1.تأثير فضاي مجازي در تربيت كودكان چيست ؟ ( دیدگاه منفی و مثبت )

2. لزوم آموزش والدين درباره فضاي مجازي و نقش تربيتي آنها چيست ؟

3.نقش مدارس در مورد معرفي و شناساندن فضاي مجازي و پيشرفت تكنولوژي به دانش آموزان و والدين چگونه است ؟

4.آيا پيشرفت تكنولوژي ضرورت حضور اوليا در مدارس را نفع ميكند ؟

5.چگونگي استفاده مفيد از فضاي مجازي و تكنولوژي آموزشي در تربيت دانش آموزان و پيشرفت تحصيلي آنها ؟

6.نقش فضاي مجازي در ارتباط با نزديك شدن اوليا با كادر مدرسه چگونه است ؟

نکته : این سوالات رو من سال 88 مطرح کردم .

به نظرتون این سوالات الان سوالات روز نیستن ؟

در سن خاصی تمام سوالاتی که آدم از خودش میپرسد، فقط در مورد یک چیز است: این که چطور باید زندگی کند.

اگر آدم چشمانش را به مدت کافی ببندد,میتواند تمام چیزهایی را که او را خوشحال کرده اند، خیلی خوب به خاطر بیاورد. بوی مادرش در سن پنج سالگی. این که چطور برای فرار از رگباری ناگهانی، با خنده به ایوان پناه بردند. نوک سرد بینی پدر روی گونه اش. تسلی پنجه ی زمخت یک اسباب بازی که به پدر و مادرش اجازه نداده آن را بشورند. صدای امواج روی ساحل سنگی در آخرین روز از تعطیلات ساحلی. موی خواهرش که در نسیم تاب میخورد. قدم زدن توی خیابانها.

چند باری کودک میشویم، شاید برای کسانیکه به خودشان اجازه میدهند کودک شوند. اما بعد از آن چند بار به خودمان اجازه ی رها شدن میدهیم؟

چقدر احساسات خالص لازم است تا ما را مجبور کند که بتوانیم با صدای بلند تشویق کنیم، بی هیچ احساس شرمی؟

چند بار شانس این را داریم تا فراموشی، دوباره ما را متولد کند؟

اشتیاق خیلی چیز با ارزشی است، نه برای آنچه به ما میدهد؛ بلکه برای آنچه از ما میگیرد تا قدرت خطر کردن را پیدا کنیم:

مال و مقام مان را،سردرگمی دیگران و مدارایشان،سر تکان دادن ها...

شبهات :

1-      چرا رهبری اعلام می‌کرد به مذاکرات خوش‌بین نیست؟

2-      موافقت رهبر انقلاب با مذاکرات هسته‌ای در عین "عدم خوش‌بینی" به مذاکره با آمریکا چگونه توجیه می‌شود؟

3-      مگر رهبری به مذاکرات بدبین نبود ؟ چرا مذاکره با آمریکا به توافق هسته‌ای منجر شد ؟

4-      آیا حصول توافق هسته‌ای به معنای آن نیست که باید به مذاکره با آمریکا "خوش‌بین" بود ؟

5-      چرا درباره سایر مسائل فی‌مابین (از جمله مسائل منطقه، حقوق‌بشر، حمایت از حزب‌الله و ...)با آمریکا وارد مذاکره نشویم ؟

پاسخ

چرا به مذاکرات خوش‌بین نیستم ؟

-         هدفشان از مذاکره پیدا کردن راه حل منطقی نیست، بلکه تحمیل نظراتشان است

(اول فروردین 92 حرم رضوی)

-         آمریکایی‌ها غیرقابل اعتماد، غیرمنطقی و ناصادق هستند

(30 تیر 92 دیدار مسئولان نظام)

-         مذاکره با آمریکا جز در موارد خاص نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضرر هم دارد

(22 مرداد 93 کارگزاران خارجی)

-         مذاکره با آمریکا مشکلات ما را حل نمی‌کند

(22 مرداد 93 کارگزاران خارجی)

