در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی، کم نبوده‌اند کارگزارانی که از موضع مقام و مسئولیت خود، به اسلام و انقلاب و مردم ضربه زده‌اند؛ ضرباتی که شاید تا دهه‌ها نتوان آثار سوءشان را رفع کرد. در شناخت دلایل این ضربات، گروه‌هایی به‌پا می‌خیزند که در چارچوب "خیانت و خائن" این لطمات را تفسیر و تاویل کنند. اما واقعیت این است که در موارد عدیده‌ای این لطمات حاصل خیانت نیست. یعنی نمی‌توان به راحتی مدعی شد که آن کارگزار عامدانه منافع یک دولت بیگانه را به زیان میهن خویش تأمین کرده یا با دولت خارجی همکاری کرده و به بیگانه گِرا داده است.
اما پرسش اینجاست که چگونه ممکن است فردی امین و غیور و شجاع و متدیّن باشد، اما حاصل عملکرد او خسارت محض شود؟ حضرت امام خمینی(ره) بیانی دارند که به نظرم پاسخ روشنی به این سوال است:
"یک دسته هم هستند، نماز خوان هم هستند، شاید نماز شب هم می خوانند، اما افکارشان این طوری پرورش یافته، یعنی، از بچگی به گوش اینها خوانده اند که این کشورهای ضعیف بدون وابستگی یا به این طرف یا به آن طرف، بدون این، برایشان امکان استمرار حیات نیست! وقتی هم وارد شدند در مدرسه، توی مدرسه این را به گوششان خوانده اند. وقتی هم وارد شدند در جامعه، هی این در گوششان خوانده شده است، در روزنامه ها تبلیغ شده است، در مجلات تبلیغ شده است، همه جا این مطلب پیش آمده است که شما خودتان نمی توانید خودتان را اداره کنید. اگر از دامن شرق فرار کنید، به دامن غرب باید پناهنده بشوید! این اشخاص متدینی هم که نمازخوان هم هستند، متدین هم هستند، لکن این معنا در ذهنشان هست که چون شوروی الحاد ذاتی دارد و اصلا مبدایی قبول ندارد، ما اگر از او فرار کنیم و ناچاریم با یک جایی پیوند حاصل کنیم، باید به طرف غرب برویم، و حالا آمریکاست. اینها نه اینکه غرضشان این است که- مثلا- یک صدمه ای به اسلام وارد بشود، نه، اصلا این طوری پرورش پیدا کرده اند؛ فکرشان این طوری است؛ صلاح را این می دانند".
صحیفه امام- جلد۱۶- صفحه۲۱۳

آیت‌الله خسروشاهی دار فانی را وداع گفت

ایشان شاگرد بزرگانی چون شیخ عباس تهرانی، علامه طباطبایی و امام بودند.

🔺 این عالم ربانی چندی پیش و در جریان زیارت بارگاه مطهر حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا(ع) به مشهد سفر کرده بود، صبح امروز به هنگام ادای فریضه نماز، دچار سانحه شد.

🔹آیت‌‌الله سیدابراهیم خسروشاهی در سال 1303 در کرمانشاه به دنیا آمد و در محضر اساتیدی چون امام خمینی، علامه طباطبائی، شیخ عباس تهرانی درس اخلاق را فرا گرفت. این عالم جلیل‌القدر شاگردان بسیاری را در مدارس مختلف از جمله در مدرسه مروی با مباحث دینی و اسلامی آشنا کرده است.

خاطره سازی دوباره هاشمی از امام/ جام زهر شیرین شد!

لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان ؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.»

به گزارش خبرنگار سیاسی پقرارگاه کمیل ؛ روز گذشته جمعی از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس طبق هماهنگی قبلی با آقای هاشمی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام دیدار کردند.

در این دیدار هاشمی که دیگر به آقای خاطره مشهور شده است، در اقدامی قابل تأمل به بیان یک خاطره از امام خمینی (ره) بعد از سال های جنگ پرداخت که از دقایقی بعد از آن تیتر اول بسیاری از رسانه های ضد انقلاب بود.

هاشمی‌رفسنجانی با اشاره به انتقاد کسانی که به خاطر پایان‌یافتن جنگ ایران و عراق ناراحت هستند! گفت: «معلوم نیست این گروه دنبال چه هدفی بودند، درحالی‌که در آن مقطع هیچ بعید نبود، صدامی که بارها وحشی‌گری کرده بود، جنایت حلبچه را در شهرهای بزرگ ایران و حتی تهران تکرار کند». رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری تعبیر جام زهر توسط امام(ره)، گفت: دو، سه ماه بعد از قبول قطع‌نامه، امام به بنده فرمودند اگر جام زهر آن روز برایم تلخ بود، امروز شیرین است»!

این نقل از قول از امام در حالی مطرح شده است که در هیچ سند مکتوب و یا شفاهی این سخن امام وجود ندارد و امام خمینی (ره) چند بار از حاج احمد آقا و آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت می خواهد تا از تریبون های رسمی کشور نسبت به موضع امام درباره جنگ شفاف سازی کنند و بگویند که امام با قطعنامه مخالف است و بعد از آن هم در بیانیه بلند بالای خود آورده  و به خانواده شهدا تاکید کرده است که پذیرش قطعنامه همچون نوشیدن جام زهر بوده است و علت پذیرش آن را مصالح اعلام شده مسئولان کشور دانسته و فرموده اند روحانیت با کفر صلح نمی کند.

آقای هاشمی در حالی به بیان این عبارات از قول امام پرداخته است که دلیل پذیرش قطعنامه را هم احتمال حمله شیمیایی صدام به تهران دانسته است که این دلیل و دیگر دلایلی که آن روزها ادعا شده بود بعد از سالها هویت دروغینش مشخص شد.

امام خمینی (ره) در پایان وصیت نامه خود به چند نکته توجه می کند که توجه به آن برای خاطره گویان واجب است:

« اکنون که من حاضرم، بعضی نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم. »