<sub>ما همگي با ترس واضطراب آشناييم در اين دنياي پهناور كمتر كسي پيدا مي شود كه دچار اين احساس نشود وشايد نتواند علت منطقي آن را درك كند . هر قدر فعاليت هاي اجتماعي ما افزون ترمي شود برميزان و شدت اضطراب بي ريشه وبيهودهءما نيز افزوده مي گردد ومحيط زندگي را براي ما بصورت كابوسي درمي آورد .
مغز ما در هرلحظه تحت تأثير محركات زيادي قرار دارد كه بعضي از آنها آگاهانه يا ارادي و بسياري ديگر ناآگاهانه و غير ارادي است . اين محركات از سه ناحيه به وجود مي آيند :محيط خارج – بدن – مغز . تحريكات محيط خارج از طريق حواس پنجگانه به مغز ما مي رسد محركات عاطفي مثل عشق ونفرت وسوءظن وسوءتفاهم كه از مغز نشأت مي گيردودر سطح ضمير آگاه طبقه بندي مي شود .غالبا"اضطرابها وبخصوص تجارب اضطراب آلود گذشته نا خواسته ما رادر خود مي گيرند وهمين است كه روزگار مان را سياه مي كند وشيريني زندگي را از ما مي ستاند
واكنش بدن در مقابل اضطراب : ضربان قلب افزايش پيدا مي كند ،فشار خون بالا مي رود و خون از ساير اعضاءبدن متوجه عضلات مي شود ومردمك چشم گشاد مي گردد وجسم حالت آماده باش در مقابل خطر به خود مي گيرد .
واكنش شخص در مقابل اضطراب :هر كس دربرابر هجوم نگراني ها به نحو خاصي عكس العمل نشان مي دهد مثلا" عده اي از كار وفعاليت خود مي كاهند وبه مرخصي مي روند واز برخورد با عوامل ناراحت كننده دوري مي كنند ويابه قرص هاو دارو هاي آرامبخش ومسكن رو ميآورند .در صورت محركات خارجي انجام اين تدبير ها مي تواند چاره ساز باشد ولي اگر محركات از ضمير نا خود آگاه باشد بايد شيوهءديگري براي مبارزه با اين عارضه رواني در نظر گرفت .
علايم كلي اضطراب به صورت هاي مختلف مشخص مي شود از جمله : اضطراب فكري (دلهره- ناراحتي اعصاب – تند مزاجي – بيخوابي – خستگي – افسردگي – فقدان دقت وتمر كز – برخورد با دوستان وآشنايان – بيقراري – فوبيا – وسواسي ها – لكنت زبان )
اضطراب جسماني :تپش قلب – سوء هاضمه عصبي – يبوست – اسهال عصبي – آسم وتنگي نفس – جوش هاي عصبي – سردرد ها وميگرن هاي عصبي.
بحران اضطراب در نوجواني :به ندرت اتفاق مي افتد كه در خلال فرايند نوجواني ، بحرانهاي اضطراب مشاهده نشوند . گاهي اين اضطرابها به طور ناگهاني و زماني به صورت تدريجي ظاهر مي شود . گاهي فراگيراست وزماني به احساس مبهم وپراكنده اي محدود مي گردد ،گاهي هفته ها طول مي كشد وزماني بالعكس ، فقط در خلال چند ساعت پايان مي پذيرد .اما صرف نظر از چگونگي بروز ،شدت و مدت آن ،اضطراب يك احساس بنيادي است كه كمتر نوجواني با آن بيگانه است . در خلال نوجواني سه شيوهءبيان اضطراب رامي توان متمايز كرد .
- تحريك بدني پراكنده كه براساس تظاهرات بدني متعدد نمايان مي شود .
- اضطراب رواني فراگير كه علامت مشخصه آن ، ترس مفرطي است كه زندگي رواني را فرا مي گيرد .
- اضطراب به منزله ء«علامت محرك – نشانه »كه در آن «من» در مقابل يك خطر بالقوه اضطراب را برمي انگيزد .
از روشهاي درماني در اختلال اضطرابي تعميم يافته درمانگري هاي متمركز بر اختلال ،به ويژه در مانگري هاي شناختي ،«آموزش ادارهء تنيدگي خود »(از جمله روشهاي متداول مانند « خود اموزش دهي »«تنش زدايي »و« پسخوراند زيستي »)وهمچنين استفاده از دارو هاي ضد اضطرابي است كه مي تواند به مبتلايان به اختلالهاي اضطرابي تعميم يافته كمك كند .
