🔴 محورهای 3 بهمن ماه

🔵1- انتقاد از روزمرگی و خمودگی دولت:
یکی از محورهایی که از سوی رسانه های اصلاح طلب طرح و بیان شده و فلش انتقادات را به سوی دولت متوجه کرده، ناتوانی، بی انگیزگی و ناکارآمدی برخی از وزرای دولت دوازدهم است.
بررسی ها نشان می دهد که رسانه های این جریان با انتقاد از عدم تحرک کافی از سوی بدنه دولت به ویژه ژنرال های آن تاکید دارند که دولت دچار خمودگی ای شده که عملا افق امید نسبت به فعالیت های دولت دوازدهم را کاهش داده است.
⏪⏪در این زمینه محورهای انتقادات شده نسبت به دولت عبارتند از:
- وضعیت بودجه و تاکید بر لحاظ نشدن کارشناسی دقیق در این زمینه که موجب شده وزرا نسبت به عدم تامین بودجه مناسب برای خود ناامید باشند
- عدم تغییرات مناسب در دولت دوازدهم و حضور وزرایی در کابینه که به لحاظ توان کاری بی انگیزه شده و به روزمرگی دچار شده اند
- تشدید فشارهای خارجی و زیر ضرب رفتن اقتصاد ایران و عدم حضور سرمایه گذاری خارجی
- شخصيت حسن روحانی و این که  حرف آخر، حرف حسن روحاني است كه هژموني‌ او در دولت شايد به تغيير همه‌چيز در نهايت بنا به خواست و نظر فردي او منجر مي‌شود
- عدم ارتباط گیری مناسب روحانی با بدنه مدیران خود
⏪⏪در این زمینه با توجه  به مطالب گفته شده پیشنهاد می شود
1- انتقاد اصلاح طلبان مبنی بر خمودگی، بی انگیزی دولت ضریب گرفته و در رسانه ها و شکبه های مجازی برجسته شود
2- انتقاد اصلاح طلبان نسبت به ناتوانی و ناکارآمدی برخی وزرا مورد توجه قرار گیرد
3- تاکید شود که دولتمردان تمام هم و غم خود را به سرمایه گذاری خارجی بار کرده و اصولا تلاش و مجاهدات و بهره گیری از توان داخلی را در حاشیه قرار داده اند

🔵2- بررسی و چرایی افزایش قیمت ارز:
یکی از محورهایی که در حوزه اقتصادی این روزها مطرح می شود افزایش قیمت دلار است. در شرایطی مدیران بانک مرکزی از مدیریت این حوزه سخن به میان می آورند اما واقعیت موجود عرصه اقتصاد نشان می دهد که یا دولت توان مدیریت این موضوع را ندارد و یا این که خود مایل به افزایش قیمت دلار است.
