ایران قبل از انقلاب جولانگاه قدرت های بیگانه و زورگویی بود که به طمع نفت و موقعیت استراتژیک ایران، هر کدام خواستار تسلط بیشتر بر ایران بودند. تا آنجا که در جریان جنگ جهانی ایران را دو قسمت کردند و بین خود تقسیم کردند.

اما چیزی که آنها می خواستند وابستگی ایران به خودشان بود. انگلیس، آمریکا، شوروی، رژیم صهیونیستی همه و همه می خواستند نفع خودشان را از ایران ببرند. جلوی هر پیشرفتی در ایران را می گرفتند و اجازه نمی دادند چیزی در ایران تولید شود. تا در هر زمینه ای به اجنبی وابسته باشیم و بازار فروش کالاهای آنها باشیم.

انقلاب برای آنها خیلی گران تمام شد و درآمد بالایی که از ایران به جیب هایشان سرازیر می شد به یک باره از بین رفت و از همه مهتر نفوذ و قدرتشان در منطقه کاهش شدیدی پیدا کرد. انقلاب ایران به همه دنیا مخابره شد و برای تمامی کشورهای مظلوم الگویی بی نظیر از تسلط مردم بر دولت وابسته به آمریکا و اروپا بوجود آمد.

موانع بسیاری در مسیر انقلاب نوپای ایران قرار دادند تا نتوانیم مستقل شویم و خودمان تولید داشته باشیم. موانعی چون جنگ و تحریم و ایجاد فتنه های داخلی. اما هیچکدام در انقلاب ایران قدرت تخریبی نداشتند و نتوانستند انقلاب اسلامی را سرنگون کنند. تصور قدرت های بیگانه این بود که انقلاب ایران مانند دیگر انقلاب های دنیا پایه های ضعیفی دارد و در برخورد با مشکلات و موانع سوختش به اتمام می رسد و بزودی سرنگون می شود.

اما فرق انقلاب اسلامی ایران با دیگر انقلاب ها این بود که رهبری عالم مردم را راهنمایی می کرد و مبانی انقلاب هم مدون و برنامه ریزی شده بود. همه چیز بر طبق اصول پیش می رفت. روند مبارزات کارشناسی شده بود این طور نبود که شب تصمیم بگیرند و صبح در خیابان شعار بدهند بعد هر کس برود پی کارش.

اما اکنون پس از سی و اندی از پیروزی انقلاب، ایران در پی شعار ما می توانیم توانسته است پیشرفت سریعی را داشته باشد و در بسیاری از زمینه ها مستقل شده است. اما باز هم عده ای هستند در داخل و در خارج که می خواهند این اعتقاد را از بین ببرند و با القای ما نمی توانیم به جوانان، کشور را وابسته به قدرت های بیگانه کنند.

خوشبختانه امروزه پیشرفت های خوبی را در زمینه نانو، هوافضا، هسته ای، موشکی و... داشته ایم که همه این هابیانگر این است که اگر بخواهیم می توانیم برترین باشیم. اما عده ای در داخل با سنگ اندازی در مسیر تحقیق دانشمندان ایرانی می خواهند این روند پیشرفت را کند کنند.

« گزارشهایی به من میرسد که بعضی از طرحهای کلان در موضوعات تحقیقاتی مهم مثل هوافضا، ماهواره و امثال اینها، دچار توقّف یا لنگی است؛ این من را نگران میکند، این را میخواهم اینجا بگویم که مطالبه‌ی عمومی باشد، من از مسئولین امر به طور جدّی درخواست میکنم به این مسائل بپردازند. این طرحها، طرحهای بسیار مهمّی است؛ حتّی بعضی از طرحهای تحقیقاتی مربوط به انرژی هسته‌ای همین طور [است‌]. اینها نبایستی مطلقاً توقّف پیدا کند. »

امام خامنه ای،  28/7/95

وقتی به جوانی که در حال توسعه و تحقیق در رشته خودش می باشد و به فکر پیشرفت کشورش است، بگویید کار تعطیل است و نمی شود بدون کمک آمریکا و اروپا به جایی رسید، این جوان مایوس می شود و این یاس و نا امیدی برای او و نظام خطرناک است.

ممکن است از ماندن در کشور منصرف شود و برود جایی که بتواند برای پیشرفت علمی با خیال راحت تحقیق و پژوهش کند. آنها هم که می مانند باید همت بالایی داشته باشند و آستین ها را بالا بزنند تا با وجود تمام موانع داخلی و خارجی کار را پیش ببرند و مایوس نشوند.

متاسفانه عده ای در داخل کشور هستند که هنوز باور ندارند ایران با تکیه بر مردم خود می تواند پیشرفت کند و باید هر چیزی که غربی ها گفتند اطاعت کنند تا مبادا در مواقع نیاز به ایران کمک نکنند!

از دوران قاجار تا پهلوی مدام در گوش ما خواندند که ما نمی توانیم، و امروز هم عده ای با سنگ اندازی با بی اعتنایی با ممانعت باعث تعطیلی فعالیت این دانشمندان و جوانان دانشجو می شوند و به زور می خواهند در ذهن جوان ایرانی تلقین کنند که ما به تنهایی نمی توانیم!

ما همان ملتی هستیم که تنها پس از چند سال از انقلاب با دستان خالی هشت سال در برابر دنیا ایستادیم و نگذاشتیم وجبی از خاکمان کم شود. و در برابر تمامی فتنه ها و تحریم ها تا امروز ایستادیم و با دستان خود ایران را ساختیم. پس اگر تنها تاریخ چند دهه اخیر را مطالعه کنیم خواهیم دید که ما می توانیم برای مردم ایران تنها یک شعار نیست.