الحمدلله چین و روسیه طی توافقی دلار را از مبادلات خود حذف کردند. حجم تجارت سالانه دو کشور حدود یکصد و هفت میلیارد دلار است و شاید کسانی بگویند در مقیاس جهانی، این رقم اثر چندانی روی نقش بین‌المللی دلار نخواهد داشت. اما باید توجه داشت که حذف دلار از مبادلات، یک پدیده‌ی منحصر به روابط چین و روسیه نیست، یک فرآیند است که از مدت‌ها پیش توسط رقیبان بین‌المللی آمریکا به عنوان یک راهبرد دنبال می‌شود.

این راهبرد، که انتظار می‌رود ظرف چند سال آینده به نتیجه برسد، دو محصول مهم خواهد داشت: نخست، سقوط اقتصاد آمریکا در نتیجه سقوط ارزش دلار و تلاش طلبکاران برای فروش ۲۲ تریلیون دلار طلب خود که روند سقوط ارزش دلار را تشدید خواهد کرد(برخی از فروش اوراق بدهی آمریکا توسط چین به عنوان گزینه اتمی پکن یاد می‌کنند). دوم، تضعیف شدید ابزارهای جنگ ارزی که آمریکا بر پایه مناسبات دلاری در جهان شکل داده و پایه تحریم‌های واشنگتن علیه سایر کشورها محسوب می‌شود.
از رخدادهایی که اتفاق می‌افتد، حتما خوشحال هستیم، چراکه بزرگترین دشمن مردم ایران در حال از دست دادن بزرگترین سلاح خود علیه ماست، اما نباید در برابر این تحولات منفعل بود و فقط ایستاد و برای دیگران سوت و کف زد.

ایران یک بازیگر مهم بین‌المللی است و می‌تواند در دو سطح نقش‌های مهمی ایفا کند:

۱- توقف استفاده از دلار در مبادلات خارجی

۲- توقف استفاده از سامانه‌های مبادلاتی تحت سلطه آمریکا (و هم‌ پیمانان اروپایی‌اش) و مشارکت در طراحی سامانه‌های جایگزین.

از چین و روسیه باید آموخت که هرگز با این مفروض که "مگر ۱۰۰ میلیارد دلار چه تاثیری روی نقش دلار دارد؟"، راهبرد تضعیف دلار را کنار نگذاشتند.

اتفاق دیگری که با توجه به سقوط شدید ارزش دلار ظرف چند سال آینده، از اکنون باید شروع شود، این است که همه ذخایر دلاری کشور باید صرف واردات طلا شود. اما مردم به همان دلیلی که به دست خود سهام پدیده خریدند و پس از فاجعه، به حاکمیت پناه آوردند، پس از فاجعه دلار هم به حاکمیت پناه خواهند آورد. از امروز به فکر باشیم و مدیریت کنیم تا همه ذخایر دلاری ایرانیان به طلا تبدیل شود.

افول موریانه وار یک خصلتی دارد و آن اینکه وقتی پایه ستون‌ها تخریب شد، سقوط بنا دفعی و وحشتناک است .