F-16I نمونه‏ای از همان F-16D Block 50/52 نیروی هوایی ایالات متحده می‏باشد که با انجام تغییرات بسیار گسترده ساخته شده است. به جز این، یک موتور جدید و بسیار پرقدرت ساخت پرات اند ویتنی به نام F100-PW-229 نیز برای این هواپیما در نظر گرفته شده است، و بدین طریق است که F-16I تعداد بی‏شماری از تغییرات و بهسازی‏های بسیار پیشرفته را به رخ می‎کشد. برای مثال، در Sufa تعداد زیادی از تکنولوژی‎های نوین در طراحی سیستم‏های آویونیکی به کار گرفته شده است که از جملهء آنها سیستم داخل نصب شدهء FLIR (جستجوگر فرانگر حرارت: Forward Looking Infraraed)، سیستم سخت افزار جدید حمل سلاح ساخت کمپانی وزارت دفاع اسرائیل، Lahav می‏باشد. (لاهاو، شرکتی زیرمجموعهء صنایع هواپیمایی اسرائیل می‏باشد) تکنولوژی به کار گرفته شده توسط لاهاو، اجازهء درگیری همزمان با چند هدف هوایی را داده، ضمن اینکه توان بقاپذیری ذاتی هواپیما را افزایش می‏دهد.

در F-16I پیش‎بینی شده از موشکهای هوا به هوای بسیار توانمند Python 5 ساخت Rafael استفاده شود که از تسلیحات پیشرو و بسیار جدید ساخت اسرائیل محسوب می‏شود. هرچند اطلاعات چندانی در مورد Python 5 وجود ندارد، اما نسل قبلی این موشک یعنی Python 4 پیشرفته‏ترین موشک گرمایاب در سراسر جهان محسوب می‏شود، به طوری که توسط نیروی هوایی ایالات متحده نیز خریداری شده است. Python 5 از یک جستجوگر بسیار نوین حرارت بهره می‏برد که هیچ اقدام متقابلی نمی‏تواند این موشک را منحرف نماید. این موشک را می‏توان پس از پرتاب بر روی هدف قفل نمود که این امر، یک مزیت فوق‏العاده و بی‏نظیر به هنگام شلیک محسوب می‏شود.

به علاوه، رادار بسیار پیشرفتهء چندحالتهء AN/APG-68(V)9 ساخت نورثروپ – گرومن، عمق شناسایی اهداف را نسبت به رادار قدیمی APG-69، به میزان 30 درصد افزایش داده و موجب می‏شود که Sufa یک دید شبیه‏سازی شده ولی با کیفیت بسیار بالا از نقشهء سطح زمین بدست آورد.

مکمل سیستم‏های تسلیحاتی ارتقاء یافته، فضای اختصاص یافته در كابين عقب هواپیماست که شامل سیستم‏های آویونیک بهبود یافته و پخش کننده‏های Chaff و Flare می‏باشد که هم برای آموزش خلباني و هم در نبرد واقعی کاربرد دارند.

به علاوه، مخازن قابل برداشتن سوخت تطبیقی یا Conformal Fuel Tanks که در اصطلاح به CFT مشهور هستند، در بالای محل ریشهء بالها، خودنمایی می‏کنند و باعث می‏شوند جایگاههای زیر بالها، جهت حمل مقدار بیشتر تسلیحات، آزاد بمانند. F-16I بدون سوختگیری هوایی، دارای شعاع عمل رزمی به میزان 500 مایل یا حدود 800 کیلومتر می‏باشد. برد پروازی افزایش یافته، به نیروی هوایی اسرائیل این امکان را می‏دهد تا به اهدافی در ایران و لیبی بدون نیاز به سوختگیری هوایی حمله‏ور شود. به علاوه، کابین این هواپیما جهت استقرار افسر کنترل تسلیحات در صندلی پشت خلبان، بسیار گسترش یافته است.

