🔸انتخابات به پایان رسید، مردم ایران با مشارکتی که خیلی دوست داشتیم بیشتر می‌شد، به مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور ایران رای دادند. این انتخاب محترم است و حالا همه باید به رئیس جمهور منتخب کمک کنند تا در راستای بهبود وضعیت اقتصادی کشور، معیشت مردم، ایجاد اشتغال پایدار، توسعه سرمایه‌گذاری و گسترش روابط دو و چند جانبه گام بردارد. این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و ضرورت این امر تا به آنجا است می‌توان گفت اگر در این حوزه‌ها شاهد رشد و توسعه نباشیم بدون شک در انتخابات بعدی سطح مشارکت مردم پایین‌تر می‌آید.

🔸فارغ از برخی مسائل، انتخاب پزشکیان یعنی تغییر ریل برخی سیاست‌ها؛ اما در برخی سیاست‌های کلان و راهبردی عملاً هیچ تغییری نباید صورت بگیرد و دولت چهاردهم هم نمی‌تواند آن‌ها را تغییر دهد بلکه بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین وظیفه‌اش همراهی و همکاری با مجموعه حاکمیت برای پیش‌برد سیاست‌های کلان در داخل و خارج باشد. این مساله از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در حالی که خیلی‌ها می‌خواهند اینگونه وانمود کنند که دولت پزشکیان دولت سوم روحانی است اما با توجه به تفاوت روحیات، تفاوت در نگرش، نوع نگاه به رهبری و جایگاه رهبری در کشور، تفاوت در نگرش به سپاه و بنیان‌های قدرت در کشور، چنین تعاریفی نمی‌تواند درست باشد و ما هم امیدواریم که درست نباشد.

🔸در طول روزهای گذشته شاهد ردیف کردن برخی آمار و ارقام توسط برخی اکانت‌ها در فضای مجازی بودیم که قیمت‌ ارز، طلا و برخی مواد غذایی را به قول معروف به عنوان «سند» ثبت می‌کردند تا به زعم خودشان چهار سال «بعد» نشان دهند که دولت چهاردهم چقدر موفق بوده و چقدر ناموفق! کسانی که این اعداد و ارقام را نوشتند به باور من آدم‌های مریض و بی‌سوادی هستند که چیزی از اقتصاد و سیاست نمی‌دانند، تعدادی اکانت هستند که صرفاً می‌خواهند حرف‌های شاذ برای دیده شدن بزنند و اصولا در کشوری که طی سه سال دلار 27 هزار تومانی تا 68 هزار تومان رفت و در زمان انتخابات روی 60 هزار تومان تثبیت شد و تورمی که همین الان هم حدود 40 درصد است افزایش قیمت‌ها امری غیرقابل انکار خواهد بود.

🔸با این حال، دولت چهاردهم باید بداند که اداره کردن سفره مردم، بهبود وضعیت معیشت و بالابردن امید در کشور به بالارفتن سطح «درآمد» ارتباط کامل دارد. وقتی دولت «درآمد» خوب داشته باشد می‌تواند خدمات بهتری ارائه کند، کمتر دست در جیب مردم کند (در دوره روحانی از طریق بورس دست در جیب مردم شد و در دوره مرحوم رئیسی هم به شیوه‌ای دیگر) و می‌تواند راحت‌تر سرمایه‌گذاری کرده، شغل ایجاد کند و... به قول معروف پول که باشد مغز آدم هم خوب کار می‌کند. حالا که گفته می‌شود دولت چهاردهم با بیش از 800 هزار میلیارد تومان بدهی دولت قبل باید کار را به دست بگیرد که اصولا عدد خیلی درشتی نیست و با مدیریت صحیح و درست می‌توان آن‌ را صاف کرد. کما اینکه دولت سیزدهم بسیاری از بدهی‌های دولت قبل را پرداخت.

