يک آقاي با شخصيت بايد سعي کنه موقعيت شناس خوبي باشه و حدس بزنه که بهتره اول به کي سلام کنه . موقع سلام کردن هي تکون نخوره و کج و راست نشه ، خيلي ريلکس تو چشم هاي شخص مقابل نگاه کنه و بگه : سلام ! ( نکته : از اصطلاحات مرکب از قبيل سلام عليکم و ... به شدت خود داري کنيد . ) موقع سلام کردن سعي کنيد اسم طرف مقابل رو هم به زبون بياريد ، مثلا بگيد : سلام هادي جان ! ( به خاطر داشته باشيد که هادي جان کاربرد بسيار عميق تر و تاثير گذارتري از آقا هادي داره . )

هنگام دست دادن لبخند فراموش نشه .

از نوع دست دادن يک آقا به خوبي ميشه به ميزان شخصيتش پي برد . بعضي ها با قدرت تمام - انگار که طرفشون قهرمان وزنه برداري دنياست - دست ميدن . اينجور وقتا انگشت هاي طرف مقابل تا مرز له شدگي پيش ميره ، به خصوص اگه انگشتر هم دستش باشه . بعضي ها آروم تر ، اما با صميميت تمام ( ! ) دست  ميدن ، انگار که سال هاست پسر خاله هستن و گاهي وقتا يادشون مي ره دست طرفو ول کنن !

اما يک آقاي جنتلمن ، بايد مثل آدم هاي افليج دست بده . يک آقا هيچ وقت براي دست دادن نبايد دستش رو دراز کنه . اگر همسرتون ( يه خانوم ) دستش رو جلو آورد ، بايد خيلي نصفه نيمه کاره و عين اشخاصي که دستشون لمسه ، در حد بند انگشت دست طرف رو بگيره و مطلقا هم فشار نده . اينجا به خاطر داشته باشيد که هر چه لمس تر و فلج وار تر ، با کلاس تره !