اسرائیل در ابتدا تعداد 50 فروند F-16I را در سال 2001 سفارش داده بود اما این سفارش را به دلیل عدم خریداری تعداد بیشتری از جنگنده های F-15I، به 102 فروند افزایش داد. با در اختيار گرفته شدن جنگنده‏هاي Sufa، استراتژي بازدارندگي اسرائيل افزايش يافته و قابليت پاسخ‏دهي ضربتي به تهديدات موجود در خاورميانه تقويت مي‏‏شود. اين در حالي است كه امكان بازنشسته شدن جنگنده‏هاي قديمي نظير A-4 Skyhawk و F-4E Phantom II كه از دههء 1960 در حال خدمت هستند، فراهم مي‏گردد.

انتظار مي‏رود سه اسكادران تا پايان سال 2008 از اين جنگنده‏هاي جديد، در پايگاه هوايي رامون (Ramon) در عمق صحراي نقب (Negev) عملياتي شوند. با ورود اين 102 فروند F-16I، اسرائيل جمعن تعداد 362 جت جنگي F-16 در اختيار خواهد داشت كه بزرگترين ناوگان F-16 در تمام كل جهان پس از ايالات متحده محسوب مي‏شود. جنگنده‏هاي F-16 ستون فقرات نيروي هوايي اسرائيل را تشكيل مي‏دهند، اما اين مدل جديد I، توان ضربتي دوربرد نيروي هوايي را تقويت كرده و مكملي براي اسكادران F-15I كه در اواخر دههء 1990 وارد خدمت شده‏اند، خواهند بود.

JINSA
F-16I، آخرين مدل توسعه يافتهء جنگندهء فوق پيشرفتهء F-16 Block 50/52 ساخت لاكهيد مارتين مي‏باشد، كه تاكنون توسط شيلي، يونان، عمان و لهستان انتخاب شده است. اين هواپيما به وسيلهء تانكهاي قابل حذف سوخت موسوم به CFT كه گنجايش 2271 ليتر حمل سوخت دارند، از ساير مدلهاي F-16 قابل تمايز مي‏باشد. اين تانكهاي سوخت، برد رزمي هواپيما را افزايش داده و از نياز هواپيما به سوختگيري هوايي مي‏كاهند. همچنين استفاده از اين تانكهاي سوخت، باعث آزاد ماندن دو جايگاه حمل تسليخات در زير بالها مي‎شود كه اين باعث افزايش ميزان بارگذاري تسليحات هوا به ميزان هواپيما مي‎‏شود.

در اين هواپيماي F-16، همچنين يك كابين عقب درنظر گرفته شده است كه درون آن، شامل تجهيزات آويونيك و پخش كننده‏هاي Chaff و Flare مي‏باشد كه اين تجهيزات هم براي آموزش خلبان و هم در ماموريت رزمي حقيقي كاربرد دارند. هواپيماهاي سري F-16I دو سرنشينه هستند و در آنها تكنولوژي‏هاي بسيار پيشرفتهء آويونيك تعبيه شده است، ضمن اينكه از يك موتور بهبود يافتهء ساخت پرات اند ويتني به نام F100-PW-229 به عنوان پيشرانه استفاده مي‏كنند كه اين موتور بسيار به نمونهء نصب شده در جنگنده‏هاي F-16D نيروي هوايي ايالات متحده شباهت دارد.

در اين هواپيما همچنين يك سامانهء داخلي FLIR (سيستم فرانگر مادون قرمز = Forward-Looking Infrared) تعبيه شده است كه جهت نشانه‏گذاري اهداف زميني به كار مي‏رود، ضمن اينكه سوخت اضافي ذخيره شده در تانكهاي تطبيقي سوخت (CFT)، باعث افزايش شعاع رزمي اين جنگنده تا ميزان 800 مايل يا 1500 كيلومتر مي‎شود.
اين سامانه‏هاي جديد، به F-16I اين امكان را مي‏دهند تا قابليتهاي رزمي جديد را بدست آورد كه از جملهء آنها مي‏توان به توانايي درگيري با چند هدف به هنگام نبرد هوايي، دقت حملات ضربتي در هرگونه شرائط آب و هوايي و افزايش بقاپذيري ضربتي اين هواپيما در برابر اهداف بسيار خطرناك اشاره كرد.

