قرارگاه ضد صهیونیستی کمیل

بابعضیاحال آدم یک جوری میشه

یک جورخوب ...

از خوبایی که شبیه خوردن آب یخ وسط گرمای تابستونه ،

یا شاید هم شبیه خوردن گوجه سبز بانمک و نعناست که به تلخی هم نمی زنه ،

شبیه قدم زدن زیر بارون ....

میدونی آدم خیالش یک جور خاص راحته ،

راحت از اونی که خوبیشون هیچوقت

ته نشین نمیشه ...

اینجور آدما تو دلشون غوغاست و غم موج میزنه ، اما ..

اصلا این جور آدما شبیه فرش ، رنگ به رنگ نمیشن ،

شبیه باران می مونن !

همین قدر لطیف ...

همین اندازه آروم ...

همونقدر دلنشین ...

تاريخ : ۱۴۰۱/۰۳/۱۱ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |

من غم رو دوست دارم ،
اون وقتي كه بغض میکنه ، اشک میریزه ، فریاد میزنه ، ناله میکنه و میشکنه…

من از غم میترسم ،
اون وقتي که لب میگزه ، سکوت میکنه ، محکم می ایسته و لبخند میزنه .

این دومی ، آرامش قبل از طوفانه ،
طوفانی که همه چیز رو در هم میشکنه ، همه چیز و هر چیزي رو …