داشتن یک همسایه، دوست، همکار یا بدتر رئیس و همسر با شخصیت غیر قابل تحمل واقعاً درد بزرگی است. اما آیا واقعاً شخصیت خود ما هم ایده آل است؟ با هم ده نشانه از شخصیتهای تهوع آور برای عامه جامعه را بررسی می کنیم.

۱-شخصیت طلبکار: این نوع شخصیت بدون اینکه برای دیگران کار خاصی کرده باشد انتظار جانفشانی و ملتزم به رکاب بودن دارد. معمولاً این افراد بسیار حالت اعتیاد گونه دارند و هر قدر هم بدون دلیل به آنها بها بدهید باز ناراضی هستند.
راه حل: به تدریج خود را از زیر پالانی که بر دوش شما گذاشته اند خارج کنید. البته احتمالاً دچار تنش خواهید شد اما چون این افراد شناخته شده اند اطرافیان حق را به شما خواهند داد.
۲-شخصیت سادیستیک: این نوع شخصیت مداوم به دنبال تخطئه کردن دیگران و در معرض ضعف و توهین قرار دادن دیگران است. این نوع شخصیت تهوع آورترین نوع شخصیت ممکن است و معمولاً دوام چندانی در محیطهای شغلی ندارند. بدترین حالت ممکن آن است که شما دارای رئیسی با چنین شخصیتی باشید.
راه حل: خندیدن و به شوخی گرفتن کارهای این افراد موجب می شود دچار سرخوردگی شوند. جملاتی مانند جدی میگویی؟ یا کنایه هایی مانند خودت را ندیده ای! جوابهای محترمانه اما سوزاننده ای برای این نوع افراد است. برخی مواقع سکوت و یا ترک محل حضور آنها هم لازم است.
۳-شخصیت خود متشکر: این نوع شخصیت مداوم در حال تعریف و تمجید از خود است و معمولاً هم حجم وسیعی دروغ را چاشنی کارهای خود میکند. این افراد از این جهت که پر چانه و وقت گیر هستند خسته کننده اند ضمن آنکه موجب برهم خوردن تمرکز شما می شوند.
راه حل: سرگرم کردن خود به کارهای روتین و جاری خود یا برقراری یک تماس ساختگی موبایلی و دور شدن چند لحظه ای از محیط
۴-شخصیت خبررسان: این نوع شخصیت به طور مداوم در حال جستجوی یافتن چیزی است که برای روسا و یا مدیران جالب باشد تا از این طریق کمی توجه ارتزاق نماید. این نوع افراد خوش سر و زبان و اجتماعی هستند اما به شدت غیر قابل اعتماد!
راه حل: دادن خبرهای غیر واقعی و بی اعتبار کردن فرد در منظر مدیران و روسا! ضمناً گهگاه بد نیست پیامهایی که نمی توانید مستقیم مطرح کنید از طریق این مزدوران بی مزد منتقل کنید. تنها کاربرد مفیدشان همین مورد اخیر است.
۵-شخصیت ناتوان ظاهرساز: این نوع افراد قابلیت سخنوری خوبی دارند و کلاً ادعاهایی در حد وسیع مطرح میکنند اما باید دقت کنید بر اساس مدعاهای آنها برنامه نریزید. مثلاً ممکن است مدعی شوند کاری را در مدت مشخصی انجام خواهند داد اما به زودی در خواهید یافت که توان آن را ندارند. این شخصیتها از این جهت که موجب بر هم خوردن نتیجه تلاش شما می شوند ناراحت کننده هستند.
راه حل: شناخت پیش از موعد و برنامه ریزی صحیح و واقعی
۶-شخصیت جنگجو و رقابت طلب: این نوع افراد صرفنظر از اینکه نظر جمع چه چیزی باشد یک نظری مخالف و یا متفاوت دارند و بر آن اصرار هم میکنند. این رفتار آنها معمولاً برنامه ریزی و یا اشکال یابی را دچار مشکل میکند.
راه حل: عدم دعوت از این افراد جهت حضور در جلسات و مذاکرات و گزارش به مدیران مربوطه
-شخصیت متکی: این نوع افراد منتظرند تا جمع تصمیمی بگیرد تا مسئولیتی متوجه آنها نشود. مهمترین نقص این افراد در این است که در جلسات تخصصی نظری ندارند و موجب توقف بحث می شوند. معمولاً علت اصلی این نوع رفتار در سازمان قرار دارد که عواقب تصمیمات تخصصی را پر هزینه کرده است اما در هر حال این شخصیت مضر به حال پیشبرد امور است.
راه حل: کسی که توان نظر دادن ندارد چرا باید در جلسه و یا حتی سازمان حضور داشته باشد؟
۸-شخصیت راحت طلب: این نوع افراد همیشه مانند یک بازیساز فوتبال توپ را به دیگران پاس می دهند تا چیزی را به عهده نگیرند. مشکل این جاست که واقعاً در برخی موارد گره کار در دستان این افراد قرار دارد و اگر اقدام نکنند مشکل حل نخواهد شد.
راه حل: اجازه دهید تا مشکل ادامه یابد و کار بیخ پیدا کند و متوقف شود آنگاه صبر کنید تا توبیخ و اخراج آنها را ببینید!
۹-شخصیت عصبی و فحاش: این نوع افراد معمولاً در زمان گره خوردن کار به جای کمک برای حل مساله به دنبال مقصر واقعی و یا خیالی می گردند تا از خجالتش در بیایند! این نوع شخصیت باید قبل از ورود به سازمان در مصاحبه شغلی شناسایی و بلوکه شود زیرا راه حل برخورد آنها تنها اخراج از سازمان است.
۱۰-شخصیت ترکیبی از موارد فوق!
راه حل: فرار، خودکشی و …