مؤثرترين روش درمان اضطراب :همانطور كه به هنگام ابتلا به بيماري جسمي سعي مي كنيم به بستر برويم فعّالیت جسماني خود را محدود مي كنيم تا بدن بتواند در حين استراحت به مقابله با بيماري برخيزد به هنگام ناراحتي واضطراب كه نوعي بيماري روحي است مي بايستي نظير اين كار را انجام دهيم غالبا" چنين تصور مي كنندكه بهترين راه مقابله با نگراني ها وهيجانات استفاده از قرص ها وآمپولهاي مسكن وآرام كننده است ولي ما به عكس طبيعي ترين روش را پيشنهاد مي كنيم .
آرام سازي : چگونه تمرين كنيم ؟برروي مبلي مي نشينيم ويا بر كاناپه اي دراز مي كشيم وچشمها را مي بنديم، افكارمان را متمركز مي سازيم وبه خود مي گوييم : بهتر است آرام باشيم . آرام بودن طبيعت مااست .طبيعي ترين روش براي آرامش بخشيدن به ما مي باشد . آنگاه بدن را به نحوي آرام مي سازيم تا هر نوع كشش وانقباض عضلاني از پيكرمان بيرون رود البته عضلات بدن در حالت معمولي نيز دچار انقباض مي باشد كه اين حالت انقباض در زمان اضطراب افزايش مي يابد .بنابراين كار را بايد از آرام سازي عضلات شروع كنيم . درواقع شعور آگاهانه از احساس آرامش سهم مهمي در تمرين ها وعمليات ما به عهده مي گيرد .
پس ابتدا بايستي از آرام سازي عضلات ران وساعد آغاز كنيم دستتان را روي رانتان بگذاريد با دستان عضلات رانتان را لمس كنيد وآنرا آزادو آرام نماييد .حال همين تمرين را با عضلات دستتان انجام دهيد .اكنون به خوبي از انقباض ورها شدن عضلات اين دو عضو بدنتان آگاه شده ايد بعد از دو سه بار تمرين كنترل آنها را كاملا"به دست خواهيد گرفت .اينك وقت اجراي تمرين هاست ابتدا اين افكار را به سر خود راه مي دهيم ، دربارهءساق پاو عضلات آن فكر مي كنيم ،آنها را شل وآزاد مي سازيم ،آرامش آنها را احساس ميكنيم به قدري كه وزنشان را بركف اتاق حس مي كنيم .آرامش راحت ودلپذيري رادرخود حس مي كنيم .دستهاي ما اينك در دو طرف مبل سنگين شده اند پس از آنكه وزن وسنگيني آنها را احساس كرديم معلوم است كه آرام شده اند .حال كه عضلات بدن ما به طور طبيعي آرام شده است اين حالت را ميتوانيم به فكر خود نيز سرايت دهيم واحساس آرامش بيشتري نماييم.اينك تمامي بدن ما در مرحله آرامش مطلق قرار دارد عضلات چهره مان رانيز بايستي هماهنگ سازيم ،ابتدا از آرواره مان شروع مي كنيم تا به جايي كه لبهايمان وحتي عضلات اطراف چشمها يمان را آرام وشل احساس نماييم.بعد به پيشاني خود مي رسيم وآن را نيز تحت كنترل خود درمي آوريم وآرام مي سازيم .
اين افكاري است كه در سر ما مي گذرد نبايد آن را با صداي بلند بگوييم بلكه اين را بايستي به شكل احساس در خويش درآوريم ، تكرار وتمرين ها به دفعات صورت مي گيرد و احساس آرامش به صورت يك واقعيت انكار ناپذير در مي آيد .فراموش نكنيم كه اجراي تمرينها نبايد با عجله وخشونت صورت بگيرد همه چيز بايد در محيط آرام وطبيعي انجام شود .
به خاطر داشته باشيم كه همه اينها به سادگي ميسر نخواهد شد در بدو امر بايد سعي كنيم احساس خود را از ارام سازي پيدا كنيم وآن را در ذهن خود بياوريم وگام به گام پيش برويم ما بي به سهولت انجام خواهد شد .برخي افراد شكايت مي كنند كه آرام سازي بدن كاري ندارد ولي آرام سازي فكر از محالات است ،اما به اين نكته بايد اشاره كنيم كه هر كس كه بتواند برجسم خويش تسلط يابد سلطه برنفس وفكرش آسان تر خواهد بود .
به اميد روزي كه تمامي ما انسان ها در اين عصر استرس وفشار بتوانيم برجسم وفكر وروح خود تسلط يابيم و خود را از اضطرابهاي ناشي از بود ونبود هاي اين دنيا رها سازيم .</sub>