تسليحات هوا به هوا
انتظار مي‏رود اسرائيل، جنگنده‏‎هاي F-16 خود را با موشكهاي پيشرفتهء ميان‏برد هوا به هواي Derby، و موشكهاي كوتاه‏برد Python 4 و Python 5 ساخت RAFAEL مجهز كند. موشك Derby يك موشك بسيار پيشرفتهء هدايت راداري همانند موشك آمريكايي AIM-120 AMRAAM مي‏باشد. سامانهء رادار بسيار پيشرفتهء تعبيه شده در اين موشك، توانايي درگيري همزمان با چند هدف مختلف را در محدودهء فواصل نزديك تا فواصل ماوراي ديد (BVR) امكان‏پذير مي‏‎سازد. اغلب كارشناسان اعتقاد دارند موشك Python 4، بهترين موشك گرماياب در سراسر جهان مي‏باشد، كه قادر به درگيري همزمان با چند هدف در يك محدودهء بسيار وسيع‏تر از موشك آمريكايي AIM-9 Sidewinder مي‏باشد.

تصویری از کابین بسیار مجهز خلبان در F-16I

بزرگترين معاملهء تسليحاتي تاريخ اسرائيل
دولت اسرائيل، به تاريخ 19 جولاي 1999 به طور رسمي تاييد كرد كه تعداد 50 فروند جنگندهء F-16 ساخت لاكهيد مارتين را بلافاصله پس از معاملهء سخت و مشكل‏آفرين خريداري جتهاي بوئينگ F-15I، از كارخانهء لاكهيد مارتين خريداري نموده است.

كلمهء معامله از زبان نخست وزير وقت اسرائيل، ايهود باراك، حين گفتگو با وزير دفاع ايالات متحده، ويليام كوهن به تاريخ 16 جولاي 1999 خارج شد. باراك، كه همزمان وزير دفاع نيز بوده است، هم به بيل كيلينتون و هم به كوهن اظهار داشت كه تصميم گرفته به توصيهء نظاميان اسرائيلي عمل كرده و اقدام به خريداري اين جتهاي جنگي نمايد. وي همچنين افزود كه حق انتخاب 50 فروند هواپيماي ديگر را براي سال آينده محفوظ مي‏داند. كل اين برنامه شامل هواپيما، تجهيزات رزمي و يك بستهء پشتيباني بود كه رقمي حدود 2.5 ميليارد دلار را جهت تهيه‏كنندگان مختلف اين ادوات، بالغ مي‏گشت. از اين مبلغ، 2.5 ميليارد دلار متعلق به لاكهيد مارتين بود. اين بزرگترين معاملهء‌ تسليحاتي تاريخ اسرائيل محسوب مي‏گشت. تصميم باراك براي خريداري اين هواپيماها، پس از بررسي و سنجش‏هاي فراوان وزارت دفاع اسرائيل بين يك مدل ارزان‏قيمت، چابك، تك موتورهء F-16، كه به وسيلهء كارخانجات لاكهيد مارتين توليد شده بود با مدلي سنگين‏وزن، چندكاره، دو موتورهء F-15I كه توسط بوئينگ ساخته مي‏‎شد، انجام شد.

يك مقام رسمي پنتاگون، كه خواستار ناشناس ماندن خود شده بود، در تاريخ 18 جولاي 1999 به روزنامهء جروزالم پست چاپ بيت‏المقدس اظهار كرده بود كه قرارداد خريداري 50 فروند F-16 با حق گزينش 50 تا 55 فروند ديگر، خيلي بيش از 2 ميليارد دلار بوده است، و اين F-16 هاي جديد و دورپرواز، تنها جهت حمله به اهدافي در ليبي و ايران خريداري شده‏اند.

در يكي از يادداشت‏هاي رسمي كارخانجات لاكهيد مارتين، نوشته شده است كه تصميم دولت اسرائيل جهت خريداري اين جتهاي جنگي، بنا به توصيهء وزير دفاع، فرماندهي پشتيباني وزارت دفاع و فرمانده نيروي هوايي اسرائيل به انجام رسيده است. اين انتخاب، تعجب چنداني را موجب نشد، زيرا نيروي هوايي يك ماه پيش از آن به مسئولان وزارت دفاع اعلام كرده بود كه جنگندهء F-16 سري + Block 50 ساخت لاكهيد مارتين را بسيار به جنگندهء F-15I ساخت بوئينگ ترجيح مي‏دهد.