امروزه در دنیا، روابط اجتماعی یکی از اصول و شرایط  پیشرفت در هر زمینه‌ای می‌باشد.  برخورداری از روابط صحیح، رعایت اصول ادب و نزاکت اجتماعی، آداب غذا خوردن، ارتباط کلامی و حتی راه رفتن، خندیدن و بسیاری از رفتارهای روزانه نه تنها برای فرد و مجموعه ارزش به حساب می آید بلکه توجه به آن ضروری و واجب نیز هست. 
یکی از مهمترین رفتارها، آداب غذا خوردن است که در تمامی روابط فردی تا روابط دیپلماتیک مهم و ضروری بوده و مورد قضاوت قرار می‌گیرد. بدون شک غذا خوردن حتی در یک میهمانی ساده، معیار بسیار مهمی برای قضاوت در رابطه با شخصیت فردی و اجتماعی یک انسان است. آیا تا بحال از غذا خوردن فردی، در مورد او را قضاوت کرده‌اید؟ مخصوصاً وقتی بار اول بیرون می‌روید! 
روانشناسان از نحوۀ غذا خوردن یک فرد به زوایای شخصیت وی پی می‌برند و آن را مورد مطالعه و بررسی قرار می‌دهند. پس بهتر است هر فرد در هر جایگاه و مقامی،  آداب صحیح غذا خوردن را بداند و آن را رعایت کند. 
بهتر دیدم، این هفته مطالبی را در باب آداب غذا خوردن برایتان جمع‌آوری کنم و آنهایی را که اهمیت بیشتری دارند را با یکدیگر مرور کنیم. برخی از نکاتی که ذکر خواهد شد، هنگام صرف غذا خوردن در رستوران بکار گرفته می‌شوند که عبارتند از:
 - در زمان ورود به رستوران ابتدا میزبان برای راهنمایی وارد رستوران می‌شود. میزبان باید درب رستوران را برای میهمان باز نگه دارد. 
-در رستوران‌های خاص، راهنمایی انتخاب صندلی با میزبان است. اگر میهمان فرد مهمی باشد باید وی سمت راست خانم میزبان و همسرش سمت راست میزبان  آقا نشانده شود. 
- بهتر است آقا و خانم میزبان (دعوت‌کنندگان ضیافت) در دو انتهای میز غذا خوری و یا در وسط میز روبروی یکدیگر بنشینند. 
- به طور کلی باید نحوه نشستن مهمانان طوری ترتیب داده شود که هیچ دو مرد و دو زنی کنار یکدیگر قرار نگیرند.
- زوج متأهل باید روبروی یکدیگر و زوج نامزد کنار یکدیگر بنشینند.
- بهتر است گروه‌های سنی در کنار یکدیگر بنشینند به طوری که بزرگترها در رأس میز و جوان‌ترها سمت دیگر حضور یابند. 
- اگر تعداد میهمانان کم است، میزبان باید دستور غذا را از میهمانان گرفته به پیشخدمت انتقال دهد و سپس مخلفات بیشتری سفارش دهد.
 - غذا باید در جهت خلاف عقربه‌های ساعت و از سمت چپ افراد سرو شده و ظروف غذا از سمت راست میهمانان جمع آوری شود. 
- دستمال سفره، هنگام آغاز صرف غذا باید روی زانو قرار داده شود و تا انتهای صرف غذا باید همان‌جا باقی بماند.  از دستمال سفره باید تنها برای تمیز کردن مختصر  دهان استفاده کرد نه صورت یا پیشانی . 
- اگر خواستید صندلی خود را برای مدت کوتاهی ترک نمایید باید دستمال سفره را روی صندلی خود قرار دهید تا دیگران و پیشخدمت متوجه بازگشت شما شوند.  هنگام پایان یافتن صرف غذا باید دستمال سفره را به   طور مرتب روی میز و سمت راست بشقاب خود قرار دهید. (آن را تا یا مچاله نکنید) 
- پیش از آنکه میزبان شروع به صرف غذا نکرده و یا اجازه صرف غذا را نداده نباید شروع به غذا خوردن نمایید.
- در حین صرف غذا نباید میز غذا را ترک کنید مگر در موارد اضطراری مانند رفتن به دستشویی و یا داشتن حالت تهوع، در این هنگام عذرخواهی کنید و میز را ترک نمایید.
- اگر از روی میز چیزی خواستید که دست‌تان به آن نمی‌رسید سعی نکنید خودتان آن را بردارید بلکه از فردی که به آن نزدیک است بخواهید که آن را به شما بدهد. 
- هنگامی که غذا خوردنتان پایان یافت هیچ گاه بشقاب‌تان را به سمت جلو هل ندهید، این عمل خلاف آداب تشریفات است. 
- برای بریدن و خرد کردن غذا، چنگال را با دست چپ و کارد را با دست راست گرفته و سپس با چنگال آن چیزی را که می‌خواهید ببرید محکم نگاه داشته و آن را با کارد ببرید، سپس چنگال را به دست راست منتقل کرده و میل کنید. 
- بر روی صندلی راست و مستقیم بنشینید، هیچ‌گاه به جلو و یا عقب خم نشوید. 
