مردم ( کودک ، سالمند ، زن و مرد )
قربانیان جاه طلبی و جنگ و البته میز های چوبی به رنگ قهروه ای
که پشت آن مردان مرگ برای زندگی نقشه می کشند ...
مرزها را چه کسانی کشیده اند
خاک من تنها شکل یک گربه نیست ، شکل کفش و چکمه نیست ...
این کودک هم عضوی از خانواده ی من است و این زن هم می توانست مادر من باشد
زندگی من در سرزمین گربه نیست ، من در زمین زندگی می کنم ...
آسمان همه جا همین رنگی است .
این عکس حرف ها برای گفتن دارد ...
برای من و شماییکه یک عمر کور و کر هستیم !
مایی که یک عمر افتخار کردیم به جنگجویان و جنگ آوران.
تاريخ : ۱۳۹۲/۰۲/۲۳ | | نويسنده : ارتباطات قرارگاه ضد صهيونيستي كميل |