به راستی کوهنوردی ورزش ما نیست، باور و زندگی ماست

دیگران به کوهستان نگاه می کنند و ما صعودش می کنیم، با قدم هایمان حسش می کنیم، با نفس هایمان درکش می کنیم.

کوهنورد خستگی ندارد، درودها و شادباش هایش جزیی از فرهنگ ماست. فرهنگ احترام به طبیعت، احترام به پیشکسوت، احترام به خود و احترام به شادی و زمان.

می بایست کوهنورد باشی تا لذت یک صعود، لذت یک کوهنوردی را در خم هر پیچ و هر نسیم دل انگیزش، با صدای پرنده های کوهستانی که نغمه شیدایی سر می دهند، درک کنی.

کوهنوردی درس صبر و تمرین استواری است.

    آیا شما میخواهید در طول صعود خود آسیب نبینید؟ ، آیا میخواهید بدانید که کوهنوردی بدون آسیب چه نکاتی دارد؟

    اگر اینجوریه پس بریم ۷ مرحله کارساز و مهم برای جلوگیری از صدمات کوهنوردی که توسط تیم ویکی کوه ترجمه شده را بخوانیم…

مراحل

۱ – گرم کردن و حرکات کششی

هر برنامه کوهنوردی باید با گرم کردن و چند حرکت کششی روتین شروع شود. و بدانید که در آخر هر برنامه باید حرکات سرد کردن را انجام داد.

سرد کردن چیزیست که اکثر کوهنوردان فراموش میکنند انجام دهند. اما شما فراموش نکنید.


۲ – روی تعادل خود کار کنید.

تعادل در کوهنوردی بسیار مهم است و همیشه باید برای بهبودی این مورد نلاش کنید. روش های بسیار خوبی هست که میتواند به شما برای بهبود تعادل کمک کند. مثل یوگا ، کار روی بندلغزی ( همون بندیست که شعبده بازا روش راه میرن ) ، تمرین تک پا و خیلی چیزهای دیگه ،خلاصه رو تعادل کار کنین


۳ – زمان صعود خود را پایین نگه دارید.

بیش از حد تکرار نکنید . زمانی را که روی سنگ و یا باشگاه سپری میکنید نباید از چهار روز در هفته تجاوز کند.

۴ – به مقدار کافی استراحت کنید.
به مفاصل , ماهیچه ها و تاندون ها استراحت دهید که این یکی از مهم ترین نکاتیست که باید جهت جلوگیری از صدمه رعایت کرد. کوهنوردان توقع زیادی از بدنشون دارن پس زمانی برای بازیابی نیاز است. شما باید حداقل ۳-۴ روز در هفته استراحت کنید.

۵ – امن باشید.
دو سه بار مطمئن شوید که تمام دنده ها , گره ها , لنگرها و حمایت کننده همه اوکی هستن و درست کار میکنن.
در موارد امنیتی بی دقتی نکنید;  بی دقتی از دلایل عمده حوادث خطرناک است

۶ – آمادگی داشته باشیذ.
این موضوغ قبل از فصل تازه کوهنوردی شما شروع میشود. مطمئن باشید که آموزش شما مطابق با اهداف شما پیش خواهد رفت، اگر برای خودتان اهداف بزرگی تعیین کردید شک نکنید که آموزش شما درست پیش خواهد رفت حتی در مسیر ها و مشکلات خارج از حد شما


۷ – مطمئن شوید که دست ها و انگشتان خود در شکل خوب باقی می ماند

هیچ وقت روی انگشتی که صدمه دیده کوهنوردی نکنید. خیلی بهتره که تا بهبودی کامل انگشت خود صبر نمایید سپس به صعود ادامه دهید. همچنین اگر مشکل تاندون دارید از نوار برای پشتیبانی آن استفاده کنید. به هر حال برای مدت کوتاهی از یک نوار استفاده کنید تا به همان تاندون مستحکم برگردید.
 

 این نقد از آن دست نقدهایی است که هرکس می تواند خود را با آن بسنجد، حال آنکه نقد خوب مفید است اگر با آن به طور منطقی برخورد کنیم.
الحق که فضای مجازی پر است از نقاب های رنگارنگ. برخی کوهنوردان آنقدر غرق در فضای مجازی شده اند که فراموش کرده اند این کوه است که ما را بزرگ می کند نه فضای مجازی. بعضی با دیدن عکسی از فلان کوهنورد از او به عنوان استاد و ...  یاد می کنند ولی پای کار چیز دیگری دیده می شود. شهرت را خود کوه به ما می دهد، نیازی نیست در بوق و کرنا کنید.
کوهستان جایی نیست که در حضور دیگران از رشادت های خود تعریف ها کنیم. دیر یا زود کوهنوردان شما را خواهند شناخت و از اخلاق شما و در عمل متوجه دلاورمردی هایتان در کوهستان می شوند.
در فلان صعود زمستانی چه کردم و چه نکردم...
فلانی را جا گذاشتم...
زودتر از فلان گروه به قلّه رسیدم...
اگر این موارد در ذهن شماست، بهتر است کوهنوردی را ترک کرده و به رشته ورزشی دیگری روی آورید. کوهنوردی به عنوان یک ورزش گروهی این مسائل را نمی‌پسندد.
اینجا کسی بر دیگری برتری ندارد مگر در اخلاق و فروتنی...
در هر صعود از خودمان بپرسیم، برای چه به کوه پناه آورده ایم؟
امروز قرار است چه مقدار به داشته هایم افزوده شود؟

انتخاب شیوه صعود در کوهنوردی:

برای انتخاب شیوه صعود یک قله دشوار و بلند (بخصوص در فصول سرد) و مسیرهای دشوار چه راهی را انتخاب می کنید؟

بررسی مطالعه و برنامه ریزی برای یک صعود احتمال موفقیت در صعود را تا حد زیادی بالا می برد. بسته به شرایط - امکانات - زمان و تجربه و توان روش های گوناگونی برای انجام یک صعود وجود دارد.

