958
تاریخ به آب انداختن: 24 سپتامبر 1960
تاریخ ورود به خدمت:‌ 25 نوامبر 1961
خروج از خدمت: 2013 تا 2015 (احتمالی)
رده‌بندی: CVN-65
پورت خانگی: NS Norfolk
وضعیت کنونی: فعال
وزن جابجایی (فول): 93500 تن
طول: 342 متر
عرض: 40.5 متر
آبخور: 12 متر
سرعت: بیش از 30 گره (بیش از 58 کیلومتر بر ساعت)
برد عملیاتی: نامحدود
خدمه
خدمه‌ی ناوبری: 3000 نفر
150 افسر، 150 مهندس و 2700 دریانورد
خدمه‌ی هوایی: 1800 نفر
250 خلبان و 1550 پرسنل پشتیبان
حسگرها:
رادار کاوش هوایی سه بعدی AN/SPS-48
رادار کاوش هوایی دو بعدی AN/SPS-49
سیستم جنگ الکترونیک و فریب تسلیحات ""Decoy : سیستم جنگ الکترونیک AN/SLQ-32 و لانچرهای Mark 36 SRBOC
تسلیحات:
دو دسته لانچر هشت تایی موشک‌های NATO Sea Sparrow
چهار توپ 20 میلیمتری فالانکس
دو لانچر RIM-116
(منابع مختلف تسلیحات متفاوتی را ذکر کرده‌اند.)
ظرفیت حمل هواپیما: بیش از 90 فروند
شعار:
Ready on Arrival;
The First, the Finest;
Eight Reactors, None Faster
نکات:
طراحی ناو توسط 915 مهندس انجام شده و تعداد 16100 نقشه فنی رسم شده است. 1006 کیلومتر کابل الکتریکی و 60 کیلومتر لوله‌ی تهویه در ناو بکارفته‌است.

آشنایی با زیردریایی‌های چینی کلاس Yuan 

سری زیردریایی‌های تهاجمی Type 209 

سری ناوشکن‌های قدرتمند کلاس Luzhou