✡️ افسانه صابون یهودی
💠 برملاشدن ماهیت دروغ افسانه

1.  علیرغم تمامی شواهد به ظاهر تكان‌دهنده، اتهام تولید صابون توسط آلمان‌ها از اجساد انسان‌ها دروغ است و مورخان هولوکاست اكنون به این موضوع اذعان دارند.

2.  حروف مخفف RIF كه تصور می شود مخفف عبارت «چربی خالص یهود»‌ باشد، در واقع مخفف عبارت «مركز رایش برای تهیه چربی صنعتی»‌ بود.

3.  این مركز یك سازمان آلمانی مسئول تولید و توزیع صابون و محصولات شوینده در زمان جنگ بود. صابون RIF كیفیتی پایین داشت و فاقد هرگونه چربی انسانی و غیرانسانی بود.

4.  كمی بعد از جنگ، دفتر دادستان شهر فلنزبورگ آلمان، دست به اقدامات قانونی بر علیه دكتر رودلف_اسپانر به دلیل نقش او در تهیه صابون انسانی در مؤسسه دانزیگ زد. ولی بعد از یك سلسله تحقیقات، وی بدون سر و صدا از این اتهام تبرئه شد. در نامه‌ای كه در ماه ژانویه 1968 نوشته شد، دفتر دادستان اعتراف كرد كه بر اساس تحقیقات آن دفتر، هیچ صابونی طی مدت جنگ در مؤسسه دانزیگ تولید نشده است.

5.  اخیراً والتر لاكور، مورخ آلمانی آنچه را كه در سال 1980 در كتاب خود، راز دهشتناك، به عنوان «تاریخ غیر قابل انكار»‌ آورده بود تكذیب كرد و گفت كه داستان صابون انسانی از اساس نادرست است.

6.  گیتا سرنی، یك مورخ یهودی دیگر در كتاب خود به نام «سفر به تاریكی»‌ می‌نویسد:
«این داستان پذیرفته شده كه اجساد قربانیان به صابون و كود تبدیل می‌شده است توسط اداره مركزی تحقیق در مورد جنایات نازی‌های لودویگزبورگ تكذیب شده است.‌»

7.  دبورا لیپشتات، استاد تاریخ مدرن یهود نیز به همین ترتیب ضمن تاریخ‌نویسی مجدد در سال 1981 اظهار داشت:
«حقیقت این است كه نازی‌ها هرگز از اجساد یهودیان یا هر كس دیگر برای تولید صابون استفاده نكردند.»

8.  در آوریل سال 1990، پروفسور یهودابائر از دانشگاه عبری اسراییل، كه از مورخان برجسته حامی هولوكاست است، و نیز شموئیل كراكوسكی، مدیر بخش آرشیو مركزی هولوكاست یاد واشم در اسراییل تأیید كردند كه داستان صابون انسانی حقیقت ندارد. به گفته باوئر زندانی‌هایی كه در اردوگاه‌ها نگهداری می‌شدند آماده پذیرش هر گونه داستان وحشتناك در مورد آلمان‌ها بودند. با این حال وی نازی‌ها را مسئول انتشار این داستان دانست!!

9.  در حقیقت، كسانی كه در زمینه داستان صابون باید مورد سرزنش قرار بگیرند افرادی مانند سیمون ویزنتال و استفان وایز و نیز سازمان‌هایی مانند كنگره جهانی یهود و نیز قدرت‌های فاتح متفقین هستند كه هیچ یك از آنها تا كنون بابت اشاعه این دروغ عذرخواهی نكرده‌اند.

✡️ افسانه صابون یهودی

💠 تبلیغات فراوان در مورد صابون یهودی

1.  برخی مورّخان مشهور از داستان صابون‌سازی دفاع كرده‌اند. مورخ روزنامه‌نگار، ویلیام شایرر، در پرفروش‌ترین كتاب خود به نام، ظهور و سقوط رایش سوم، مكرراً به این موضوع اشاره می‌كند.

2.  متخصص برجسته تبلیغات جنگی شوروی، به نام ایلیا ارنبورگ، طی خاطرات بعد از جنگ خود می‌نویسد:
🔸 «من در دست خود یك قالب صابون كه عبارت «چربی خالص یهودی» بر روی آن حك شده است دارم كه از اجساد مردمی كه كشته شده‌اند ساخته شده است. ولی لازم نیست در مورد این قبیل چیزها صحبت كرد چون هزاران كتاب در مورد آنها نوشته شده است.»

3.  در یك كتاب درسی استاندارد مطالعات تاریخی كه در دبیرستان‌های كانادا تدریس می‌شود و نام آن «كانادا: قرن بیستم» است، نوشته شده است كه آلمان‌ها اجساد قربانیان یهودی خود را برای تولید صابون می‌جوشاندند.

4.  جزوه كالبدشناسی نازیسم، كه توسط «ائتلاف ضد رسوایی»‌ صهیونیستی بنای بریث نوشته شده است، می‌گوید:‌
🔸 «بی‌رحمی نازی‌ها به كشتار انسان‌ها ختم نشد. مقادیر فراوانی صابون از اجساد كسانی كه كشته شده بودند ساخته شده بود.»