🔸اما برای اینکه «پول» وارد کشور شود، باید همان سیاست کلی دولت سیزدهم به شکلی قوی‌تر و محکم‌تر ادامه پیدا کند. نقطه قوت دولت مرحوم رئیسی در حوزه سیاست خارجی بود، در حالی که در بخش اقتصادی مشکلات متعدد بودند و هر روز این مشکلات از جایی سر باز می‌کردند، اما در بخش سیاست خارجی به دلیل برنامه‌ریزی خوب و کم کاری سنگین دولت‌های اول و دوم روحانی، کارهای خوبی شد. بنابراین آقای پزشکیان باید این حوزه را جدی بگیرد. سیاست همکاری با همسایه‌ها اصلی‌ترین و مهمترین اولویت دولت چهاردهم باید باشد. چه در آسیای مرکزی، چه در قفقاز، چه در شبه‌قاره، حوزه خلیج فارس، عراق و شامات به عنوان همسایگان باید کار اساسی و زیربنایی ادامه پیدا کند.

🔸با هر یک از کشورهای همسایه اگر بتوانیم از یک تا 10 میلیارد دلار در سال مبادلات تجاری داشته باشیم، بسیاری از مشکلات کشور حل می‌شود. توافقنامه‌ها و تفاهم‌نامه‌ها باید همگی اجرایی شود و به دور از نگاه دولت یازدهم و دوازدهم که همه نگاهش به غرب و برجام بود، این مساله باید به اولویت‌های بعدی برسد. وقتی کشور به لحاظ اقتصادی مدیریت شد و غرب فهمید که ایران دیگر احتیاجی به آن‌ها ندارد خودشان به سراغ کشور خواهند آمد. علاوه بر کشورهای همسایه‌ ایران در دولت سیزدهم به شکل نهایی به عضویت پیمان شانگاهی و گروه بریکس درآمد که هر دو ظرفیت‌های قابل توجهی برای همکاری در همه حوزه‌ها دارند.

🔸اصلی‌ترین خریدار نفت و محصولات پتروشیمی ایران چین است، ما یک معاهده 25 ساله با چین داریم که بسیار مهم است؛ چین باید اولویت اول، اصلی و مهم دولت پزشکیان در حوزه گسترش مبادلات تجاری و اقتصادی باشد. چینی‌ها معمولاً خاطره خوبی از جریان‌های «اصلاح‌طلب» و به قول خودشان «غربگرا» در ایران ندارند؛ آقای پزشکیان باید تلاش کند این خاطره را پاک و به آن‌ها یادآور شود که نگاه او و دولتش بسیار متفاوت است و دنبال گسترش روابط متوازن با همه کشورها و طرف‌ها است و چین به عنوان اصلی‌ترین و مهم‌ترین شریک تجاری کشورمان جایگاه خاص خود را خواهد داشت. چینی‌ها وعده داده‌اند که مسیر اصلی عبور طرح یک راه، یک کمربند از ایران بگذرد، این مهم را باید شخص رئیس جمهور با قدرت پیگیری کند.

🔸همه جهان چین نیست، روسیه در طول سال‌های گذشته روابط عمیقی با ایران ترتیب داده است. سطح روابط ایران و روسیه با نهایی کردن کریدور شمال – جنوب در سه مسیر قفقاز، دریای کاسپین و آسیای مرکزی باید به شکل روزافزونی گسترش پیدا کند، دولت چهاردهم به هیچ عنوان نباید اسیر روس‌ستیزی و چین ستیزی برخی‌ عناصر نادان در کشور شود. این موضوع بسیار مهم است. البته این نافی داشتن روابط با غرب نیست، اما آقای پزشکیان خود باید بداند که غرب «ذاتاً» و به شکل بنیادی و تاریخی با ایران دشمن و مخالف است. موضوع هسته‌ای صرفاً بهانه‌ای برای تداوم این دشمنی است. از زمان هخامنشیان دشمنی غربی‌ها با ایران شروع شده و تا زمانی که نسل بشر وجود داشته باشد، ادامه خواهد یافت.

