آتش کرونا بر دکل‌های مخابراتی 5G

مشرق نوشت: شیوع کرونا در انگلیس و ابتلای بیش از 41 هزار نفر که به مرگ 4313 نفر منجر شده، سبب شده شایعات و اخبار نادرستی در شبکه‌های اجتماعی این کشور گسترش یابد. از جمله این شایعات، ارتباط فناوری چینی و انتشار کروناست که تاکنون سبب شده سه دکل ارتباطاتی 5G در انگلیس به آتش کشیده شود.

 شیوع کرونا در انگلیس و ابتلای بیش از 41 هزار نفر که به مرگ 4313 نفر منجر شده، سبب شده شایعات و اخبار نادرستی در شبکه‌های اجتماعی این کشور گسترش یابد. از جمله این شایعات، ارتباط فناوری چینی و انتشار کروناست که تاکنون سبب شده سه دکل ارتباطاتی 5G در انگلیس به آتش کشیده شود.

بر اساس گزارش بی‌بی‌سی، سه دکل مخابراتی در انگلیس به خاطر اطلاعات نادرست کاربران شبکه‌های اجتماعی در مورد ارتباط فناوری 5G با شیوع ویروس کرونا آتش گرفته‌اند. برخی گروه‌های فیس‌بوک انگلیسی در مورد ارتباط فناوری 5G  با ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن و در نتیجه انتشار ویروس کرونا در تمام بدن مطالبی منتشر کرده‌اند و در نتیجه، سه دکل مخابراتی پوشش این فناوری در بیرمنگام به آتش کشیده شد.

اگرچه نادرستی این ادعا از همان ابتدا معلوم بود، اما پست اینستاگرامی یک بازیگر آمریکایی و یک خواننده و تهیه‌کننده موسیقی استرالیایی به ابهامات و شایعات در مورد ارتباط این فناوری و شیوع کرونا افزود. «وودی هارلسون» و «جیسون گاردینر» اکنون متهمند با انتشار اطلاعات نادرست باعث هرج و مرج در بخش‌هایی از انگلیس شده‌اند.

اتحادیه ارائه‌کننده خدمات سرویس موبایلی انگلیس این ادعاها را کاملاً بی‌اساس خوانده و آن را در ادامه شایعاتی که پیش از این در مورد اثر سوء دکل‌های مخابراتی بر سلامتی انسان در شبکه‌های اجتماعی فراگیر می‌شده، دانسته است. با این حال، همچنان کارگران بخش خصوصی در حوزه خدمات موبایلی هنگام نصب تجهیزات این فناوری، از سوی مردم مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. مردم می‌گویند اولین دکل‌های ارتباطی فناوری 5G در ووهان نصب شده و کرونا هم از این شهر شیوع پیدا کرده است. در حالی که کرونا در ایران و ژاپن که هنوز این فناوری را وارد نکرده‌اند، نیز شیوع پیدا کرده است.

آفکام یا تنظیم‌کننده مقررات و دستورالعمل‌های ارتباطاتی انگلیس می‌گوید ماجرا از یک شایعه معمولی پیچیده‌تر است. گروه‌های متعددی در فیس‌بوک تشکیل شده تا زیرساخت‌های فناوری 5G در انگلیس نابود شود. در یکی از این گروه‌ها، یک پرستار ادعا کرده است این فناوری اکسیژن را از ریه‌های شما بیرون می‌کشد!

فناوری 5G یکی از جدی‌ترین اختلافات فنی انگلیس و اروپا در حوزه داد و ستد تجاری با چین است. آمریکا اعتقاد دارد این فناوری زمینه جاسوسی چین از انگلیس را فراهم می‌کند و از سویی دیگر انگلیس تأکید دارد مخالفت‌های آمریکا به دلیل رقابت‌های تجاری دولت ترامپ با چین است.

🖌برشی از مقاله "خطوط راهنمای تدوین برنامه هفتم"

خروج از سردرگمی درباره شان و جایگاهی که برای دولت در پروژه پیشرفت کشور قائل هستیم، ضروری است. چه، بدون حل و فصل این مسئله نه تدوین یک برنامه مناسب ممکن است و نه اجرای آن. آیا بر اساس تجاربی که داریم دولت باید به «تصدی‌گری دهه شصتی» بازگردد یا به «خصوصی‌سازی با الگوی دهه ۸۰ و ۹۰» ادامه دهد؟ پاسخ گزینه «هیچ‌کدام» است. نه اقتصاد دولتی و نه خصوصی‌سازی از نوع رهاسازی ما را به پیشرفت نخواهد رساند. راهبرد صحیح این است که پس از تعیین مسائل اولویت‌دار کشور و تصمیم‌گیری درباره راهکار‌های این مسائل، دولت در نقش حامی، هادی و ناظر ظاهر شود و از ظرفیت بخش خصوصی برای پیشبرد اهداف ملی استفاده نماید. اشتباه بزرگی است که دولت برای حل مسائل کشور، متصدی شرکت‌هایی با ماموریت‌های مختلف باشد، اما اشتباه بزرگ‌تر این است که شرکت‌های خصوصی فعال در بخش‌های مختلف و مرتبط با مسائل اولویت‌دار کشور، نسبتی با برنامه پیشرفت ملی نداشته باشند. رهبر حکیم انقلاب می‌فرمایند بخش خصوصی «موتور محرک اقتصاد» است. هنر دولت باید این باشد که میان انتفاع بخش خصوصی و منافع ملی یک رابطه معنی‌دار برقرار نماید. فرض بفرمائید یکی از مسائل اولویت‌دار کشور، دستیابی به فناوری‌های در صنایع خاص است. در یک سو شرکت‌های دانش بنیان قرار دارند که توان دستیابی به این فناوری‌ها و تولید این قطعات را دارند و در سوی دیگر، دولت قرار دارد که هم از اقتدار حاکمیتی برخوردار است و هم طیف متنوعی از ابزار‌های حمایتی من‌جمله معافیت مالیاتی، تسهیلات بانکی، تسهیلات فنی و اجرایی، کمک‌های علمی، صیانت از بازار داخلی، بسط بازار خارجی، جذب سرمایه خارجی و... را در اختیار دارد. دولت چهار رویکرد می‌تواند نسبت به این امکانات و اختیارات داشته باشد: ۱-اساسا هیچ گونه مسئولیتی برای حمایت از بخش خصوصی برای خود قائل نباشد و حمایت‌گرایی را کنار بگذارد؛ ۲-این امکانات را به صورت برابر در اختیار همه شرکت‌های خصوصی بگذارد؛ ۳- رویکرد دولت توزیع برابر باشد، اما با توجه به محدودیت منابع، طبیعتا حمایت‌ها عاید کسانی شود که نفوذ بالایی دارند یا قدرت چانه‌زنی و لابی‌گری دارند؛ ۴-این تسهیلات و امکانات حمایتی را صرفاً در اختیار آن دسته از شرکت‌هایی قرار دهد که به صورت ویژه روی دستیابی به فناوری‌ها و قطعات مورد نیاز صنایع کشور -که از سوی دولت تعیین شده است- متمرکز هستند. باید توجه داشت که اگر به یک بخش خصوصی معافیت مالیاتی یا تسهیلات بانکی و... اعطا می‌شود، این امکانات از «منابع عمومی» و «بیت‌المال» تأمین می‌شود. زمانی چنین حمایتی توجیه دارد که دریافت‌کننده حمایت، نسبتی با «منافع عمومی» برقرار نماید. تنها با اتخاذ راهبرد چهارم است که منابع کشور به درستی در اختیار منافع عمومی قرار خواهد گرفت و موجب پیشرفت کشور خواهد شد. چه، وقتی کشور به فناوری‌ها و قطعات مورد نیاز صنایع دست یافت، هم از محل تولید این قطعات اشتغال ایجاد شده و نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت؛ هم به واسطه افزایش عرضه داخلی کالا قیمت‌ها تعدیل شده و تورم ایجاد نخواهد شد؛ و هم به علت کاهش نیاز به واردات، فشار تقاضا از روی ارز برداشته شده و قیمت ارز کاهش خواهد یافت؛ و نهایتا مجموعه این عوامل موجب افزایش ارزش پول ملی خواهد شد. این الگو «حمایت هوشمند» است که در فصل دوم کتاب «دولت و بازار» راقم این سطور مفصل آن را تبیین کرده است.
بنابراین، پس از تعیین اولویت‌ها برای برنامه پنج‌ساله، نقش دستگاه‌های اجرایی ایفای نقش هادی، حامی و ناظر برای استفاده از ظرفیت بخش خصوصی برای حل این مسائل و پیوند زدن میان انتفاع بخش خصوصی و منافع ملی است. طبیعتا در حوزه‌هایی نیز که بخش خصوصی نمی‌تواند وارد شود یا ملاحظات امنیت ملی وجود دارد، ضروری است که خود دولت وارد شود.
اما نکته بسیار مهم در این زمینه این است که دولت برای اینکه بتواند چنین نقشی را ایفا کند، باید ابزار‌های حمایتی، هدایتی و نظارتی خود را پیوسته تقویت نماید. اگر طی فرآیند خصوصی‌سازی، دولت به موازات کوچک شدن، ضعیف هم بشود، نه تنها نخواهد توانست نقش حامی، هادی و ناظر را ایفا کند، بلکه این ضعف دولت موجب هرج و مرج نیز می‌شود؛ و روشن نیست مسیری که بخش‌های خصوصی قدرتمند شده و ر‌ها از هدایت و نظارت دولت برای تأمین منافع خود می‌پیمایند، چه نسبتی با منافع ملی داشته باشد.