موشه آرنز، وزير دفاع پيشين:
«من قصد دارم اين تصميم را بگيرم، اما ايهود باراك از من خواسته است كه اين كار را انجام ندهم و من امروز از اينكه باراك به همان عقيدهء من رسيده است، بسيار خرسندم.»
در مصاحبه‏اي با بخش فارسي راديو اسرائيل، آرنز اظهار كرد كه جتهاي جنگي جديد، باعث تحول تاريخي در نيروي هوايي اسرائيل نخواهند شد، زيرا اسرائيل پيش از اين خريد، جنگنده – بمب‏افكن‏هاي دورپرواز F-15I را در اختيار گرفته بود كه سال گذشته وارد خدمت شده بودند. آرنتز همچنين مي‏گويد: «در اين قرارداد، لاكهيد مارتين براي همكاري با صنايع دفاعي ما ملزم شده است، بنابراين اين خريد، داراي يك سود مضاعف براي ما بوده است.»

سخنگوي لاكهيد مارتين، جو استوت:
«اين قرارداد، حق انتخاب تا 60 فروند اضافي ديگر را تا 24 ماه آينده در اختيار اسرائيل قرار مي‎‏دهد.» . . . «هرچند كه ما به طور رسمي، چيزي را ننوشته‏ايم، اما به طور شفاهي، مسئوليت و تعهد خود را براي F-16 هاي انتخاب شده، مي‏پذيريم.»

برخي سيستم‏هاي F-16I
* سيستم‎هاي آويونيك ارتقاء يافته، نمايشگرهاي رنگي درون كابين و يك نمايشگر تعبيه شده درون كلاه خلباني ساخت كمپاني اسرائيلي Elbit ؛
* سامانهء بسيار پيشرفتهء مخصوص نبرد ساخت كمپاني اسرائيلي Elisra ؛
* سيستم تسليحاتي پيشرفته و سنسورهاي مربوطه ساخت كمپاني اسرائيلي Rafael،
و ساير سيستم‏هاي بهبود يافته مي‏‎باشد.

* ضمن اينكه صنايع هواپيمايي اسرائيل (IAI)، به طور معمول، به ساخت بدنه و ساير اجزاء F-16 ادامه خواهد داد. ميزان همكاري اين شركتها و ساير شركتهاي اسرائيلي، در حدود 25 درصد كل هواپيما مي‏باشد.

غول‏هاي صنايع هوافضاي ايالات متحده، يعني لاكهيد مارتين و بوئينگ، به طور شديد با يكديگر بر سر ارائهء پيشنهاداتي در مورد همكاري مشترك با اسرائيل با يكديگر به رقابت و نزاع برخاستند، اما اين لاكهيد مارتين بود كه بر رقيب قدر خود چيره شد، چون ظاهرن از جريان باخت خود در جريان معاملهء مشابهي كه به سال 1994 انجام شده بود، درس‏هاي فراواني را آموخته بود. آن زمان، لاكهيد مارتين بازنده شده بود، زيرا جتهاي جنگي F-16 به اندازهء جنگنده‏هاي گران‏قيمت F-15I دورپرواز نبودند. اما اين بار لاكهيد براي اين معامله با شگرد تانكهاي تطبيقي سوخت (CFT) وارد شده بود كه مخصوص نيروي هوايي اسرائيل و شايد امارات متحده عربي طراحي شده بودند و به F-16 اين امكان را مي‎دادند كه از نظر برد پروازي با F-15I برابر نمايد، در حالي كه قيمت اين F-16 در حدود نصف قيمت F-15I بود. همچنين لاكهيد بر خلاف بوئينگ، بسيار باز عمل كرده بود و اجازه داده بود تا صنايع دفاعي بومي در ساخت هواپيما و متعلقات، شراكت داده شوند.

