وقتی یک کیف‌ قاپِ موتورسوارِ حرفه‌ای با شتاب تمام به سوی شما می‌آید چه می‌کنید؟ آغوش باز می‌کنید یا نه ، پرشتاب‌تر از خود او به گوشه و کناری می‌روید تا ردّ کارش را بگیرد و برود؟
یادمان باشد خشم و عصبانیت کیف‌ قاپ ماهری است که می‌آید تا سرمایه ما را که همان ایمان ، انصاف و انسانیت است سرقت کند . پس تنها راه برای در امان ماندن همین است که در وقت خشم، سریع از فضای موجود فاصله بگیریم و هرگز آن را استقبال نکنیم . درست مثل ظرفی که روی اجاق جوش آمده باشد ؛ یا باید اجاق را خاموش کرد یا باید ظرف را از روی اجاق برداشت و کناری گذاشت.

کیف‌ها را در مغازه‌های کیف‌فروشی ببین که چقدر زیبا و خوش‌فرم
و خوش‌قواره ایستاده‌اند.
اگر داخلشان بازکنی می‌بینی پر از روزنامه باطله‌اند!
و وقتی که روزنامه‌ها را بیرون می‌ریزی از شکل می‌افتند.

خشم و عصبانیت مثل همان روزنامه باطله‌اند؛

وقتی آن‌ها را فرو ببریم شکل پیدا می‌کنیم ، شخصیت پیدا می‌کنیم.

برای همین، قرآن کریم یکی از ویژگی‌های اهل ایمان را فروخوردن خشم می‌داند:
یعنی خشم و عصبانیت خود را فرو می‌برند.