همیشه وقتی توی کوه بودم، آدم ها برام سه دسته بودن! کوهنورد معمولی مثل خودم، کوهنورد حرفه‌ای و باز هم کوهنورد حرفه‌ای! اما دسته دوم و سوم فرق داشتن.
دسته دوم اونایی بودن که از نظر فنی و تکنیکی آدم های حرفه‌ای بودن توی کوهنوردی که کاری بهشون ندارم اما دسته سوم یا کوهنوردهای حرفه‌ای کیا بودن.
دسته سوم معمولا مسن‌تر بودن و جزو دسته دوم هم بودن.
اما مهم ترین خصوصیت اونا چی بود که من بیشترین احترام رو برای این دسته قائل می شدم. دسته سوم با مرام بودن یعنی مرام و مسلک کوه نوردی داشتن. مرامی که فقط می شه توی ارتفاع بالای 3000 متر پیداش کرد.
لازمه که یکبار با یکی از این آدم ها کوه بری تا متوجه بشی اخلاق کوه نوردی یعنی چی.
لازمه که توی ارتفاع زیاد به وسیله‌ای نیاز داشته باشی تا بفهمی این عزیزان چجوری برای مشکلت راه حل پیدا می کنن و در خیلی از موارد حتی جونت رو نجات میدن.
توی این مطلب بطور کامل در مورد این نوع اخلاق نوشتم که می تونید بخونید ولی برای نمونه چندتا از مشخصات اخلاقی یک کوهنورد حرفه ای (دسته سوم) رو اینجا میارم :
1. همیشه پشت سر شما قدم بر می‌دارد، زیرا در صورتی که جلوی شما حرکت کند شما مجبور می‌شوید به دنبال او بدوید و این باعث آزار شما میشود.
2. در طول مسیر از او فقط تحسین و جملات انگیزشی در مورد خودتان می‌شنوید، تا احساس کمبود و آماتور بودن خود را فراموش کنید.
3. در ارتفاع معمولا افراد با اینکه نیاز حیاتی به غذا و کربوهیدرات دارند، اما بیاشتها می‌شوند. در این موقعیت و زمانی که او این موضوع را در شما احساس می‌کند، شما را به خوردن خوراکی تشویق کرده و در صورت امتناع شما، غذا و خوراکی خودش را به شما تعارف خواهد کرد و شما را دوستانه مجبور به خوردن آن می‌کند و البته بدون اینکه شما دلیلش را متوجه شوید.
4. در صورتی که حس کند شما خسته شدید و یا از نفس افتادید شروع به صحبت کردن با شما می‌کند، به طوری که مدت زیادی سختی مسیر را از یاد ببرید و حواس‌تان به گفته‌های او معطوف شود.
5. در طول مسیر هر جایی که نیاز باشد روش‌های صحیح کوهنوردی و تکنیک‌های آن را دوستانه و محترمانه به شما آموزش می‌دهد.
6. توجه زیادی به محیط زیست و نریختن و جمع‌آوری زباله دارد و شما این موضوع را به وضوح در این فرد می‌بینید.
موضوعات مرتبط: كوهنوردي
برچسب‌ها: کوهنورد , کوه , مرام کوهنورد , حرفه ای
تاريخ : ۱۳۹۹/۱۰/۱۷ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |
کوهنورد هیچوقت خودش را در حالت مسابقه و رقابت نمیبیند
کوهنورد هیچوقت برای پیروزشدن بر دیگری تلاش نمیکند
کوهنورد هیچوقت برای دیده شدن و تشویق تلاش نمیکند
کوهنورد هیچوقت از مرام کوهنوردی عدول نمیکند
کوهنورد هیچوقت دست از تلاش برنمیدارد
کوهنورد هیچوقت خودش را برتر از دیگران نمیبیند
کوهنورد هیچوقت مغرور نمیشود
کوهنورد هیچوقت از تجارب خود استفاده منفی نمیکند
کوهنورد هیچوقت دیگران را کوچک نمیبیند
کوهنورد هیچوقت برای کمک به دیگران توقع پاداش ندارد.
