سعی کن اونقدر کامل باشی که بزرگ‌ ترین تنبیه تو برای دیگران ،

گرفتن خودت از اونا باشه !

خیلی وقتها به امتحان دیکته فکر میکنم .

اولین امتحانی که در کودکی با آن رو به رو شدم .

چه امتحان سخت و بی انصافانه ای بود .

امتحانی که در آن، نادانسته های کودکی بی دفاع

مورد قضاوت بی رحمانه دانسته های معلم قرار میگرفت.

امتحانی که در آن با غلط هایم قضاوت میشدم نه با درست هایم.

اگه دهها صفحه هم درست مینوشتم

معلم به سادگی از کنار آنها میگذشت

اما به محض دیدن اولین غلط دور آن را با خودکار قرمز خط میکشید که درست هایم رنگ میباخت.

جوری که در برگه امتحان آنچه خودنمایی میکرد غلط هایم بود.

دیگر برای خودم هم عادی شده بود که آنچه مهم است داشته ها و توانایی هایم نیست

بلکه نداشته ها و ضعف هایم است.

آن روزها میدانستم گرچه نوشتن را می آموزم اما ...

بعدها وقتی به دیگران دیکته میگفتم همانگونه قضاوت میکردم که با من شد و حتی بدتر.

آنقدر سخت دیکته میگفتم و آنقدر ادامه میدادم تا دور غلط های دیگران ، خط بکشم.

نمبدانم قضاوتهای غلط با ما چه کرد

که امروز از کنار صفحه صفحه مهربانی دیگران میگذریم

اما با دیدن کوچیکترین خطا چنان دورشان را خط میکشیم

که ثابت کنیم تو همانی که نمیدانی ، که نمیتوانی.

کاش آن روز معلمم چیزی مهمتر از نوشتن به من می آموخت.

این روزها خیلی سعی میکنم دور غلطهای دیگران را خط نکشم.

این روزها خیلی سعی میکنم که وقتی به دیگران می اندیشم

خوبیهایشان را ورق ورق مرور کنم.

این روزها خیلی سعی میکنم توانائیها و داشته های دیگران را ببینم و به آنها بگویم

کاش بچه هایمان مثل ما قضاوت نشوند.

مقایسه خود با دیگران یا زندگی خود با زندگی زوج‌های اطراف ،

آفتی خانمان سوز در زندگی زناشویی است.

فراموش نکنید که شما تنها ظاهر زندگی افراد را می‌بینید

و هیچ اطلاعاتی راجع به داخل و حقایق آن ندارید

پس مقایسه‌تان بی پایه و اساس است

خیلی وقتا به این فک میکنم که خوبیایی که ممکنه داشته باشیم همیشه به دردمون نمیخورن !

چون کافی نیست به نظرم

کافی نیس که یه نفر خوب باشه ، باید بقیه هم خوب باشن تا این خوبی به یه دردی بخوره ...

آدم هایی را که جز درد و شکنجه ی روحی، برای شما چیزی ندارند...
همان هایی که انگار متولد شده اند تا برای جهان بارِمنفی بیاورند..
همیشه باخودتان این را مرور کنید؛
که ارزش واقعیِ شما، خیلی بیشتر از همنشینی با اینجور آدم هاست..
در مواجهه باچنین کسانی، خودتان را بردارید و دور شوید...
این ها فقط دلیلِ حالِ بدتان می شوند...
لحظه هایتان را از آدم های مثبت پر کنید
همانهایی که شما و ارزشمندیتان را باور دارند...
این آدم ها را هرگز از دست ندهید..
اینها بطور عجیبی به شما انگیزه و انرژی تزریق می کنند و شما را به سمت موفقیت هُل می دهند...