خوشا به حال آن گلی که سر راه آب قرار گیرد؛ سبز می‌شود، بالنده می‌شود، بالا می‌آید، رنگ و رو پیدا می‌کند، عطر و بو پیدا می‌کند، تماشایی می‌شود؛ کنارش می‌نشینی، شاد می‌شوی، شاداب می‌شوی.
و بدا به احوال آن گل و گیاهی که از آب دور بیفتد؛ پژمرده می‌شود، خشکیده می‌شود، زباله می‌شود، و دیگر به درد سوختن می‌خورد و بس.
آدمی همان گل است، همان گیاه است و خدا همان آب، آب حیات.
خوشا به حال کسی که بر سر راه خدا قرار گیرد؛ چه تماشایی می‌شود! چه طراوتی پیدا می‌کند! و چه رایحه‌ای!
و بدا به احوال کسی که از خدا دور افتد؛ مثل گلی می‌ماند که از آب دور باشد یا از آفتاب محروم شده باشد.
«با تو حیات و زندگی، بی تو فنا و مُردَنا
زآن‌که تو آفتابی و بی تو بود فُسُردنا»
و البته آنچه آدمی را بر سر راه خدا قرار می‌دهد، بندگی و طاعت حق است آن هم بی هیچ چون و چرا.
«مزن ز چون و چرا دم که بنده مُقبِل
قبول کرد به جان هر سخن که جانان گفت»
پس اگر بنده‌ای تسلیم باش! اگر بنده‌ای چون و چرا نکن! هرگز نگو تا ندانم تا نفهمم مثلاً نماز چه خاصیتی دارد نمی‌خوانم!
جان من! وادی زندگی با عرصه معنوی متفاوت است و تفاوت از زمین تا آسمان است.
در زندگی اول علم است و بعد عمل، نخست باید بدانی و آن‌گاه باید به کار ببندی.
فیزیک را می‌خوانی و می‌دانی و آن‌گاه به کره ماه می‌روی وگرنه امکان‌پذیر نیست.
شیمی را می‌خوانی و می‌دانی و آن‌گاه دارو می‌سازی و جز این راهی نداری.
اما در عرصه معنا و معنویت ماجرا معکوس است. یعنی اول باید عمل کنی؛ آن‌گاه خواهی یافت.
یعنی نماز را باید بخوانی طبق آداب هم باید بخوانی و آن‌گاه به معرفت و آگاهی و علم دست می‌یابی.
این صریح سخن خداوند است:

بندگی کن، یعنی عمل کن تا باور و یقین و معرفت و آگاهی به سوی تو بیاید.
و البته بندگی تقوا را به بار می‌نشاند.
و تقوا یعنی نگهداری. و متقی کسی است که خود را نگه می‌دارد و خود نگهدار است از آنچه او را از خدا دور می‌سازد.
و این خود نگهداری و تقوا چه برکاتی که دارد.
اول برکت آن آسانی در زندگی است.
هر کسی تقوا پیشه کند خداوند برای او آسانی قرار می‌دهد.
و این نه به معنی این است که سختی‌ها به کنار می‌رود، نه! یعنی در کنار سختی‌ها احساس سختی نخواهی داشت و به آسانی آن را پشت سر می‌گذاری.
درست مثل اسب سواری که بر روی موانع به آرامی و آسانی و سلامت عبور می‌کند و البته چه لذتی که می‌برد.
هنر تقوا این است که از آدمی سوارکاری ماهر و توانا می‌سازد، که تنها عشق او رسیدن به موانع و عبور از روی آن‌ها خواهد بود.
دیگر از آثار و برکات تقوا این است که یا در مخمصه قرار نمی‌گیری و یا راه گریزی پیدا خواهد شد.
هر کسی تقوا پیشه کند خداوند برای او راه گریز و خروج از اضطرار‌ها و مخمصه‌ها قرار می‌دهد.
پس اگر دیدی سختی‌ها بر تو سخت می‌گیرند و یا در مخمصه‌ای گرفتار آمده‌ای و از هیچ سو و هیچ طرف راهی و روزنه‌ای در پیش نیست بدان که در جایی تقوا را پیشه خود نساخته‌ای.

لینک موارد مشابه