🔸رئیس جمهور منتخب در پاسخ به نامه دبیرکل حزب‌الله، موضع خودش در مورد مقاومت را به صورت شفاف اعلام کرد و در این زمینه بحمدالله نگرانی وجود نخواهد داشت. عراق، سوریه، لبنان و یمن به عنوان اصلی‌ترین اعضای محور مقاومت نقش بزرگی در حوزه اقتصادی کشور می‌توانند ایفا کنند و بازارهای آن‌ها به هیچ عنوان نباید از دست برود. با این حال، ایران باید حواسش به افریقا باشد. کارهای بزرگی در این در این قاره شده که به نتیجه نشسته است. مصر، لیبی، تونس، الجزایر، سودان، افریقای جنوبی و کشورهای حوزه صحرا همه بازارهای بالقوه‌ای هستند که درهایشان از حوزه دیپلماسی باز می‌شود. همین اتفاق در مورد امریکای لاتین روی داده است. باوجود دوری، باید از بازار بکر و دست نخورده این کشورها برای صادرات خدمات فنی و مهندسی کشور استفاده کرد که سالانه درآمد قابل توحهی برای کشور خواهد داشت.

🔸در خلال مناظره‌های انتخاباتی در مورد برجام و FATF حرف‌های زیادی زده شد. اینکه دولت می‌تواند به تنهایی برود و این دو را حل کند، بسیار اشتباه است. در این مورد پیش از این هم نوشتم. حکومت‌ها همواره یک سیاست کلان دارند و خیلی از مسائل در قالب سیاست کلان تعریف می‌شود. بزرگ‌ترین اشتباه شیخ حسن روحانی این بود که فکر می‌کرد برجام را او انجام داده، در حالی که مذاکرات مربوط به برجام در دولت دهم در عمان انجام شد و شیخ حسن خروجی این مذاکرات را به شکل برجام به نیابت از حاکمیت امضا کرد که می‌توان گفت می‌شد به بهترین شکل ممکن آن را نهایی کرد.

🔸بنابراین باید گفت که تا سیاست خارجی قوی، پویا، فعال و هوشمندانه وجود نداشته باشد گرهی از مشکلات اقتصادی کشور باز نخواهد شد. این مساله باید مدنظر رئیس جمهور منتخب باشد. فرصت‌ها در چارچوب سیاست‌های کلی نظام به دست خواهد آمد. امروز ایران به لحاظ قدرت و تثبیت اقتدار خود در منطقه و جهان در جایگاه والایی قرار دارد، با تثبیت قدرت، دولت می‌تواند با خیال راحت روابطش را تنظیم کند. فردای عملیات «وعده صادق» با قبلش متفاوت است و ایران امروز از جایگاه و پایگاه ویژه‌ای برخوردار است، باید قدرت این جایگاه را دانست و از آن به بهترین شکل ممکن برای بهبود شرایط کشور بهره گرفت.

🔸سخنان فرماندهی کل قوا در دیدار اعضای ستاد برگزاری کنگره بین‌المللی شهدای مقاومت و مدافع حرم که روز شنبه در خلال برگزاری این کنگره در حرم مطهر رضوی (ع) منتشر شد، به نظرم بسیار بسیار راهبردی و مهم است. در این سخنان می‌توان نظریه نگاه به بیرون نظام جمهوری اسلامی، دلایل و راهبردهای مبتنی بر آن را دید. آیت‌الله خامنه‌ای در این سخنان که بی‌سابقه (البته برای کسانی که این نظریه را می‌شناسند آشنا است، ولی برای عموم بی‌سابقه است) است دلایل و عوامل حضور ایران در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی را شرح می‌دهند، به زبان ساده‌تر، برای کسانی که هنوز در این زمینه سوال می‌پرسند و اشکال می‌کنند ساده و منطقی دلایل حضور نظامی و عملیاتی ایران در بیرون از مرزها را شرح داده است.

🔸همواره بر این باوریم که یک مدیریت کلان، یک مدیریت ویژه و خاص در کشور ما حاکم بوده که قرار است این مدیریت حالا یک‌کاسه شود. به زبان ساده‌تر، ما در کشور دو دولت داشتیم؛ یک دولت اجرایی که وظیفه رتق و فتق امور روزمره کشور را بر عهده داشت و رئیس جمهور، رئیس مجلس و رئیس دستگاه قضا آن را مدیریت می‌کردند و یک دولت هم که وظیفه‌ای بزرگ‌تر، مهم‌تر و راهبردی‌تر داشت که آن را رهبر انقلاب شخصاً در این سه دهه هدایت کرده است. شاید از این رهگذر بهتر بتوان توضیح داد چرا چهار وزیر خارجه، اطلاعات، دفاع و وزیر کشور در کنار دبیر شورای عالی امنیت ملی باید با مشورت شخص رهبری انتخاب و معرفی می‌شدند.

🔸دلیل هم این بود که این چهار نفر هم واسطه‌ای بین دولت راهبردی و کلان با دولت اجرایی در داخل بودند و هم مسوول بودند به عنوان مقام رسمی و دیپلماتیک کشور در سطح بین‌المللی دیدگاه‌ها، نظریات و خواسته‌های دولت کلان‌ را به اطلاع طرف‌های خارجی برساند. من این موضوع را اولین بار است که مطرح می‌کنم و به نظر هم نمی‌رسد پیش از این کسی اینگونه این موضوع را تشریح کرده باشد. دلیل اینکه چرا رهبر انقلاب با درایت خاص خود در این سطح ورود کرده و چنین ساختاری را فراهم کردند، نیاز به توضیح زیاد ندارد و می‌توانید دلایل آن را در نگاه روسای جمهور سابق به حوزه سیاست خارجی و نفوذ منطقه‌ای به خوبی مشاهده کنید. اینکه گفته می‌شود دولت‌ها در این حوزه‌ تصمیم‌گیر نبوده و مداخله‌ای نمی‌توانستند کنند (به آن‌ها اجازه داده نمی‌شد) ناشی از همین مهم بود.

🔸مجری و مسوول این بخش هم نیروی قدس سپاه و فرمانده آن بود. در واقع، فرمانده نیروی قدس واسطه‌ای میان رهبری و وزرا و دیگر مسوولان اجرایی و همچنین نیروها و متحدان منطقه‌ای ایران بود. در حالی که نیروی قدس بازوی اجرایی ایران برای پیش‌برد سیاست‌های منطقه‌ای در حوزه سخت و حتی در اواخر نرم بود، پی بردن به دلایل این مساله هم از اهمیت بسزایی برخوردار بود. همواره این سوال مطرح می‌شد که چرا ما باید در عراق، سوریه، افغانستان، لبنان، یمن، قفقاز و قضیه مهم و حیاتی فلسطین دخالت کنیم؟ این مسائل چه ربطی به ما دارد؟ ما این همه مشکل در داخل داریم، این همه نارسایی اقتصادی داریم، این همه عقب افتادگی داریم چرا به جای تمرکز به این مشکلات و نارسایی‌ها، باید برویم و در این مناطق مداخله کنیم؟

🔸این موارد و مسائل را رسانه‌های بیگانه و سران کشورهای غربی و منطقه‌ای نیز بارها و بارها تکرار می‌کردند. به عنوان مثال در ماجرای سوریه در حالی مردم خیلی دیر متوجه اهمیت این مداخله شدند که در شش سال نخست بحران سوریه حاکمیت را مقصر در تداوم بحران سوریه و کمک به «دیکتاتور» در این کشور قلمداد می‌کردند! فهم این مساله بسیار سخت و توضیح آن نیز خارج از ادراک بسیاری از عوام بود، چرا که خیلی از خواص نیز که درک دقیق و درستی از این مهم نداشتند همواره در این زمینه شروع به ایراد اشکال می‌کردند. مثلا همین چند روز پیش بود که در میتینگ یکی از نامزدهای ریاست‌جمهوری یک فرد ابلهی که قبلاً مسوولیتی هم داشته به حاکمیت بابت حضور و مداخله در منطقه تاخت و هر چه از دهان ناپاکش بیرون آمد، گفت!!