- در هنگام صرف غذا مشغول محاوره‌های دلنشین و مطبوع باشید و از موضوعات بحث انگیز پرهیز کنید.   
-  اگر تکه‌هایی از غذا میان دندان‌هایتان گیر کرد با عذرخواهی میز را ترک کرده به دستشویی بروید و آن را خارج کنید. 
-  آرام و با حوصله غذا بخورید، غذا خوردن شتاب‌زده بی‌حرمتی به میزبان می‌باشد. 
-  لقمه های کوچک برداشته و با دهان بسته غذای خود را بجوید. با دهان باز غذا را نجوید و یا با دهان پر صحبت نکنید. 
- هیچ‌گاه پیش از چشیدن غذا به آن ادویه اضافه نکنید. این عمل بی‌احترامی به میزبان و آشپز می‌باشد. 
-  هرگز سر میز سیگار نکشید.
-  هنگامی که از غذا خوردن فارغ شدید، دست‌تان را روی زانو و یا میز (مچ دست روی لبه میز) قرار دهید.  هنگام صرف غذا آرنج خود را روی میز قرار ندهید. 
- هنگامی که در رستوران مهمان هستید، هیچ‌گاه باقیماندۀ غذایتان را به خانه نبرید. 
- زمانی که میهمان هستید برای سفارش غذا سعی کنید از گرانترین غذا به خاطر رعایت صرفه‌جویی برای میزبان و از ارزانترین غذا برای رعایت احترام خود استفاده نکنید.
- در رستوران بهتر است غذایی سفارش دهید که صرف آن با کارد و چنگال مقدور باشد. غذاهایی که باید با دست خورده شوند را به موقعیت‌های غیر رسمی اختصاص دهید.
- برای پر کردن قاشق سوپ خوری آن را به سمت بالای بشقاب حرکت دهید.- اگر سوپ داغ بود برای خنک کردن به آن ندمید بلکه صبر کنید تا خودش خنک گردد.
- چای را نیز برای خنک شدن در نعلبکی نریزید.
 - توجه داشته باشید که قاشق سوپ خوری گرد و قاشق غذاخوری بیضی شکل است.
 - هنگام صرف سوپ، پهلوی قاشق‌تان را به دهان برده و از پهلوی قاشق سوپ را اندک اندک بنوشید (هورت نکشید).
- غذاهایی را که شما مجاز هستید با دست بخورید عبارتند از: تکه نان، بلال، گوشت دنده ها، صدف و خرچنگ خوراکی، مرغ سوخاری، ساندویچ، میوه‌های کوچک، شیرینی، سیب زمینی سرخ کرده، چیپس و پیتزا.
- اگر نمی‌دانستید چگونه باید غذایی را میل کنید بهتر است به دیگران نگاه کنید.
- کارد، چنگال و قاشقی را که استفاده کرده‌اید مجدداً روی میز قرار ندهید بلکه آنها را روی بشقاب بگذارید.
- هنگام صرف غذا خم نشوید و صورت خود را به سمت غذا نبرید بلکه غذا را توسط قاشق و چنگال به سمت دهان خود ببرید.
- اگر قاشق و یا کارد و چنگال شما به زمین افتاد آن را بردارید به پیشخدمت بدهید و تمیز آن را درخواست کنید.
- هرگاه چیزی را سهواً روی لباس میهمان دیگری ریختید با خونسردی از وی عذر خواهی کرده و بگذارید خود فرد و یا پیشخدمت آن را تمیز کند خودتان اقدام به تمیز کردن لباس فرد نکنید.
- اگر میهمانی از شما درخواست نمک و یا فلفل نمود، هر دو را به وی بدهید حتی اگر میهمان تنها یکی از این دو را درخواست کرده باشد.
- پیش از نوشیدن مایعات، لب‌های خود را با دستمال پاک کنید تا جای لک چربی روی لیوان شما نمایان نگردد.
- هنگام نوشیدن آب یا مایعات دیگر سعی کنید لب بالای خود را داخل مایع نگه دارید، این عمل باعث می شود هوای اضافی همراه مایع داخل گلو نشده که صدا دهد.
-  از واژه های «متشکرم» و «لطفاً» در سر میز غذا بسیار استفاده کنید.
- سعی کنید رومیزی را تا انتهای صرف غذا تمیز نگاه دارید.
- هنگامی که صرف غذایتان پایان یافت، کارد و چنگال خود را به صورت موازی در سمت راست روی بشقاب قرار دهید. اگر خواستید میز را برای مدت کوتاهی ترک کنید و یا غذای شما نیمه تمام بود، باید کارد و چنگال را به صورت ضربدری روی بشقاب قرار دهید تا دیگران و پیشخدمت مطلع گردند که شما باز خواهید گشت.
- فراموش نکنید در رستوران و به طور کلی فضاهای سربسته نباید کلاه و دستکش بپوشید.در پایان، ابتدا از میزبان تشکر نموده سپس اجازه رفتن بگیرید. در موقع خروج همهمه نکنید، بلکه با متانت و آهسته رستوران را ترک کنید.  جابجایی صندلی ها و اشیاء دیگر را به عهده پیشخدمت ها بگذارید.

