چند روز پیش یک زن و شوهر خیابانگرد (از نوع سگ) دیدم . احساس کردم گرسنه و بی حال هستن. رفتم براشون غذا گرفتم و اومدم نشستم پیششون .
نمی‌دونم چرا مردم از سگهای خیابانگرد بی سرپرست خوششون نمیاد و یا می‌ترسن هار باشه. به نظرم خطر اینکه با آدمها بشینی و بعداً بفهمی هار بودن یا اینکه بی دلیل گازت بگیرن ، خیلی بیشتره .
خلاصه. نشستم و غذا بهشون دادم و کلی باهاشون حرف زدم و چقدر هم توجه می‌کردن ! اصلاً باور نمی‌کنی. در گونه‌ی انسان ، چند ساله این قدرت توجه رو ندیدم . که بتونه یک ساعت بهت نگاه کنه و گوش بده .
تحقیقات میگن متوسط Attention Span برای ماها بین ۸ تا ۱۲ دقیقه است.
خلاصه. غذاشون رو خوردن و دیدم رفتن پشت دیوار. بچه‌هاشون رو قایم کرده بودن. اونها هم اومدن. یه تشکری کردن و بعد از هم خداحافظی کردیم و جدا شدیم .
موضوعات مرتبط: دل نوشته ها
برچسب‌ها: زن و شوهر , سگ , انسان , توجه
تاريخ : ۱۳۹۵/۰۱/۱۶ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |