دلنوشته ای از اعماق وجودم و آرزوی بزرگم برا فرزندم ؛ کمیل

در دنيايى كه زناش پا به پاى مردا كار مى كنن مردهاش بايد ياد بگيرن خستگى رو با چاى از تن همسرشون درآرن.
در دنيايى كه زناش با مفهوم چک و قسط و وام عجين شدن ، شرم دارد مرداش با دستور قورمه سبزى و ته ديگ ماكارونى بيگانه باشن .
من برا کمیل همسرى قدرتمند آرزو ميكنم . زنى كه تمام لذتش در خريد خلاصه نشه . زنى كه سياست رو بفهمه ، شعر ببافه ، كتاب بخونه و از دنياى اطرافش بى خبر نباشه .
برا اینكه پسرم شايسته چنان زنى باشه بايد ياد بگيره چاى دارچينى درست كنه . باید ياد بگيره آشپزى كنه . لالايى بخونه . نوازش كنه و جملات عاشقانه بگه . کمیل باید یاد بگیره چطوری باید با یه همسر شایسته رفتار شایسته داشته باشه . شاید اونروز رو نبینم ، شاید . اما تمام تلاشم بر اینه که کمیل یه مرد تربیت بشه . مردی که یه زن شایسته بتونه بهش به عنوان یه مرد ؛ تکیه کنه .