در طول سال‌های پس از انقلاب اسلامی، کم نبوده‌اند کارگزارانی که از موضع مقام و مسئولیت خود، به اسلام و انقلاب و مردم ضربه زده‌اند؛ ضرباتی که شاید تا دهه‌ها نتوان آثار سوءشان را رفع کرد. در شناخت دلایل این ضربات، گروه‌هایی به‌پا می‌خیزند که در چارچوب "خیانت و خائن" این لطمات را تفسیر و تاویل کنند. اما واقعیت این است که در موارد عدیده‌ای این لطمات حاصل خیانت نیست. یعنی نمی‌توان به راحتی مدعی شد که آن کارگزار عامدانه منافع یک دولت بیگانه را به زیان میهن خویش تأمین کرده یا با دولت خارجی همکاری کرده و به بیگانه گِرا داده است.
اما پرسش اینجاست که چگونه ممکن است فردی امین و غیور و شجاع و متدیّن باشد، اما حاصل عملکرد او خسارت محض شود؟ حضرت امام خمینی(ره) بیانی دارند که به نظرم پاسخ روشنی به این سوال است:
"یک دسته هم هستند، نماز خوان هم هستند، شاید نماز شب هم می خوانند، اما افکارشان این طوری پرورش یافته، یعنی، از بچگی به گوش اینها خوانده اند که این کشورهای ضعیف بدون وابستگی یا به این طرف یا به آن طرف، بدون این، برایشان امکان استمرار حیات نیست! وقتی هم وارد شدند در مدرسه، توی مدرسه این را به گوششان خوانده اند. وقتی هم وارد شدند در جامعه، هی این در گوششان خوانده شده است، در روزنامه ها تبلیغ شده است، در مجلات تبلیغ شده است، همه جا این مطلب پیش آمده است که شما خودتان نمی توانید خودتان را اداره کنید. اگر از دامن شرق فرار کنید، به دامن غرب باید پناهنده بشوید! این اشخاص متدینی هم که نمازخوان هم هستند، متدین هم هستند، لکن این معنا در ذهنشان هست که چون شوروی الحاد ذاتی دارد و اصلا مبدایی قبول ندارد، ما اگر از او فرار کنیم و ناچاریم با یک جایی پیوند حاصل کنیم، باید به طرف غرب برویم، و حالا آمریکاست. اینها نه اینکه غرضشان این است که- مثلا- یک صدمه ای به اسلام وارد بشود، نه، اصلا این طوری پرورش پیدا کرده اند؛ فکرشان این طوری است؛ صلاح را این می دانند".
صحیفه امام- جلد۱۶- صفحه۲۱۳