کوهنورد هیچوقت از اعتماد دیگران سوء استفاده نمیکند
کوهنورد هیچوقت از کمک به دیگران دریغ نمیکند
کوهنورد هیچوقت نا امید نمیشود
کوهنورد هیچوقت به طبیعت آسیب نمیزند
کوهنورد هیچوقت قدرت خود را به رخ دیگران نمیکشد
موضوعات مرتبط: كوهنوردي
برچسب‌ها: کوهنورد , کوه , خصوصیات , قانون
تاريخ : ۱۳۹۹/۰۸/۲۵ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |
كشور
ایران با داشتن بیش از 390 كوه، با ارتفاعی بیش از 2000 متر و 92 كوه با
ارتفاع بیش از 4000 متر از سطح دریا، جزو كشورهای مرتفع جهان است.
به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران ، كوه دماوند از رشته‌كوه‌های
البرز، بلندترین قله ایران و یكی از زیباترین كوه‌های جهان است. این كوه از
دوران باستان مورد توجه بوده است و در بسیاری از اسناد تاریخی، كتیبه‌ها و
آثار شعرا و نویسندگان از آن نام برده شده است. بلندای این آتشفشان خفته
5610 متر است. حدود ده مسیر صعود به دماوند وجود دارد.
برای رسیدن به قله دماوند، مسیرهای مختلفی وجود دارند كه شناخته‌شده‌ترین آنها این جبهه‌ها هستند. جبهه شمالی؛ مسیر صعود این جبهه از میان دو یخچال سیوله (سمت راست) و دوبی سل (سمت چپ) صورت می‌گیرد.
جبهه شمال شرقی كه پناهگاه تخت فریدون در این مسیر قرار دارد. جبهه غربی كه پناهگاه سیمرغ در این مسیر قرار دارد. جبهه جنوبی كه از سمت جنوب شرقی كوه پلور، رینه، گوسفندسرا و بارگاه سوم در این مسیر قرار می‌گیرند. آسان‌ترین این مسیرها جبهه جنوبی و سخت‌ترین آنها جبهه شمالی است. سه جبهه شمالی، جنوبی و شمال شرقی در نزدیكی روستاها قرار گرفته‌اند و همچنین همگی دارای جان‌پناه در میان راه هستند.
قله دماوند به عنوان اثر طبیعی ملی در سال 1381 به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
سبلان با ارتفاع 4850متر در شمال غرب ایران، در استان اردبیل واقع شده است. وجود دهانه‌های آتشفشانی متعدد و چشمه‌های آبگرم فراوان از ویژگی‌های سبلان است. برای صعود به سبلان از اردبیل به وسیله اتومبیل گردشگران و كوهنوردان به آخرین نقطه اتومبیل رو به نام «قطورسو» می‌روند.
فاصله این آبادی تا اردبیل نزدیك به صد كیلومتر است و راهی كوهستانی و صعب‌العبور دارد كه خود از جاذبه‌های گردشگری فراوانی برخوردار است. صعود از قطورسو تا قله سبلان حدود هشت ساعت طول می‌كشد. اگرچه این مسیر دارای شیب نسبتا تندی است، اما به‌علت وجود دامنه‌های سبز و خرم و مملو از گیاهان معطر و گل‌های وحشی، كوهنوردی در طول آن بسیار لذتبخش است.
رشته كوه‌های تخت سلیمان و علم كوه كه گروه تخت سلیمان نامیده می‌شوند، عبارتند از: چند رشته‌كوه عظیم و مرتفع سنگی منشعب شده از خط‌الراس اصلی البرز كه بین 45 و 50 درجه تا 10/ 51 درجه طول شرقی و بین 15/ 36 درجه عرض شمالی و در جنوب شهرستان كلاردشت واقع شده است.
تخت سلیمان دارای بلندی 4650 متر است. علم‌كوه نیز با ارتفاع 4850 متر در‌كنار سبلان و پس از دماوند دومین قله مرتع كشور محسوب میشود. شیب مداوم دیواره علم‌كوه و ارتفاع قابل ملاحظه‌اش (حدود 800 متر) آن را در زمره صخره‌های برتر سراسر جهان قرار داده است. به‌دلیل وجود یخچال‌ها، برف‌چال‌ها و دیواره‌های صعب‌العبور، این مجموعه از مشهورترین ارتفاعات كشور محسوب میشود و مورد توجه كوهنوردان و صخره‌نوردان بسیاری است.
