آلِ سُعود، سلسله‌ای منسوب به سعودبن محمدبن مِقْرِن که از 1148ق/1735م به بخشی از جزیرۀ عربستان فرمان رانده است و اکنون نیز بر کشور عربستان سعودی که نام خود را از آن سلسله بر گرفته، فرمان می‌راند. فرنگیان این نام را سَعود می‌نویسند و می خوانند.

مورّخان، تاريخ سعودي‏ را به سه دوره تقسيم کرده‏اند:
1-دوره اوّل از سال 1137 تا 1233ق.
2-دوره دوم از سال 1240 تا 1309ق.
3- دوره سوم از سال 1319 تا عصر حاضر.
دوره سوم حکومت وهابي‌ها
عبدالعزيزبن عبدالرحمان 1319 ـ 1373ق.

در مباحث گذشته آورديم که عبدالرحمان‏بن فيصل، کارش نگرفت(العلاقات بين نجد و الکويت، ص68) و سرانجام مجبور شد به همراه خانواده‏اش به کويت پناهنده شود. يکي از فرزندان وي‏ به نام عبدالعزيز، که در آن زمان ده سال داشت و در ميان مردم کويت رشد يافته بود و هفت سال از دوران زندگي‌اش مصادف بود با ارتباط ودوستي پدرش عبدالرحمان و مبارک، امير کويت، روزي‏ نزد شيخ مبارک آمد و به او گفت: قصد دارم سرزمين نجد را از چنگ ابن رشيد درآورم.

آيا در اين امر مرا يار مي‏دهي؟ شيخ جواب مثبت داد؛ از اين رو دويست ريال و 30 تفنگ و 40 شتر در اختيار او گذاشت. وي‏ از ميان بستگان خود به جمع‏آوري‏ نيرو پرداخت که برادر و پسر عمويش، عبدالله‏ بن جلوي او را ياري‏ نمودند. اين افراد که نزديک به 40 نفر بودند به نواحي‏ رياض رسيدند و با فريب نگهبانان شهر، وارد رياض شدند و حاکم آن را کشته، سربازانش را مجبور به تسليم کردند.

بعد از آن که از پيروزي‏ خود مطمئن شدند، ناصربن سعود را به سوي‏ شيخ مبارک، امير کويت، فرستادند تا بشارت فتح وپيروزي‏ را به او بدهد و در ضمن، درخواست کمک از وي‏ نمايد. با محکم شدن حکومت در رياض و قلع و قمع مخالفين، ديواري‏ اطراف شهر رياض کشيدند و شيخ مبارک هم از او حمايت مي‏کرد. عبدالعزيز در حالي‏ که 22 سال سن داشت به حکومت رسيد و پدرش را مشاور خود و پيشواي مسلمين منطقه گردانيد. از جمله کارهاي او مي‌توان به موارد زير اشاره کرد:

متن كامل در ادامه مطلب