روش یک تلاشه Single Push این روش در ایران به صعود یکروزه معروف است . کوهنورد در این روش بدون توقف های طولانی و بصورت مدام در حال صعود به سمت قله و بعد بازگشت از آن است . تنها لوازم حیاتی برای صعود حمل می شود و لوازم بیتوته به همراه برده نمی شوند یا کمتر به همراه برده می شود این روش دارای ضریب ریسک بالایی است . زیرا در صورت بر خورد با شرایط پیش بینی نشده و هوای خراب کوهنورد دچار چالشی جدی می شود.

روش آلپی: Alpine
شما کمپ خود را در پای کوه تنها با یک کوله پشتی و نه بیشتر ترک می کنید . با غذا و تجهیزاتی در حد سه و در نهایت چهار روز . نفرات تیم بین دو تا چهار نفر است . تیم تا حد امکان صعود می کند و کمپ می زند یا در مسیر بیواک می کند و سپس باز به مسیر ادامه می دهد . هیچ چادر و یا طناب ثابتی در طول مسیر به جای نمی نماند

روش کپسوله :Capsule
در این روش تا کمپ اول طناب ثابت کشیده می شود . کمپ در بالای طناب های ثابت برقرار می شود . سپس طناب ها جمع شده ودر بالای تا محل کمپ نصب می شود . این روش برای صعود های دشوار و تکنیکی روش بسیار مناسبی محسوب می شود. این روش در دیواره های بزرگ بسیار پرطرفدار است اما بسیاری آن را در مسیرهای بلند کوهنوردی فنی بخوبی بکار می گیرند. برای انتخاب روش مناسب می توان از آخر به اول امکان سنجی کرد.

آیا می توان صعود و فرود را نهایتا ظرف 30 ساعت به انجام رساند؟ آیا هوا به اندازه کافی گرم و پایداراست که لوازم گرم کننده زیادی به همراه نبرد؟ آیا امکان بیتوته (بیواک) بدون وسایل در مسیر وجود دارد؟ آیا بعداز این بیتوته توانایی ادامه مسیر را دارم؟

این ها عمده سئوالاتی هستند که انتخاب کننده صعود یکروزه باید از خود بپرسد. و از همه مهمتر دانستن حد فعالیت بی وقفه برای هر فرد است . هر کسی بهتر از دیگران به خوبی حدود بدنی خود را می شناسد.

واقع بینی و انتخاب مسیر متناسب با توان از مهم ترین مسایلی است که باید در نظر گرفت. بسیاری از کسانیکه این روش را انتخاب می کنند با خود یک کیسه بیواک سبک به همراه می برند. به همراه داشتن تسمه - کارابین - یک حلقه طناب با متراژ مناسب و ابزار زدن کارگاه می تواند در مسیر های فنی در این صعود ها بسیار مفید باشد. در هر حال صعود به این روش می تواند در شرایط بحرانی بسیار خطر ساز شود.

اگر انجام صعود نهایتا ظرف 30 ساعت با توانایی های شما امکان پذیر نبود روش خود را به آلپی تغییر دهید. مسیری را که نهایتا ظرف هر روز می توانید صعود کنید شناسایی کنید . تاقچه ها و مکان مناسب از نظر ریزش و بهمن برای کمپ زدن را پیدا کنید . و امکانات مناسب را با خود حمل کنید. بیاد داشته باشید تمام لوازم شما توسط خودتان حمل می شود سنگینی ابزار نباید مانع صعود شما بشود.

اگر مسیر شما تکنیکی تر باشد و صعود آن نیاز به حمل باز و ابزار زیاد برای گشایش دارد و در آن مجبور به بارکشی هستید توجه خود را به روش کپسوله معطوف کنید. این روش ایمنی بیشتر و امکان بار کشی در قسمت های دشوار را برای شما فراهم می کند. طناب ثابتی که تا کمپ کشیده شده امکان برگشت ایمن در هر مرحله از صعود را تا کمپ در هر شرایط هوایی می دهد. معمولا در این روش سه تا چهار حلقه طناب ثابت کشیده می شود.

یک نکته مهم: سعی کنید از ثابت کردن تمام طناب ها خودداری کنید. در هوای خراب اگر تمام طناب ها یخ بزنند فرود بسیار مشکل می‌شود. در هر حال انتخاب شیوه مناسب ارتباط مستقیمی با واقع نگری شما دارد.

بیاد داشته باشید کوهستان جایی نیست که بتوان بدون اندیشه در آن همواره پیروز بود.