^{یادمون نره یه روز خیلی ساده و بی ادعا پا به این دنیا گذاشتیم تا شوق زنده بودن رو تجربه کنیم . وقتی تازه شروع کردیم بی خیال بی خیال خیلی بهمون خوش می گذشت . اما هر چی جلوتر رفتیم و بزرگ تر شدیم ، دیدیم داره پستی ها وبلندی های زندگی بیشتر می شه . دیگه نمی شه مثه قبل قدم به قدم جلو رفت بدون این که تو مسیر ، سنگ های جاده پاهاتو آزار نده . به هر ایستگاهی که رسیدیم وهر مانعی که پشت سر گذاشتیم کلی تجربه ازش کسب کردیم و کوله بارمون رو پرتر از قبل روی شونه هامون گذاشتیم و پیش به سوی آینده . آ ره اگه تا الان نمی دونستی از همین حالا بدون ، تمام عمرت در حال امتحان دادن بودی وتا وقتی هم که برسی به آخر خط در حال امتحان دادن باقی می مونی . اینا اهمیت نداره ، مهم اینه که از چندتا امتحام سربلند بیرون امدی و در چندتا رد شدی . امیدوارم جزء اون دسته از آدمایی باشی که کلی از امتحاناشونو با نمره های خوب پاس کردن اما اگه خوب هم ندادی دلگیر نشو همیشه هر شکست پلی برای پیروزی های بعدیه . خلاصه این که حواستو خیلی جمع کن تا امتحانای بعدی رو خراب نکنی و آخر این راه بازنده بازی تو نباشی و بتونی با نمره قبولی از دانشگاه زندگی فارغ التحصیل بشی . به قول دوستی زندگی مثه یه امتهان دیکته اس مدام غلط می نویسی و پاک می کنی هی می نویسی و پاک می کنی غافل از این که یه روز می گن ورقا بالا!!!}