دين ام هنكوك، رئيس سيستم‏هاي تاكتيكي هواپيماي لاكهيد مارتين در فورت ورث تگزاس اين چنين مي‏گويد:
«ما از دولت اسرائيل به دليل ادامهء همكاري و اطمينان به F-16 و كمپاني‏مان، بسيار سپاسگزاريم. ما به سوي آينده مي‏نگريم، تا بتوانيم منافع روابط متقابل سودمندانه را با اسرائيل در سالهاي آينده توسعه دهيم.»
وي همچنين افزود: «اسرائيل يكي از مشتريان پرسابقهء F-16 محسوب مي‏‎شود كه شراكت و منافع دوطرفه از همكاري ما حاصل شده است كه منجر شده تا توليد ما، تبديل به بهترين جنگندهء چندكارهء جهان تبديل شود.» . . . «اين يكي از موارد نزاع و رقابت سختي بود كه همواره بين لاكهيد و بوئينگ در جريان بوده است و در نهايت منجر به تبديل F-16 به يك جنگندهء چندكارهء بسيار پيشرفته شده است كه مورد انتخاب اغلب نيروهاي هوايي كشورهاي مختلف در جهان است.»

تحويل اين هواپيماهاي جديد، حدود سه و نيم سال پس از امضاء توافق‏نامه آغاز شده است و انتظار مي‏رود امسال (2007) به پايان برسد. نوع موتور منتخب دولت اسرائيل، اندكي پس از امضاء قرارداد مشخص گرديد. در اين هواپيما قرار بود يكي از موتورهاي F100 ساخت پرات اند ويتني و يا F110 ساخت جنرال الكتريك نصب شود.

برد پروازي بالا جهت اهدافي در ايران و ليبي
جنگنده‏هاي Sufa داراي برد رزمي فراتر از 500 مايل مي‏باشند. اين برد پروازي افزايش يافته، نيروي هوايي اسرائيل را قادر مي‏سازد به اهدافي در داخل ايران و ليبي بدون نياز به سوختگيري هوايي، حمله كند. Sufa داراي پيشرانهء بهبود يافتهء ساخت پرات اند ويتني به نام F100-PW-229 مي‏باشد. اين هواپيما طوري طراحي شده است تا بتواند با وزن خالصي به ميزان 22.582 كيلوگرم (52000 پوند) از زمين بلند شود، يعني اين هواپيما قادر است ميزان تسليحاتي بيش از F-16 معمولي را حمل كند. مهندس تسليحات اين هواپيما، در مكان پشت خلبان مي‏‎نشيند و بمب‏ها را تا رسيدن به هدف، هدايت مي‏كند. همچنين سخت‏افزار توانايي درگيري همزمان با چند هدف هوايي، و سيستم FLIR به وسيلهء كمپاني اسرائيلي Lahav فراهم شده است.

صنايع هواپيمايي اسرائيل (IAI)، سازندهء بال، بدنه، دم، تانكهاي داخلي سوخت، سيستم‏هاي ارتباطات ماهواره‏اي و سيستم‏هاي ارتباط تاكتيكي مي‏باشد.

معرفي پيمانكاران

Elbit Systems
سازندهء نمايشگر سربالا (HUD)، نمايشگر داخل كلاه (HMS)، كامپيوتر ماموريت، كامپيوتر نقشهء ديجيتال، شهپرها، تثبيت كننده‏هاي بدنه و درها.

Rafael
سازندهء سامانه‏هاي آويونيكي، نرم افزار طراحي الگوريتمي از سطح زمين و تجهيزات مخابراتي.

Elisra Electronic Systems
سازندهء سامانه‎‏هاي دفاعي براي جلوگيري از قفل كردن رادار دشمن و موشكهاي هدايت راداري و حرارت ياب.

BAE Systems Rokar International
سازندهء پخش‏كنندهء حرارت و Flare.

Rada Electronic Industries
سازندهء سيستم‏هاي كسب اطلاعات از زمين.

رادار: ساخت آمريكا
گزارش رسمي نيروي هوايي اسرائيل حاكي از اين است كه مذاكرهء آنها با وزارت دفاع اسرائيل براي عدم نصب رادار ساخت آمريكا بر روي F-16I بي‏نتيجه مانده است.
رادار AN/APG-68(V)9 ساخت شركت آمريكايي نورثروپ – گرومن، يك رادار بسيار پيشرفتهء چند حالته است كه خدمهء هواپيما را قادر مي‏سازد تهديدات هوايي را از فواصلی كه برد آن 30 درصد نسبت به سيستم رادار موجود APG-69 افزايش يافته است، كشف كنند، ضمن اينكه يك نقشهء مصنوعي از عوارض و تجهيزات سطح زمين با كيفيت بسيار بالا تهيه مي‏كند