5.  كتاب «اردوگاه‌های مرگ هیتلر»‌ كه در سال 1981 نوشته شد شرح مفصلی از داستان صابون ارائه می‌دهد. مؤلف كتاب، كانیلین فیگ، در عین اذعان به این كه «برخی از مورخان ادعا می كنند كه تولید صابون توسط نازی‌ها از چربی انسانی تنها یك شایعه است» با این حال این داستان را قبول می‌كند! چون:
🔸 «بیشتر كارشناسان اردوگاه در اروپای شرقی داستان‌های مربوط به صابون را تأیید كرده‌اند و انواع قالب‌های صابون ساخته شده از اجساد انسان‌ها در اروپای شرقی به نمایش گذاشته شده است و من طی سالیان متمادی نمونه‌های فراوانی از آنها را دیده‌ام.»

6.  آرتور اشنایرر، خاخام ساكن نیویورك، این داستان را در جلسه افتتاحیه بزرگترین گردهمایی هولوکاست در تاریخ تكرار كرد. در مراسم دعایی كه طی «گردهمایی بازماندگان یهودی هولوكاست در آمریكا»‌ در شهر واشنگتن در ماه آوریل سال 1983 برگزار شد، خاخام اعلام كرد:‌
🔸 «ما قالب‌های صابونی را كه حروف مخفف RJF (به معنی چربی خالص یهود) روی آنها حک شده بود به خاطر داریم كه از اجساد عزیزان ما تهیه شده بود.»

✡️ افسانه صابون یهودی

💠 افسانه صابون؛ پس از جنگ

1.  دادستان اصلی انگلیس، سِر هارتلی شوكراس، در سخنان اختتامیه خود خطاب به دادگاه نورمبرگ گفت:‌ «برخی اوقات، حتی از اجساد قربانی‌ها به منظور رفع كمبود صابون در زمان جنگ استفاده می‌كردند.»

2.  قضات دادگاه نیز در قضاوت نهایی خود اظهار داشتند كه تلاش‌هایی برای استفاده از چربی اجساد قربانیان به منظور تولید تجاری صابون به عمل آمده بود.

3.  باید تأكید كرد كه شواهد ارائه شده در دادگاه نورمبرگ در جهت تأیید داستان دروغین صابون یهودی چیزی از شواهد ارائه شده در رابطه با ادعاهای كشتار جمعی در اتاق‌های گاز كم نداشت. دست‌كم در این مورد یك قطعه صابون كه ادعا می‌شد از اجساد قربانی‌ها تولید شده است، ارائه شد!

4.  بعد از جنگ، قربانیان فرضی هولوکاست طی مراسمی به شكل قالب‌های صابون در گورستان‌های یهودی دفن شدند!

5.  در سال 1948، چهار عدد از این قالب صابون‌ها كه در پارچه مخصوص تشیيع جنازه پیچیده شده بود بر اساس مراسم مذهبی یهود در قبرستان حیفا اسراییل دفن شدند!

6.  چندین قالب صابون یهودی دیگر نیز به عنوان بقایای دهشتناک هولوکاست در مؤسسه تاریخی ورشو، موزه اشتوتهوف در نزدیكی گدانسک (دانزیگ)، مؤسسه ایوو شهر نیویورک، موزه هولوكاست شهر فیلادلفیا، مركز یهودی هولوكاست در ملبورن استرالیا، و نقاط مختلف اسراییل نگهداری می‌شوند.

🔹 ادامه دارد...

✡️ افسانه صابون یهودی

1.  یكی از رسواترین داستان‌های مربوط به هولوكاست این است كه آلمان‌ها با استفاده از اجساد قربانیان خود صابون تولید می‌كردند!

2.  هرچند دروغ بودن ادعای مشابهی در جریان جنگ جهانی اول به نام صابون انسانی بلافاصله به اثبات رسید ولی همان ادعا طی جنگ جهانی دوم از سوی یهودیان و صهیونیست‌ها احیا و مورد قبول قرار گرفت!

3.  نكته‌ی مهم‌تر این است كه این اتهام طی محاكمه اصلی نورمبرگ در سال‌های 1945-1946 تأیید شد و از آن تاریخ به بعد توسط مورخان متعددی مورد قبول قرار گرفت!

4.  با این حال، طی سال‌های اخیر به عنوان بخشی از عقب‌نشینی از جنبه‌های غیرقابل دفاع داستان هولوكاست، مورخان رسمی با اكراه پذیرفته‌اند كه داستان صابون انسانی تنها یك دروغ تبلیغاتی زمان جنگ بوده است.

5.  ولی طی این عقب‌نشینی، آنها سعی كرده‌اند این داستان را به عنوان شایعه‌ زمان جنگ رد كنند و مدعی شوند كه این امر تنها شایعه‌ای بوده است كه در زمان جنگ شهرت یافته است و از این نكته غفلت كرده‌اند كه سازمان‌های بین‌المللی یهود و سپس دولت‌های متحدین این دروغ افترا آمیز را تأیید كرده بودند و بر اساس آن برخی از افراد را محاكمه و ادعاها و شهادت‌های دروغینی در این زمینه را پذیرفته بوده‌اند و حتی در دادگاه‌های متفقین پس از جنگ مورد قبول واقع شده بوده است.