قرارگاه ضد صهیونیستی کمیل

روباه در حادثه‌ای دمش را از دست داد.

روباه‌های گله از او پرسیدند دم‌ات چه شد؟

روباه دم‌بریده با حیله‌گری گفت که خودم قطع‌اش کردم !

همه با تعجب پرسیدند چرا ؟

دم نداشتن بسیار بد است و اکنون زیباییت را از دست دادی.

روباه گفت: خیر! حالا آزادم و سبک.

احساس راحتی می‌کنم !

وقتی راه می‌روم فکر می‌کنم که دارم پرواز می‌کنم.

یک روباه دیگر که بسیار ساده بود، رفت و دم خود را قطع کرد.

چون درد شدیدی داشت و نمی‌توانست تحمل کند ، نزد روباه دم‌بریده رفت و گفت :

تو که گفته بودی سبک شده‌ام و احساس راحتی می‌کنم.

من‌که بسیار درد دارم!

روباه دم‌بریده گفت: صدایش را درنیاور!

اگر نه تمام روز روباه‌های دیگر به ما می‌خندند!

هرلحظه ابراز خشنودی کن و افتخار کن تا تعداد ما زیاد شود ؛

والا تمام عمر مورد تمسخر دیگران قرار خواهیم گرفت...

همان بود که تعداد دم‌بریده‌ها آن‌قدر زیاد شد که بعداً به روباه‌های دم‌دار می‌خندیدند