مسجد هدایت جلد دوم

تعداد صفحات 585 قيمت 45000 ريال سال انتشار 1389

نام كتاب: مسجد هدايت تهران نام ناشر: مركز بررسي اسناد تاريخي تعداد صفحات: ج اول 550 و ج دوم 575 كتاب مسجد هدايت تهران در دو جلد از سري كتابهاي پايگاههاي انقلاب اسلامي به روايت اسناد ساواك ـ مساجد؛ از انتشارات اين مركز در بهار 1389 منتشر گرديد. پس از انتشار كتاب مسجد جليلي تهران در پاييز سال 1388 اينك با توفيق الهي، كتاب دوم در خصوص مسجد هدايت تهران به روايت اسناد ساواك به زيور طبع آراسته و در اختيار علاقه‌مندان قرار گرفت. كتاب يادشده در دو جلد شامل عملكردها، فعاليت‌ها و موضوعات مختلف پيش آمده در خلال سال 1340 تا 1357 مي‌باشد. جلد اول شامل سخن ناشر، مقدمه، اسناد، فهرست منابع و مآخذ، فهرست اعلام، ضمائم و عكس‌ها و جلد دوم نيز به همين نحو (به جز مقدمه) تدوين يافته است. جلد اول شامل اسناد مبارزاتي مسجد هدايت از سال 1340 تا 1347 و جلد دوم از سال 1348 تا 1357 است. در مقدمه كتاب به جايگاه مسجد، مبارزه رژيم پهلوي با نقش واقعي و اساسي مسجد، تاريخ ساخت، احياء و توسعه مسجد هدايت، مسجد هدايت پايگاه مبارزه مردمي انقلاب، مسجد هدايت مركز اطلاع‌رساني، نقش مسجد هدايت در بيداري و حمايت از مردم كشورمان و مردم فلسطين و بستن مسجد هدايت، پرداخته و با ذكر گوشه‌هايي از خاطرات و تاريخ شفاهي و با ذكر نمونه‌هايي از اسناد درج شده در اين باره به بررسي موضوعات مختلف پرداخته است. اسناد نيز با پاورقي‌هايي از اسناد مشابه در خصوص وقايع و يا معرفي افراد و شرح وقايع؛ خواننده را در درك بهتر مطالب ياري نموده است. باتوجه به اين كه مرحوم آيت‌الله طالقاني از سال 1327 تا بسته شدن مسجد هدايت و تبعيد ايشان مملو از حركت‌هاي اسلامي، انقلابي وي بوده، در عين حال كه شرحي از تاريخ سياسي مسجد هدايت را ارائه‌مي‌نمايد، شرحي از مبارزات آيت‌الله طالقاني را نيز به همراه دارد. فهرست اعلام نيز با دقت و ريز‌بيني تهيه گرديده و در هر مورد اگر شرح واقعه يا زندگي‌نامه افراد در پاورقي ذكر گرديده با اعداد سياه و برجسته نمايان‌گرديده تا دسترسي به مطلب مورد نظر آسانتر شود. در اسناد ضميمه نيز سندهايي وجود دارد كه براي اولين بار انتشار يافته و شامل مسئله توليت مسجد و مكاتبات انجام گرفته از سوي هيئت امناء مسجد است. در بخش عكس‌ها نماهاي مختلفي از مسجد هدايت و فعالين و سخنرانان مشهور در مسجد هدايت به چاپ رسيده است.