⏪⏪در این زمینه لازم است که برای روشن سازی فضای کنونی اقتصاد و بازار ارز، محورهای مورد تاکید اقتصاددان ها مورد توجه قرار گیرد. این محورها اما عبارتند از:
1- دلار به صورت انحصاری در اختیار دولت است و بانک مرکزی آن را نمایندگی و مدیریت می‌کند. بنابراین افزایش یا کاهش نرخ ارز مقوله‌ای است در اختیار دولت و دولت در جریان و اطلاع نرخ دلار است که چطور آن را مدیریت کند تا این افزایش صورت بگیرد و درآمد حاصل از آن به نوعی در طراز دولت مورد استفاده و بهره‌برداری قرار بگیرد
2- چون ارز فاقد بازار است، اینکه گفته می‌شود نرخ ارز را بازار تعیین می‌کند، یک اشتباه استراتژی کامل است که متاسفانه بعضا دولت از آن استفاده می‌کند و یا احیانا این موضوع در جاهای دیگر هم گفته می‌شود در صورتی که مکانیزم بازار قواعد خاصی را در علم اقتصاد دارد که آن قواعد اصلا در این مورد، وجود خارجی ندارد
3- دولت و بانک مرکزی که نماینده اوست، در شرایطی که بحث تقاضا برای این حوزه افزایش پیدا می‌کند باید ارز را به بازار تزریق کند و آنچه در ماه‌های گذشته و بخصوص در چند روز اخیر شاهد هستیم، ناشی از عدم تزریق ارز به بازار است.در بازاری که تقریبا انحصار کامل در اختیار دولت و بانک مرکزی است چه کسان دیگری باید ارز را به بازار تزریق کنند؟ اما از آنجا که شرایط هیجانی و التهاب‌آور است، از طرفی گزینه مناسبی برای سودآوری و سرمایه‌گذاری وجود ندارد، به ناچار مقصر دولت است که با عدم تزریق ارز باعث شده تعدادی هم به دلالی ارز ورود پیدا کنند و آن مقداری هم که عرضه می‌شود را از چرخه گردش خارج کرده و در منازل خود ذخیره کنند. به هر حال چون شرایط التهابی، احساسی و هیجانی است، بازار به سمتی پیش می‌رود که گفته مسئولان اقتصادی و بانک مرکزی هم تاثیری بر این قضیه نداشته است

4- ماه‌هاست که توسط ارکان اقتصادی کشور و بانک مرکزی گفته می‌شود نرخ ارز در فلان ماه پایین می‌آید! ما بحث سفر اربعین را داشتیم و ارز بالا رفت، بعد از آن بالا رفتن نرخ ارز را به مسافرت‌های ژانویه نسبت دادند و اخیرا گفته می‌شود که در بهمن و اسفند پایین خواهد آمد. اما موضوع فراتر از این حرف‌هاست. به نظر می‌رسد مدیریت ارز از دست دولت خارج شده و عده‌ای هم که منافعشان در این حوزه است، کالاهایی را با ارزهای ارزان وارد کرده‌اند که می‌توانند با قیمت بالاتری عرضه کنند. موردی که برای خودرو وارداتی پیش آمد و به یکباره با قیمت‌های سرسام‌آوری مواجه شد، در حالی صورت گرفت که برخی مطلع بوده و اقدام به خرید و انباشت خودرو کرده بودند تا در این شرایط که قیمت بالا می‌رود به فروش برسانند. متاسفانه این موضوع به بحث عدم صحیح مدیریت ارزی کشور برمی‌گردد که این التهاب را به بازار تزریق کرده و تا زمانی که اعتماد مردم به برنامه‌های اقتصادی دولت افزایش پیدا نکند این روند می‌تواند اشکالات بسیار جدی‌تری را هم به‌وجود بیاورد
5- لازم و ضروری است که در این‌باره دولت جلسه اضطراری تشکیل دهد تا از التهابی که وجود دارد با سیاقی که قابل ترمیم است، بکاهد و اجازه ندهد بهانه دیگری هم مطرح شود که تعطیلات نوروز و سفرهای خارجی مردم هم به این زمینه‌ها به آن دوخته شود و قیمت ارز به مرحله‌ای برسد که آسیب‌های جدی به اقتصاد وارد کند
6- از آنجا که دولت با کسری بودجه مواجه است، برای جبران بخشی از کسری بودجه خود و چون ارز را هم تقریبا به صورت انحصاری در اختیار دارد، می‌خواهد تامین منابع مالی کند. این یک واقعیت است هرچند که پاسخ می‌دهد به دنبال افزایش نرخ ارز نیستیم ولی از رفتار اقتصادی و رفتاری که روی ارز می‌شود و به متقاضیان توصیه می‌شود که ارزهای متقاضی و نه آزاد تهیه کنند و بعضا این ارز آزاد را هم بانک مرکزی به بخش‌های متقاضی می‌دهد. این نشان‌دهنده این است که چون دولت از افزایش نرخ ارز منتفع می‌شود و نتوانسته کسری بودجه را از طرق دیگر جبران کند به ارزی که در اختیار خودش است، گرایش پیدا کرده و تصمیم‌گیری در مورد افزایش و کاهش آن هم در اختیار خودش است. همان‌طور که کاهش نرخی در اقتصادمان ندیدیم اصولا در مورد نرخ ارز هم همین حالت وجود دارد. میل به افزایش هم به طریقی است که دولت ارز کمتری تزریق می‌کند و به‌گونه‌ای رفتار می‌کند که بتواند یک منبع درآمدی برای دولت بخصوص در ماه‌های پایانی سال تلقی شود

🔴 محورهای 2 بهمن ماه

🔵1- تلاش برای حمله به تریبون های حاکمیتی جهت انفعال آن ها:
- یکی از محورهایی که به طور همزمان مورد تاکید و توجه رسانه های جریان اصلاح طلب و دولتی قرار گرفته، انتقاد و هجمه به دو تریبون حاکمیتی یعنی رسانه ملی و تریبون های نماز جمعه است.
