الف) پیرو دین یهود

ب) وابسته به نژاد یهود

توجه به این تقسیم از آن جهت ضروری است که باید حریم پیروان آیین موسوی را از آن چه دامن یک مشت نژادپرستان تنگ‌نظر و مدعی یهودیت را آلوده است، مبرّا سازیم.

سران صهیونسیم همواره از یهودیت به عنوان یک ابزار، برای تحقّق اهداف نژادپرستانه خویش بهره برده و حتّی گاه از اظهار الحاد و بی‌دینی نیز ابایی نداشته‌اند.

ماکس نور داو از برجسته‌ترین چهره‌های نژادپرست صهیونسیم و دوست بسیار نزدیک هرتزل با سخنان قاطع و صریح خود، تأکید کرده است: «یهودیت، دین نیست، بلکه تنها مسئله‌ی خون و نژاد است.»

وی که آشکارا به کفر تظاهر می‌کرد، تورات را به عنوان یک فلسفه، کودکانه خواند و به عنوان یک نظام اخلاقی، چِندش آور شمرد و کتاب دولت یهودی هرتزل را هم‌سنگ کتاب مقدّس قرار داد.

لویس براندیس رهبر صهیونیست‌های آمریکا، در سخنرانی خود به سال 1915 اظهار داشت: «یهودیت، مسئله تعلّق خونی است.»

خود هرتزل بنیانگذار صهیونیسم سیاسی نیز، به خاخام بزرگ پاریس، آشکارا اعلام کرد: «من در طرح خود، هرگز از هیچ‌کدام از تعالیم دینی فرمان نمی‌برم.»

و در پاسخ به این پرسش که رابطه‌ات با تورات چگونه است؟ گفت: «من اندیشمندی آزادم».
هم‌چنان که مصوّبات نخستین کنفرانس صهیونسیتی (بال- 1897) به ریاست تئودور هرتزل نیز فاقد هرگونه اشاره به دیانت یهودی بود.

ولادیمیر ژابوتینسکی، چهره سرشناس دیگر صهیونیسم، می‌گفت: «من بنّایی هستم که در ساخت مبعد جدید برای پروردگارم که نامش ملت یهود است، شرکت کرده‌ام.»

این‌گونه اظهارات آشکار ملحدانه را در بیانات دیگر رهبران سیاسی صهیونیسم، هم‌چون پینسکر، کلاتزکین، حاییم وایزمن، ناحوم گلدمن، بن گوریون و… به فراوانی می‌توان یافت.

به همین دلیل است که احد هاعام معلّم روحی وایزمن گفته است:

«بیش‌تر شخصیّت‌های بزرگ ما که به لحاظ تحصیلات علمی و جایگاه اجتماعی، شایسته‌ی زمامداری در دولت یهودند، واقعاً از روح دیانت یهودی بی‌بهره‌اند.»

لائیک بودن دولت مردان رژیم صهیونیستی، موجب شده است که وابستگی نژادی در نظر آنان، بسی مهم‌تر از اعتقادات دینی رقم بخورد. از نگاه این نژادپرستان، یک یهودی هر قدر که از اصل دیانت یهود فاصله بگیرد، هرگز از قالب یهودی بودن خود خارج نمی‌شود.

دیوید دیوک عضو اسبق کنگره‌ی آمریکا، در این مورد می‌نویسد:
«شرط پذیرش مهاجر یهودی به اسرائیل، داشتن التزام دینی و باورهای یهودی نیست. مهاجر می‌تواند بی‌دین و یا مثلاً رسماً کمونیست باشد. این‌ها مهم نیست، تنها باید معلوم باشد که او از تیره‌ی یهودیان است.»

دیوک در جای دیگری از کتاب خود می‌گوید:
«دست‌کم سه چهارم یهودیان و اسرائیلیان، اعتقادی به خدا ندارند (و بی‌دینند).»