آهنگهای افغانی

این آهنگ را با كیفیت بالااز اینجا دانلود كنید.

كيفيت بالاتر را از اينجا دانلود كنيد .

 (حجم 5.05M)

نگار از محبوب ترین آواز خوانان افغان غم غریبی و غربت را در آهنگی زیبا با نام شهر خالی مویه كرده است . شعری بسیار زیبا دست مایه كار صبوري است . شعری كه راوی درد ها و رنج های مردمان سرزمین او و با نگاهی عام تر راوی مصائب انسان معاصر است .

حزن معصومی كه در این آهنگ شرقی دیده می شود فرسنگ ها با جنون سیاه و افسار گسیختگی های دنیای مدرن تفاوت دارد . شهر خالی ، جاده خالی ، كوچه خالی ، خانه خاله .... جام خالی ، سفره خالی، ساغر و پیمانه خالی..... این آهنگ چندی پیش توسط نگاره خالوا خواننده تاجیك هم خوانده شد و آن آهنگ نیز حال و هوایی بسیار زیبا و صمیمی دارد .

ترانه شهر خالی

با صدای نگار

 شهر خالی، جاده خالی، کوچه خالی، خانه خالی
 
جام خالی، سفره خالی، ساغر و پیمانه خالی

کوچ کرده دسته دسته آشنایان عندلیبان

باغ خالی، باغچه خالی، شاخه خالی، لانه خالی

وای از دنیا که یار از یار میترسد

 غنچه های تشنه از گلزار میترسد

عاشق از آوازه ی دیدار میترسد

پنجه خنیاگران از تار میترسد

شه سوار از جاده هموار میترسد

این طبیب از دیدن بیمار میترسد

سازها بشکست و درد شاعران از حد گذشت

سالهای انتطاری بر من و تو بد گذشت

آشنا نا آشنا شد ، تا بلی گفتم بلا شد

گریه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم

سنگ سنگ کلبه ویرانه را بر سر زدم

آب از آبی نجنبید خفته در خوابی نجنبید

چشمه ها خشکید و دریا خستگی را دم گرفت

آسمان افسانه مارا به دست کم گرفت

جامها جوشی ندارد عشق آغوشی ندارد

بر من و بر ناله هایم هیچکس گوشی ندارد

شهر خالی، جاده خالی، کوچه خالی، خانه خالی

جام خالی، سفره خالی، ساغر و پیمانه خالی

کوچ کرده دسته دسته آشنایان عندلیبان

باغ خالی، باغچه خالی، شاخه خالی، لانه خالی

باز آ تا کاروان رفته باز آید

باز آ تا دلبران ناز ناز آید

باز آ تا مطرب و آهنگ و ساز آید

تا گل افشانان نگاری دل نواز آید

باز آ  تا بر در حافظ سر اندازیم
 
گل بیفشانم و می در ساغر اندازیم

 آیا می دانستید که محل آسیب دیده می تواند گویای علت ایجاد شدن جوشتان باشد؟ ما حقایق Â

« جغرافیای جوشÂ » را از مدیر سیستم درمان پوستی آموزش جهانی، آنت کینگ، جویا شدیم.

بیاموزید که چطور جوش ها می توانند سرنخی از مشکلات دیگر در بدنتان باشند!

يك تصوير زيبا از مقام عظماي ولايت و فرمانده كل قوا

براي ديدن تصوير بزرگتر بر روي تصوير كليك فرمائيد