از جایی باید درباره اشیا استفاده شده درجنگ تحمیلی اغاز کنم

درپست های قبلی از صدام گفتم وخیلی با خود کلنجار رفتم تا نقطه مقابل او را پیدا کنم و بحث را با آن آغاز کنم ولیکن چیزی نیافتم که به یکباره از بین مطالب خود (( چفیه )) را دیدم

چفیه ای که اینروزها برای بعضی ها مد شده و.. البته تقصیری ندارند زیرا نفس استفاده از چفیه را نمیدانند

اما بهتر دیدم اولین بحث را به کارایی ترین وسیله در جبهه اختصاص دهم

 چفیه ( کوفیه)چیست؟

کوفیه دستمال بزرگی است که  اعراب از آن به عنوان سربند استفاده می‌کنند تا از سر و روی ایشان در برابر آفتاب و شن محافظت کند. کوفیه را با رشته‌ای به نام عقال بر سر می‌بندند که در مجموع کوفیه و عقال نامیده می‌شود.

با وجود رواج بیشتر واژهٔ «چفیه»، برخی اساتید «چفیه» را شکل غلط کلمه می‌دانند و اصرار دارند که حتماً باید واژهٔ «کوفیه» به کار رود. این نوع نگاه به واژگان و اصرار بر استفاده از شکل قدیمی کلمات (که اساس کتاب «غلط ننویسیم – نوشته  ابوالحسن نجفی» اوست) تهران) قرار گرفته است منشأ اصطلاح کوفیه را شهر  کوفه دانسته‌اند

اما در جنگ تحمیلی چفیه از نظر بچه های جبهه و جنگ معنای دیگری داشت و برای آنان قابل احترام بود.

چفيه چيست؟ سمبل چيست؟ وچرا داراي احترام است؟عبارات فوق سئوالاتي است که بعضي از نوجوانان و جوانان ( يا به قولي نسل سومي ها) از خود و ديگران مي پرسند. چند سطر زير شايد بتواند کمکي به اين عزيزان کرده باشد

 چفيه چيست؟ سمبل چيست؟ وچرا داراي احترام است؟

عبارات فوق سئوالاتي است که بعضي از نوجوانان و جوانان ( يا به قولي نسل سومي ها) از خود و ديگران مي پرسند.

 چند سطر زير شايد بتواند کمکي به اين عزيزان کرده باشد.

 ميدان جنگ، اسلحه، فشنگ، سيم خاردار و هزاران وسايل ديگر در يک ميدان نبرد چيز عادي به حساب مي آيد اما در ميان اين همه وسيله ،چفيه ،در 8 سال دفاع مقدس، خود را آشکار کرد.

 تکه پارچه اي سفيد که نخهاي سياه آنرا راه راه نشان مي داد، چيزي فراتر از يک اسلحه، و براي بچه هاي جبهه و جنگ شناخته شده بود. 

چفيه يادگار کساني است که در دل شب در مقابل متجاوزان تا دندان مسلح ايستادند و در حال حاضر در ميهماني خدا بسر مي برند

 کاربرد چفيه را به نگارش نمي توان درآورد وليکن بنا به ضرورت تعدادي را براي روشن شدن بعضي اذهان مي نگاريم.

چفيه در دل شب سجادة نماز عشقي بود.

زيرانداز در هنگام استراحت و ملافه در هنگام خواب.

در زير آفتاب شديد و خواب غيلوله سايبان بود.

چفيه در هنگام شناسايي منطقه و جنگهاي چليکي نقاب مي گشت.

 در هنگام نياز بند اسلحه، کمربند و فانسقه اي بود.

صبح و ظهر و شام سفره مي شد.

هنگام حمام حوله مي شد، 

هنگام گرما عرق گير، هنگام سرما شال کمر بود

 محافظ گرد و خاک بر روي صورت بود.

 هنگام نبردي همچو شال برگردن بسيجي مي درخشيد، اما زماني که عملياتن تمام مي شد چفيه خون آلود بود و آن بسيجي شهيد.

زماني که منطقه جنگي به شيميايي آلوده مي گشت پارچه نمناکي بود جلو بيني . 

چفيه در زمزمه هاي دل شب ميزبان بود، ميزبان اشکهاي عاشقان 

پيش بند آرايشگاههاي صلواتي،

در موقع لزوم طناب،

هنگام مجروح شدن برانکارد،

 باند زخم،

 هنگام دستگيري دشمن دستبند و چشم بند، بقچة حمام ،

 وسيله آتل بندي يک مجروح،

تور ماهيگيري در کنار اروندرود و در هنگام گرما بادبزن و .....

 آري شما کدام وسيله را سراغ داريد که آنقدر ساده باشد ولي در عين حال اين همه کار انجام دهد،

 چفيه پارچه ساده اي بيش نيست وليكن ميتواند سمبل ساده زيستي باشد همانطور که رهبرمعظم انقلاب حضرت آيه الله العظمي خامنه اي (مد ظله العالي) با استفاده از اين وسيله مقدس ما را به گذشته ايثارگران دفاع مقدس نزديك تر ميسازد .