در دره‌های دامنه كوه دنا، چشمه‌های كوچك و بزرگ متعددی تشكیل شده است. شرایط مناسب آب و هوایی و بارش سالانه 600 تا 1200 میلی‌متر، این منطقه را یكی از مستعدترین مناطق رویشی كرده است.
كوه دنا كه در میان مردم محلی به «كل قدویس» (به معنای قله پاك و بلند) معروف است؛ در 30 درجه شمال شرقی سمیرم و ده درجه شمال شرقی دهكده آب ملخ، در جنوب منطقه بویراحمد قرار گرفته است. دنا با ارتفاع 4409 متر، بلندترین قله رشته كوه‌های زاگرس است. برای صعود به دنا باید خود را به دهكده آب ملخ برسانید كه آخرین آبادی سرراهی محسوب میشود. زمان صعود از این آبادی تا دنا حدود هفت ساعت است.
در دره‌های دامنه كوه دنا، چشمه‌های كوچك و بزرگ متعددی تشكیل شده است. شرایط مناسب آب و هوایی و بارش سالانه 600 تا 1200 میلی‌متر، این منطقه را یكی از مستعدترین مناطق رویشی كرده است. وجود گونه‌های گیاهی و جانوری متنوع، سبب تبدیل دنا به ذخیره‌گاه زیست شده و منطقه حفاظت شده دارای وسعتی حدود 94 هزار هكتار است.
غالیه كوه كه در 80 كیلومتری جنوب غربی شهرستان الیگودرز قرار دارد، یكی از مرتفع‌ترین كوه‌های جنوب غربی ایران به شمار می‌رود. ارتفاع این كوه از سطح دریا 4110 متر است و مرز طبیعی شهرستان الیگودرز و دزفول را تشكیل می‌دهد.
برای صعود به این كوه می‌توان از طریق جاده ماشین رو به آبادی چشمه پر رفت كه در 48 كیلومتری جنوب غربی الیگودرز قرار دارد؛ این دهكده آخرین آبادی منطقه است و راهپیمایی از اینجا شروع میشود. دامنه‌های این كوه از گل‌ها و گیاهان معطر پوشیده شده كه فضا را خوشبو و چشم‌نواز كرده است. انواع پرندگان شكاری، خرس، گراز و گرگ از گونه‌های جانوری این كوه محبوب كوهنوردان محسوب می‌شوند.
این رشته كوه به طول تقریبی 50 كیلومتر در نزدیك شهرستان ازنا در لرستان قرار گرفته است. اشترانكوه یكی از زیباترین كوه‌های كشور به شمار می‌رود كه دارای یخچال‌های طبیعی و دائمی است و در تمام سال پوشیده از برف و یخ است. بلندترین قله اشترانكوه، قله‌ای معروف به چال‌كبود (سن‌بران) است كه حدود 4100 متر ارتفاع دارد.
این رشته كوه دارای جاذبه‌های طبیعی فراوانی است و به سبب تنوع پوشش گیاهی و جانوری، این منطقه سال1340 به عنوان منطقه حفاظت شده در نظر گرفته شد. از مهم‌ترین پوشش گیاهی این منطقه می‌توان به ریواس، گون، پسته كوهی، گل‌ها و گیاهان گوناگون اشاره كرد.
خرس قهوه‌ای، روباه، مار قیطانی، سنجاب درختی، عقاب، شاهین و جغد از مهم‌ترین گونه‌های جانوری اشترانكوه است. به سبب یافتن تعدادی سنگواره، اشترانكوه از ارزش ژئوتوریستی نیز برخوردار است.
شیركوه در جنوب شهرستان یزد و در نزدیكی قریه ده بالا واقع شده است. ارتفاع این كوه 4075 متر است. از یزد می‌توان براساس برنامه‌ای فشرده یكروزه به شیركوه صعود كرد، اما به‌علت قرارگیری دهكده ده بالا در دره‌ای باصفا و به همین نام، بسیاری از كوهپیمایان یك شب را در ده بالا اقامت می‌كنند.
با رسیدن به نزدیك قله، چشمه‌ای وجود دارد كه با داشتن آبی بسیار سرد و گوارا، بر جاذبه طبیعی این منطقه افزوده است. مهم‌ترین گونه گیاهی در دامنه‌های شیركوه، آوی شن است.