بررسی ها در این زمینه بیانگر آن است که این جریان در چارچوب متهم کردن صداوسیما و تریبون های نمازجمعه به جانبداری سیاسی و نیز عدم پرداختن به آنچه آنان توفیقات دولتی می خوانند، به دنبال آن است که علاوه بر یه سکوت واداشتن این تریبون ها در تلاش است که بی اعتباری و بی اعتمادی به آن ها را در اذهان عمومی جا انداخته و از جانب دیگر محتوای بیان شده از سوی این تریبون ها را فاقد اصالت و ارزش تعریف و تفسیر کنند.
در این زمینه می توان گفت محورهای القایی علیه صداوسیما و تریبون های نماز جمعه عبارت است از:
- جانبداری صداوسیما از جریان مخالفان دولت
- تاثیرپذیری رسانه ملی از نهادهای خاص
- تلاش صداوسیما برای سیاه نمایی علیه دولت
- تاثیرپذیری ائمه جمعه از بولتن های نهادهای خاص
- عدم حضور ائمه جمعه از سایر جریان های سیاسی
- عدم تخصص لازم برخی ائمه جمعه در حوزه هایی که اظهار نظر می کنند
- تلاش برای برجسته سازی پیشینه سیاسی ائمه جمعه
⏪⏪در این زمینه به نظر می رسد اولین گام می بایست سناریوخوانی مخالفان و در گام دوم سناریوسوزی راهبردهای آنان باشد.از جانب دیگر باید استانداردهای دوگانه جریان اصلاحات- دولت مورد تاکید قرار گیرد که چگونه است که آنان نسبت به پیام رسان خارجی دست ساز بیگانگان حساسیتی نداشته اما نسبت به تریبون های نظام بیشترین هجمه ها و تخریب ها را سازماندهی می کنند
همچنین باید تاکید شود که ترییون های نمازجمعه همواره محلی برای بیان انتقال دیدگاه های مردم به مسئولان بوده و حتی در شرایطی هم امکاناتی برای حضور مسئولین در خطبه های پیش از نمازجمعه برای بیان دیدگاه هایشان مطرح شده است.

🔴2- ادعای نقش سپاه و بسیج در ماجرای فساد موسسات مالی:
یکی از محورهای مهمی که از سوی جریان اصلاحات- اعتدال طرح دنبال می شود، تاکید بر بررسی موسسات مالی و نقش آن در اعتراضات اخیر می باشد.
بررسی ها نشان می دهد در این زمینه عباس آخوندی می کوشد تا ضمن شکل گیری فساد و کلاهبرداری عظیم در موسسات مالی 2 محور را مورد مورد القا قرار دهد. وی در محور می کوشد موسسات مالی را حاصل سیاست های دولت احمدی نژاد دانسته و در محور دوم به کلاهبرداری و فساد شکل گرفته در موسسات مالی مورد حمایت نهادهای نظامی و انقلابی اشاره کند.
⏪⏪در این زمینه با توجه به تلاش ها برای بررسی شبهات این موضوع از سوی مراجع ذیصلاح پیشنهاد می شود در چارچوب نقد برخی دیگر از اظهارات آخوندی خبر زیر مورد تاکید و توجه قرار گیرد.
(محمدرضا تاجیک در پاسخ به این پرسش که  «آقاي آخوندي گفتند كه مفسدان بزرگ با اتكا بر ميل به اعتراض در مردم جرقه ناآرامي‌ها را زده و خود نظاره‌گر شدند. نظر شما در مورد اين تحليل چيست؟»، اظهار داشت: بايد استدلال ايشان را جويا شد و چون اين استدلال را نمي‌دانم ناظر بر اظهارات ايشان سخن نمي‌گويم. اما اگر چنين بورژواي فاسدي در جامعه وجود دارد، حاصل مديريت امثال ايشان است. اينها كه از آسمان نيامده‌اند. مديراني كه نان پوزيسيون را مي‌خورند و اداي اپوزيسيون را در‌مي‌آورند در جامعه مناسباتي را جاري و بستري را مهيا كرده‌اند كه در دامان آن چنين گروه‌هايي روييده و منافع خاص خود را با توسل به هر حشيشي دنبال مي‌كنند. اگر ايشان چنين چيزي را فهم مي‌كنند و اگر نسبت به آنچه فهم مي‌كنند مطمئن و مسوول هستند لطفا حركت را از خود شروع كرده و تلاش كند كه خود و دولت متبوعه‌اش را به حركت درآورده و جلوي چنين فساد و فاسداني را بگيرند. حداقل سهم خود را در اين حركت آشكارا و جدي ادا كنند)

🔴3- هم افزایی داخلی و خارجی برای کشاندن ایران به پای مذاکرات منطقه ای و موشکی:
روزشنبه در خبرها آمده بود که وزیر امور خارجه فرانسه گفته است که «با ایران در مورد موشک‌های بالستیک ومسائل منطقه‌ای مذاکراتی داشته‌ایم؛میخواهم در مورد نفوذ مخرب نظامی ایران در منطقه با آنها مذاکره کنیم».
این اظهارات وزیر امور خارجه اما در حالی صورت می گیرد که رسانه های جریان اصلاح طلب و دولتی کوشیدند تا در مطالب مختلفی به بهانه رفع تهدیدات ترامپ و ماندگاری برجام، کارسازی جهت مذاکرات با اروپا را کلید بزنند.
اصلاح طلبان و دولتی ها در این زمینه با تاکید بر این که « نبايد تصور شود كه اروپايي‌ها هيچ خواسته، ميل و موضع مشخصي ندارند. اروپا براي مواضع مستقل خودش، حساب و كتاب مجزايي از واشنگتن دارد»، توجه به این مساله را بسیار مهم ارزیابی می کنند.
در این رابطه سیدعلی خرم در یادداشتی می نویسد: «رابطه ايران و اروپا نمي‌تواند رابطه‌اي يك‌طرفه و يك‌جانبه باشد. نمي‌توان انتظار داشت در هر موقعيت سياسي كه ايران به اروپايي‌ها نياز داشت، آنها براي حمايت از ايران حاضر باشند. هر رابطه ديپلماتيكي مبتني بر بده- بستان است، همان‌گونه كه ايران از اروپايي‌ها انتظاراتي دارد، اروپايي‌ها هم يك به يك ممكن است هر كدام خواسته‌هايي از ايران داشته ‌باشند. بسياري از كشورهاي اروپايي، علاقه‌مند به داشتن نوعي رابطه بده- بستان با ايران هستند، مثلا بريتانيا در رابطه دوجانبه خود ممكن است انتظارهايي از ايران داشته‌ باشد يا فرانسه، در برابر حمايت‌هايي كه از ايران مي‌كند، يا در برابر تسهيل سرمايه‌گذاري در اقتصاد ايران، ممكن است انتظار داشته‌باشد در يك پرونده منطقه‌اي مانند لبنان، ايران هم با آنها همكاري كند. در يك رابطه مبتني بر منافع متقابل است كه اروپايي‌ها از برجام حمايت مي‌كنند. اگر قرار باشد كه ايران فقط به مقتضاي خواست خود با اروپايي‌ها رابطه داشته‌باشد و خواست آنها را هيچگاه عملي نكند، در اين صورت اروپايي‌ها هم ممكن است آنگونه كه بايد و شايد از برجام حمايت نكنند».
