خاطره سازی دوباره هاشمی از امام/ جام زهر شیرین شد!

لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان ؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.»

به گزارش خبرنگار سیاسی پقرارگاه کمیل ؛ روز گذشته جمعی از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس طبق هماهنگی قبلی با آقای هاشمی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام دیدار کردند.

در این دیدار هاشمی که دیگر به آقای خاطره مشهور شده است، در اقدامی قابل تأمل به بیان یک خاطره از امام خمینی (ره) بعد از سال های جنگ پرداخت که از دقایقی بعد از آن تیتر اول بسیاری از رسانه های ضد انقلاب بود.

هاشمی‌رفسنجانی با اشاره به انتقاد کسانی که به خاطر پایان‌یافتن جنگ ایران و عراق ناراحت هستند! گفت: «معلوم نیست این گروه دنبال چه هدفی بودند، درحالی‌که در آن مقطع هیچ بعید نبود، صدامی که بارها وحشی‌گری کرده بود، جنایت حلبچه را در شهرهای بزرگ ایران و حتی تهران تکرار کند». رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با یادآوری تعبیر جام زهر توسط امام(ره)، گفت: دو، سه ماه بعد از قبول قطع‌نامه، امام به بنده فرمودند اگر جام زهر آن روز برایم تلخ بود، امروز شیرین است»!

این نقل از قول از امام در حالی مطرح شده است که در هیچ سند مکتوب و یا شفاهی این سخن امام وجود ندارد و امام خمینی (ره) چند بار از حاج احمد آقا و آیت الله خامنه ای رئیس جمهور وقت می خواهد تا از تریبون های رسمی کشور نسبت به موضع امام درباره جنگ شفاف سازی کنند و بگویند که امام با قطعنامه مخالف است و بعد از آن هم در بیانیه بلند بالای خود آورده  و به خانواده شهدا تاکید کرده است که پذیرش قطعنامه همچون نوشیدن جام زهر بوده است و علت پذیرش آن را مصالح اعلام شده مسئولان کشور دانسته و فرموده اند روحانیت با کفر صلح نمی کند.

آقای هاشمی در حالی به بیان این عبارات از قول امام پرداخته است که دلیل پذیرش قطعنامه را هم احتمال حمله شیمیایی صدام به تهران دانسته است که این دلیل و دیگر دلایلی که آن روزها ادعا شده بود بعد از سالها هویت دروغینش مشخص شد.

امام خمینی (ره) در پایان وصیت نامه خود به چند نکته توجه می کند که توجه به آن برای خاطره گویان واجب است:

« اکنون که من حاضرم، بعضی نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛ لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود، مورد تصدیق نیست مگر آن‌که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان؛ یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم. »