الف) عملیات‌روانی استراتژیك
این عملیات، عموماً برای پیشبرد اهداف گسترده یا درازمدت و در هماهنگی با طرح‌ریزی استراتژیك كلی طراحی شده و معمولاً دارای تأثیراتی درآینده دور است. مخاطبان این عملیات‌را شهروندان و نظامیان دشمن كه خارج از منطقه جنگی بسر می‌برند و همچنین كل جمعیت كشورهای دوست، بی‌طرف، یا دوست دشمن ما (متعهدان دشمن) تشكیل می‌دهد، نمونه‌ای از این عملیات، فعالیتهای تبلیغاتی یك كشور برای پایین آوردن تولید صنعتی كشور حریف است.
مقاصد عملیات‌روانی استراتژیك عبارتند از:
1- تشریح خط مشی‌ها، اهداف و مقاصد سیاسی كشور خودی برای مخاطبین و ارائه استدلالهای پشتیبانی از آن خط‌مشی‌ها و غیره.
2- ارتباط دادن و پیوند برقرار كردن بین آن سیاستها و اهداف از یك طرف، و آرزوها و آرمانهای مخاطبان هدف از طرف دیگر.
3- برانگیختن افكار عمومی با فشارهای سیاسی به طرفداری یا علیه یك عملیات نظامی.
4- تأثیرگذاری بر روند تعیین تاكتیكها و استراتژیهای دشمن.
5- پشتیبانی از تحریمهای اقتصادی و دیگر اشكال غیرقهرآمیز اعمال فشار علیه دشمن.
6- برانگیختن اختلاف بین مقامات نظامی و سیاسی دشمن.
7- تضعیف اعتماد به نفس در رهبران دشمن و ایجاد تردید آنها نسبت به اهداف جنگی.
8- كاهش روحیه و كارآیی سربازان و غیرنظامیان دشمن از طریق نمایان كردن ضعفهایی كه در روحیه و كارآیی نظامیان وجود دارد.
9- تقویت نارضایتی‌هایی كه ملت دشمن به دلیل مسائل مذهبی، قومی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و غیره نسبت به دولت یا دیگران احساس می‌كنند.
10- مختلل كردن سیستمهای كنترلی یا ارتباطی كشور.
11- كسب پشتیبانی فكری یا عملی كشورهای بیطرف
12- رهبران خودی را قوی‌تر، و رهبران دشمن را ضعیف‌تر نشان دادن.
13- ایجاد امید در عناصر مقاومت فعال در سرزمین دشمن و پشتیبانی روحی از آنها.
14- كمك به ایجاد نخبگان مخالف حكومت.
15- كسب پشتیبانی در میان مردم مناطق تازه آزاد شده.
16- تقویت یا تكمیل عملیات تبلیغاتی تاكتیكی.