-         از مذاکرات نه تنها فایده ای عاید نشد، بلکه لحن آمریکاییها تندتر و اهانت آمیزتر شد/ طلبکاریشان بیشتر شد

(22 مرداد 93 کارگزاران خارجی)

-         آمریکایی ها پس از مذاکرات نه تنها دشمنیها را کم نکردند بلکه تحریمها را اضافه کردند

-         مذاکرات برخلاف تصور برخیها به هیچ چیز کمک نمیکند

-          نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقاً تأثیری در کم کردن "دشمنی" آنها ندارد و بدون فایده است

-         اظهارات آمریکاییها نشان میدهد نمی شود به آنها اطمینان و اعتماد کرد

-         نگرانم، چون طرف مقابل حیله‌گر است

(21 اسفند 93 دیدار خبرگان)

-         طرف مقابل بشدّت اهل فریب و دروغ و نقض‌عهد و حرکت در خلاف جهت صحیح است

(20 فروردین 94 دیدار مداحان)

 -         من البتّه هیچ‌وقت نسبت به مذاکره‌ی با آمریکا خوش‌بین نبودم. نه از باب یک توهّم بلکه از باب تجربه

(20 فروردین 94 دیدار مداحان)

چرا علیرغم عدم خوش بینی به مذاکرات، با انجام آن موافقت می‌کنم ؟

-         -مذاکره هسته‌ای به اصرار دولت فعلی و قبل صورت گرفت

(28 بهمن 92)

-         با حرکتهای صحیح و منطقی دیپلماسی مخالف نیستم

(26 شهریور 92 دیدار فرماندهان سپاه)

-         "نرمش قهرمانانه" در یک جاهایی "بسیار لازم" است

(26 شهریور 92 دیدار فرماندهان سپاه)

-         لزوم عمل به نرمش قهرمانانه با رعایت ملاحظات و شرایط

(26 شهریور 92 دیدار فرماندهان سپاه)

-         ما به اذن‌الله از مذاکرات ضرر نمی‌کنیم

(12 آبان 92 دیدار دانش آموزان و دانشجویان)

-         مذاکرات تجربه ظرفیّت فكری ملّت ما را بالا خواهد ؛ همانند سال 82 و 83 / لازم است ملّت بیدار باشد

(12 آبان 92 دیدار دانش آموزان و دانشجویان)

-         اگر آن روز قبول نكرده بودیم، ممكن بود كسانی بگویند خب یك ذرّه شما عقب‌نشینی میكردید، همه‌ی مشكلات حل میشد، پرونده‌ی هسته‌ای ایران عادی میشد

(12 آبان 92 دیدار دانش آموزان و دانشجویان)

-         در موضوعات خاص، برای رفع شر شیطان مذاکره می‌کنیم.

(19 دی 92 دیدار مردم قم)

-         آشکار شدن دشمنی آمریکا با ایران و ایرانی و با اسلام و مسلمین و مدلل شدن آن برای همگان از برکات مذاکرات اخیر بود

(19 دی 92 دیدار مردم قم)

-         عده‌ای وانمود می‌کردند که اگر با آمریکایی‌ها دور میز مذاکره بنشینیم بسیاری از مشکلات حل می‌شود، البته ما می‌دانستیم اینجور نیست اما قضایای یک سال اخیر برای چندمین بار این واقعیت را اثبات کرد.

(22 مرداد 93 مسئولان سفرا و نمایندگی های خارجی)

-        این، یک تجربه‌ی ذیقیمت دیگر برای همه بود که متوجه شویم نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقاً تأثیری در کم کردن "دشمنی" آنها ندارد و بدون فایده است.(همان)

-         مذاکره برای این است که حربه و سلاح تحریم از دست دشمن خارج شود

(19 بهمن 93 دیدار همافران)

-         ما دنبال از بین بردن و برداشتن تحریمها هستیم؛ هدف ما از این مذاکرات لغو تحریمها است؛ جدّاً دنبال این هستیم که این تحریمها لغو بشود؛ امّا درعین‌حال خود این تحریمها را ما فرصت میدانیم.

(2 تیر 94 دیدار مسئولان نظام)

با توافق خوب موافقم و با توافق بد مخالفم

-         با "توافق خوب" موافقم

(19 بهمن 93)

-         بنده با توافقی که بتواند انجام بگیرد موافقم؛ البتّه توافق بد نه

(19 بهمن 93)

- توافق نکردن بهتر از توافق بد است

(19 بهمن 93)

-         در ایران هیچ‌کس نیست که نخواهد مسئله‌ی هسته‌ای حل بشود و با مذاکرات حل بشود. آنچه ملّت ایران نمیخواهند عبارت است از قبول تحمیل‌ها و زورگویی‌های آمریکا

(اول فروردین 94)

-  اگر یک توافقی انجام بگیرد که این توافق توافقی باشد که منافع ملّت را، منافع کشور را تأمین بکند، بنده کاملاً با آن موافقت خواهم کرد.

(20 فروردین 94 دیدار مداحان)

-         توافق نکردن بهتر از توافق بد است

(20 فروردین 94 دیدار مداحان)

-         توافق نکردن شرف دارد بر توافق بد

(20 فروردین 94 دیدار مداحان)

-         ما دنبال توافقیم. اگر کسی بگوید که در مسئولین جمهوری اسلامی کسی هست که توافق را نمیخواهد، خلاف گفته؛ این را همه بدانند. مسئولین جمهوری اسلامی - بنده، دولت، مجلس، قوّه‌ی قضائیّه، دستگاه‌های گوناگون امنیّتی، نظامی، غیره - همه در این جهت متّفقیم و موافقیم که توافق باید انجام بگیرد.

(2 تیر 94 دیدار مسئولان نظام)

چرا علیرغم خوش‌بین نبودن رهبر انقلاب به مذاکرات، توافق هسته‌ای حاصل شد؟

-         رهبر انقلاب به مذاکرات خوش‌بین نبودند اما هیچگاه اعلام نکرده‌اند به عدم حصول توافق خوش‌بین نیستند

-         حصول توافق نافی دلایل عدم خوش‌بینی به آمریکا نیست.

آیا حصول توافق هسته‌ای به معنای آن نیست که باید به مذاکره با آمریکا "خوش‌بین" بود؟

-         حصول توافق تنها بخش کوچکی از یک پروژه است؛ اجرای توافق مهمتر از رسیدن به توافق است. احتمال عدم پایبندی آمریکا به تعهداتش بسیار بالاست

-         دشمنی آمریکا بعد از جمع‌بندی مذاکرات نه تنها کم نشده، بلکه کسر تعداد تهدیدات نظامی مقامات ‌آمریکایی در یک بازه زمانی، نسبت به قبل از آن بسیار بیشتر هم شده است.

-         آمریکا توافق هسته‌ای را در "طول" دشمنی و هدف بلند مدت خود برای تغییر ساختار در جمهوری اسلامی می‌بیند نه در "عرض" آن

چرا درباره سایر مسائل فی‌مابین (از جمله مسائل منطقه، حقوق‌بشر، حمایت از حزب‌الله و ...)با آمریکا وارد مذاکره نشویم؟

-         عقل حکم می‌کند که قبل از هر اقدام دیگر تعهد آمریکا به توافق وین محک زده شود. محک پایبندی آمریکا به تعهدات حداقل 10 سال طول می‌کشد

-         ماهیت مسئله‌ هسته‌ای کاملاً متفاوت از مسائلی مانند حقوق بشر، حمایت از حزب‌الله، مسائل منطقه و ... است

-         برخلاف مسئله هسته‌ای، بده بستان -حتی موقت- در سایر مسائل فی‌مابین ایران و مستکبران به معنای قلب ماهیت از انقلاب اسلامی و مغایر با راهبرد فطری "لا تظلمون و لا تظلمون" است