اللهم عجل لوليك الفرج و العافية و النصر و اجعلنا من خير اعوانه و انصاره و المستشهدين بين يديه.
خداى حكيم قادر عليم و رئوف را سپاسگزارم كه اين فرصت را مجدداً فراهم كرد كه گفتگويى با اصحاب رسانه ها داشته باشيم. ابتدا ميلاد حضرت ابوالفضل العباس، اسوه آزاد زيستن و پرچمدار دفاع از كرامت و شرف انسانى را به همه بشريت و به خصوص ملت عزيز ايران تبريك و تهنيت عرض مى كنم.
همان طور كه مطلع هستيد در طول سال گذشته سؤالاتى درباره مناسبات حاكم بر عالم و روابط بين الملل مطرح كرديم كه بعضى هنوز از پاسخ دادن به اين سؤالات خوددارى مى كنند، امروز مى خواهم سؤال ديگرى درباره مناسبات جهانى مطرح كنم. سؤال اين است، مناسبات ناشى از جنگ دوم جهانى تا كى بايد ادامه پيدا كند؟ نگاهى به عرصه جهانى بيندازيد. در طول 60 سال گذشته فاصله بين كشورهاى محروم و برخوردار بيشتر شده است. فضاى ناامنى و تهديد اگر در جنگ جهانى دوم در بخشى از جهان حاكم بود، امروز به همه عالم گسترش پيدا كرده است. مسابقه تسليحاتى بسيار سنگين بين بعضى از قدرتها، فضاى تهديد را بر همه عالم حاكم كرده است. امروز وقتى به ملتها مراجعه مى كنيم، هيچ كس از آينده اطمينان ندارد. هيچ كس چشم انداز روشنى فرا روى بشريت مشاهده نمى كند. تبعيض ها، اشغال كشورها، حق كشى ها، جنگها و چپاول ثروت ملتها به شيوه هاى گوناگون و گستردگى هرچه تمام تر ادامه دارد. تحريك اقوام، ايجاد درگيريهاى داخلى، تفرقه و نفاق ها، تهاجم به ملتها و مردم بى پناه، زنها و كودكان، هر روز گسترده تر از ديروز است. توسعه مفاسد اخلاقى، تضعيف بنيانهاى خانواده و كرامت انسانى و ترويج فساد اقتصادى، سوء استفاده ها، تقلبها و رشوه گيريها به امرى معمولى تبديل شده است. در ديپلماسى امروز جهان آثارى از صداقت، پاكى و تلاش براى كرامت انسانى مشاهده نمى شود. سياست به معناى تدبير امور جامعه و بشريت به عنوان طراحى مزورانه و دروغ و فريب تعريف شده است. غارت ثروت ملتها به گستردگى ادامه دارد. در همين سرزمين ايران ما شاهد بوديم كه تا قبل از 1332 انگليس منابع اصلى كشور ما را كه عبارت است از نفت، مى برد و ملت ما را از مزاياى آن محروم مى كرد. بعد امريكا با كودتا جايگزين انگليس شد و تا پيروزى انقلاب ثروت ملت ما را چپاول مى كرد. از بعد از پيروزى انقلاب هم همچنان به خصومت نسبت به ملت ايران ادامه مى دهد.
در خاورميانه، پايه يك درگيرى دائمى گذاشته شده است. رژيم صهيونيستى رژيمى است كه فرصت يك روز آرامش را از ملت فلسطين و ملتهاى منطقه سلب كرده است. در طول 60 سال دهها جنگ را به ملت فلسطين و چندين جنگ را به ملتهاى همسايه تحميل كرده است كه آخرين آن هجوم وحشيانه به مردم لبنان است و جالب است كه همه اين رژيم بر پايه داستانى بنا شده است كه سؤال از آن، جرمى نابخشودنى است. در برخى از جوامع، بخشى از دولتها سؤال و ترديد راجع به مقدس ترين مفاهيم بشرى را روا مى دانند؛ توهين به پيامبران بزرگ الهى، حضرت مسيح (س) و حضرت محمد (ص) تحت عنوان آزادى بيان توجيه مى شود، اما سوال از چگونگى بر پايى جنگ جهانى دوم و آثار آن ممنوع است و با زندان و مجازات مواجه است. امروز ما با يك هجوم سنگين فرهنگى به فرهنگها و خرده فرهنگهاى ملى و مردمى مواجه ايم. تحقير ملتها در حد اعلاى درجه ادامه دارد. اين تحقير تا آنجاست كه بعضى از ملتها به خاطر گناه ناكرده بايد تاوان پس بدهند و مجازات بشوند و حق ندارند در علم، فلسفه و هنر و سياست جهان دخالت كنند. ظلم تا آنجاست كه برخى از ملتها 60 سال بايد غرامت بدهند و معلوم نيست پايان اين غرامت دهى كجاست.
اصولاً عده اى در دنيا خود را مالك جهان مى شناسند، تابع هيچ قانونى نيستند. خودشان را فراقانون مى دانند. در همه جا دخالت مى كنند. تصميم مى گيرند، جنگ راه مى اندازند و بعضاً صلح را تحميل مى كنند. اين شرايط زندگى بشر را به زندگى اى پر از تهديد، ناامنى و نگرانى تبديل كرده است. مسابقه تسليحاتى، زرادخانه هاى اتمى، شيميايى و ميكروبى وضعيت آينده را به مراتب پيچيده تر از 60 سال قبل كرده است. امروز انحصارطلبى در علم و فناورى تحت پوشش صلح طلبى و دفاع از امنيت برخى قدرتها، خود را به ملتها تحميل مى كند. امروز برخى از كشورها براى خود امتياز ويژه قائل اند و در شوراى امنيت داراى امتياز ويژه هستند. به طور خاص، امريكا و انگليس كه منشأ بسيارى از جنگها، درگيريها، تنش ها و ظلمها هستند، در شوراى امنيت كه بايد حافظ صلح و امنيت در جهان باشد، داراى حق و امتياز ويژه هستند.
اگر كسى با آنها درگير شود، اگر آنها به حقوق ملتها تجاوز كنند، هيچ مرجعى براى مراجعه آن ملت وجود ندارد. سؤال اين است، امروز مردم عراق از مظالم امريكا و جنايات سربازان امريكايى در كشتار روزمره مردم عراق به كجا بايد شكايت كنند؟ كدام مرجع و سازمانى پاسخگوى حقوق ملت عراق است؟ امروز مردم لبنان براى استيفاى حقوق خود و شكايت از امريكا و انگليس كه مانع از تثبيت سريع قطعنامه آتش بس شدند، به كجا بايد شكايت كنند؟ غير از اين است كه به مرجعى شكايت مى كنند كه در اين مرجع، امريكا و انگليس حق ويژه و انحصارى دارند. اگر مجمع عمومى سازمان ملل چيزى عليه امريكا و انگليس تصويب كند، تضمين اجراى آن كجاست و چه كسى بايد آن را به كرسى بنشاند؟
نظام حاكم بر مناسبات امروز به گونه اى است كه امريكا و انگليس تصميم خود را بر تصميم بيش از 180 كشور جهان حاكم مى دانند و خود را معادل جامعه جهانى مى شمارند. به نظر ما اين وضعيت ادامه شرايط بعد از جنگ جهانى دوم است. بعد از جنگ دوم، برخى از كشورها خود را پيروز جنگ مى دانستند و تا امروز هم هنوز خود را پيروز مى دانند. در اين جنگ كه توسط آلمان و روسيه (شوروى آن زمان) شروع شد، آنها لهستان را بين خود تقسيم كردند، بعد انگليس و فرانسه عليه آلمان اعلان جنگ دادند، جنگى در گرفت، حداكثر 10 كشور در اين جنگ دخالت داشتند، اكثر كشورها و ملتهاى عالم هيچ نقشى در اين جنگ نداشتند. عده اى براى گسترش سرزمين، توسعه حوزه حكمرانى و تأمين منافع مادى با هم درگير شدند و بالاخره جنگ تمام شد. عده اى پيروز شدند.
آنها به محض پيروزى ساز و كارى جهانى براساس منافع كشورهاى پيروز طراحى كردند كه آن مناسبات تا امروز هم ادامه دارد. بسيارى از ملتها نه در آن جنگ دخالت داشتند و نه به آن راضى بودند. فقط از تبعات منفى آن جنگ رنج مى برند. امروز هم امريكا و انگليس با نگاه پيروز و از موضع پيروز در جنگ جهانى دوم به جهان نگاه مى كنند. سؤال اين است، مناسبات بعد از جنگ دوم تا كى بايد ادامه پيدا كند و حوزه تأثير اين مناسبات كجاست؟ چرا بايد همه ملتها تاوان جنگى را بدهند كه در آن هيچ نقشى نداشتند؟
در نقطه اوج چرا بايد ملت فلسطين تاوان جنگى را بدهد كه نقشى در آن نداشته است؟ سوال اين است تا كى امريكا و انگليس به عنوان مالك و صاحب به ملتها به عنوان برده و زيردست نگاه مى كنند؟ آيا وقت آن نرسيده است كه مناسبات جهانى بر اساس دموكراسى، عدالت و حقوق برابر ملتها پايه گذارى شود؟ به نظر ما اين امتياز ويژه كه امروز امريكا و انگليس از آن استفاده مى كنند، منشأ همه نابسامانيها و مشكلات عالم است. خودشان هر اقدامى را كه علاقه مند هستند و در جهت منافع خود مى دانند، انجام مى دهند، اما در مقابل منافع ملتها و اقدامات قانونى ملتها مقاومت مى كنند. سؤال روشن اين است، مناسبات برخاسته از جنگ جهانى دوم تا كى بايد ادامه پيدا كند؟ 60 سال ،100 سال، هزار سال؟ تا كى بايد عده اى خود را صاحب جهان بدانند و بقيه ملتها را دست دوم به شمار آورند؟
من صراحتاً اعلام مى كنم كه ملت ايران و بسيارى از ملتهاى عالم با اين مناسبات مخالف اند. ما اين مناسبات را غير عادلانه مى شماريم و آنها را منشأ همه نابسامانيهاى حاكم بر جهان مى دانيم. ما اين مناسبات را مانع پيشرفت بشريت، توهين به كرامت، استقلال و آزادى و حق حاكميت ملتها مى دانيم. اگر عده اى خيال مى كنند كه معادل جامعه جهانى هستند، ما مى خواهيم كه همين امروز يك گروه عادل و بى طرف از همه ملتهاى جهان همه پرسى كنند كه آيا ملتهاى عالم حاضرند سرنوشت مديريت جهان را به امريكا و انگليس بسپارند؟ ما با اين شيوه اداره دنيا مخالفيم. با اين شيوه برقرارى مناسبات ظالمانه يك طرفه مخالفيم و فكر مى كنيم اين مناسبات نمى تواند بشر را به سرمنزل مقصود و كمال برساند.
ما پيشنهادهاى عادلانه بر پايه حفظ كرامت انسانها و ملتها و برابرى بين انسانها و ملتها براى اداره جهان داريم كه اعلام خواهيم كرد. براى اينكه روشن تر بشود مناسبات عالم از كجا منشأ گرفته است و چقدر ظالمانه است و براى مقايسه پيشنهادات ملت ايران براى اداره بهتر جهان با شيوه هايى كه امروز امريكا با زور سلاح و استفاده از حق امتياز ويژه مى خواهد به جهان حاكم كند، من پيشنهاد مى دهم كه با جناب آقاى بوش، رئيس جمهور امريكا، در يك مناظره مستقيم تلويزيونى گفتگو كنيم. در رابطه با مسائل جهانى و راه حل برون رفت از مسائل جهانى ما ديدگاههايمان را اعلام كنيم، آنها هم اعلام كنند. البته شرط آن اين است كه سانسور در كار نباشد، به خصوص براى ملت امريكا. گفتگو كنيم، طرحها را مطرح كنيم، ما ديدگاهايمان را مطرح كنيم، آنها هم مطرح كنند و اجازه بدهيم ملتهاى عالم خودشان انتخاب كنند. من فكر مى كنم وقت آن رسيده است كه به شعور، شخصيت و انديشه ملتها احترام بگذاريم و براى افكار عمومى جهان و انسانها حقى در اظهار نظر و اداره جهان قائل بشويم. من فكر مى كنم كه تا همين جا كافى است، مابقى را در پاسخ به سؤالات در خدمتتان هستيم، و السلام عليكم و رحمة الله.
خبرنگار روزنامه صداى عدالت:
حضرت عالى همواره در رفتار و گفتار خود عنايت ويژه اى به مقام معظم رهبرى داشته ايد. همچنين بعد از انتخاب شدن به عنوان رئيس جمهور، در يكى از اولين ديدارهاى خود به ملاقات آيت الله مصباح يزدى رفتيد و همواره از ايشان به نيكى ياد كرده ايد. جناب مصباح در طول ساليان بعد از انقلاب از نظريه پردازان و طرفداران تشكيل دولت اسلامى بوده اند. طرفداران ايشان دولت شما را نمونه اى از الگوى مورد نظر قلمداد مى كنند. سؤال بنده اين است كه اگر جناب مصباح و طيف طرفدارانشان در انتخابات آتى خبرگان اكثريت مجلس خبرگان را به دست بگيرند و احياناً طرحى براى اعمال نظارت بيشتر بر عملكرد رهبرى داشته باشند، جناب عالى به عنوان يك شخص حقيقى كه ارادت ويژه اى هم به مقام معظم رهبرى و هم آقاى مصباح داريد و به عنوان يك شخص حقوقى كه رياست جمهورى را به عهده داريد، عكس العملتان چيست؟
رئيس جمهور:
من فكر مى كنم قانون اساسى همه روابط را به خوبى و روشن تدوين و تنظيم كرده است و نياز به تفسير بنده نيست. مرجع تفسير قانون اساسى هم در خود قانون اساسى معين است. در كشور ما هم ملت تصميم مى گيرد. در انتخابات هرچه ملت تصميم گرفت، همان حاكم خواهد شد.
خبرنگار واحد مركزى خبر:
روز گذشته آقاى الهام اعلام كردند كه حضرت عالى در حال ارزيابى كارنامه وزراى خود هستيد، بفرماييد اين ارزيابى در چه مرحله اى قرار دارد؟
رئيس جمهور:
من قبلاً به مردم قول داده بودم كه علاوه بر نظارت مستمر، در سالگرد تأسيس دولت، همكارانم را مورد ارزيابى قرار بدهم. من نظراتم را جمع كردم، بحثهايى كه در طول سال بوده، تذكراتى كه داده شده، گفتگوهايى كه داشتيم، ديدگاهها را از مراجع گوناگون جمع آورى كردم و با خود همكارانم هم صحبت مى كنم و در حال ارزيابى هستم، ان شاء الله به زودى اين ارزيابى پايان خواهد يافت و مردم را در جريان قرار مى دهم. اما اكثريت همكاران من در طول سال گذشته با همه وجود در خدمت پيشرفت كشور بوده اند.
خبرنگار شبكه ال. بى. سى. لبنان:
از بدو رياست جمهورى جناب عالى، مواضع هميشگى ايران درباره اسرائيل و صلح خاورميانه و منطقه خيلى روشن تر و واضح تر شده است و ديگران (يعنى غربيها) آن را به عنوان عامل افزايش تنش در منطقه و جهان به حساب آورده اند. على رغم تأكيد ايران كه خواهان صلح و عدالت پايدار است، در شنبه گذشته نوعى ترديد در مواضع ايران به نمايش گذاشته شده است، موضعى كه جناب عالى در مورد عراق اعلام كرديد. جناب عالى جايگاه و نقش ايران را در تحولات منطقه اى و روند صلح خاورميانه - حالا هرچه باشد، اسلامى، بزرگ و جديد - چگونه مى بينيد و ارزيابى مى كنيد؟ آيا براى تحقق آن حاضر هستيد با امريكا رو به رو شويد؟
رئيس جمهور:
من هيچ تغييرى در مواضع جمهورى اسلامى ايران مشاهده نمى كنم. هيچ تعديلى نيست، مواضع بسيار روشن است. مواضع منطقى جمهورى اسلامى همواره همين بوده است و به بيان هاى گوناگون مطرح شده است. ما در رابطه با خاورميانه، خواهان رفع ريشه تنشها هستيم. از اول هم گفته ايم، الان هم همان را مى گوييم. مى گوييم ببينيد ريشه 60 سال تنش، درگيرى و كشتار، جنايت، تحميل و آوارگى كجاست. اين ريشه را برطرف كنيد. راه حل هم پيشنهاد داده ايم. راه حل ما هم همواره راه حل انسانى بوده است. البته براى ملتهاى منطقه حق دفاع مشروع را از اول قائل بوديم، الان هم قائليم. بنابراين تغييرى اتفاق نيفتاده است. در رابطه با امريكا هم كه گفتم، مواضع ما كاملاً روشن است. ما روشهاى آنها را براى اداره دنيا قبول نداريم و با آن مخالفيم. اين روش، روش مالكانه و برخاسته از مناسبات جنگ دوم جهانى است. روش يك طرفه و سلطه جويانه است و حاضريم راجع به اين روش و روشى كه خودمان پيشنهاد مى دهيم، مناظره كنيم. مناظره يعنى ما نظراتمان را اعلام كنيم، آنها هم مطرح كنند. خبرنگاران هم سؤال كنند و هركس جواب دهد.
خبرنگار روزنامه كيهان:
من هم به نوبه خودم اعياد شعبانيه و هفته دولت را به جناب عالى و همكاران ارجمندتان تبريك و تهنيت عرض مى كنم و تبريك مضاعف دارم به شما و كابينه تان به خاطر تلاشهاى يك ساله تان. حداقل دستاوردى كه حقير مى توانم به عنوان يك روزنامه نگار كوچك به آن اشاره و مباهات كنم، اين است كه بر خلاف سيره عملى برخى دولتمردان گذشته كه روى صندليهاى استيل خودشان از پنجره احزاب به مردم تحقيرآميز نگاه مى كردند، مى خواهم اين سؤال را مطرح كنم كه جرياناتى در كشور الان در تلاش هستند تا روابط ميان دولت و مراجع و علما را ، به ويژه در ارتباط با عملكرد دولت، تيره نشان دهند. ارزيابى حضرت عالى از تعامل دولت و علما چيست و چه پاسخى به اين گونه ادعاها داريد؟
رئيس جمهور:
اينكه گفتيد دولت حزبى نيست، من هم اعلام كرده ام اين دولت، دولت حزبى نيست، معناى آن نفى احزاب نيست. اما من با صراحت اعلام كردم كه همكاران من عضو هيچ گروه، دسته و باندى نيستند. اين دولت برآمده از اراده ملت ماست، بدون اتكا به هيچ تشكيلات حزبى و گروهى. ما هم در خدمت مردم و منافع ملى عمل مى كنيم. علماى اسلام همواره زبان گوياى مطالبات حق ملت ايران و ملتها بوده اند. در خط مقدم دفاع از عدالت و مبارزه با ظلم و تبعيض بوده اند، اينكه عده اى تلاش دارند مناسبات را مخدوش كنند منحصر به علما نيست. من مى بينم بعضى تلاش دارند اصولاً رابطه اين دولت و مردم را هم مخدوش كنند. خب، دارند تلاش مى كنند. ما نصيحت مى كنيم اين كار را نكنند، به جاى اينكه انرژى تان را در كارهاى تخريبى صرف كنيد، در خدمت سازندگى قرار بدهيد و كمك كنيد مشكلات كشور برطرف شود و پيشرفت كشور سريع تر شود. كمك كنيد به دانش، صنعت، كشاورزى، فرهنگ و تعالى كشور. ما كار خاصى با آنها نداريم. بالاخره در اظهار نظر آزادند، اما اين رفتارشان را رفتار مناسبى نمى دانيم.
خبرنگار روزنامه اقتصاد پويا:
ضمن تبريك هفته دولت به جناب عالى و ساير دولتمردها. آقاى رئيس جمهور در خصوص برنامه هاى اقتصادى شما صحبتهاى زيادى شده است. گروهى همچنان در دوران انتخابات به سر مى برند و نقدهايى انجام مى دهند و گروهى هم معتقدند كه دولت شما دولت نخبگان است و از برنامه هاى اقتصادى شما دفاع مى كنند. ما هم به عنوان يك روزنامه اقتصادى اعتقادمان به اين است كه برنامه ها و تفكرات اقتصادى شما نيازمند زمان هست، ولى متأسفانه حضور روزنامه هاى اقتصادى به خصوص در اين عرصه بسيار كمرنگ است كه متأسفانه به اين علت است كه جناب عالى در برنامه هايتان صرفه جويى را اعلام كرده بوديد كه اين باعث شد بسيارى از مديران تبليغات، اطلاع رسانى و حمايت از مطبوعات را به نوعى كمرنگ كنند. تحليل و نظر جناب عالى در اين خصوص چيست و چه راهكارى را پيشنهاد مى دهيد و براى اينكه روزنامه هاى مستقل و وابسته بتوانند براى رونق اقتصادى حضور پررنگ ترى داشته باشند، چه توصيه هايى مى فرماييد؟
رئيس جمهور:
همان طور كه اشاره كرديد، روزنامه هاى ما دو دسته هستند، روزنامه هايى كه وابسته به احزاب هستند و در واقع تريبون حزب هستند و نقطه نظرات حزب را بيان مى كنند. من فكر مى كنم اين دسته از روزنامه ها براى اينكه رونق بگيرند، بايد بنويسند كه وابسته به يك حزب هستند. اگر مشخص كنند آن وقت مردم بهتر انتخاب مى كنند و چه بسا خواننده هاى آنها هم بيشتر شوند و فروش شان بيشتر شود و مشكلات اقتصادى شان هم برطرف شود. روزنامه هاى مستقل هم استقلال خود را حفظ كنند. واقعاً نظر اقتصادى بدهند و تحليل اقتصادى كنند. از صاحب نظران و دانشمندان استفاده كنند. اما به طور عمومى من اين را مى پذيرم كه دولت نسبت به گذشته بايد حمايتش از مطبوعات را افزايش دهد. من اين را مى پذيرم و حتماً راهى براى اين پيدا خواهيم كرد. البته مى دانيد، همين الان دولت از همه مطبوعات حمايت مى كند؛ كاغذ يارانه اى، فيلم و زينك و... حمايتهايى هست، اما همان طور كه اشاره كرديد ظاهراً كافى نيست براى اينكه مطبوعات بتوانند از چهره هاى صاحب نظرتر، عالم تر و دانشمندتر يا طيف متنوعى را از دانشمندان گفتگو كنند. به همين دليل، ان شاء الله دولت حمايتهايش را به طريق مناسبى افزايش خواهد داد. يا اجازه بدهيم كه شركتها و اينها مجدداً آگهى ها را بدهند يا روش ديگر، فكر مى كنم آقاى وزير ارشاد جلسه اى با خود مطبوعات داشته باشند و راهى پيدا كنند كه هم مطبوعات بتوانند نقش خودشان را درست ايفا كنند و هم كمكهاى مناسبى دريافت كنند.
خبرنگار خبرگزارى مهر:
هفته دولت را به حضور شما و دولت خدمتگزار تبريك عرض مى كنم. مقام معظم رهبرى در توصيه به دولت تأكيد كردند كه دولت نهم فرصت مناسبى براى گسترده شدن دايره اصول گرايى است، اما بسيارى از اصول گرايان دولت را در تحقق اين توصيه موفق ارزيابى نمى كنند. از طرفى، سخنگوى دولت در مصاحبه اى دولت نهم را تنها توصيف كرد. آيا اين امر تأييدى بر آن نيست كه دولت در گسترده كردن دايره اصول گرايى و رسيدن به مولفه هاى اصولگرايى مصلحانه كه اخيراً رهبر انقلاب به آن تأكيد داشتند، موفق نبوده؟ آيا شما اين كه دولت در گسترش دايره اصول گرايى موفق نبوده را قبول داريد و تعبير اظهارات دكتر الهام از تنهايى دولت را چگونه ارزيابى مى كنيد؟ دولت براى گسترده شدن دايره اصولگرايى چه برنامه هايى دارد؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكر. حواسمان باشد، دايره اصولگرايى با اصولگرايان متفاوت است. ما فكر مى كنيم كه اكثريت قريب به اتفاق ملت ايران اصولگرا هستند، بلكه اكثريت ملتهاى عالم اصولگرا هستند. ملتهاى عالم همه طرفدار عدالت، كرامت و آزادگى هستند و حاضرند در راه كشور، وطن و منافع ملى شان فداكارى كنند. اكثريت ملت ما اصولگرا هستند، بنابراين بحث گسترده كردن دايره اصولگرايان مطرح نيست، بلكه ادبيات و فرهنگ اصولگرايى مطرح است كه بايد گام به گام تعميق شود، گسترش پيدا كند و دقيق تر تبيين شود. ما فكر مى كنيم دولت على رغم ضعفهايى كه هست، ما نمى گوييم اين دولت هيچ ضعفى ندارد، بيش از همه خود بنده به عملكرد دولت در طول سال گذشته انتقاد داشتم و بيش از همه خودم و همكارانم ضعفها را مطرح كرديم، بيشترين سعه صدر و حوصله را در مقابل نقدها و تهاجمات داشتيم، اما فكر مى كنم كه الان دولت پرچمدار انديشه اصولگرايى به معنايى است كه تعريف كردند و ما فكر مى كنيم اين را بايد هر روز كه مى گذرد روشن تر، بيشتر و گسترده تر تعريف كنيم.
