^{تأثير گذاشتن و نفوذ بر ديگران، روشي است كه ما را در اهداف زندگي، موفق و كامياب مي سازد. اين كه چگونه باشيم تا ديگران ما را دوست داشته باشند، حرف ما را بشنوند و به ايده ها و نظرات ما احترام بگذارند، مستلزم اين است كه راههاي نفوذ بر آنها را دريابيم.تبسم طولاني و زياد و شوخي كم، يكي از اين راهها است. بيشتر مديران و افراد موفق كساني بوده اند و توانسته اند در جامعه، منشأ اثر باشند كه همواره از لبخند و تبسم براي نفوذ در ديگران استفاده كرده اند.
در عين حال شوخي زياد، انسان را سطحي، كم خرد و غير قابل اعتبار مي نماياند؛ اينها آفت هاي نفوذ برديگران است.
سكوت نيز راهي براي نفوذ برديگران است. متأسفانه عده اي فكر مي كنند اگر زياد حرف بزنند و نقل هر محفلي باشند، مي توانند در دل ديگران جا كنند و برآنها تأثير بگذارند. در حالي كه سكوت، تأثير بسيار بيشتري براي نفوذ دارد.اصولاً انسان هرچه بزرگتر و فرهيخته تر مي شود، سكوت او عميق تر و سخن گفتنش ، كمتر مي باشد.آراستگي ظاهر نيز از ديگر عوامل مؤثر در نفوذ و تأثير برديگران است. اكثر مردم براساس ظاهر انسان، قضاوت مي كنند و هرچه آراستگي ظاهر ما بيشتر و در لباس پوشيدن هماهنگي لازم را رعايت كنيم، نزد ديگران موجه تر به نظر مي آييم.}