🔸این مقدمه را نوشتیم تا به این مهم برسیم که رهبر انقلاب در این دیدار تلاش کرده این مساله را توضیح بدهد و به همین دلیل به باور من بسیار اهمیت دارد. آیت‌الله خامنه‌ای خیلی خوب توانسته نقاط ضعف کشور در طول یک سده اخیر را بفهمد با توضیح دلایل شکست در جریان مشروطه و حتی نهضت ملی شدن صنعت نفت (حتی به باور من این موضوع می‌تواند به قبل‌تر، به جنگ دوم ایران و روس و جنگ هرات هم تسری پیدا کند) به این جایگاه برسد که اگر ایران در آن روزها «به خودش» مشغول نبود و می‌توانست محیط پیرامونی‌اش را مشاهده کند بدون شک در این دو قضیه شکست نمی‌خورد و به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب، بنیانگذار انقلاب آمدند و اجازه مشغول شدن به داخل را ندادند، چرا که اصل و مبنا بر حضور در محیط پیرامونی بود.

🔸رهبری در سخنان خود عوامل و دلایل متعددی را در شکل‌گیری نیروی جهادی و ایمانی بنام «مدافعان حرم» دخیل می‌داند و در بیش از چهار نکته آن‌ها را توضیح می‌دهد. این توضیحات از بیّنات و به باور من از قوام نظری و فکری عمیقی ریشه می‌گیرد که باعث شده تا ایران امروز با کمترین هزینه و با بالاترین بازخورد بیشترین هزینه را روی دست دشمن بگذارد. دقت کنید، هزینه بیش از 10 هزار میلیارد دلاری امریکا و متحدانش در منطقه (به باور من بیش از 13 تریلیون دلار می‌شود) برای زمین زدن ایران و نگاه انقلابی آن در منطقه در حالی صورت گرفت که ایران با کمتر از یک درصد از کل این هزینه‌ها توانست در طول چند دهه گذشته منطقه را مدیریت کرده و طرف مقابل را به شکست بکشاند. ایشان از نظریه «جهان‌نگری انقلاب» به عنوان یکی از نیازهای اصلی و زیربنایی نهضت‌ها رونمایی می‌کنند و آن را به صورت کامل و مشروح توضیح و تبیین کرده و می‌گویند که مدافعان حرم در واقع برای دفاع از این «جهان‌نگری انقلاب» ماموریت داشتند.

🔸فهم و درک این موضوع بسیار اهمیت دارد و باعث می‌شود که فردی که در جایگاه یک تحلیلگر سیاسی و نظامی نشسته و می‌خواهد توضیح دهد، زیرساخت‌های فکری را بداند. در طول بیش از یک دهه گذشته من به سهم خود تلاش بسیاری کردم تا این مهم را توضیح دهم، ولی شنیدن آن از زبان ایده‌پرداز، طراح و مجری بسیار مهم‌تر و قابل توجه‌تر است. به همین دلیل آیت‌الله خامنه‌ای آن دو گام مهم در تاریخ معاصر را تبیین کرده و سپس به برنامه‌های دشمن برای زمین زدن «ایرانِ انقلابی» می‌پردازند. آنچه در ادامه می‌آید، بخشی از این سخنان است که به نظرم باید حتما خوانده شود:

🔻نکته‌ی دوّم که گفتیم مسئله‌ی «جهان‌نگری انقلاب». یکی از نیازهای حتمی نهضتها این است که به محدوده‌ی وجود خودشان و حضور خودشان اکتفا نکنند، [بلکه] به خارج از محدوده هم نظر داشته باشند؛ بخصوص در شرایطی مثل شرایط کنونی دنیا که کشورهای قدرتمندی هستند که اینها میتوانند دست‌اندازی کنند. الان تعداد پایگاه‌های آمریکایی در کشورهای دنیا یک تعداد بی‌شماری است؛ در همه‌جای دنیا اینها پایگاه دارند. در یک چنین شرایطی، هر نهضتی، هر حرکتی، هر انقلابی، اگر فقط متوجّه محیط درونی خودش باشد و از فعل و انفعالات خارجی غفلت کند، قطعاً ضربه خواهد خورد. لذا یکی از نیازهای حتمی هر نهضتی، هر حرکتی، حرکت اجتماعی‌ای، سیاسی‌ای وجود نگاه به محیط بین‌المللی، محیط منطقه‌ای، تعاملها، رابطه‌ها، نسبت‌ها و مانند اینها است.

🔻ما در این زمینه، در گذشته‌ی تاریخیِ نه‌چندان دورِ خودمان، حدّاقل دو بار گزیده شدیم: یکی در قضیّه‌ی مشروطه، یکی در قضیّه‌ی نهضت ملّی نفت. در قضیّه‌ی مشروطه ــ حالا آن دخالت انگلیس‌ها در اوّل کار به جای خود ــ بعد از آنکه مشروطه سرپا شد و درست شد، گرفتاری‌های علاقه‌مندان به مشروطه و مسئولان و دلسوزان و دنبال‌گیران مشروطه متوجّه مسائل داخل کشور شد ــ کشمکش‌ها و درگیری‌های این با آن و آن با این ــ از بیرون غفلت کردند. از اینکه ممکن است یک وقت سیاست انگلیس اقتضا کند یک رضاخانی را بیاورد که مشروطه و غیر مشروطه و همه را جارو کند بریزد دور، غفلت کردند و این بلا سرشان آمد. غفلت از امکان دخالت انگلیس موجب شد که ناگهان صبح کردند ــ به تعبیر رایج ــ در حالی که دیدند یک رضاخانی قلدر و زورگو آمده سر کار؛ اوّل شد سردار سپه، بعد هم شد شاه. در خاطرات یکی از وابستگانشان خواندم که از قول رضاشاه میگوید «اگر میدانستیم شاه شدن این‌قدر آسان است، زودتر شاه میشدیم»! یعنی غفلت کردند دیگر؛ افراد غفلت کردند، اینها آمدند سر کار؛ انگلیس‌ها دخالت کردند، آوردندش سر کار. ببینید، سر کار آمدن رضاخان پانزده سال بعد از مشروطه است؛ زمان زیادی نگذشته. در ظرف پانزده سال، داخل کشور چه ابتلائاتی داشت که موجب شد غفلت کنند؛ این یک مورد.

🔻یک مورد هم مسئله‌ی نهضت ملّی است. خب، آن‌همه شور و هیجان ــ حالا بنده تا حدودی یادم هست آن شور و هیجان مردمی را، آن تظاهرات را، آن میتینگ‌هایی را که داده میشد که ما در مشهد مثلاً یک گوشه‌اش را شاهد بودیم ــ و علاقه‌مندی مردم و مانند اینها، با یک کودتای باید گفت واقعاً فکَسَنی(۲) [خاموش شد]! یعنی اصلاً هیچ معنای واقعیِ کودتای نظامیِ آن‌چنانی هم در آن وجود نداشت؛ یک مشت الوات و اوباش و مانند اینها، با یک چمدان پول آمریکایی، از داخل سفارت انگلیس در تهران هدایت شدند، یک حکومت ملّی منتخب مردم را که با شور و شوقی به کار آمده بود ساقط کردند؛ تمام شد و از بین رفت، و هیچ اثری از آن باقی نماند؛ به خاطر غفلت. سرگرم مسائل داخلی شدن و از امکان دخالت دخالتگرانِ خارجی غفلت کردن، این بلا را سر کشور آورد.

🔻انقلاب اسلامی ایران و نهضت اسلامی ایران از روز اوّل متوجّه این نکته بود. امام در اوّلین سخنرانی‌هایی که کردند، در کنار اسم آوردن از فجایع رژیم شاه و مانند اینها، اسم آمریکا را آوردند، اسم صهیونیسم را آوردند، اسم اسرائیل را آوردند؛ از اوّل، متوجّه این قضایا بودند.‌ از شروع مبارزه، شاید حدود یک سال و دو سه ماه گذشته بود که امام علیه کاپیتولاسیون(۳) آن سخنرانی را انجام دادند؛ یعنی امام متوجّه کاپیتولاسیون بود، متوجّه مصوّبات مجلس بود، متوجّه دخالت دیگران در مسائل داخلی کشور بود. از اوّل پیروزی انقلاب هم، نگاه امام به بیرون بود. خب، فرمایشات امام سرشار است از حلّ مسائل داخلی و پرداختن به مسائل داخلی، امّا در اغلب فرمایشات امام که شما نگاه کنید، اشاره‌ی به خطرات بیرونی و امکاناتی که کشور را تهدید میکند وجود دارد. نگرش جهانی، نگرش منطقه‌ای، نگرش جامع، غفلت نکردن و مشغول نشدن و سرگرم نشدن فقط به مسائل داخل؛ این در انقلاب وجود داشت.

🔻برای به نتیجه رسیدن گاهی اوقات باید صبوری کرد؛ اتفاقاتی می‌افتد و روندهایی در سطح جهان شکل می‌گیرد که همه تابعی از همدیگر هستند. ده‌ها بار اینجا نوشتم و گفتم که معادلات جهان بر پایه قدرت است؛ اگر شما قدرتمند نباشید، اگر نتوانید از خود دفاع کنید، اگر قابلیت دفاعی و تهاجمی قوی نداشته باشید، اگر به دانش روز و فنآوری‌های نوین دسترسی نداشته باشید و به عبارتی بهتر و ساده‌تر، اگر در معادلات قدرت در سطح جهان مداخله نداشته باشید و بازی‌گری را در سطح یک بازیگر هوشمند در نظر نگیرید، دچار خسران خواهید شد.

🔻ایران در طول چند دهه گذشته در یک مسیر ثابت و تعریف‌شده برای رسیدن به سطح مهمی از اقتدار حرکت کرد و در این مدت فشارهای متعددی را تحمل کرد؛ هوشیاری به خرج داد و با زیرکی از تهدیدها، فرصت ساخت و از آنچه دشمن فکر می‌کرد می‌تواند با آن ایران را تحت فشار برای امتیازدهی قرار دهد، مسیری قابل قبول برای پیشبرد سیاست‌هایش ساخت. این موضوع را می‌توان در حوزه‌های مختلف درک کرد که شاید عالی‌ترین نمونه آن برنامه هسته‌ای کشور است که تقریباً از هیچ شروع شد و امروز به «همه چیز» رسیده است.

🔻در دنیای امروز؛ قدرت حرف اول را می‌زند. اگر توانستید اعمال قدرت کنید در همه حوزه‌های دیگر نیز ناچار خواهند شد با شما محترمانه و بر اساس اصل برابری رفتار کنند. مفهوم «قدرت» بسیار گسترده و دارای تعاریف متعددی است که هر اندیشمند و هر نظریه‌پردازی آن را بر اساس الگوهای فکری و برداشت‌های علمی خود تجزیه تحلیل می‌کند. با این حال اصلی‌ترین وجه قدرت در جهان امروز علاوه بر قدرت نظامی و اقتصادی، شراکت در نهادها و ارگان‌های قدرت‌ساز است. غربی‌ها در قالب ناتو این مفهوم را برای خود ایجاد کرده‌اند.

🔻اما در سمت دیگر؛ در جهانی که در حال چندقطبی شدن است نهادهای جدیدی خارج از تعاریف معمول غربی‌ها در حال شکل‌گیری است که هر کدام از آن‌ها اهمیت خود را دارند. سازمان‌های منطقه‌ای که تحت نفوذ غرب نبوده و نیستند و برای کشورهای عضو «قدرت‌سازی» می‌کنند. سازمان‌هایی مانند «بریکس» و «شانگهای» که در ترکیب با قدرت نظامی و اقتصادی هر یک از اعضا می‌توانند به «قدرت» آن‌ها ضریب دهند. داشتن یک سیاست خارجی منسجم، تعریف‌شده و دارای چارچوب‌ در نهایت منجر به پیروزی در همه عرصه‌ها خواهد شد.

🔻در طول سه سال گذشته، ایران در حوزه سیاست خارجی با شکل منسجم و دقیق گام‌های اساسی و مهمی برداشت و تلاش کرد تا قدرت نظامی و ظرفیت اقتصادی خود را که به شدت تحت تحریم‌های کمرشکن بود در یک ساز و کار جدید به کار بگیرد که در نهایت خروجی مهم و اساسی از آن گرفت. قدرت‌نمایی ایران در برابر امریکا و پیروزی در نبردهای طولانی‌مدتی که از سال 2011 تا 1021 منطقه غرب آسیا را در خود فرو برده بود، باعث بازتعریف جایگاه کشورمان در عرصه جهانی شد. این پیروزی‌ها و مقابله گرم با امریکایی‌ها باعث پذیرش ایران به عنوان یک بازیگر مهم در جهان گردید.

🔻بدون شک اگر قدرت نظامی کشورمان و ایستادگی در برابر امریکا و پیروزی‌های متعدد در منطقه نبود؛ عضویت کامل در شانگهای به دست نمی‌آید و اگر نبود پایداری اقتصادی کشور (باوجود هزار و یک مشکل) در برابر تحریم‌ها، شک نداشته باشید که ایران به سادگی عضو بریکس نمی‌شد. این‌ها یک وجهه داستان است، اما حمله سنگین و گسترده ایران به رژیم صهیونیستی در عملیات «وعده صادق» محملی جدید و نو برای عرض اندام ایران در سطح جهان بود؛ این قدرت‌نمایی باعث شد تا همه طرف‌ها بپذیرند که ایرانِ امروز ایران ربع قرن پیش نیست و باید آن را در معادلات جدید جهانی پذیرفت.

🔻حمله موشکی پهپادی به رژیم صهیونیستی که باوجود مشارکت 10 کشور برای کمک به این رژیم صورت گرفت موفقیتی بی‌نظیر برای ایران به شمار می‌آمد و باعث جابجایی کلان محاسبات قدرت در سطح جهان شد. این مساله در کنار دیپلماسی فعال و پیگیری درست همه پرونده‌های موجود باعث شد تا موفقیت‌ها یکی پس از دیگری برای کشور رقم بخورد و ما شاهد رویکردهای نوینی در سطح جهان باشیم. این قدرت‌نمایی ایران بود که باعث اثرگذاری در بسیاری از تعاملات حقوقی گردید و بدون شک این رویه در آینده هم ادامه پیدا خواهد کرد.

🔻امروز ایران باجود مشکلاتِ معمول همه کشورها که در مورد کشور ما به دلیل فعالیت شدید دشمن ضریب چند برابری می‌گیرد (اگر هر کشوری بی‌بی‌سی فارسی، یهودی اینترنشنال، صدای امریکا، رادیو فردا و ده‌ها رسانه ریز و درشت دیگر و هزاران خائن و وطن‌فروش دیگر داشته باشد نیز چنین خواهد بود) توانسته خودش را در سطح جهان تعریف کند که نمونه عینی و عالی آن را می‌توان در رای دادگاه کانادیی در مورد سرنگونی هواپیمای اوکراینی دید. این رای به لحاظ فنی و سیاسی بسیار مهم است و باید بیش از پیش در مورد آن نوشت.