خرم همچنین در بخش دیگری از یادداشت خود دلخوش کردن اروپا از ایران را مورد اشاره قرار داده و توصیه می کند که ایران باید برای رضایت اروپا جهت دفاع از برجام اقداماتی را صورت بدهد.
وی در استدلال پیشنهاد خود می نویسد:« اگر امريكا تهديد كند و بگويد كه با استفاده از تسلطش بر اقتصاد جهاني، اروپايي‌ها را در صورت عدم اجراي تحريم‌ها، تنبيه خواهد كرد، اگر اروپايي‌ها دل خوشي از ايران داشته‌باشند، جلوي امريكا ايستادگي خواهندكرد. نه تنها احياي مصوبات پيشين اتحاديه اروپا، براي مقابله با اثر تحريم‌هاي فرامرزي ممكن است دوباره اجرايي شود، بلكه اين گزينه نيز وجود دارد كه اروپايي‌ها به سازمان تجارت جهاني مراجعه كنند و از تصويب قوانين تحريم فرامرزي از سوي امريكا شكايت كنند. سازمان تجارت جهاني هم مي‌تواند امريكا را محكوم و حتي جريمه كند. اما اينكه اروپا تا چه حد حاضر به ايستادگي در برابر امريكا باشد، كاملا به دلخوشي و رضايت اروپا از روابط با ايران بستگي دارد...مسوولان ما بايد حواس‌شان را جمع كنند، نبايد تصور كنيم كه اروپايي‌ها بر اساس وظيفه و تعهد ذاتي، محض رضاي خدا از برجام حمايت خواهند كرد. بايد با يك برنامه منسجم اروپايي‌ها را در كنار روسيه و چين حفظ كنند تا اجازه ندهند امريكايي‌ها وارد رويارويي با ايران شوند، تحريم‌هاي يك‌جانبه را رعايت نكنند و اجازه ندهند تحريم‌هاي بين‌المللي يا حتي شوراي امنيت دوباره عليه ايران اجرا شود. بخش عمده واكنش آينده اروپا، بستگي به رفتار و سياست جمهوري اسلامي ايران خواهد داشت».
⏪⏪در این رابطه به نظر می رسد رسانه های جریان انقلابی می بایست:
- در ابتدا نسبت به سناریوی هماهنگ شده اروپا و آمریکا برای وادار ساختن ایران برای تن دادن به مذاکرات منطقه ای و موشکی اشاره داشته و از جانب دیگر از هم افزایی جریان داخلی برای کارسازی جهت انجام این پروژه پرده برداری کنند
- باید نسبت به فرجام برجام مطالب مختلفی نگاشته شده و تاکید شود که برجام در حالی با چشم پوشی برخی ایران از برخی منافع و محدودسازی برخی از فعالیت های هسته ای خود همراه بود که عملا آورده متناسبی در این خصوص برای ایران حاصل نشده و در شرایطی که تجربه برجام به عینه در اختیار است، گام برداشتن در مسیر مذاکره جدید خلاف حتی هزینه- فایده است
- باید تاکید شود که مذاکراتی در شرف انجام است که هدف آن تثبیت برجام است و این مذاکرات عملا باج دهی به طرف غربی ای می باشد که هنوز در انجام تعهدات خود نسبت به برجام کوتاهی کرده و در این میان چه ضمانتی برای بی تعهدی دوباره از سویی و فراخ تر شدن مطالبات از ایران از جانب دیگر وجود خواهد داشت؟