هر طرف می روی صحبت از فیش حقوقی مدیران و مسئولین است ، جایی صحبت از مدیری است که چند صد میلیون حقوق می گیرد و برخی ها از مسئولی حرف می زنند که برای اوغات فراغت فرزندانش هم دریافتی دارد؛ اما در سراسر این مرز و بوم هستند زحمت کشانی که برای درآوردن روزی حلال خانواده صبح را شب می کنند و هیج کجا سندی از دریافتی ماهانه شان پیدا نمی کنی که در شبکه های اجتماعی منتشر شود .

کاش فیش حقوقی و درآمد تو هم لو می رفت !

گلاب قطره قطره به دست می‌آید ، آن هم با چه زحمتی !
گلچین‌ها اول صبح که می‌شود به باغ می‌روند و با چیدن گل‌ها چه خارها که تحمل می‌کنند ، و بعد هم آن‌ها را به دیگ پر از آب ریخته و می‌جوشانند . آب‌ها بخار شده ، و بخار‌ها قطره قطره می‌شوند ، و قطره‌ها در ظرف‌های بزرگ جمع می‌شوند ، و تازه یک دیگ گلاب به دست می‌آید . اما همین دیگ گلاب که محصول ساعت‌ها تلاش و کوشش است . با یک چشم بر هم زدن می‌توان لگد کرد و همه را زیر دست و پا ریخت . حالا اگر شما جای گلابگیر باشی چه حالی پیدا می‌کنی؟
عزیز من ! جان من ! آبرو مثل گلاب است و به قول قدیمی‌ها مثقال مثقال جمع می‌شود یعنی یک شبه به دست نمی‌آید ، بلکه آن‌قدر باید در زندگی خود گل بکاری تا چند قطره آبرو به دست آوری . اما ببین بعضی‌ها چه دلی دارند، همین آبرو را یک شبه ، یک باره، و با یک حرف همه را می‌ریزند.
قبول کن که سخت است .
به همین خاطر است که خدا روی آبروی مردم سخت حساس است .
تا جایی که امیرالمؤمنین علی (ع) فرمود :
« مَن تَتَبّعَ عَورات الناسِ کَشَفَ اللهُ عَورَتهَ »
یعنی هر کس در زندگی مردم سَرَک بکشد و عیب و ایراد آن‌ها را دنبال کند ، خداوند عیب و ایراد او را فاش و بر ملا می‌سازد .
و در حقیقت با این کار خداوند می‌خواهد به آدمی بفهماند که آبروی مردم ریختن خیلی تلخ است و تا نچشی نمی‌فهمی ، پس بچش!