وقتی به هر دلیلی خسته هستید و احساس می کنید که کودک حرف شما را درک نمی کند،

حق دارید عصبانی شوید

اما لزومی ندارد تمام احساس خشم و عصبانیت خود را به کودک منتقل کنید.

مگر هنگامی که شما با بو و تست کردن متوجه فاسد شدن غذایی می شوید،

آن را به کودک خود می دهید؟!

کودک گنجایش تحمل تمام هیجان های منفی شما را ندارد،

پس به جای استفاده از جملاتی مثل:

“برو گریه کن، تموم شد بیا”

که نه تنها کودک را تشویق به گریه کردن می کند،

بلکه احساس بی پناهی به او خواهد داد، از این جمله استفاده کنید:

«وقتی گریه می کنی من متوجه خواسته ات نمیشم، تلاش کن تا آروم بشی، من هم کمکت می کنم».
 

هرگز برای شوخی یا ابراز صمیمیت با کودکتان ، از عنوان‌های زننده و تحقیرآمیز استفاده نکنید!

همچنین در انتساب القاب ، اغراق نکنید چون منجر به اعتماد بنفس کاذب و متعاقب آن سرخوردگی میشود !

القاب اشتباه مثل :

پدر سوخته ، مادر مرده ، خنگول بابا ، خل و چل ، کچل من ، سیا سوخته ، مهندس بابا ، خانم دکتر مامان ، دانشمند من ، خوشگل من!

از القابی مثل خوشگل من هم استفاده نکنید . زیبایی و خوشگلی را برای بچه ها ملاک نکنید .

چون در سنین بلوغ کودکان امروز ما به این زیبایی نیستند و بعلاوه زیبایی خوب هست اما ارزش نیست .

سعی کنید عناوین مناسبی که با استفاده از آن میتوانید کودک خود را با اعتماد به نفس و عزت نفس بزرگ کنید مثل :

عزیز دلم

‏امید قلبم

نور چشمم

پسر منظمم

دختر هنرمندم

نازنین تلاشگرم

عزیز خوش استعدادم

گل پسر / نازنین دختر مؤدبم