رشته كوه سهند در جنوب شرقی تبریز قرار دارد. این رشته كوه دارای سه قله بلند است كه مرتفع‌ترین آنها قله سهند با ارتفاع حدود 3700 متر است. سهند آتشفشانی خاموش است به همین دلیل دارای چشمه‌های آب معدنی متعدد از قبیل آب‌های اسیدی، آهن‌دار و آب‌های سرد و گرم است. آب‌های دامنه غربی نیز دارای نمك فراوان هستند.
برای صعود به سهند، تا لیقوان را می‌توان با اتومبیل طی كرد. پس از حدود پنج ساعت پیاده‌روی در دامنه‌های سبز و خرم آن، كوهنوردان به محلی به نام «آب گرم» می‌رسند و معمولا یك شب را آنجا سپری می‌كنند. از آب گرم تا قله حدود 11 ساعت كوهنوردی است. پس از صعود از كوه، دشتی وسیع و سبز نمایان میشود كه انتهای آن به قله سهند منتهی میشود.
كوهستان الوند یكی از جاذبه‌های طبیعی استان همدان است. قله زیبای الوند با ارتفاع حدود 3500 متر بلندترین بخش این كوهستان است كه در‌جنوب همدان و شمال‌تویسركان واقع شده است و طی یك برنامه یك روزه می‌توان به آن صعود كرد. قله الوند در بیشتر روزهای سال پوشیده از برف است، اما مسیر صعود به آن در بخش‌هایی از سال كاملا سرسبز و زیباست.
چشمه‌های متعددی كه دارای آبی خنك و گوارا هستند، در مسیر صعود به قله قرار دارند و بر زیبایی كوهپیمایی در راه رسیدن به الوند افزوده‌اند. دره‌های عمیق و سرسبز به همراه چمنزارهای وسیع از دیگر ویژگی‌های این كوهستان است كه سالانه كوهپیمایان زیادی را به خود جذب می‌كند.
كوه بینالود با ارتفاع 3150 متر در شمال شرق ایران واقع شده است. این كوه كه ادامه رشته كوه البرز است، در شمال نیشابور قرار دارد و دو دشت مشهد و نیشابور را از یكدیگر جدا كرده است.
علت نامگذاری این كوه نیز همین است؛ بینالود یعنی كوهی كه دو دشت را از یكدیگر جدا كرده است (در زبال محلی «بینالوت» یا «بنلی» خوانده میشود)
برای صعود به بینالود باید به آخرین آبادی نزدیك به آن كه صومعه نام دارد، رفت. این دهكده در 15 كیلومتری نیشابور قرار دارد. مدت راهپیمایی از صومعه تا پای كوه حدود هشت ساعت و از آنجا تا قله بینالود چهار ساعت طول می‌كشد. این منطقه دارای آب و هوایی مناسب است به همین دلیل از پوشش گیاهی و جانوری متنوعی برخوردار است.
موضوعات مرتبط: كوهنوردي
برچسب‌ها: بلند , کوه , ایران
تاريخ : ۱۳۹۱/۰۵/۳۰ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |
كوه‌هاي منحصربه‌فرد و
زيباي مريخي كه در جاده چابهار به گواتر ديده مي‌شوند، از زيباترين مناظر
طبيعي ايران هستند كه كمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
حدود 40 تا 50 كيلومتر
پس از چابهار به سمت بندرگواتر، كوه‌هايي در سمت چپ جاده نمايان مي‌شود كه
به كوه‌هاي مينياتوري يا مريخي معروفند. وجود اين كوه‌ها با توجه به منظره
كاملا متفاوتي كه در سمت راست جاده و رو به‌سوي دريا وجود دارد، باعث
مي‌شود تا يكي از زيباترين جاده‌ها و مناظر طبيعي استان سيستان و بلوچستان
به‌وجود آيد كه به دليل عدم معرفي، كمتر مورد بازديد قرار گرفته‌اند.
اين كوه‌ها كه از
منحصربه‌فردترين كوه‌هاي ايران است، به ثبت و حفاظت محيط زيست نيز در
نيامده‌اند تا دست کم به اين وسيله نامشان در فهرست مناظر زيبا و بي‌نظير
ايران به‌جا گذاشته شود.