خبرنگار شبكه خبر:
اجازه مى خواهم كه خدمت بينندگان شبكه خبر در اقصى نقاط جهان كه به طور زنده و مستقيم شاهد گفتگوى رئيس جمهور با نمايندگان رسانه ها هستند، سلام و خسته نباشيد عرض كنم. در ماههاى گذشته ما شاهد رفتارهاى غير منطقى از كشورهاى اروپايى بوديم. از جمله در شرايطى كه ما در حال بررسى بسته پيشنهادى بوديم، آنها عليه جمهورى اسلامى ايران قطعنامه صادر كردند. اگر به همين اساس، اروپا باز هم رفتار نامعقول نشان بدهد و در زمانى كه در قطعنامه اش اعلام كرده است مى خواهد تهديدهايى انجام دهد، آن را انجام دهد، دولت جمهورى اسلامى ايران چه واكنشى نشان خواهد داد؟
رئيس جمهور:
ما فكر مى كرديم الان هم فكر مى كنيم كه مسائل مختلف دنيا را مى شود از طريق منطق و گفتگو حل و فصل كرد. مدتهاى طولانى هم با سه كشور اروپايى گفتگو كرديم، منتها آنها تحت فشار و تهديدات امريكا گفتگوها را قطع كردند. الان مقدماتى فراهم شده است كه گفتگوها مجدداً آغاز شود. پيشنهادى به ما دادند، ما آن پيشنهاد را با دقت و نگاه مثبت بررسى كرديم و نقطه نظرات خودمان را با نگاه مثبت منتقل كرديم. ما فكر مى كنيم اگر كسانى اهل منطق، صلح و آرامش اند، پيشنهاداتى كه ما داديم و بحثهايى كه ما مطرح كرديم، زمينه بسيار مناسبى براى حل و فصل نه تنها مسائل بين ما و آنها بلكه مسائل كل عالم است. ما چارچوب بسيار روشن، قانونى و منطقى براى گفتگوها ارائه داديم، اميدواريم كه آنها هم در مسير منطق حركت كنند. اما بارها گفته ايم، ملتى هستيم كه به هيچ وجه اهل تجاوز و تهديد ديگران نيستيم.
اصولاً ملت ما براى كسى تهديد نيست. ملت ما رحمت است. ملت ما سفير دوستى، صلح و آرامش است. دوستدار همه ملتهاست. حتى وقتى به برخى كشورها مى گوييم كه تجاوز نكنيد و در مقابل تجاوز آنها مى ايستيم، اين به نفع خود آنها هم هست. بالاخره كسى كه جنايت مى كند، هر روز كه مى گذرد پرونده اش سياه تر مى شود. هر روز كه شما جلوى او را بگيريد، به نفعش است. نصيحت مى كنيم، مى گوييم و مى خواهيم. ملت ما اهل صلح، منطق و دوستى با ملتهاست، اما طبيعى است زير بار تهديد، حرف زور و تحميل هيچ گاه نرفته است، از اين به بعد هم نخواهد رفت. به نظرم نمى رسد كه ديگر به آن شرايط برگرديم. بالاخره يك بداخلاقى كردند، در حالى كه ما داشتيم با دقت و نگاه مثبت پيشنهادات آنها را بررسى مى كرديم، باز همان اخلاقى است كه گفتم ؛ اخلاق احساس مالكيت بر دنيا. قطعنامه اى صادر كردند و مقدارى كار را خراب كردند.
با اين حال وقتى آقاى كوفى عنان زنگ زد و از من درخواست كرد كه شما توجهى نكنيد، اينها عجله كردند و كار خوبى نكردند، شما كار خودتان را بكنيد. با اين حال باز ملت ايران با بزرگوارى كار خود را انجام داد؛ يعنى ما مى توانستيم همان موقع كنار بگذاريم و بگوييم تا زمانى كه اصلاح نكنند و صداقت خود را اثبات نكنند، ما كارى انجام نمى دهيم. با اين حال، باز فرصت ديگرى داديم. من فكر مى كنم فرصتى كه امروز ملت ايران به كشورهاى اروپايى داده است، فرصت بسيار استثنايى، براى حل و فصل عادلانه همه مسائل است، اگر خواستار عدالت باشند كه من اميدوارم باشند.
خبرنگار شبكه سى. ان. ان.:
پنج شنبه اين هفته مهلت قطعنامه شوراى امنيت به پايان مى رسد و ايران گفته است چنانچه تحريمها عليه ما اعمال شود، ممكن است در عضويت خود در معاهده منع گسترش سلاحهاى اتمى تجديد نظر كند. آيا تعليق غنى سازى هنوز در مذاكرات شما با آنها مطرح است؟
رئيس جمهور:
ما مطالبى كه لازم بوده و چارچوب عادلانه براى حل و فصل مسائل را در بسته اى كه به اروپاييها داده ايم، به روشنى بيان كرده ايم. من فكر مى كنم ديگر وقت آن گذشته است كه دوباره بخواهند از ابزار شوراى امنيت در معادلات استفاده كنند. اين خيلى بد بود كه اين دو كشور خواسته اى دارند و مى خواهند تحميل كنند و از شوراى امنيت به عنوان ابزار استفاده كنند. من فكر مى كنم كه ديگر زمان آن گذشته و بعيد مى دانم كه آن ها هم برگردند، اما مواضع ما كاملاً روشن است: استفاده از انرژى صلح آميز هسته اى حق ملت ايران است. ملت ايران اين را انتخاب كرده است. براساس قوانين و حقوق بين الملل مى خواهد از آن استفاده كند. كسى هم نمى تواند مانع اش شود. بعضى در گذشته اصرار داشتند فقط بگويند كه ملت ايران تكليف دارد، حقى ندارد. تكليف در مقابل حق است. برخى كشورها نمى توانند فقط براى خودشان حق قائل باشند و تكليفى نداشته باشند و برخى از كشورها تكليف داشته باشند و حق نداشته باشند. حق و تكليف با هم هستند. هركس تكليفى دارد، معادل آن بايد حقى داشته باشد. هركس حقى دارد، معادل آن بايد تكليفى داشته باشد. بنده هم نماينده ملت ايران هستم، جز پيگيرى خواسته هاى ملت ايران هيچ وظيفه ديگرى ندارم. يعنى ملت اجازه نداده كه خارج از خواسته هاى آنها قدمى برداريم. ما اهل گفتگو و صلح، مذاكره، قانون و منطق هستيم. البته بعيد مى دانم، اما اگر كسانى علاقه مند باشند كه بعضى از راههاى گذشته را بيازمايند، طبيعى است كه ملت ايران هم ملت رشيد و توانمندى است و متناسب با اقدامات آنها تصميمات لازم را خواهد گرفت.
خبرنگار خبرگزارى ايرنا:
سؤال بنده در خصوص بحث هسته اى است. تهران بارها تأكيد كرده كه فعاليتهاى هسته اى جمهورى اسلامى صلح آميز است، اما رسانه هاى امريكايى تلاش دارند اين طور تلقين كنند كه اين فعاليتها صلح آميز نيست. چگونه مى توان به افكار عمومى جهان اطمينان داد كه فعاليتهاى جمهورى اسلامى ايران صلح آميز است؟
رئيس جمهور:
من فكر مى كنم كه افكار عمومى ملتهاى جهان قبول دارند كه صلح آميز است. 114 عضو كشورهاى غير متعهد، يكپارچه به صلح آميز بودن و حق ملت ايران رأى دادند. 57 كشور كنفرانس اسلامى رأى دادند و بيانيه صادر كردند، 11 كشور گروه اكو، 8 كشور گروه دى هشت، اينها همه حق ملت ايران را تأييد كردند. من فكر نمى كنم نياز باشد و بعضى نبايد خود را معادل جامعه جهانى فرض كنند. جامعه جهانى يعنى 6 ميليارد جمعيت و بيش از 190 كشور. عرض كردم بعضى هنوز مى خواهند از حقوق ويژه پيروزى جنگ دوم جهانى استفاده كنند. ديگر گذشته است، حتى اگر روى كاغذ هم باشد در معادلات بيرونى ديگر كاربرد ندارد. اتفاقاً عكس مطلب است. من فكر مى كنم با اين رفتارى كه اين كشورها در دوره بررسى پيشنهادشان توسط ايران، انجام دادند و دوباره ابزار شوراى امنيت را به جاى اينكه در لبنان صلح و آرامش برقرار كند، عليه ما به كار انداختند، آنها بايد رفتارشان را به گونه اى اصلاح كنند كه ملتها به صداقت آنها اعتماد كنند. آنها بايد اعتمادملت ها نسبت به خود را بازسازى كنند. اين شك و ترديد در دنيا جدى است. در شرايطى كه مردم لبنان زير سنگين ترين بمباران هاى ناجوانمردانه، ناحق و ظالمانه بودند با قطعنامه آتش بس مخالفت مى كردند اما براى ما قطعنامه صادر مى كردند. معلوم شد در حالى كه ما گفته بوديم بررسى مى كنيم و بيست و دوم اوت هم جواب مى دهيم حالا ده روز مانده به بيست و دوم اوت، قطعنامه صادر كردند. اين اخلاق، اخلاق شاهنشاهى است اين بايد از مناسبات بشرى بيرون برود. من فكر مى كنم همه ملت ها اين را دريافته اند.
خبرنگار روزنامه همشهرى:
شما ديروز ديدارى با مقام معظم رهبرى داشتيد و ايشان دو نكته را اشاره كردند غير از موارد متعددى كه مورد تأكيد ايشان بود. يكى اينكه بايد دولت نهم مورد نقد منصفانه و دلسوزانه و بدون تعصب واقع بشود. من مى خواهم شما در اين جلسه در حد امكان بخواهيد دولت نهم را بدون تعصب نقد كنيد چه مى گوييد؟ سؤال دوم اين است از انتقاداتى كه در سال گذشته نسبت به دولت نهم وارد بوده عدم و ضعف ارتباط با نخبگان و فعالان حوزه هاى مختلف از جمله اقتصاد و سياست بوده است كه باز هم رهبرى ديروز تأكيد كردند كه دولت بايد روابط و تعاملات خودش را با نخبگان كشور در حوزه هاى مختلف افزايش بدهد. سازگارى دولت نهم براى افزايش اين تعاملات با نخبگان كشور چيست؟
رئيس جمهور:
در مورد اول، من صحبت هايى را كه ديروز در آن جلسه مطرح كردم اتفاقا يك نقدى بود از عملكرد دولت، هم قوت ها و هم ضعف ها را گفتم و خود وزرا و معاونان رئيس جمهور هم مشغول ارزيابى عملكرد خودشان هستند. هركسى هم نقد كرده ما استقبال كرديم؛ يعنى فضاى بازى كه براى نقد در يكسال اخير دولت ايجاد كرد، سابقه اى ندارد. حداقل از 16-15 سال اخير سابقه ندارد. براى اينكه تا مرز خيلى چيزهاى ديگر بعضى از دوستان جلو رفتند براى اينكه اين محدود نشود. بسيارى از اوقات از حق طبيعى خودمان هم گذشتيم و الان هم همين كار را مى كنيم؛ يعنى الان هم ادامه خواهيم داد. اما اينكه گفتيد نخبگان، دولت هم اينك با يك جمع وسيعى از نخبگان ارتباط دارد. خود وزرا جز نخبگان كشور هستند و بسيارى از مديران جز نخبگان هستند. با دانشگاهى ها، غيردانشگاهى ها، با مديران گوناگون با متخصصان مختلف و با خود من جلسات متعدد دارند اما اينكه توصيه به افزايش آن شد يك توصيه درستى است. ما تلاش خواهيم كرد كه گسترش بدهيم و دايره ها را وسيع تر بكنيم تا هركسى كه احساس مى كند نظرى و حرفى دارد بتواند اين نظر را به دولت منتقل بكند ان شاءاله.
خبرنگار شبكه العالم:
اخيراً ايران اعلام كرده است كه آماده گفت و گو با غرب درباره غنى سازى است. آيا اين بدين معنى است كه در صورتى كه منطق مذاكرات قوى باشد و بخاطر اعتمادسازى، ايران آماده است تعليق غنى سازى را حتى براى مدتى كوتاه بپذيرد؟
رئيس جمهور:
ما ديدگاههايمان را قبلاً گفته ايم. در اين بسته اى هم كه به اروپاييها داده ايم، چارچوب بسيار روشنى هم براى حل و فصل مسائل گذاشته ايم. آنجا هم اعلام كرده ايم، هر نوع گفتگو بر پايه حقوق مسلم ملت ايران است. بنابراين براى اطلاع از جزئيات بسته عجله نكنيد. مواضع ما اعلام شده. مواضع ملت ما، مواضع قانونى و منطقى و عادلانه است. چارچوبى هم گذاشته ايم. ما با غربيها خيلى مسائل داريم. همه ملتها امروز با غربيها مشكل دارند. ما هم با آنها مشكل داريم. مى توانيم در آن چارچوب عادلانه مسائل مان را با هم حل و فصل كنيم؛ همه مسائل را. ما هم در زمينه هاى هسته اى و خلع سلاح هسته اى حرفها و ديدگاههاى فراوانى داريم كه مطرح خواهيم كرد.
خبرنگار روزنامه دنياى اقتصاد:
با وجود گذشت 75 روز از ابلاغ فرمان خصوصى سازى توسط مقام معظم رهبرى، به عنوان رياست محترم جمهورى بفرماييد كه دولت نهم چه اقدامات اجرايى براى پپشبرد ابلاغيه اصل 44 انجام داده. آيا ستاد اجرايى و كار گروههاى مربوط به اصل 44 تشكيل شده است؟ و يك سؤال ديگر از جنابعالى دارم، آيا امضاى ابلاغيه اصل 44 توسط مقام معظم رهبرى نخستين حكم حكومتى ايشان در زمينه مسايل اقتصادى تلقى مى كنيد يا نه؟
رئيس جمهور:
در رابطه با اصل 44 و تفسير اصل 44 و سياستهاى اعمال اين اصل، مقام معظم رهبرى اين را اعلام كردند و من از ايشان به خاطر حسن اعتمادشان به دولت و توانمنديهاى دولت تشكر مى كنم. چون مى دانيد واگذارى بخشهاى اقتصادى دولت به مردم، بزرگ ترين كار اقتصادى است كه مى تواند اتفاق بيفتد؛ يعنى حداقل صد هزار ميليارد تومان واگذارى است. اين يك اتفاق بسيار بزرگ اقتصادى است و از پيچيدگيها و ظرافتهاى فراوانى برخوردار است. دولت يك ستاد بسيار قوى تشكيل داده، چهار كار گروه تشكيل داده و دارد بخشهاى مختلف آن را دنبال مى كند. آن بخشى كه مربوط به سهام عدالت است، چون قبلاً كاركرده بوديم و سازماندهى اش انجام شده بود، الان دارد سرعتش زياد مى شود. ان شاء الله ظرف دو سال آن بخشى كه مربوط به سهام عدالت است، در كل كشور توزيع مى شود و شبكه اش عملياتى خواهد شد كه خود اين يك كار بسيار بزرگ است ؛ يعنى ما بايد چيزى حدود 40 هزار ميليارد تومان حداقل واگذارى داشته باشيم. دقت داشته باشيد كل سرمايه داخل بورس اوراق بهادار، كمتر از 50 هزار ميليارد تومان است. بنابر اين سرعت و چگونگى واگذارى، فرصت حضور در بورس و رقابتهاى اقتصادى بايد تابع چارچوب دقيقى باشد تا رشد اقتصادى ما را آسيب نزند، منجر به عدم تعادل در توزيع ثروت نشود، زمينه هاى تحرك مردم را در اقتصاد و سرمايه گذارى بيش از گذشته را فراهم كند. ده سوال جدى است كه ما داريم به آنها جواب مى دهيم. اعلام هم كرده ايم هر كس نظر و ديدگاهى دارد، بگويد. خيلى ها هم مقالات خيلى خوبى نوشته اند، اظهار نظرهاى خوبى كرده اند. از آنها هم داريم استفاده مى كنيم. اميدواريم در پاييز ما بتوانيم عمليات واگذارى را با يك برنامه مستحكم و منسجم آغاز كنيم، ان شاء الله.
خبرنگار روزنامه دنياى اقتصاد:
در مورد حكم حكومتى مقام معظم رهبرى در رابطه با اصل 44 ؟
رئيس جمهور:
عرض كردم، تفسير اصل و سياستها است، طبق قانون اساسى ابلاغ سياستهاى كلان بعد از مشورت با مجمع تشخيص در اختيار رهبرى است. ايشان هم تا كنون سياستهاى گوناگونى را اعلام كرده اند. منتها چون اصل 44 يكى از مهم ترين اصول قانون اساسى و تأثير گذار در اقتصاد است، نيازمند تفسير و سياستهاى ويژه بود كه اين كار انجام شد. حالا هر جورى مى خواهيد تلقى كنيد.
خبرنگار روزنامه اطلاعات:
آقاى رئيس جمهور گفته شده كه ايران به ويژه بنا به درخواست آقاى كوفى عنان پاسخ بسته پيشنهادى را داده، اگر آقاى عنان در سفر به ايران در خواست تعليق را مطرح كند، پاسخ ايران چه خواهد بود؟
رئيس جمهور:
پاسخ روشن است. ما فكر مى كنيم آقاى عنان هم بايد در چارچوب مقررات بين المللى حركت كند. هيچ كس حق ندارد خارج از مقررات اقدامى انجام دهد. ما كه گفتيم، هيچ كس حق و امتياز ويژه ندارد. آقاى عنان هم محترم است و مى آيد گفتگو مى كند. اجازه بدهيد كه بعداً پاسخ اين را دريافت كنيد. مواضع جمهورى اسلامى كاملاً روشن است و نياز به تفسير جديد ندارد. حالا پسر خوبى هستيد، سؤال ديگرى بپرس، اين تكرارى بود. خبرنگار روزنامه اطلاعات:
آقاى رئيس جمهور ميزان يارانه پرداختى دولت براى سوخت به 40 ميليارد دلار مى رسد، اين يارانه بيشتر توسط اقشار مرفه تر صرف مى شود كه با عدالت محورى در تضاد است. آيا تمهيدى براى عادلانه تر شدن پرداخت يارانه سوخت داريد؟
رئيس جمهور:
ببينيد، قسمت اول بحث تان به نظر من درست نيست. ممكن است كه بعضيها كه خودرو بيشترى دارند، استفاده كنند. اما حمل و نقل در خدمت كل كشور است. خوب، مردم بايد جا به جا بشوند. بالاخره شيوه حمل و نقل از گذشته در كشور ما بر پايه سوارى بنا نهاده شده، بالاخره آن كسى كه خودرو ندارد، سوار خودرو مى شود؛ يعنى بايد به تاكسى يا مسافركش يا اتوبوس و مينى بوس كرايه بدهد، پس او هم از حمل و نقل استفاده مى كند. اين كه فرموديد، يارانه زياد است، درست است. امروز بخش وسيعى از منابع ما صرف سوخت حمل و نقل مى شود. تبصره سيزده اى كه دولت در بودجه سال جارى پيشنهاد داد و با تغييراتى در مجلس به تصويب رسيد، راهكار منسجم و اساسى براى رفع ريشه اى اين معضل است. اگر بعضى تصور مى كنند مى شود با يك برش و يك تصميم و يك روز قضيه را حل كرد، اشتباه است. ما بايد ظرف 4 - 5 سال همان طور كه در آن مجموعه تبصره 13 كه يك بسته كامل بوده و ان شاء الله نقص آن هم در سال آينده برطرف بشود، بايد آن را اجرا كنيم. در تبديل سوخت كه آن را به گاز تبديل كنيم. در توسعه حمل و نقل عمومى، الان شروع كرده ايم، قراردادها بسته شده و ان شاء الله از مهر ماه اتوبوسها به كشور مى آيند. توسعه حمل و نقل ريلى در كشور شروع شده، براى گاز سوز كردن برنامه ريزى كرده ايم، ان شاء الله از مهر ماه به سرعت انجام مى شود. خارج كردن خودروهاى فرسوده كه كاملاً بسته اش طراحى شده، ان شاء الله امسال 250 هزار دستگاه خارج خواهد شد. توسعه سيستم هاى ريلى در كشور و مديريت ترافيك - مديريت ترافيك هم براى شهرهاى بزرگ برنامه ريزى شده، ان شاء الله بعد از آن اوج آغاز مدارس به مرور در شهرها پياده مى شود تا مصرف سوخت را كاهش بدهيم. پيش بينى ما اين است كه در افق 5 ساله سهم 25 درصدى حمل و نقل عمومى حداقل به 50 درصد افزايش پيدا خواهد كرد و مفهوم آن كاهش سوخت است. ضمن اينكه نوعى صرفه جويى و سهميه بندى پلكانى را هم لحاظ كرده ايم. معناى سهميه بندى پلكانى اين نيست كه فردا بگوييم آقا شما دو ليتر داريد، اما اعمال خواهد شد؛ به گونه اى كه نيازها پاسخ داده بشود و مصارف اضافى از سبد هزينه حذف بشود.
خبرنگار خبرگزارى قدس:
جناب آقاى احمدى نژاد در نمايشگاه اخير مطبوعات و خبرگزارى ها، حضرتعالى در بازديدى كه از غرفه قدس داشتيد تأكيد فرموديد كه خبر ويژه و اختصاصى براى همكاران ما در مجموعه خبرگزارى قدس داريد و اين خبر اين بود كه فلسطين به زودى آزاد خواهد شد و تأكيد هم فرموديد كه اين خبر را به اطلاع همه برسانيد. بفرماييد كه مبناى اين خبر چيست و آيا در اين خصوص چيزى مى دانيد كه مردم از آن بى اطلاع هستند و اين «به زودى» كه فرموديد ان شاء الله كى خواهد بود؟
رئيس جمهور:
ان شاء الله به زودى! تا حالا گفته ايم و به نظرم روشن است. اگر نگاهى به صحنه بيندازيد، تحولاتى كه دارد اتفاق مى افتد، پيشنهاد هم داده ايم. بالاخره بايد رفراندوم را بپذيرند. اگر همه پرسى پذيرفته بشود، خيلى از مسائل حل مى شود.
خبرنگار شبكه Z.D.F آلمان:
جناب آقاى رئيس جمهور! شما فرموديد كه آماده يك مناظره بدون هيچ پيش شرطى با رئيس جمهور امريكا هستيد. آيا آماده مذاكره بدون هيچ پيش شرطى هم با رئيس جمهور امريكا هستيد؟
رئيس جمهور:
ما گفتيم مناظره، شرطش اين است كه سانسور نكنند؛ يعنى اجازه بدهند كه مردم امريكا هم از نقطه نظرات ديگران مطلع بشوند و مردم امريكا را براى شنيدن حقايق محدود نكنند. اما حتماً ايشان فرق بين مفهوم مناظره و گفتگو را به خوبى مى دانند. گفتگو يك شرايط ديگرى دارد كه قبلاً ما مواضع مان را اعلام كرده ايم. ما با همه عالم اهل گفتگو هستيم، اما طبيعى است، وقتى با يك كشور دوست مى خواهيم صحبت كنيم تحت شرايطى صحبت مى كنيم و با كسانى كه هر روز چهرهاى اخم آلود به ملت ما نشان مى دهند، با آنها تحت شرايط ديگرى. اگر شرايطش فراهم بشود، چرا، قبلاً اعلام كرده ايم.
خبرنگار خبرگزارى موج:
من هفته دولت را به شما تبريك مى گويم. آقاى دكتر، در مورد سفرهاى ديپلماتيك شما كه تعداد آنها در يك سال گذشته خيلى زياد بوده و با توجه به تعدد آنها، تا چه حد به لحاظ اقتصادى و سياسى اين سفرها را داراى ظرفيت مى دانيد، و از آن مهم تر اين ظرفيتها به چه شكلى به خصوص به لحاظ اقتصادى و سياسى نسبت به گذشته پيگيرى مى شوند؟ ارزيابى خودتان را از اين موضوع و جايگاه ايران پس از يك سال ديپلماسى دولت نهم بفرماييد. سؤال دوم هم كه در مورد وضعيت برنامه هاى اقتصادى دولت است كه براى توسعه رفاه عمومى و عدالت همه جانبه به خصوص در جهت توسعه اشتغال زايى و محروميت زدايى در كشور داشتيد و اينكه تا حد زيادى هم توانسته ايد آنها را تحقق بدهيد، اما اين احساس تحقق هنوز بين مردم ملموس نشده است. مى خواهم ببينم دليل اينكه اين احساس ملموس بودن مردم در بين مردم ايجاد نشده را چگونه ارزيابى مى كنيد.
رئيس جمهور:
اين كه فرموديد ملموس نيست، ما هم انتظار نداريم ظرف 10 - 11 ماه فعاليتها و برنامه هاى اقتصادى دولت به نقطه اى برسد كه در همه عرصه ها ملموس بشود. اما حركت آغاز شده است. آغاز حركت و تلاش در جهت اهداف كاملاً ملموس است. بالاخره ما منابع را عادلانه در كشور داريم توزيع مى كنيم و اين كاملاً ملموس است و مردم همه دارند اين را دريافت مى كنند. ما فكر مى كنيم جهت گيريها كاملاً درست است و با سرعت داريم جلو مى رويم. از همه هم مى خواهيم كمك كنند كه اين برنامه ها به سرعت نتيجه بدهد. اما درباره سفرها كه گفتيد، ما قبلاً اعلام كرده بوديم، ما يك ديپلماسى فعال مى خواهيم. لازمه ديپلماسى فعال همين است ديگر. رفتن، آمدن، ملاقات و گفتگو و پيگيرى اهداف است. امروز شما مى بينيد كه ادبيات مطرح شده در ديپلماسى ملت ايران آرام آرام دارد به ادبيات غالب ديپلماسى ملتها تبديل مى شود. شما الان از ديدگاه ملتها در بسيارى از كشورها مطلع ايد. بالاخره وقتى اكثريت دولتهاى عالم از حق ملت ايران دفاع مى كنند، اين نشانه يك ديپلماسى فعال است. اينكه مى بينيد آنهايى كه احساس مالكيت مى كنند، الان دارند در دنيا منزوى مى شوند، به خطر ديپلماسى فعال است. ديپلماسى فعال يعنى همين ؛ برويم، بياييم ديدگاههاى نو، جديد، ابتكارات جديد و نظريات درست و عدالتخواهانه براى اداره جهان بحمدالله دارد مطرح مى شود و آثارش را هم در دنيا داريد مى بينيد كه امروز چه وضعى است.
خبرنگار روزنامه ابتكار:
به نام خداوند جان آفرين حكيم سخن در زبان آفرين خجسته ايام نيمه شعبان را به جنابعالى، شخصيت مومن و پيرو و مجذوب خاندان رسالت صميمانه تبريك عرض مى كنم. مقام معظم رهبرى ديروز به حضرت عالى و اعضاى دولت فرمودند: مردم تشنه اجراى عدالت و مبارزه با فساد هستند. جناب آقاى رئيس جمهور! آيا وقت آن نرسيده كه با دست عده اى از قضات شريف و شجاع و توانا و انقلابى يك عده از تروريست هاى اقتصادى و نيز فساد اخلاقى كه ارمغان غرب در ايران هست - براى اين مردم واقعاً فساداخلاقى بالاتر از فساد اقتصادى است - وقت آن نرسيده كه با دست قضات اين عوامل تابلودار را به محاكمه بكشانيد و اميدوار هستم همان طور كه كشور چين عمل مى كند، با گيوتين اينها رابه مجازات برسانيد و حكومت اسلامى به هرحال اين حكم را مى كند و جمهورى اسلامى هم كه تابع پيامبر و آل على هستند مانند سيد الشهدا بايد با فساد و تباهى مبارزه كنند. همچنين به مناسبت اين ايام كه بايد جوانان ما از هر جهت آماده مبارزه با صهيونيستها و عوامل داخلى و خارجى امريكا باشند، چند بيت شعر مى خوانم:
در ره حفظ وطن ما ترك سر خواهيم كرد حمله به هر دشمنى چون شير نر خواهيم كرد
چون به بى باكى و مردى شهره دهريم ما در ره حق سينه خود را سپر خواهيم كرد
حمله بر آزادگان مردوخ از نامردمى است ما جدل با دشمن پرخاشگر خواهيم كرد
رئيس جمهور:
اينكه فرمودند بايد با مفاسد مبارزه بشود، تصميم گيريهاى دولت هم در جهت مبارزه ريشه اى با مفاسد است. اينكه ما داريم امتيازات ويژه را لغو مى كنيم، كنترل و نظارت مى كنيم و منابع را عادلانه توزيع مى كنيم و داريم فرصت سوء استفاده را از بين مى بريم، اين كار اساسى است كه دارد مى شود. به علاوه يك نظارت و برخورد مستمر سازماندهى شده، همان طور كه ديروز اشاره فرمودند، افراد جرأت نمى كنند كه در اين دوره دست به تخلفات بزنند. معنايش اين نيست كه هيچ تخلفى انجام نمى شود. ما مى خواهيم اين فضا را نهادينه كنيم. البته طبيعى است برخى از افرادى كه قبلاً دچار سوء استفاده ها بودند نمى خواهند اين وضعيت تثبيت بشود. چرا كه اگر تثبيت بشود، بلافاصله بايد سراغ قبلى ها برويم. براى اينكه فرصت نكنيم سراغ قبلى ها برويم، مى خواهند ما را اينجا معطل و مشغول كنند و نگذارند برويم، ولى ان شاء الله به حول و قوه الهى با حمايت و درايت ملت از اين مرحله عبور خواهيم كرد. آن مطلبى هم كه شما فرموديد، به آن خواهيم رسيد. ان شاء الله.
خبرنگار روزنامه كارگزاران:
هفته دولت را خدمت شما تبريك مى گويم. آقاى رئيس جمهور! فرموديد كه روزنامه ها حزبى شوند، مواضع شان را اعلام بكنند و مردم هم استقبال بيشترى خواهند كرد.
رئيس جمهور:
نگفتيم همه حزبى بشوند. گفتم آنها كه حزبى هستند، اعلام كنند، آنهايى هم كه مستقل اند، اعلام كنند. خبرنگار روزنامه كارگزاران:
خبر خوشى را كه در جمع خبرنگاران اعلام كرديد، آغاز مرحله واگذارى سهام عدالت بوده است. خبر خوش اين بود كه اول پاييز واگذارى سهام عدالت آغاز خواهد شد.
رئيس جمهور:
نه، سهام عدالت شروع شده، واگذاريهاى عمومى در بورس را از پاييز عرض كردم. خبرنگار روزنامه كارگزاران:
با توجه به اينكه شما امروز در جمع خبرنگاران از آغاز واگذارى سهام عدالت در پاييز سال جارى خبر داديد، پرسش اين است كه با توجه به اولويتهاى برنامه هاى انتخاباتى جنابعالى مبنى بر توجه بيشتر به مناطق محروم، شيوه واگذارى سهام عدالت در مناطق محروم را چگونه طراحى كرده ايد؟آيا پول سهام را مى گيريد يا اينكه از سود سهام، دارندگان مى توانند مبلغ سهام را بپردازند؟ سؤال دوم، جان بولتون اعلام كرد كه اگر از پاسخ ايران به بسته پيشنهادى قانع نشود، در يك موضع خصمانه، اعلام كرده اند كه امريكا براى ايجاد تحريم عليه ايران وارد ائتلافهاى جديدى مى شود. شما هم هميشه تأكيد كرده ايد كه ايران هراسى از رفتار خصمانه اروپا و غرب ندارد، آيا شما واقعاً به مردم ايران آماده باش مى دهيد كه در برابر تحريمها بايستند و احتمال تحريم را در شوراى امنيت مى دهيد و يا اينكه فكر مى كنيد روند مذاكره با اروپا ادامه پيدا خواهد كرد؟ پيش بينى شخصى جناب عالى چيست؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكر. درباره سهام عدالت ما دو دهك پايين درآمدى جامعه را همان طور كه قبلاً اعلام شده، سهام عدالت را با 50 درصد تخفيف [مى دهيم.] يعنى در بورس قيمت گذارى مى شود، سهام يك واحد و بنگاه در بورس عرضه مى شود، قيمت روزش 50 درصد تخفيف، ما بقى در اقساط ده ساله. ما فكر مى كنيم در اقساط ده ساله فردى كه دريافت مى كند مى تواند با پرداخت بخشى از سود سهام مستهلك كند. اين هم حق است. واقعاً مستضعفان و محرومان بر گردن جامعه حق دارند و ما بايد فاصله آنها را با ديگران كم كنيم. اما براى ديگران و ساير دهك هاى جامعه كه به مرور به آنها هم واگذار خواهد شد، تسهيلاتى در تقسيط قائل مى شويم و متناسب با دهك درآمدى اين تسهيلات متفاوت خواهد بود. اما اين آقايى كه اظهار نظر كرده است، آزاد است، اظهار نظر كند. ما از تصميمات و اقداماتى كه در چارچوب مقررات است، تبعيت و همراهى مى كنيم. خارج از مقررات هم باشد، هر كس مى خواهد باشد، بالاخره ما هيچ تعهدى به آنها نداريم. قبلاً هم گفته ايم، اقتصاد ما بحمد الله يك اقتصاد درون زاست و بر پايه توانمنديهاى داخلى است.
ملت ما هم يك ملت قوى است. امروز قريب به اتفاق نيازهاى اصلى خودمان را خودمان داريم تأمين مى كنيم. ملتى كه با دست خالى مى تواند چرخه سوخت هسته اى را در اختيار داشته باشد، بقيه مسائل را هم مى تواند حل كند. زمين، آب، معدن، صنعت، فكر، دانشگاه، نخبه داريم، اما واقعاً زمان اين ادبيات گذشته است. كسانى كه مى خواهند اين ادبيات را به كار بگيرند، شكست خورده اند. همين كه مى گويند ما مى رويم يك ائتلاف درست مى كنيم، اصلاً كسانى كه از موضع كينه، لجبازى و عقده صحبت مى كنند، زمان آن گذشته است. من قبلاً هم گفته ام، دوران به كارگيرى زور در مناسبات جهانى به پايان رسيده، الان فصل انديشه و فرهنگ و منطق است. ما هم انتظار داريم كه از منطق استفاده كنند. ما خوشحال نمى شويم كه آنها از غير منطق استفاده كنند. اما نگران نمى شويم. دقت مى كنيد. ما خوشحال نمى شويم، اما نگرانى هم نداريم. ما هم بالاخره در دفاع از حقوق خودمان توانمنديم. اصلاً موضوعيت ندارد، به چه دليل. ما فكر نمى كنيم بعضى ها آن قدر درايت و تدبير را كنار بگذراند كه بيش از اين حيثيت شوراى امنيت يا خودشان را به تاراج بگذارند. ما چنين احساسى نداريم. اما همه حالات را براى خودمان پيش بينى كرده ايم. ما براى همه حالات آماده ايم.
خبرنگار روزنامه رسالت:
آقاى رئيس جمهور در سفرهاى استانى چه تعداد از مردم به شما نامه داده اند و چه تعدادى از آن را پاسخ داديده ايد و آيا اين روند ادامه خواهد يافت؟ مقام معظم رهبرى در ديدار ديروز، مبارزه با فساد را تأكيد كردند. شما در يكسال گذشته چه عملكردى از خودتان در اين زمينه ارايه مى دهيد؟
رئيس جمهور:
من گفتم دولت تقريباً تمام امتيازات ويژه را مسدود كرده است كه پايه فساد است. راههاى تخلف را آن مقدارى كه هست، آنها را داريم شناسايى مى كنيم و مى بنديم و مورد به مورد هم اعلام مى كنيم. بعضى وقتها جيغ هاى سرخ و بنفشى كه مى شنويد، علتش از همين جاست. راهها بسته مى شود، به بهانه ديگرى جيغ هاى سرخ و بنفش برپا مى شود. اما اجازه بدهيد، جمله اى را عرض كنم. بعضى از دوستان مطرح كردند در رابطه با فساد اخلاقى كه خيلى سنگين است و.... من اين را قبول ندارم. ملت ايران جزو پاك ترين و اخلاقى ترين و مؤمن ترين ملتهاى عالم است، به خصوص جوانان اين سرزمين. سر جمع جوانان ايران مؤمن ترين و پاك ترين جوانان دنيا هستند. فساد اخلاقى يك امر عمومى است كه ناشى از فرهنگ ماترياليستى و مادى غربى است و به همه كشورها هجوم مى آورد. در كشور ما هم در بعضى جاها برخى آلودگيها آمده، اما اين نيست كه شما مى گوييد گسترده است و... واقعاً اين طورى نيست. هم ملت ما، جوانان ما، واقعاً جوانان ايمانى و پاك هستند.
خبرنگار روزنامه اعتماد ملى:
آقاى لاريجانى كه امروز دبير شوراى امنيت ملى دولت شما هستند در دولت گذشته اظهار داشتند ما حاضر نيستيم دُر غلتان را بدهيم و آب نبات بگيريم. اين اظهارات را در حالى مطرح كردند كه دولت آن موقع داوطلبانه غنى سازى را به حالت تعليق درآورده بود. مى خواهم ببينم امروز كه تعليق به عنوان يك الزام بين المللى از سوى شوراى امنيت مطرح شده و حق قانونى ما از طرف يك نهاد رسمى گرفته شده است، آيا الان ما دُر غلتان را گرفته ايم، آب نبات را داده ايم، يا آب نبات را گرفته ايم دُر غلتان داده ايم؟ اين را بيان كنيد. مطلب بعدى اين است كه نفى عملكرد دولتهاى گذشته از دوره شما شروع شده، اما الان دستاوردهاى هسته اى كه از دولتهاى گذشته آغاز شده، در اين دولت استفاده و بهره بردارى مى شود. آيا شما نظرى نداريد و نمى خواهيد از تلاشهاى دولتهاى گذشته تقدير به عمل بياوريد يا مى خواهيد به همين سبك ادامه بدهيد كه بخواهيد دستاوردهاى دولت هاى قبلى بنام خود ثبت بكنيد؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكرم. ابتدا دومى را جواب مى دهم، چون به نظرم براى شما مهم تر بود. اگر ما به تاريخ 9 سال قبل نگاه كنيم، بيشترين هجوم به عملكرد دولت هشت سال قبل از آن، در دوره قبل بود. در اين دولت بنابر زير سؤال بردن نيست. اتفاقاً مى بينيد كه اين دولت كوچك ترين تعرضى به هيچ كسى نمى كند. حتى به كسانى كه از مرز انتقاد منصفانه به حريم توهين و تهديد هم وارد مى شوند، باز دولت پاسخى نمى دهد. دولت دارد كار مى كند. ما عملكرد خودمان راگزارش مى دهيم. شما حتى يك مورد نمى توانيد بياوريد كه از قِبل اين دولت مشخصاً ديگران زير سؤال رفته باشند. بله، وقتى ما مى گوييم در فلان جا فساد هست، يا خلاف اتفاق افتاده و ما بايد با آن برخورد كنيم، خوب، اتفاق افتاده است ديگر و ما نمى توانيم از اين چشم پوشى كنيم. اما اينكه در اين دولت ديگران زير سؤال بروند، مطلقاً نيست.
در رابطه با هسته اى هم هيچ گاه اين دولت كارهاى قبلى را زير سؤال نبرده است. اما بر همگان واضح است كه مواضع اين دولت - چه مواضع اجرايى و چه مواضع ديپلماتيك آن - در برخورد با پديده هسته اى كاملاً متفاوت است. آقاى لاريجانى هم زمانى اين مطلب را گفتند كه سال گذشته اروپاييها يك بسته پيشنهادى دادند و در آن بسته مطلقاً حق ملت ايران را نفى كرده بودند. مى خواستند يك مشت از اين خرت و پرت هايى كه به نظر خودشان خيلى مهم مى آيد، به شما لوازم و تجهيزات، يخچال، تلويزيون و ماشين و قطعات هواپيما، هواپيماى مسافرى مى دهيم. فكر مى كردند اينها مثلاً چيزهاى مهمى است. آنجا ايشان گفتند ما دُر غلتان نمى دهيم، آب نبات بگيريم. الان هم همين است. بنابراين، مى بينيد كه بسته آنها هم تغيير كرد، ادبياتشان امروز با ملت ما عوض شده است و بالاخره بايد بپذيرند در يك فضاى عادلانه بنشينيد و با ما مسائل شان را حل و فصل كنند. من فكر مى كنم كه همان موضع همچنان ادامه دارد.
هر كسى هم در هر جايى از اين سرزمين زحمت كشيده، زحمتش عزيز و محترم است و بايد از آن تشكر كرد. اما تغيير رفتار بين دولتها كاملاً روشن است و اين را ما نمى توانيم بپوشانيم. بالاخره ديدگاهها و مواضع ما متفاوت است. حالا ما مقصر نيستم اگر در اين تفاوت بعضى ها احساس مى كنند كه زير سؤال مى روند. ما احساس نداريم كه آنها زير سؤال بروند و دوست هم نداريم، حالا خودشان احساس مى كنند. اين احساس را نداشته باشند ديگر. مسئله حل مى شود.
خبرنگار روزنامه واشنگتن پست:
جناب آقاى رئيس جمهور! شما فرموديد كه فعاليتهاى هسته اى ايران صلح آميز است و ايران هيچ علاقه و برنامه اى براى ساخت سلاحهاى اتمى ندارد. اگر چنين است چرا باز نمى گرديد به ترتيباتى كه اطمينان بيشترى به جامعه جهانى بدهد؟ سؤال دوم اين است كه آيا امريكا و ايران براى ايجاد ثبات بيشتر در كشور عراق شروع به گفتگو خواهند كرد؟
رئيس جمهور:
والله ما كه به خودمان اطمينان داريم و به همين خاطر رفتارمان در قضيه هسته اى بسيار شفاف است. ما حتى پيشنهاد داده ايم كه بيايند و شريك بشوند و در سرمايه گذارى هاى هسته اى ما مشاركت كند. پريروز هم كه ما رفتيم، من درها را باز كردم، خبرنگاران و دوربين ها آمدند و تأسيسات ما را نگاه كردند. ما به خودمان اعتماد داريم. جامعه جهانى هم اتفاقاً به ما اعتماد دارد. بيش از 160-170 كشور جهان از حق هسته اى ما دفاع كردند و به روشنى امضا كردند. الان ملتهاى عالم همه طرفدار حقوق ملت ايران هستند.
من فكر مى كنم نبايد دو سه كشورى كه از همان امتيازات ويژه بادآورده جنگ دوم جهانى برخوردارند، خودشان را معادل جامعه جهانى بشمارند. اينها مطلقاً نيستند. حال سؤال من از آنها اين است كه آيا آنها هم حاضرند كه درهاى تأسيسات هسته اى شان را به روى خبرنگاران باز كنند؟ الان كى دارد در دنيا بمب مى سازد؟ از كى بايد ترسيد؟ كى نا امنى درست مى كند؟
غير از كسانى كه الان دارند نسل سوم بمب ها را تجربه مى كنند و يك بار هم از اين بمب ها استفاده كردند و دويست سيصد هزار آدم كشته اند. الان هنوز يك ماه از سالگرد هيروشيما و ناكازاكى نگذشته است. اصلاً اين جور آدمها حق ندارند حرف بزنند. واقعاً بايد خجالت بكشند كه مى خواهند بيايند راجع به اعتماد و اينها حرف بزنند. بروند مقررات NPT را رعايت كنند. بروند تأسيسات هسته اى شان را از بين ببرند و اجازه بدهند كه دنيا در آرامش باشد. آنها بايد جواب بدهند، نه اينكه ما جواب بدهيم.
در عراق هم سؤال ما اين است كه نيروهاى امريكايى در عراق چه كار مى كنند و نقششان چيست؟ مى گويند سه سال ونيم قبل ما آمديم صدام را برداشته ايم. بسيار خوب، خود شما صدام را براى هجوم به ساير كشورها تشويق مى كرديد. يعنى شما جرأت مى داديد، حمايت مى كرديد، باعث تمام جنايتهاى صدام خود شماها بوديد و خب حالا يك روزى كاربردش از بين رفت و خواستيد آن را برداريد. خب ديگر برداشتيد. الان چه كار مى كنيد؟
صدها هزار مردم عراق بعد از اينكه شما در عراق مستقر شديد، كشته شدند. ما دهها هزار نفر مجروح داريم؛ مردم عادى، ناشى از استفاده از گلوله هايى با اورانيوم ضعيف شده توسط امريكا. سؤال اين است كه امريكا در عراق چه مى كند؟ بالاخره صدام ساقط شد، الان عراق دولت، مجلس، رئيس جمهور، نخست وزير و قانون اساسى دارد، شما آنجا چه مى كنيد؟ شما قانوناً مسئول حفظ امنيت مردم هستيد، چرا مردم را مى كشيد؟ چرا بايد وزير كشور عراق بيايد و بگويد كه امريكايى ها پشت صحنه تمام ترورها و بمب گذاريها در عراق هستند، چرا؟ ما مى گوييم آقا دنبال امنيت باشيد، دنبال نفت نباشيد.
ما مى گوييم آمريكايى ها به جاى اينكه آدم بكشند، نفت ببرند، يك مقدار آدمها را دوست داشته باشند. بابا، مردم عراق هم آدم اند، والله اينها هم احساس و عشق دارند. پدر، پسر را دوست دارد، پسر مادرش را دوست دارد. خانواده ها دارد متلاشى مى شود. شما به خاطر منافع اقتصادى تان اينجا آمده ايد و نزديك به 200 هزار نيرو آورديد و يك كشور را در اشغال نگه داشتيد. نه اجازه مى دهيد سرنوشت صدام را تعيين كنند و نه اجازه مى دهيد دولت عراق كارهايش را بكند و نه بيرون مى رويد كه مردم تكليف خودشان را بدانند. هر روز هم گروههاى تروريستى را تقويت مى كنيد، چرا اينكار را مى كنيد؟ خب دست برداريد؟
ما خواهان امنيت در عراق هستيم. هر يك نفر كه در عراق مى افتد احساس مى كنيم كه ما افتاديم. من مى گويم، دنيا بفهمد، بشنود، اين تقسيم بندى كه امريكاييها در عراق مى كنند، دروغ است. از روزى كه اينها آمده اند، شيعه و سنى پيدا شد. كرد، شيعه و سنى پيدا شد. اين ملت هزاران سال با هم با صلح و آرامش زندگى كرده. آنها خودشان آمده اند اين خط كشى ها را كرده اند و مرتب تحريك مى كنند، مى خواهند دعوا درست كنند كه خودشان آنجا بمانند. خب بيرون برويد. شما بيرون برويد، ببينيد اصلاً دو نفر در عراق راجع به شيعه و سنى و يا كرد و سنى اصلاً كوچك ترين مشكل ذهنى دارند؛ ندارند؟ اينها دارند با هم زندگى مى كنند، اينها با هم فاميل هستند. اينها عروس مى دهند، عروس مى گيرند، پسر مى دهند، پسر مى گيرند. يك ملت اند. ما حرف مان راجع به عراق اين است. بيرون برويد. بابا ملت عراق، ملت رشيدى است و نياز به قيم ندارد كه شما بياييد آنجا. شما صدام را علم كرده بوديد، خودتان هم برديد، بسيار خوب دست شما درد نكند، خيلى ممنون، ولى حالا آنجا چه كار مى كنيد؟
روزانه صدها نفر مردم به خاك و خون كشيده مى شوند، نيروهاى تان راه مى افتند و همين طور به يك قسمت شهر حمله مى كنند، به يك جا حمله مى كنند، مى گويند يك تروريست به فلان جا رفته است كه معلوم نيست كه اصلاً اصل خبر درست باشد. يك تروريست به داخل يك روستا رفته، كل روستا را بمباران مى كنند، يك گوشه شهر يك مشكوك ديده، تمام آنجا را موشك باران مى كنند، اين خيلى بد است. ملتهاى منطقه از شما متنفر شده اند. بيرون برويد. اجازه بدهيد مردم منطقه خودشان بلد هستند با هم زندگى كنند.
خبرنگار روزنامه مردم سالارى:
شما از دفاع دولت از مطبوعات و ايجاد فضاى نقد سخن مى گوييد، اما سخنگوى دولت شما طى نامه اى از مطبوعات و رسانه ها اعلام جرم كرده اند. آيا اين با شعار مهرورزى شما منافات ندارد؟ يكى از شاخصه هاى توسعه امكان و ايجاد فضا براى بيان توجه قشرهاى مختلف جامعه است. شعار دولت شما هم اين است كه از قشرهاى به خصوص ضعيف جامعه حمايت كند، ولى وزارت كشور درخواست چهارده حزب جبهه تحكيم دموكراسى را براى تجمع در حمايت از كارگران در روز تأمين اجتماعى مخالفت كرد كه منجر به نوشتن نامه سرگشاده اى نيز به شما شد. آيا اين با شعارهاى شما منافات ندارد؟
رئيس جمهور:
ما نگفتيم دولت دنبال حمايت از منافع احزاب و دسته جات است. ما گفتيم از اقشار محروم. مى بينيد كه سياست هاى دولت هم در جهت حمايت از اقشار محروم است. اين كه حالا وزارت كشور از هزار تا تقاضايى كه مى آيد، يكى را بگويد امروز نه، فردا؛ اينها يك چيز طبيعى است. اما شما ببينيد چه بلايى سر آقاى الهام آورديد كه ديگر داد آقاى الهام يك دفعه درآمد. آقاى الهام دوستتان دارد، بالاخره با شما است. حالا بالاخره فشار آورديد، آقاى الهام هم يك نامه نوشته است ديگر، اين را بگذاريد در مقابل با صدها تيتر و مطلب خلاف واقعى كه بعضى از دوستان زدند. اين با آن در و تمامش كنيد.
خبرنگار خبرگزارى فارس:
جناب آقاى رئيس جمهور آوردن پول نفت بر سر سفره مردم، مبارزه با مافياى قدرت و ثروت و اصلاح نظام بانكى و ادارى از شعارهاى محورى حضرتعالى بود. در پايان يكسال مردم هنوز شاهد موانعى در اجراى اين شعارها هستند و بالاخره اين موانع چگونه حل و فصل مى شود و چقدر بايد صبر كنند؟ دوم اينكه در مذاكرات آتى ايران و اروپا درباره بسته گروه 5+1 يكى از مسايلى كه مطرح شد بحث تعليق در حين مذاكره است. آيا نظام جمهورى اسلامى ايران حاضر است تعليق محدود و زمان دارى را در مرحله انتقال غنى سازى نيمه صنعتى به صنعتى اجرا بگذارد يا نه؟
رئيس جمهور:
حالا يكى چيزى گفتند، شما بايد جدى بگيريد؟ جدى نگيريد، خيلى حرف ها گفته مى شود، اما جدى نيست. اما در رابطه با قسمت اول بحث تان، شما شيوه شكل گيرى اين دولت را مى دانيد. بالاخره خيلى ديرشد. اولاً اين دولت بدون اتكا به هيچ حزب و گروهى و بدون اتكا به تبليغات گسترده، متكى به خواست مردم بود. مردم با نذر، نياز و دعا، از جيب خودشان خرج كردند، از بچه هاى مدرسه اى تا پيرمرد و پيرزن در يك جوشش عمومى و ملى اين دولت را سر كار آوردند.
اين دولت هم متعهد به اين مردم است. بايد دنبال كند. بعد هم شما ديديد كه برپايى دولت چگونه بود، ويژه ويژه بود. رأى اعتماد به كابينه، بررسى لوايح، لايحه بودجه، قوانين، نحوه برخورد با اين دولت، واقعاً ويژه است. شما مطبوعات و برخى اظهار نظرها را ببينيد، بالاخره بعضى بودند كه مى خواستند به كس ديگرى رأى بدهند، الان نبايد بحث هاى زمان انتخابات را ادامه بدهند. انتخابات تمام شد. الان بايد كمك كنيم كشور ساخته شود. اما بعضى ها خيال مى كنند هنوز آن هفته آخر است كه هرچه دلشان مى خواهد بايد به دولت بگويند. هيچ حقى براى دولت قائل نيستند. خوب در مقابل هر اصلاح و اقدام درستى، مشكلات و موانع هست. ما بنا نداشتيم كه از اول با ذكر اين موانع كام مردم را تلخ بكنيم. ما وظيفه داريم كه با همه وجود تلاش كنيم و داريم تلاش مى كنيم. شما مى دانيد كه ما هم ذخاير ارزى مان، آن چيزى كه در اختيارمان هست و هم منابع مالى مان را داريم عادلانه در سطح كشور توزيع مى كنيم. حتى تسهيلات بانكى را سهميه بندى كرديم. اين در واقع آغاز انعكاس [پول] نفت در زندگى مردم است. داريم سهام عدالت را توزيع مى كنيم. بايد مقدارى حوصله كنيم تا اينها به طور كامل عملياتى بشود، ولو اينكه موانع را مردمى نمى دانند و ما هيچ وقت ذكر نخواهيم كرد.
خبرنگار روزنامه جام جم:
اخيراً برخى از مقامات ارشد دولت از اين صحبت كرده اند كه مردم بايد خود را براى يك رياضت اقتصادى آماده كنند، از جمله وزير محترم كشور. آقاى رئيس جمهور ما بالاخره از متن مردم هستيم يعنى ما خبرنگاران. الحمدالله جنابعالى به عنوان رئيس جمهورى هستيد كه از متن مردم هستيد و اصرار داريد كه در متن مردم بمانيد. حتماً خبر داريد ارزاق واقعاً گران است. اين بحث با آقاى الهام مطرح شد، ايشان قيمتهاى دولتى را مطرح كردند و قيمتهاى دولتى را شاخص قرار دادند و براين اساس اظهار نظر مى كنند. ضمنا بعضى از نهادهاى نظارتى مثل سازمان تعزيراتى خيلى فعال نيستند. اگر واقعاً رياضت اقتصادى وقت آن فرا رسيده است و اين گرانى ها نشانه آن است به مردم اعلام بشود و خواهش مى كنم با مردم صريح صحبت بكنيد؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكر. من مى بينم كه بعضيها بحث كنترل نرخ تورم را با تثبيت همه قيمتها اشتباه مى گيرند. اين دولت هيچ وقت نگفت ما همه قيمتها را ثابت نگه مى داريم و اين شدنى هم نيست. براى اينكه ما از پانزده سال قبل، از تورم هاى 49 درصد و 50 درصد تجربه كرده ايم تا سال 1384 و 1383 كه 15 درصد بود. 15 درصد يعنى ميانگين 310 قلم كالاى مصرف خانوار در ايران. كالايى كه همه مصرف مى كنند و آنها هم مصرف مى كنند. هركدام از اينها سهمى در مصرف خانوار دارند. البته در قشرهاى گوناگون سهم ها متفاوت است.
بانك مركزى فرمولى دارد و از اين ميانگينى مى گيرد و مى گويد اين نرخ تورم هفته به هفته، ماه به ماه و سال به سال قبل و آنها را مقايسه مى كند. ما بايد مقايسه كنيم. روند، روند نزولى است؛ يعنى در سال 84 كه اين دولت [امور] را تحويل گرفت، نسبت به سال 83 نزديك 15 درصد بود و الان در تيرماه همان محاسبات بانك مركزى مى گويد اين 10 درصد، 3/01 درصد شده است؛ معنى آن اين نيست كه هيچ قيمتى بالا نمى رود. ممكن است يك كالايى جهشى داشته باشد و كالايى هم پايين آمده باشد، مثلاً ميوه به طور ميانگين 30 درصد پايين تر از سال گذشته است. الان 30 درصد پايين تر است و اين هم در آن حساب مى شود. عنايت بكنيد، اما قيمت تيرآهن هم كه بالا مى رود و تيرآهن هم سهمى دارد و معادل سهمش حساب مى شود. امسال بعضى از كالاها بيش از حد معمول افزايش پيدا كرد. مثل لبنيات كه جهشى كرد كه بعداً تا حدودى اصلاح شد و شركتهاى دولتى اصلاح كردند و بعضى از اين بخش خصوصى هم تا حدودى اصلاح كردند. ما حبوبات را داشتيم كه قيمت آن جهش كرد، چون قانون برنامه صادرات را كاملاً آزاد گذاشته است.
قيمت هاى جهانى وقتى بالا مى رود، آنهايى كه صاحب كالا هستند، تمايل پيدا مى كنند صادر كنند و وقتى صادر مى كنند، كم مى شود و قيمت بالا مى رود. حالا ما اميدواريم با تمهيداتى كه انديشيده ايم، اين هم متعادل بشود و اقداماتى كرده ايم. دولت واقعاً دنبال اين است. در بخش مسكن خود قيمت مسكن بالا نرفته است. طبيعى است كه در شهرهاى بزرگ اجاره مسكن يك رشد دارد و متوسط آن در كشور را وزارت مسكن و بانك مركزى اعلام كرده اند.
ما از اين خوشحال نيستم، ما دوست داريم به سرعت نرخ تورم را يك رقمى كنيم. الان كه در تيرماه 3/01 درصد است، تا پايان سال زير 10 درصد بياوريم و ظرف دو سه سال آن زير 5 درصد بياوريم. اين شدنى است. منتها همه بايد خوشحال بشوند از اينكه اين اتفاق دارد مى افتد. من مى بينم بعضيها از اينكه قيمت يك كالا بالا مى رود، برعكس خوشحال مى شوند و فكر مى كنند مستمسكى پيدا شده كه [دولت زير سؤال برود.] سياستهاى اقتصادى دولت كاملاً روشن است. سياست در جهت سرمايه گذارى، توليد، كاهش هزينه توليد، رفع موانع توليد، افزايش صادرات. ما داريم اين كار را مى كنيم. اگر در بعضى جاها تعرفه ها را تغيير داده ايم، براى حمايت از توليد داخل بوده و به آنها هم گفته ايم توليدات را بالا نبرند. اگر از افزايش تعرفه بخواهند براى گران كردن استفاده كنند، ما تجديد نظر مى كنيم. به همه شان هم گفته ايم. فرصت هم داديم. بله، مقدار زيادى من ديده ام تقريباً كالاهايى گران شده است. بالاخره ميانگين 3/01 درصد در تيرماه نسبت به تيرماه سال قبل، اين 310 قلم افزايش پيدا كرده، ما كه نمى توانيم آن را نفى كنيم. ما نگفته ايم كه آن را صفر مى كنيم. داريم كاهش مى دهيم. اما من ديده ام بعضيها آن چنان جنجال و تشويق مى كنند، بدو بدو عقب نمانى و تو هم گران كن. اين درست نيست. اطلاع رسانى درست و صحيح خوب است، اما فضا سازى كاذب [نه].
براى مسكن هم اتفاقاً ما تصميم گرفته ايم ان شاء الله به سرعت قيمت زمين را از هزينه تمام شده مسكن حذف كنيم. اين كار بزرگى است. آيين نامه اش را تصويب كرده ايم، مقدماتش را فراهم كرده ايم، كار را در بعضى از استانها شروع كرده ايم. ما فكر مى كنيم اين كار زير بنايى است. قيمت زمين را حذف كنيم، در مجموع قيمت مسكن كاهش پيدا مى كند. باز توجه داشته باشيم اين افزايش قيمت در بعضى شهرها هست. در تهران بالا رفته، اما در بسيارى از استانهاى كشور قيمت يا ثابت مانده يا كم رشد كرده يا پايين آمده است و اين درست سياست دولت است. نه اينكه دولت بخواهد قيمت مسكن تهران را گران كند، ما مى خواهم در استانهاى ديگر ارزان بشود، براى اينكه سياست دولت تمركز زدايى است. به همين خاطر ما در شهرهاى كوچك وامهاى وديعه مسكن داده ايم. داريم 200 هزار واحد مسكونى در روستاها مى سازيم. بسيارى از تسهيلات خريد مسكن را داريم در شهرهاى كوچك مى دهيم و اين يك سياست اصولى است، يعنى بايد تمركز زدايى انجام بشود.
خبرنگار خبرگزارى فرانسه:
يك سؤال من در رابطه با مسئله هسته اى است. مقامات ايران اعلام كردند كه قطعنامه شوراى امنيت را نمى پذيرند، ولى آقاى لاريجانى گفتند همه مسائلى كه در بسته پيشنهادى كشورهاى 5+1 آمده، مى تواند در مذاكرات مطرح بشود، از جمله مسئله تعليق. آيا ممكن است كه در اين مذاكرات ايران تعليق را بپذيرد؟ سؤال دوم در رابطه با مطالبى است كه در مورد اسرائيل مطرح كرديد و گفتيد كه ملت ايران تهديدى براى هيچ يك از كشورها از جمله رژيم صهيونيستى نيست؟ آيا منظورتان تهديد نظامى است؟
رئيس جمهور:
ما اصولاً تهديد نيستيم. بچه اى كه مى خواهد دستش را داخل آتش ببرد، پشت دستش مى زنند. اين كه تهديد نيست؛ يعنى دستت را عقب بكش. يكى مى خواهد به حقوق ملتها دست درازى كند. شما مى گوييد دستت را عقب بكش. ملت ما ملت رحمت است. اما حق دفاع مشروع را براى همه ملتها به رسميت مى شناسد. اما درباره صحبت آقاى لاريجانى به نظرم يك بار ديگر مراجعه كنيد. بالاخره گفتگو مى كنيم و هركس هر سؤالى كرد، جوابش را مى دهيم. ما ديگران را در سؤال كردن از خودمان محدود نمى كنيم. هر كس حق دارد سؤال كند، ما هم جوابش را مى دهيم، منتها جواب ما مبتنى بر حقوق قطعى ملت ايران خواهد بود. خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان:
شما فرموديد كه بيشترين مطالبه مردم ساده زيستى مسئولين بود.
رئيس جمهور:
من اين را گفته ام؟ خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان:
امروز فرموديد.
رئيس جمهور:
سؤال كننده پرسيد.
خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان:
آيا شما حاضر هستيد زندگى كارى و شخصى تان را از صبح تا شب براى مردم به تصوير بكشيد؟
رئيس جمهور:
لازم باشد، حتماً اين كار را مى كنم.
خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان:
در رابطه با عملكرد دولت، شما فكر مى كنيد نمره اى كه مردم به عملكرد شما مى دهند، چيست؟ شما به كارنامه عملكرد خود چه نمرده اى مى دهيد و از عملكرد خودتان راضى هستيد؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكر. اجازه بدهيد من به زودى گزارشى كامل و جامع اى از عملكرد يك ساله به مردم خواهم داد. بخشهاى گوناگون فرق مى كند. در بعضى بخشها پيشرفت خيلى خوب است و در بعضى بخشها اشكالات و نواقصى هست. اجازه بدهيد كه هر كدام را در جاى خودش بحث كنيم.
خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان:
مردم چه؟
رئيس جمهور:
من نمى دانم مردم چگونه فكر مى كنند. مردم كه محبتشان خيلى زياد است و مردم خيلى خوبى هستند. ما هم كه كوچك مردم هستيم.
خبرنگار روزنامه جهان صنعت:
مقام رهبرى موقع اعطاى فرمان بند ج اصل 44 به خاطر كم كارى در اجراى بندهاى الف - م از دولت انتقاد كرد. ديروز هم مقام معظم رهبرى در جلوگيرى از تصدى گرى دولت تأكيد كرده و گفتند سند چشم انداز بايد در برنامه هاى دولت لحاظ شود. با توجه به نابسامانيهاى اقتصادى و انتقادات همكاران و معاونان رئيس جمهور از مفاد برنامه چهارم توسعه، آيا در مورد بى توجهى دولت به اصول اقتصادى كشور نگرانى وجود دارد؟ در غير اين صورت انتقاد و تأكيد مقام معظم رهبرى را چگونه ارزيابى مى كنيد؟
رئيس جمهور:
شما براى رهبرى هم حق اظهار نظر قائل نيستيد. رهبرى هم بايد اظهار نظر كنند و ديگران هم بايد اجرا كنند. من نمى دانم شما چرا تفسير شخصى مى كنيد. رهبر بايد بگويند اينجا را درست كنيد، اينجا را اضافه كنيد، اينجا كم كنيد. شأن رهبرى است ديگر. شما براى رهبرى شأنى قائل نيستيد؟ رهبرى فرموده اند و بايد اجرا كرد. من نمى دانم و شما چرا داريد تفسير مى كنيد؟
خبرنگار خبرگزارى ميراث فرهنگى:
برنامه هاى دولت در حوزه اطلاع رسانى براى شناساندن فرهنگ و ميراث فرهنگى و اسلامى ايران به ساير كشورها چيست؟ سياست دولت براى خصوصى سازى در عرصه گردشگرى براى اجرايى كردن اصل 44 قانون اساسى چيست؟
رئيس جمهور:
خيلى متشكر. همان طور كه مى دانيد ميراث فرهنگى ايران زمين بسيار غنى و منحصر به فرد است. ما دو بخش ميراث فرهنگى داريم. يك ميراث فرهنگى فيزيكى داريم كه اماكن و ساختمانها و ميدانها و... است و يك ميراث فرهنگىِ فرهنگى داريم يعنى نرم افزارى؛ ويژگيها، انديشه ها و آداب و اعتقادات ملت ايران. هر دوى اينها منحصر به فرد است و براى بشريت جاذبه دارد. همان طور كه مى دانيد، الان سازمان ميراث فرهنگى برنامه بسيار گسترده اى را براى معرفى هر دوى اين مواريث به ساير كشورها طراحى كرده و نمايشگاههاى متعدد در كشورهاى گوناگون در حال برپايى است. در داخل كشور هم چند هزار اثر در همين مدت كوتاه به ثبت رسيده و در مراكز جهانى ثبت شده و تثبيت شده. برنامه وسيعى براى احيا و بهره بردارى آنها طراحى شده كه دارد اجرا مى شود. من فكر مى كنم اين خودش نيازمند يك جلسه مستقل است كه راجع به ميراث فرهنگى كه يك بحث كاملى را داشته باشيم.
خبرنگار شبكه الجزيره:
سؤال در مورد روابط ايران و امريكاست. حضرت عالى روشن كرديد و مسئله مشكلات اين روابط بين آمريكا و ايران براى ما هم روشن است و سؤال من اين است كه آيا بعد از 27 سال از قطع روابط ايران و امريكا، آيا زمان عادى شدن اين روابط فرا نرسيده است و شرايط دولت شما براى رابطه با امريكا چيست؟
رئيس جمهور:
در سياست خارجى اصل بر رابطه است. ما علاقه داريم كه با همه كشورها رابطه داشته باشيم، جز يك كشور كه آن را به رسميت نمى شناسيم [رژيم صهيونيستى] و آن را نامشروع و تحميلى مى دانيم و علاقه منديم كه با بقيه كشورها و دولت ها رابطه داشته باشيم. امريكا مستثنا نيست. اما امريكا خودش رابطه را در شرايطى قطع كرد، به تصور اينكه بتواند بر ما فشار وارد كند و اين هم ناشى از نوع موضع گيرى و رفتار دولت امريكاست. دولت امريكا هنوز در رؤياى برگرداندن ملت ايران به سى سال قبل است. تا زمانى كه در اين رؤياست، اين اتفاق نمى افتد. بايد از اين رؤيا بيرون بيابند، واقعيت را ببينند، رفتارشان را اصلاح كنند، ادبياتشان را درست كنند، روى موضع عادلانه بيايند و گفته ايم كه بايد چه كار هم بكنند. اگر اين كارها را بكنند، از نظر ما مشكلى نيست. آنها خودشان رابطه را قطع كرده اند و خودشان هم بايد شرايطش را فراهم كنند.
خبرنگار خبرگزارى ايلنا:
دولت شما با شعار عدالت محورى كارش را شروع كرد و همگان اذعان دارند كه كارگران از اقشار محروم جامعه هستند، ولى متأسفانه مشاهده مى شود كه در اصلاحيه قانون كار حقوق كارگران ناديده گرفته شده است. شما به عنوان رئيس جمهور كشور چه راهكارهايى براى حل مشكل كارگران داريد؟
رئيس جمهور:
من مى خواستم نكته اى را به خصوص به رسانه هاى خودمان بگويم. من مى بينم بعضاً يك دفعه شروع مى شود، اظهار نظرهاى تند، تحليل و تكذيب راجع به موضوعى كه هنوز هيچ قطعيت پيدا نكرده است. شما فردى را در گوشه اى گير مى آوريد، شيوه هاى شما را ديگر شناخته ام، بعضى از شما، گيرش مى آوريد و راجع به چيزى سؤال مى كنيد. خيلى ها نمى توانند خودشان را نگه دارند بگويند آقا نمى دانم و يا هنوز قطعى نيست. يك پاسخى مى دهد و نظر شخصى اش را مى دهد. اين نظر شخصى يك دفعه موضوع و تيتر مى شود. يكى مخالف و يكى موافق. دولت اگر بخواهد قانون كار را اصلاح كند، اعلام عمومى مى كند. چون قانون كار بسيار قانون مهمى است. قشر وسيعى از جامعه مستقيماً و بقيه جامعه هم غير مستقيم از اين قانون متأثر است. اعلام مى كنيم، صاحب نظران نظر بدهند، تشكلها نظر بدهند، دانشمندان نظر بدهند و خود كسانى كه ذى نفع هستند، نظر بدهند. كسى چيزى به نظرش رسيده، كه قانون كار بايد اصلاح بشود. حالا يك جا هم مصاحبه كرده. هنوز چنين چيزى در دستور كار دولت نيست.
عين همين را درباره نظام جامع انتخاباتى ديدم. كسى آمده و گفته ما مى خواهيم كارهايى بكنيم و حرفهايى هم زده و اين دستور كار شده و يكى آمده و مى گويد آقا اين ديكتاتورى مى شود و يكى مى گويد حق مردم، يكى مى گويد عجب عالى شد. مقدارى مراقبت كنيد. در خبرى كه مى دهيد، سؤال كنيد و بگوييد اين كجاست؟ حرف خودت است؟ حرف دولت است؟ كجاى دولت است؟
بالاخره هر چيزى كه مى خواهد در دستور كار دولت قرار گيرد، يك روال قانونى دارد. دولت بايد اول تصميم بگيرد و به جايى مأموريت بدهد و بگويد برو اين را تهيه كن. تهيه مى كند و مى آيد و مى رود در كميسيون ذيربط، بعد مى آيد مى رود در گروه تلفيق. بعد وارد صحن دولت مى شود، از صحن دولت مى رود كجا؟ در تمام اين مراحل اطلاع رسانى كامل مى شود. مثل سهام عدالت، مثل مصوبات استانى. ما اولين دولتى هستيم كه تمام مصوباتمان را به روزنامه ها مى دهيم. دقت كنيد. هنوز چنين چيزى در دستور كار دولت نيست. طبعاً بايد حقوق قشر عزيز و زحمتكش و بنيانى كارگران در همه زمينه ها رعايت بشود و ديديد كه دولت گرچه از سوى برخى تشكلهاى كارگرى هم مورد انتقاد قرار گرفت، اما حقوق كارگران را جهش داد. ما فكر مى كنيم كه بايد تأمين بشود، بايد از جاهاى ديگر بزنيم. بايد از حقوق هاى دهها ميليونى كم كنيم و بياييم حقوق هاى پايين را تعديل كنيم و داريم اين كار را هم مى كنيم.
در ساير زمينه ها هم دولت دارد اقداماتى را انجام مى دهد كه مى شنويد. ما در سهام عدالت هم طبقه بندى كرده ايم و كارگران اولويت شان معلوم شده است، من فكر مى كنم توجه ويژه دولت به اقشار ضعيف، توجه روشنى است. منتها اينكه چقدر بتوانيم خواسته هايمان را به سرعت عملياتى كنيم، قابل بحث است.