كوه‌هاي مريخي مناظري از
کوه‌هاي کره ماه را براي انسان تداعي مي‌کنند و جنس رسوبي آنها و همچنين
فرسايش خاص كوه‌ها موجب ايجاد شيارها و تراش‌هاي زيبايي شده است که گويي
نقاشي ماهر آنها را به تصوير کشيده است.
اين کوه‌ها كه چاک چاک
هستند و شکل‌هاي نامانوس دارند و فاقد پوشش گياهي هستند و به خاطر غيرعادي
بودنشان، در سال‌هاي اخير و در ميان گردشگران، به کوه‌هاي مريخي شهرت
يافته‌اند، نمونه‌هاي بدبوم (بدلند) هستند که پديده بوم‌شناختي ويژه‌اي
است.
رنگ تقريبا سفيدرنگ کوه
(چيزي ميان طوسي و سفيد) با واريزه‌هاي بسيار در پاي آن، وجود گرما و
حرارت و شرجي هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوي ديگر آن دريا که به‌اين منظره
آغوش گشوده است، مناظري رويايي و تخيلي را در ذهن بيننده پديد مي‌آورد.
همين منظره منحصربه‌فرد كه جاده چابهار ـ گواتر آن را به دو نيم تقسيم
كرده، باعث شده تا اين جاده به يكي از زيباترين جاده‌هاي ايران تبديل شود.
يك‌سو كوه‌هاي مخروطي مريخي با آن رنگ خاكستري خيال‌انگيز و سوي ديگر درياي
سبز و ماسه‌هاي اندكي سرخ با درختچه‌هاي بياباني در كرانه آن.
دشت كه در ميان جاده
آبگير مي‌شود، تالاب‌هايي را پدپد مي‌آورد، كه در سوي دريا صورتي است و در
سوي كوه خاكستري مايل به سفيد. جايي كه به آن تالاب صورتي مي‌گويند. اين
جاده كه با سراشيبي‌ها و سربالايي‌هاي بسيار، نمايان شدن گاه‌به‌گاه دريا
در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌هاي خاص گردشگري در استان
سيستان و بلوچستان است.
رشته کوه‌هاي مريخي که
فقط در مناطق جنوبي استان سيستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته
ترسيم‌گر يک جاذبه طبيعي زيبا باشد. اين کوه‌ها در زمان‌هاي گذشته به
زيرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان، مشاهده مي‌شوند. در اثر
تغييرات جوي و آب و هوايي و باران‌هاي موسمي، خاک‌ها از روي آنها به
دامنه‌ها ريخته شده و چهره اصلي اين کوه‌ها نمايان شده است.
در پهنه بعضي از اين
کوه‌ها مشاهده مي‌شود که برخي مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر مي‌رسد و در
ديگر نقاط اين بيابان‌ها بعضا بلندي آنها تا 100 متر و حتي بيشتر هم ديده
مي‌شود. جنس اين پديده از مقاومت خاصي برخوردار است، به‌طوري‌که بالا رفتن
از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.
شکل‌هاي نامانوس اين
پديده‌ها، ناشي از فرسايش سريع در برابر باد و باران است که بر خلاف
فرسايش‌هاي آرام و طبيعي، مهلتي براي رويش گياهان باقي نمي‌گذارد و سرزمين
را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان مي‌دهد. همچنين، مقاومت
ناهمسان لايه‌هاي زمين، در اين منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گيري ستون‌هايي با
کلاهک‌هايي بر سر يا کوه‌هايي که گويي با چاقو سر آنها را بريده‌اند،
مي‌شود.
با رسيدن به دهكده صيادي
«تيس» منظره كوه‌هاي مريخي در كنار جاده به پايان مي‌رسد. قدمت اين روستا
به 2500 سال قبل مي‌رسد و در كتاب فتوحات اسكندر مقدوني بعنوان تيز مشهور
بوده و به مرور زمان به تيس تبديل شده است. تيس بندر تجاري فعالي بوده است
كه بوسيله مغول‌ها ويران شده است.
موضوعات مرتبط: كوهنوردي
برچسب‌ها: بلند , کوه , ایران
تاريخ : ۱۳۹۰/۰۵/۳۰ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |